ยังเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน
เขียนโดย 
jibiko222
วันที่ 23 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 09.35 น.
แก้ไขเมื่อ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 00.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
20)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“ พี่ป๊อปอย่าค่ะ พอแล้ว ”
“ พี่คิดถึงฟางมากนะ เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ ”
“ แต่พี่มีคู่หมั้นอยู่แล้ว ”
“ พี่กับแก้วเราไม่ได้รักกันเลย มันเป็นความต้องการของผู้ใหญ่ ”
“ พี่ป๊อปลุกออกจากตัวฟางก่อนเถอะคะ ”
“ แต่ฟางต้องสัญญาว่าฟางจะไปกลับพี่ พี่จะพาฟางไปส่งที่บ้านเอง ”
“ ฟางสัญญาค่ะ ”
ภาณุขับรถพาธนันต์ธรญ์มาที่คอนโดของเขาไม่ไกลจากสถานที่จัดงานมากนัก ที่เธอยอมมาด้วยเพราะสายตาของภาณุที่ดูเศร้ามากเขาเหมือนคนไม่มีชีวิตชีวาและตามคำเรียกร้องของหัวใจดอกน้อยๆที่คิดถึงเขามาก
“ ฟาง ”
“ ว่าไงค่ะ ”
“ คืนนี้อยู่กับพี่นะ พี่คิดถึงฟางเหลือเกิน ขอแค่คืนเดียว ให้หัวใจพี่มันมีแรงขึ้นมาบ้าง ” ภาณุสวมกอดเธอจากทางด้านหลัง เขาพยายามที่จะไม่ร้องไห้แต่มันกลั้นไว้ไม่อยู่จริงๆ
“ พี่ป๊อป ” หยดน้ำตากระทบไหลบาง เธอหันหน้ามาหาเขาแล้วกอดตอบด้วยความคิดถึง
“ อย่าร้องไห้นะคะ ฟางก็คิดถึงพี่มากเหมือนกัน ” ทั้งสองคนกอดกันอย่างเนินนานก่อนที่ชายหนุ่มจะขอตัวไปอาบน้ำ
“ ฟางใส่ชุดนอนพี่ไปก่อนนะ ”
“ ตัวใหญ่จัง ” ธนันต์ธรญ์เดินออกมาจากห้องน้ำในชุดนอนสีเข้มตัวใหญ่ ภาณุนั่งมองแล้วก็ขำๆเธอ
“ ไม่ต้องมาหัวเราะเลย ”
“ ไม่หัวเราะก็ได้ มานอนได้แล้วดึกแล้ว ”
“ นอนเตียงเดียวกันหรอค่ะ ฟางว่า……… ”
“ นะๆ ขอนอนกอดสักคืนนะครับ หัวใจดวงนี้จะได้มีแรงอยู่ต่อ ” ธนันต์ธรญ์ยอมขึ้นไปนอนเตียงเดียวกับภาณุ วันนี้เธอก็ขอทำตามหัวใจของตัวเองเหมือนกัน
“ แฟนใครเนี่ยสวยจริงๆเลย ” เขาขยี้ผมเธอเบาๆ
“ ไม่รู้สิค่ะ ตอนนี้โสด ”
“ ฟาง พี่ขอร้องอย่าพูดแบบนี้นะ คืนนี้พี่อยากให้ฟางลืมเรื่องทุกอย่างที่เคยเกิดขึ้น ” น้ำตาของลูกผู้ชายไหลออกมาอีกครั้ง เขาทั้งดีใจที่เธอยอมมาอยู่ที่นี่กับเขาและเสียใจที่
สถานะตอนนี้มันไม่เหมือนแต่ก่อน
“ ฟางคิดถึงพี่นะ ตลอดเวลาที่ผ่านมามันทรมานเหลือเกินค่ะ ” ธนันต์ธรญ์กอดอดีตแฟนด้วยความคิดถึง ทั้งสองคนต่างร้องไห้กอดกัน
“ ไม่ร้องนะคนดี ”
“ พี่ป๊อปก็อย่าร้องสิค่ะ ” ตอนนี้ชายหนุ่มร้องไห้หนักกว่าเธอด้วยซ้ำ
ธนันต์ธรญ์ค่อยๆประกบริมผีปากของเธอกับของเขา เธอไม่อยากเห็นเขาร้องไห้ไปมากกว่านี้ตั้งแต่คบกันมามีวันนี้แหละที่เธอเห็นความอ่อนแอของเขามากขนาดนี้ ภาณุสอดลิ้นหนาเขามาในโพรงปากบางธนันต์ธรญ์ยอมรับสัมผัสนั้นด้วยความเต็มใจ เธอคิดถึงเขาเหลือเกินเธอรู้ว่าที่ทำอยู่มันผิดแต่เธอก็ขอทำตามหัวใจตัวเองสักครั้ง
“ อื้ม อืม ” ทั้งสองคนตักตวงความหวานจากกันและกัน แม้ว่าสาวร่างบางจะไม่ประสีประสาในเรื่องแบบนี้แต่เธอก็ไม่ยอมให้ฝ่ายชายรุกอย่างเดียวหรอก
“ ฟาง พี่สัญญาว่าพี่จะทำทุกอย่างให้เราได้แต่งงานกัน เชื่อใจพี่นะ ” ภาณุถอนจูบก่อนจะพูด
“ ฟางเชื่อพี่ป๊อปค่ะ ”
“ พี่ขอนะ จากนี่ไปพี่สัญญาว่าจะมีแต่ฟางคนเดียวเท่านั้น ”
ภาณุรีบปลดกระดุมชุดนอนตัวใหญ่ที่เขาให้เธอใส่ก่อนจะก้มลงซุกไซร้บริเวณซอกคอมาจนถึงเนินอกแล้วตีตราความเป็นเจ้าของไว้ทั่วเนินอกงาม
“ อืม อย่าทำรอยที่คอนะ ”
“ เว้นให้แค่ที่คอนะ ที่อื่นพี่ไม่ยอม ”
พูดจบภาณุก็ปลดบลาสีดำออกจากอกของเธอ มือหนารูบคลำบริเวณอกด้วยความหลงใหลก่อนจะก้มดูดเมมยอดอกสีชมพูที่เต่งตึงเต็มมือเขาในตอนนี้
“ อืม อ่า ”
“ ฟางสวยมากเลยรู้ไหม ทนไม่ไหวแล้วเว้ย ”
ภาณุรีบถอนกางเกงนอนพร้อมกับกางเกงในตัวจิ๋วของเธอออกอย่างเร็ว มือหนาเล่นกับสวนดอกไม้งามอย่างสนุกมือ
“ อืม พี่ป๊อป อย่าแกล้งฟางสิ ” สาวร่างบางบิดตัวไปมาด้วยความเสียว
ตอนนี้มีอยู่จุดเดียวที่ภาณุดึงความสนใจของภาณุ เขาพยายามเอามือเขาไปสัมผัสบริเวณนั้นแต่เธอหนีบขาแน่นไม่ยอมให้เขาเข้าใกล้
“ ไม่ต้องกลัวนะ พี่สัญญาว่าจะไม่ทำให้ฟางเจ็บ ”
“ แต่ฟางกลัว ”
“ ไม่ต้องกลัวนะคนดี แล้วก็อย่าเกรงด้วยเพราะมันจะทำให้ฟางเจ็บ ”
“ จริงนะ ”
เธอหยุดหนีบขาทั้งสองข้าง ยอมให้เขาแยกขาของเธอออกจากกัน ภาณุตะลึงกับภาพที่เห็นตรงหน้า ดอกไม้งามที่มีน้ำหวานล้นออกมามากมายมีกลิ่นหอมชวนให้เขาเชยชม เขาไม่รอช้าก้มลงชมเชยดอกไม้ตรงหน้าด้วยความหลงใหล
“ อ่า อ๊า พี่ ป๊อป ไม่ไหว แล้ว อ่า อ๊า อ๊ายยยยยยย อย่ากิน”
“ อร่อยดีออก อยากชิมไหม ” เขาละจากตรงนั้นไปจูบปากบางเพื่อให้เธอรู้รสจากปากของเขา ส่วนมือหนาก็ทำการสำรวจบริเวณนั้นของเธอ เธอเกรงและพยายามหนีบขาหลายครั้งแต่เขาให้ขาตัวเองล็อกไว้เธอจำตัวอะไรไม่ได้
“ อืม อื้ม ”
เขาเริ่มเอานิ้วสอดเข้าไปในช่องทางรักของเธอเบาๆ แต่มันแน่นมากจนเขาเริ่มหนักใจ
“ อ๊ายยยยยย มัน เจ็บ อ่า ”
“ ฟางอย่าเกรงนะ ”
“ ค่ะ อ๊า อ่า อ๊ายยยยยย ”
เสียงกรี้ดร้องตามจังหวะนิ้วของเรา ภาณุก้มลงมองบริเวณด้วยความตกใจเขารู้ว่าเธอยังบริสุทธิ์แต่ไม่คิดว่าเลือดบริสุทธิ์จะออกมาเยอะขนาดนี้ เขาจึงหยุดการกระทำนั้น
“ อ่า พี่ป๊อป หยุดทำไหมค่ะ ฟางไม่ไหวแล้ว ”
“ พี่ว่าร่างกายของฟางยังไม่พร้อม เรานอนกันเถอะนะ ”
“ พี่ป๊อปใจร้าย มาทำให้ฟางทรมานแบบนี้แล้วไม่รับผิดชอบ ” เพราะเธออารมณ์ค้างจึงพูดไปตามที่คิด
“ พี่กลัวฟางเจ็บมาก ”
“ ไหนพี่บอกว่ามันไม่เจ็บไง แล้วเลือดที่ไหลออกมาก็คือเลือดบริสุทธิ์ของฟางหรือว่าพี่ป๊อปไม่ดีใจที่ฟางยอมมอบมันให้พี่ ”
“ พี่ดีใจมาก แต่พี่ ”
“ ถึงมันจะเจ็บมากแค่ไหนฟางก็ยอมค่ะ ”
“ มันจะเจ็บมากๆแค่ตอนแรก ถ้าไม่ไหวก็บอกพี่นะ จากนั้นเราจะมีความสุขไปด้วยกัน ”
ภาณุรีบถอดเสื้อผ้าตัวเอง แล้วจับแกนกายใหญ่มาจอที่ปากทางรัก เขาเห็นสีหน้าตกใจของเธอเมื่อเห็นมันครั้งแรก เขาค่อยๆดันหัวของมันเขาไปช้า มันคับแน่นจนเขาต้องกัดฟัน
“ อ๊ายยยยย อ่า อ๊า ” ทั้งสองคนร้องออกมาพร้อมกันเมื่อเขาดันมันเข้าไปจนสุดทาง
“ เจ็บมากไหม ”
“ มันทั้งจุกและเจ็บเละคะ ”
“ ถ้าฟางไม่ไหว…………. ”
“ ฟางไหวค่ะ ”
ภาณุค่อยๆขยับแกนกายเขาออกช้าๆ ให้ช่องรักของเธอปรับขนาดเข้ากับของเขา
“ อ๊า อ๊ายยยยยยยยยยย อ่า ”
“ อ๊า อ่า อ๊า อ๊ายยยยย อ่ายยย ”
เธอตอบสนองเขาอย่างดีแม้ว่ามันจะเจ็บขนาดไหนแต่ความเจ็บปวดเริ่มหายไปกลายเป็นความเสียวและความต้องการที่เธอมีให้เขา
“ อ่า อ่า ฟาง พี่ไม่ไหวแล้ว ”
“ อ่า อ๊า อ่า ฟางก็ ไม่ ไหว แล้ว อ่า อ๊า อ๊ายยยยย ”
“ เร็วอีกพี่ป๊อป อ๊ายยยย ”
“ พั่บ พับ พั่บ พับ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ” เสียงเนื้อกระทบเนื้อเป็นจังหวะพร้อมกับเสียงร้องของทั้งสองคนด้วยความสุข
“ อ่า โอ้ยยยยยยยยย ” ภาณุร้องออกมาเมื่อถึงจุดส่งสุดก่อนที่เขาปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเข้าไปในร่างกายของเธอ
“ อ๊ายยยยยยย ”
“ อีกรอบนะ พี่ไม่ไหวแล้ว ”
ทั้งสองคนร่วมรักกันต่อโดยไม่มีใครยอมใครจบเกือบเช้าทั้งสองก็ยังไม่มีใครยอมเลิกบทรักครั้งนี้
------------------------------------------------------------------------------------
ขอโทษที่หายไปนานมากกลับมาอัพแล้วนะ
เม้นกันเยอะๆนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
