ยังเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน

9.3

เขียนโดย jibiko222

วันที่ 23 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 09.35 น.

  21 ตอน
  211 วิจารณ์
  32.34K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 00.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

20)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

“ พี่ป๊อปอย่าค่ะ พอแล้ว ”

“ พี่คิดถึงฟางมากนะ เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ ”

“ แต่พี่มีคู่หมั้นอยู่แล้ว ”

“ พี่กับแก้วเราไม่ได้รักกันเลย มันเป็นความต้องการของผู้ใหญ่ ”

“ พี่ป๊อปลุกออกจากตัวฟางก่อนเถอะคะ ”

“ แต่ฟางต้องสัญญาว่าฟางจะไปกลับพี่ พี่จะพาฟางไปส่งที่บ้านเอง ”

“ ฟางสัญญาค่ะ ”

ภาณุขับรถพาธนันต์ธรญ์มาที่คอนโดของเขาไม่ไกลจากสถานที่จัดงานมากนัก ที่เธอยอมมาด้วยเพราะสายตาของภาณุที่ดูเศร้ามากเขาเหมือนคนไม่มีชีวิตชีวาและตามคำเรียกร้องของหัวใจดอกน้อยๆที่คิดถึงเขามาก

“ ฟาง ”

“ ว่าไงค่ะ ”

“ คืนนี้อยู่กับพี่นะ พี่คิดถึงฟางเหลือเกิน ขอแค่คืนเดียว ให้หัวใจพี่มันมีแรงขึ้นมาบ้าง ” ภาณุสวมกอดเธอจากทางด้านหลัง เขาพยายามที่จะไม่ร้องไห้แต่มันกลั้นไว้ไม่อยู่จริงๆ

“ พี่ป๊อป ” หยดน้ำตากระทบไหลบาง เธอหันหน้ามาหาเขาแล้วกอดตอบด้วยความคิดถึง

“ อย่าร้องไห้นะคะ ฟางก็คิดถึงพี่มากเหมือนกัน ” ทั้งสองคนกอดกันอย่างเนินนานก่อนที่ชายหนุ่มจะขอตัวไปอาบน้ำ

“ ฟางใส่ชุดนอนพี่ไปก่อนนะ ”

“ ตัวใหญ่จัง ” ธนันต์ธรญ์เดินออกมาจากห้องน้ำในชุดนอนสีเข้มตัวใหญ่ ภาณุนั่งมองแล้วก็ขำๆเธอ

“ ไม่ต้องมาหัวเราะเลย ”

“ ไม่หัวเราะก็ได้ มานอนได้แล้วดึกแล้ว ”

“ นอนเตียงเดียวกันหรอค่ะ ฟางว่า……… ”

“ นะๆ ขอนอนกอดสักคืนนะครับ หัวใจดวงนี้จะได้มีแรงอยู่ต่อ ” ธนันต์ธรญ์ยอมขึ้นไปนอนเตียงเดียวกับภาณุ วันนี้เธอก็ขอทำตามหัวใจของตัวเองเหมือนกัน

“ แฟนใครเนี่ยสวยจริงๆเลย ” เขาขยี้ผมเธอเบาๆ

“ ไม่รู้สิค่ะ ตอนนี้โสด ”

“ ฟาง พี่ขอร้องอย่าพูดแบบนี้นะ คืนนี้พี่อยากให้ฟางลืมเรื่องทุกอย่างที่เคยเกิดขึ้น ” น้ำตาของลูกผู้ชายไหลออกมาอีกครั้ง เขาทั้งดีใจที่เธอยอมมาอยู่ที่นี่กับเขาและเสียใจที่

สถานะตอนนี้มันไม่เหมือนแต่ก่อน

“ ฟางคิดถึงพี่นะ ตลอดเวลาที่ผ่านมามันทรมานเหลือเกินค่ะ ” ธนันต์ธรญ์กอดอดีตแฟนด้วยความคิดถึง ทั้งสองคนต่างร้องไห้กอดกัน

“ ไม่ร้องนะคนดี ”

“ พี่ป๊อปก็อย่าร้องสิค่ะ ” ตอนนี้ชายหนุ่มร้องไห้หนักกว่าเธอด้วยซ้ำ

ธนันต์ธรญ์ค่อยๆประกบริมผีปากของเธอกับของเขา เธอไม่อยากเห็นเขาร้องไห้ไปมากกว่านี้ตั้งแต่คบกันมามีวันนี้แหละที่เธอเห็นความอ่อนแอของเขามากขนาดนี้ ภาณุสอดลิ้นหนาเขามาในโพรงปากบางธนันต์ธรญ์ยอมรับสัมผัสนั้นด้วยความเต็มใจ เธอคิดถึงเขาเหลือเกินเธอรู้ว่าที่ทำอยู่มันผิดแต่เธอก็ขอทำตามหัวใจตัวเองสักครั้ง

“ อื้ม อืม ” ทั้งสองคนตักตวงความหวานจากกันและกัน แม้ว่าสาวร่างบางจะไม่ประสีประสาในเรื่องแบบนี้แต่เธอก็ไม่ยอมให้ฝ่ายชายรุกอย่างเดียวหรอก

“ ฟาง พี่สัญญาว่าพี่จะทำทุกอย่างให้เราได้แต่งงานกัน เชื่อใจพี่นะ ” ภาณุถอนจูบก่อนจะพูด

“ ฟางเชื่อพี่ป๊อปค่ะ ”

“ พี่ขอนะ จากนี่ไปพี่สัญญาว่าจะมีแต่ฟางคนเดียวเท่านั้น ”

ภาณุรีบปลดกระดุมชุดนอนตัวใหญ่ที่เขาให้เธอใส่ก่อนจะก้มลงซุกไซร้บริเวณซอกคอมาจนถึงเนินอกแล้วตีตราความเป็นเจ้าของไว้ทั่วเนินอกงาม

“ อืม อย่าทำรอยที่คอนะ ”

“ เว้นให้แค่ที่คอนะ ที่อื่นพี่ไม่ยอม ”

พูดจบภาณุก็ปลดบลาสีดำออกจากอกของเธอ มือหนารูบคลำบริเวณอกด้วยความหลงใหลก่อนจะก้มดูดเมมยอดอกสีชมพูที่เต่งตึงเต็มมือเขาในตอนนี้

“ อืม อ่า ”

“ ฟางสวยมากเลยรู้ไหม ทนไม่ไหวแล้วเว้ย ”

ภาณุรีบถอนกางเกงนอนพร้อมกับกางเกงในตัวจิ๋วของเธอออกอย่างเร็ว มือหนาเล่นกับสวนดอกไม้งามอย่างสนุกมือ

“ อืม พี่ป๊อป อย่าแกล้งฟางสิ ” สาวร่างบางบิดตัวไปมาด้วยความเสียว

ตอนนี้มีอยู่จุดเดียวที่ภาณุดึงความสนใจของภาณุ เขาพยายามเอามือเขาไปสัมผัสบริเวณนั้นแต่เธอหนีบขาแน่นไม่ยอมให้เขาเข้าใกล้

“ ไม่ต้องกลัวนะ พี่สัญญาว่าจะไม่ทำให้ฟางเจ็บ ”

“ แต่ฟางกลัว ”

“ ไม่ต้องกลัวนะคนดี แล้วก็อย่าเกรงด้วยเพราะมันจะทำให้ฟางเจ็บ ”

“ จริงนะ ”

เธอหยุดหนีบขาทั้งสองข้าง ยอมให้เขาแยกขาของเธอออกจากกัน ภาณุตะลึงกับภาพที่เห็นตรงหน้า ดอกไม้งามที่มีน้ำหวานล้นออกมามากมายมีกลิ่นหอมชวนให้เขาเชยชม เขาไม่รอช้าก้มลงชมเชยดอกไม้ตรงหน้าด้วยความหลงใหล

“ อ่า อ๊า พี่ ป๊อป ไม่ไหว แล้ว อ่า อ๊า อ๊ายยยยยยย อย่ากิน”

“ อร่อยดีออก อยากชิมไหม ” เขาละจากตรงนั้นไปจูบปากบางเพื่อให้เธอรู้รสจากปากของเขา ส่วนมือหนาก็ทำการสำรวจบริเวณนั้นของเธอ เธอเกรงและพยายามหนีบขาหลายครั้งแต่เขาให้ขาตัวเองล็อกไว้เธอจำตัวอะไรไม่ได้

“ อืม อื้ม ”

เขาเริ่มเอานิ้วสอดเข้าไปในช่องทางรักของเธอเบาๆ แต่มันแน่นมากจนเขาเริ่มหนักใจ

“ อ๊ายยยยยย มัน เจ็บ อ่า ”

“ ฟางอย่าเกรงนะ ”

“ ค่ะ อ๊า อ่า อ๊ายยยยยย ”

เสียงกรี้ดร้องตามจังหวะนิ้วของเรา ภาณุก้มลงมองบริเวณด้วยความตกใจเขารู้ว่าเธอยังบริสุทธิ์แต่ไม่คิดว่าเลือดบริสุทธิ์จะออกมาเยอะขนาดนี้ เขาจึงหยุดการกระทำนั้น

“ อ่า พี่ป๊อป หยุดทำไหมค่ะ ฟางไม่ไหวแล้ว ”

“ พี่ว่าร่างกายของฟางยังไม่พร้อม เรานอนกันเถอะนะ ”

“ พี่ป๊อปใจร้าย มาทำให้ฟางทรมานแบบนี้แล้วไม่รับผิดชอบ ” เพราะเธออารมณ์ค้างจึงพูดไปตามที่คิด

“ พี่กลัวฟางเจ็บมาก ”

“ ไหนพี่บอกว่ามันไม่เจ็บไง แล้วเลือดที่ไหลออกมาก็คือเลือดบริสุทธิ์ของฟางหรือว่าพี่ป๊อปไม่ดีใจที่ฟางยอมมอบมันให้พี่ ”

“ พี่ดีใจมาก แต่พี่ ”

“ ถึงมันจะเจ็บมากแค่ไหนฟางก็ยอมค่ะ ”

“ มันจะเจ็บมากๆแค่ตอนแรก ถ้าไม่ไหวก็บอกพี่นะ จากนั้นเราจะมีความสุขไปด้วยกัน ”

ภาณุรีบถอดเสื้อผ้าตัวเอง แล้วจับแกนกายใหญ่มาจอที่ปากทางรัก เขาเห็นสีหน้าตกใจของเธอเมื่อเห็นมันครั้งแรก เขาค่อยๆดันหัวของมันเขาไปช้า มันคับแน่นจนเขาต้องกัดฟัน

“ อ๊ายยยยย อ่า อ๊า ” ทั้งสองคนร้องออกมาพร้อมกันเมื่อเขาดันมันเข้าไปจนสุดทาง

“ เจ็บมากไหม ”

“ มันทั้งจุกและเจ็บเละคะ ”

“ ถ้าฟางไม่ไหว…………. ”

“ ฟางไหวค่ะ ”

ภาณุค่อยๆขยับแกนกายเขาออกช้าๆ ให้ช่องรักของเธอปรับขนาดเข้ากับของเขา

“ อ๊า อ๊ายยยยยยยยยยย อ่า ”

“ อ๊า อ่า อ๊า อ๊ายยยยย อ่ายยย ”

เธอตอบสนองเขาอย่างดีแม้ว่ามันจะเจ็บขนาดไหนแต่ความเจ็บปวดเริ่มหายไปกลายเป็นความเสียวและความต้องการที่เธอมีให้เขา

“ อ่า อ่า ฟาง พี่ไม่ไหวแล้ว ”

“ อ่า อ๊า อ่า ฟางก็ ไม่ ไหว แล้ว อ่า อ๊า อ๊ายยยยย ”

“ เร็วอีกพี่ป๊อป อ๊ายยยย ”

“ พั่บ พับ พั่บ พับ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ” เสียงเนื้อกระทบเนื้อเป็นจังหวะพร้อมกับเสียงร้องของทั้งสองคนด้วยความสุข

“ อ่า โอ้ยยยยยยยยย ” ภาณุร้องออกมาเมื่อถึงจุดส่งสุดก่อนที่เขาปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเข้าไปในร่างกายของเธอ

“ อ๊ายยยยยยย ”

“ อีกรอบนะ พี่ไม่ไหวแล้ว ”

ทั้งสองคนร่วมรักกันต่อโดยไม่มีใครยอมใครจบเกือบเช้าทั้งสองก็ยังไม่มีใครยอมเลิกบทรักครั้งนี้

------------------------------------------------------------------------------------

ขอโทษที่หายไปนานมากกลับมาอัพแล้วนะ

เม้นกันเยอะๆนะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา