My love ยัยน่ารักสดใสกับนายเย็นชาปากแข็ง
10.0
เขียนโดย Nongtoon
วันที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 16.23 น.
32 ตอน
0 วิจารณ์
38.60K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 25 เมษายน พ.ศ. 2557 21.51 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
5) พาไปส่งโรงพยาบาล
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ณ โรงพยาบาลศิริราช
ทุกคน:ภูผา น้ำขิงเป็นยังไงบ้าง
ภูผา:ไม่รู้เหมือน เนี่ยหมอยังไม่ออกมาจากห้องเลย
คอนเน็ค:นู่นไง หมอมาแล้ว
หมอ:คือน้องเค้าเป็นโรคภูมิแพ้นะครับแต่ไม่รุนแรงเดี่ยวไปรับยาพอน้องเขาฟื้นก็กลับบ้านได้แล้วนะครับอย่าให้น้องเขาเครียดมากๆนะครับมันไม่ดี
ทุกคน:ครับ/ค่ะ
ดีจัง:เดี่ยวฉันเข้าไปดูน้ำขิงก่อนนะทุกคน
มังกร/พอเพียง:ฉันไปด้วย
ปราบภัย:ไม่ต้องแกสองคนอยู่กับฉันกับคีตะนี่แหละ ภูผาแกไปเอายาให้น้ำขิงเถอะ
ภูผา:อืมอืม
Pate น้ำขิง
น้ำขิง:ดีจัง แล้วนายเลียงผาล่ะ
ดีจัง:แหม ตื่นมาก็ถามถึงนายภูผาเลยนะไปเอายาให้เธอนั่นแหละ
น้ำขิง:อ่อ
Pate ภูผา
ปราบภัย:ทำไมน้ำขิงถึงไปอยู่กับแกล่ะไอภูผา
ภูผา:ก็เมื่อวานตอน2ทุ่มฉันซ้อมเปียนโนอยู่ยังไม่กลับ มาเจอยัยน้ำขิงนั่งร้องให้บอกว่าไม่มีคนมารับฉันเลยบอกว่าเดี่ยวไปส่งแต่ตอนที่ฉันจะถามทางยยน้ำขิงดันหลับไปซะก่อนฉันเลยให้ไปอยู่ที่คอนโดฉันก่อนพอกลางคืนยัยน้ำขิงก็ละเมอมากอดฉันแล้วก็ร้องไห้ฉันเลยรู้ว่าน้ำขิงถูกแม่หนีไปอังกฤษ5-6เดือน พอเช้ายัยน้ำขิงก็ไม่สบายฉันให้กินข้าวกินยาแล้วฉันก็ออกไปทำธุระพอกลับมายัยน้ำขิงก็เป็นลมแล้ว ฉันยังไม่รู้เลยว่าจะให้น้ำขิงไปอยู่กับใครเพราะอยู่กับฉันคงไม่เหมาะ
ทุกคน:อ่อ
มังกร:ฉันจะพาน้ำขิงไปอยู่ด้วย
พอเพียง:เฮ้ย น้ำขิง ดีจัง
น้ำขิง:ไม่เป็นไรหรอกเดี่ยวฉันไปอยู่กับดีจัง
ดีจัง:ใช่ๆเป็นผู้หญิงเหมือนกันไม่น่าเกลียดอยู่แล้ว
ภูผา/ปราบภัย/คีตะ:ใช่ๆ
ทุกคน:ภูผา น้ำขิงเป็นยังไงบ้าง
ภูผา:ไม่รู้เหมือน เนี่ยหมอยังไม่ออกมาจากห้องเลย
คอนเน็ค:นู่นไง หมอมาแล้ว
หมอ:คือน้องเค้าเป็นโรคภูมิแพ้นะครับแต่ไม่รุนแรงเดี่ยวไปรับยาพอน้องเขาฟื้นก็กลับบ้านได้แล้วนะครับอย่าให้น้องเขาเครียดมากๆนะครับมันไม่ดี
ทุกคน:ครับ/ค่ะ
ดีจัง:เดี่ยวฉันเข้าไปดูน้ำขิงก่อนนะทุกคน
มังกร/พอเพียง:ฉันไปด้วย
ปราบภัย:ไม่ต้องแกสองคนอยู่กับฉันกับคีตะนี่แหละ ภูผาแกไปเอายาให้น้ำขิงเถอะ
ภูผา:อืมอืม
Pate น้ำขิง
น้ำขิง:ดีจัง แล้วนายเลียงผาล่ะ
ดีจัง:แหม ตื่นมาก็ถามถึงนายภูผาเลยนะไปเอายาให้เธอนั่นแหละ
น้ำขิง:อ่อ
Pate ภูผา
ปราบภัย:ทำไมน้ำขิงถึงไปอยู่กับแกล่ะไอภูผา
ภูผา:ก็เมื่อวานตอน2ทุ่มฉันซ้อมเปียนโนอยู่ยังไม่กลับ มาเจอยัยน้ำขิงนั่งร้องให้บอกว่าไม่มีคนมารับฉันเลยบอกว่าเดี่ยวไปส่งแต่ตอนที่ฉันจะถามทางยยน้ำขิงดันหลับไปซะก่อนฉันเลยให้ไปอยู่ที่คอนโดฉันก่อนพอกลางคืนยัยน้ำขิงก็ละเมอมากอดฉันแล้วก็ร้องไห้ฉันเลยรู้ว่าน้ำขิงถูกแม่หนีไปอังกฤษ5-6เดือน พอเช้ายัยน้ำขิงก็ไม่สบายฉันให้กินข้าวกินยาแล้วฉันก็ออกไปทำธุระพอกลับมายัยน้ำขิงก็เป็นลมแล้ว ฉันยังไม่รู้เลยว่าจะให้น้ำขิงไปอยู่กับใครเพราะอยู่กับฉันคงไม่เหมาะ
ทุกคน:อ่อ
มังกร:ฉันจะพาน้ำขิงไปอยู่ด้วย
พอเพียง:เฮ้ย น้ำขิง ดีจัง
น้ำขิง:ไม่เป็นไรหรอกเดี่ยวฉันไปอยู่กับดีจัง
ดีจัง:ใช่ๆเป็นผู้หญิงเหมือนกันไม่น่าเกลียดอยู่แล้ว
ภูผา/ปราบภัย/คีตะ:ใช่ๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ