Black love...รักนี้สีดำ
เขียนโดย 
cookie_macaron
วันที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 13.12 น.
แก้ไขเมื่อ 19 เมษายน พ.ศ. 2557 14.13 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) ยัยเตี้ย VS ยัยขนมครก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเวลา 08.00
ห้องนอนฟาง
“หาว !!! นี้มันกี่มองแล้วเนี่ย” ฟางขยี้ตาแล้วหันไปมองนาฬิกา “เฮ้ย ! แปดโมง อร๊ายย ! ไม่ทันแล้ววันนี้ฉันมีสอบด้วย ตายแล้วๆๆ”
เมื่อดูนาฬิกาก็พบว่านี้เป็นเวลาแปดโมงเช้าแล้วถ้าเธอไปไม่ทันมีหวังได้แก้ทีหลังแน่เลย ฟางรีบ
อาบน้ำแต่งตัวแล้วลงมารับประทานอาหารข้างล่าง และเธอก็พบกับบุคคลที่เธอไม่อยากพบ
“อ้าวๆๆ !! ทำไม่นอนไปถึงพรุ่งนี้เช้าเลยล่ะ กลับก็ดึกตื่นก็สาย เหอะ !” ขนมจีนลูกติดของแม่เลี้ยง
ฟางพูดจาถากถางเธอ
“นี่ ! ยัยขนมครก ถ้าปากเธอว่างมากนักก็เอาขนมปังยัดปากซะ จะได้ไม่มีปัญญามาว่าคนอื่นเขา”
“นี่แกว่าฉันเหรอยัยเตี้ยหลักกิโล หืมมมม ! แก”
“หนมจีนพอแล้วลูกอย่าไปว่าพี่เขาเลย” พ่อของฟางเอ่ยปรามลูกเลี้ยง
“ให้ยัยหนมว่าบ้างก็ดีเหมือนกันนะคะคุณพี่ มันจะได้รู้บ้างว่าตัวเองเป็นยังไง”
“อ่าๆ พอได้แล้วทั้งแม่ทั้งลูกนั้นแหละ” พ่อหันไปมองทางฟาง “ฟางมานั่งทานอาหารเช้าก่อนสิลูก”
“ไม่อะค่ะ ฟางหมดอารมณ์ ขืนทนอยู่ที่นี่อีกมีหวังฟางต้องโดนคดีฆ่าคนตายแน่เลยค่ะ”
“อ่ะ ! ถ้าลูกไม่ทานก็ไปมหา’ลัยเถอะลูก เจ้าโมะรออยู่ข้างนอกและ”
“ค่ะ ! คุณพ่อ หนูไปนะคะ สวัสดีค่ะ” ฟางยกมือลาผู้เป็นพ่ออย่างอารมณ์เสีย
“เอ่อ..คุณแม่คะ คุณพ่อคะ หนมจีนขอติดรถพี่โมะไปด้วยได้หรือเปล่าคะ ?”
“ถ้าหนูต้องการนั้นไปเลยจ้ะแม่อนุญาต” แม่ของขนมจีนอนุญาตทั้งๆที่ไม่ได้ถามความคิดเห็นของ
สามีสักคำและในเมื่อฟางได้ยินเช่นนั้น คิดเหรอว่าเธอจะให้ไป
“แต่ฉันไม่อนุญาตให้เธอไปกับฉัน”
“แต่ฉันจะไปมีอะไรมะ?” ขนมจีนเดินไปชนฟางที่กำลังจะเดินไปขึ้นรถทำให้ฟางหมดความอดทน
แล้ววววว!!
“นี่ !! หยุดนะยัยขนมครก” ในขณะที่ขนมจีนกำลังจะเปิดประตูรถฟางก็เข้ามาขวางเอาไว้ก่อน
“หลบไปยัยเตี้ย!” ขนมจีนกำลังจะผลักฟางออก
“ไม่ !! ถ้าเธอจะไปกับฉันเธอต้องนั่งข้างหลังไม่ใช่ข้างหน้า -.,-” ฟางรู้ว่าขนมจีนแอบมีใจให้กับโท
โมะพี่ชายของเธออยู่ แต่คนที่จะมาเป็นพี่สะใภ้ของเธอนั้นจะเป็นใครก็ได้แต่ต้องไม่ใช่ ยัยขนมครก
“ไม่ฉันจะนั่งข้างหน้ากับพี่โมะ” ขนมจีนผลักฟาง
“ไม่ฉันจะนั่งข้างหน้า เธอออกไปเลยนะ ยัยขนมครก” ฟางผลักขนมจีน
“พอๆๆ หยุดทั้งสองคนนั้นแหละ ฟางไปนั่งข้างหลัง” โทโมะทนเห็นความวุ่นวายไม่ไหวจึงสั่งให้
น้องสาวแท้ๆของเขาไปนั่งข้างหลัง
“ได้ !! พี่โมะต้องหารงี้ใช่มะ ? ไปเลย ไปกับยัยขนมครกสองคนเลยไป !!” ฟางประชดหวังจะให้พี่
ชายเปลี่ยนใจให้เธอนั่งข้างนั้น แต่มันกลับไม่เป็นเช่นนั้น
“ขอบใจนะยัยเตี้ย” ขนมจีนผลักฟางจนล้มลงไปกับพื้นแล้วรีบปิดประตูอย่างแรงและเธอยังไม่วายที่
จะเยาะเย้ยฟาง ขนมจีนเลื่อนกระจกลงมาแล้วบอกกับฟางว่า “ไปเองนะยัยเตี้ย บายยย”
รถของโทโมะได้เคลื่อนตัวออกไปแล้วฟางพยายามลุกขึ้นและวิ่งตามแต่ก็ไม่ทัน
“อร๊ายยย ! ไอ้พี่บ้า แกทำกับฉันแบบนี้ได้ยังไง ฮ้า ? -*- แล้วฉันจะไปยังไงเนี่ย” ฟางนึกขึ้นได้ว่า
ยังมีรถอีกสองคันที่จอดอยู่ในโรงรถ เธอจึงรีบไปที่นั้นทันที
“เอ่อ…คุณหนูครับ ทำอะไรอะครับ?” คนขับรถถามฟาง
“เอ้า ! ก็จะเอารถออกน่ะสิ เอากุญแจรถมาให้ฉัน”
“เอ่อ…คือว่ารถคันนี้น้ำมันหมดอะครับผมยังไม่ได้เติมเลย”
“เอ้า ! แล้วทำไมไม่เติมให้เต็ม ฮะ ? -0- ไม่เป็นไรฉันเอาคันโน่นก็ได้” ฟางเดินไปยังรถเก่งมีดำ
ราคาแพง
“คันนั้นยางรั่วครับคุณหนู”
“ฮะ !! 0.0 อะไรนะ โอ๊ย ! ตาย ตาย ตาย แล้วฉันจะไปยังไงล่ะ?”
“อันที่จริงก็ยังมีอยู่คันหนึ่งนะครับที่ยังใช้ได้อยู่”
“คันไหนล่ะ ? ไปเอามาให้ฉันเส่ ! - -”
“มาแล้วครับคุณหนู”
ทันทีที่ฟางเห็นเห็นรถคันนั้นเธอถึงกับไปไม่เป็นเพราะมันคือ รถจักยานสีชมพูหวานแหววลายคิตตี้ที่
คุณพ่อของเธอซื้อเพื่อเอาไว้ให้แม่ครัวขี่ไปซื้อของที่ตลาด
“อร๊ายยยย !! จะให้ฉันไปแคันนี้จริงๆอะนะ ?”
“มันเหลืออยู่คันเดียวแล้วครับคุณหนู”
“โอ๊ยย ! ฉันจะบ้าตาย” แต่เมื่อเธอคิดถึงการสอบ เธอเลยจำใจที่จะต้องขี่รถจักยานสีขมพูไป
มหาวิทยาลัยทั้งที่เธอก็ขับไม่เป็น 0.0 แล้วเธอจะไปถึงมหาวิทลัยได้ยังไงเนี่ย - -
________________________________________________________________________________________________
หายไปนาน มาอัพละนะ ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
