รักเธอจัง..ยัยน่ารัก (Love U cuties.)

 
 
 
Faye Talk
เฟย์: อะไรนะ  ทะเล!!
ฉันอุทานออกมาเมื่อพี่ฟางบอกว่าพรุ่งนี้เช้าเราจะไปทะเลกัน
เฟย์: ทำไมพี่ฟางเพิ่งมาบอกอ่ะ
ฉันถามพี่ฟาง
ฟาง:ก็พวกนั้นเค้าชวนไปอ่ะ   แล้วเราก็ปฏิเสธไม่ได้ด้วย
พี่ฟางบอก
เฟย์:แต่ตอนนี้ยัยหวายอาการไม่ค่อยดีนะพี่ฟาง  เราจะไปกันได้เหรอ   แล้วถ้า….
ฉันบอกพี่ฟางอย่างกังวล
หวาย: หวายไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ  ไปกันเถอะ  หวายอยากไปทะเล
จู่ๆยัยหวายที่นอนอยู่ก็พูดขึ้นมา
ฟาง: ตื่นแล้วเหรอ  เป็นยังไงมั่ง  ยังปวดหัวหรือเจ็บหน้าอกอยู่มั้ย? 
พี่ฟางดินมานั่งบนเตียงแล้วถามหวาย
หวาย: หวายไม่เป็นอะไรแล้วค่ะ  แค่ปวดหัวธรรมดาอ่ะ  สงสัยเป็นไมเกรนอย่างที่คุณแม่เคยบอกแน่ๆเลย แต่ทำไมมันถึงเจ็บหน้าอกด้วยก็ไม่รู้
ยัยหวายพูดออกมาอย่างไม่รู้อะไร  ฉันได้แต่มองหากันกับพี่ฟาง
เฟย์:  แน่ใจนะ ว่าไหว
ฉันถามย้ำ
หวาย: แน่ใจสิ  หวายแค่นี้เอง  ไม่ได้เป็นโรคอะไรร้ายแรงสักหน่อย  น้านะๆๆๆๆ  เราไปทะเลกับพวกพี่ๆเขากันเถอะ
ยัยหวายอ้อน  ฉันกับพี่ฟางได้แต่มองหน้ากัน  แล้วพี่ฟางก็พยักหน้า
ฟาง: ก็ได้ แต่…. หวายต้องดูตัวเองให้มากๆ  เข้าใจไหม!!
หวาย:ค่า!!!   หวายจะดูแลตัวเองอย่างดีเลย  แล้วนี่พี่ฟางชวนหนมจีน พี่จินนี่ แล้วก็แก้วยังคะ
ฟาง: เรียบร้อยแล้วแหละ  เด้วพรุ่งนี้10โมงเด้วเขามารับ  พี่ว่าเรารีบพักผ่อนกันเถอะ 
เฟย์: เฟย์ก็ว่างั้น  งั้นเด้วคืนนี้เฟย์นอนกับหวายนะ
ฉันบอกออกไป
ฟาง:ก็ได้  พรุ่งนี้8โมงนะสาวๆ  Good night จ่ะ
เฟย์-หวาย:good night ค่ะ
เมื่อคุยกันจบแล้วพี่ฟางก็เดินออกไป
  วันต่อมา
Poppy Talk
 ตอนนี้ผมกำลังนั่งรถไปรับพวกผู้หญิงที่บ้านฟาง โดยผมเอารถตู้ไปในครั้งนี้
เขื่อน: เฟย์จะใส่บิกีนี่สีอะไรเล่นน้ำน้า….
เสียงของไอเขื่อนดังขึ้นมา
ป้าบ!!!
โทโมะ: แกก็ทะลึ่งตลอดอะไอเขื่อน
เคนตะ: ฉันก็ว่างั้น  แกนี่คิดเรื่องอื่นไม่เป็นเลยรึไง
จองเบ: อย่าไปว่าเขื่อนเขาเลยครับ
มิน:ใช่ๆๆ 
โทโมะ: ไอป็อบ!!  ฉันขอถามแกตรงๆเลยนะ  นี่แกชอบฟางใช่มะ
อยู่ๆ  ไอโทโมะที่นั่งอยู่ข้างๆผมก็พูดขึ้น  ผมหันไปมองหน้ามันอย่างตกใจนิดหน่อย
ป็อบปี้: อะไรของแกเนี่ย
ผมถามมัน
โทโมะ: ฉันดูอาการแกหลายรอบและ  แกบอกฉันมาดีกว่า
ไอโทโมะมันคาดคั้นผม
ป็อบปี้:แล้วแกอ่ะ  แกก็ชอบน้องเขาไม่ใช่เหรอวะ
ผมสวนมันกลับไป
โทโมะ: ใช่!!
มันตอบ  คำตอบของมันทำให้ผมสะอึก  ผมไม่อยากชอบผู้หญิงคนเดียวกับเพื่อน  แล้วนี่ยิ่งเป็นเพื่อนรักของผมแล้วด้วย
โทโมะ: แต่มันเมื่อก่อนนะ
ป็อบปี้:หะ!!
แล้วมันก็พูดขึ้นมาอีก  ผมมองมันอย่างงงๆ
ป็อบปี้:แกหมายความว่าไง
ผมถามมันอีกครั้ง
โทโมะ: ก็หมายความว่า ใช่ ฉันเคยชอบฟาง  แต่มันเมื่อก่อนว่ะ  ตอนนี้ฉันว่าฉันรู้สึกเฉยๆกับน้องเขาแล้วว่ะ
มันอธิบายออกมา  ทำให้ผมแอบยิ้ม
ป็อบปี้:แล้วนี่แก รู้สึกแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่  แกเคยบอกไม่ใช่เหรอวะ  ว่าแกจริงจังกับน้องฟางอ่ะ
โทโมะ:  ฉันก็ไม่รู้ว่ะ  แต่พอมารู้สึกตัวอีกที   มันก็ไม่รู้สึกอะไรแล้วอ่ะ  แต่กลับ……
อยู่ๆมันก็หยุดพูด
ป็อบปี้: แต่อะไร
โทโมะ:ฉันไม่แน่ใจว่ะ  แกอย่าเพิ่งไปบอกใครนะเว้ย  ฉันว่าฉันรู้สึกดีกับน้องหวายว่ะ
ผมชะงักทันที
ป็อบปี้:แกว่าไงนะ  กับน้องหวายอ่ะนะ
โทโมะ: ใช่  ฉันก็ไม่รู้ว่ามันรู้สึกตั้งแต่เมื่อไหร่เหมือนกัน  แต่พอรู้ตัวอีกที  ฉันก็นึกถึงแต่หน้าเค้า  รู้สึกเป็นห่วงเค้า  อยากได้ยินเสียง อยากเจอเค้าทุกวัน  แกว่า  ฉันจะชอบน้องเค้าไหมวะ
มันถามอย่างดูงงกับชีวิตของมัน
ป็อบปี้: ชัวร์!! แกชอบน้องเขาแล้วว่ะ
ผมสรุปให้กับมัน
โทโมะ: เหรอวะ  แล้วฉันต้องทำยังไงอ่ะ  ดูน้องเค้าคิดกับฉันแค่พี่เองอ่ะ
ป็อบปี้: ฉันก็ไม่รู้  เรื่องนี้ต้องถามไอคนเจ้าวางแผนอย่างไปเขื่อน
ผมแนะมัน  มันได้แค่พยักหน้า  แล้วหันไปคิดอะไรคนเดียว
 
 
 เอาแล้วไง ป็อบปี้จะทำยังไงต่อไปนะ...
อย่าลืมติดตามกันด้วยนะคะ