รักเธอจัง..ยัยน่ารัก (Love U cuties.)

7.1

เขียนโดย sky_namfah

วันที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 18.48 น.

31 ตอน

15 วิจารณ์

40.00K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 มกราคม พ.ศ. 2558 18.59 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

30) ความรู้สึกที่เปลี่ยนไป

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

Faye Talk

เฟย์: อะไรนะ ทะเล!!

ฉันอุทานออกมาเมื่อพี่ฟางบอกว่าพรุ่งนี้เช้าเราจะไปทะเลกัน

เฟย์: ทำไมพี่ฟางเพิ่งมาบอกอ่ะ

ฉันถามพี่ฟาง

ฟาง:ก็พวกนั้นเค้าชวนไปอ่ะ แล้วเราก็ปฏิเสธไม่ได้ด้วย

พี่ฟางบอก

เฟย์:แต่ตอนนี้ยัยหวายอาการไม่ค่อยดีนะพี่ฟาง เราจะไปกันได้เหรอ แล้วถ้า….

ฉันบอกพี่ฟางอย่างกังวล

หวาย: หวายไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ ไปกันเถอะ หวายอยากไปทะเล

จู่ๆยัยหวายที่นอนอยู่ก็พูดขึ้นมา

ฟาง: ตื่นแล้วเหรอ เป็นยังไงมั่ง ยังปวดหัวหรือเจ็บหน้าอกอยู่มั้ย?

พี่ฟางดินมานั่งบนเตียงแล้วถามหวาย

หวาย: หวายไม่เป็นอะไรแล้วค่ะ แค่ปวดหัวธรรมดาอ่ะ สงสัยเป็นไมเกรนอย่างที่คุณแม่เคยบอกแน่ๆเลย แต่ทำไมมันถึงเจ็บหน้าอกด้วยก็ไม่รู้

ยัยหวายพูดออกมาอย่างไม่รู้อะไร ฉันได้แต่มองหากันกับพี่ฟาง

เฟย์: แน่ใจนะ ว่าไหว

ฉันถามย้ำ

หวาย: แน่ใจสิ หวายแค่นี้เอง ไม่ได้เป็นโรคอะไรร้ายแรงสักหน่อย น้านะๆๆๆๆ เราไปทะเลกับพวกพี่ๆเขากันเถอะ

ยัยหวายอ้อน ฉันกับพี่ฟางได้แต่มองหน้ากัน แล้วพี่ฟางก็พยักหน้า

ฟาง: ก็ได้ แต่…. หวายต้องดูตัวเองให้มากๆ เข้าใจไหม!!

หวาย:ค่า!!! หวายจะดูแลตัวเองอย่างดีเลย แล้วนี่พี่ฟางชวนหนมจีน พี่จินนี่ แล้วก็แก้วยังคะ

ฟาง: เรียบร้อยแล้วแหละ เด้วพรุ่งนี้10โมงเด้วเขามารับ พี่ว่าเรารีบพักผ่อนกันเถอะ

เฟย์: เฟย์ก็ว่างั้น งั้นเด้วคืนนี้เฟย์นอนกับหวายนะ

ฉันบอกออกไป

ฟาง:ก็ได้ พรุ่งนี้8โมงนะสาวๆ Good night จ่ะ

เฟย์-หวาย:good night ค่ะ

เมื่อคุยกันจบแล้วพี่ฟางก็เดินออกไป

วันต่อมา

Poppy Talk

ตอนนี้ผมกำลังนั่งรถไปรับพวกผู้หญิงที่บ้านฟาง โดยผมเอารถตู้ไปในครั้งนี้

เขื่อน: เฟย์จะใส่บิกีนี่สีอะไรเล่นน้ำน้า….

เสียงของไอเขื่อนดังขึ้นมา

ป้าบ!!!

โทโมะ: แกก็ทะลึ่งตลอดอะไอเขื่อน

เคนตะ: ฉันก็ว่างั้น แกนี่คิดเรื่องอื่นไม่เป็นเลยรึไง

จองเบ: อย่าไปว่าเขื่อนเขาเลยครับ

มิน:ใช่ๆๆ

โทโมะ: ไอป็อบ!! ฉันขอถามแกตรงๆเลยนะ นี่แกชอบฟางใช่มะ

อยู่ๆ ไอโทโมะที่นั่งอยู่ข้างๆผมก็พูดขึ้น ผมหันไปมองหน้ามันอย่างตกใจนิดหน่อย

ป็อบปี้: อะไรของแกเนี่ย

ผมถามมัน

โทโมะ: ฉันดูอาการแกหลายรอบและ แกบอกฉันมาดีกว่า

ไอโทโมะมันคาดคั้นผม

ป็อบปี้:แล้วแกอ่ะ แกก็ชอบน้องเขาไม่ใช่เหรอวะ

ผมสวนมันกลับไป

โทโมะ: ใช่!!

มันตอบ คำตอบของมันทำให้ผมสะอึก ผมไม่อยากชอบผู้หญิงคนเดียวกับเพื่อน แล้วนี่ยิ่งเป็นเพื่อนรักของผมแล้วด้วย

โทโมะ: แต่มันเมื่อก่อนนะ

ป็อบปี้:หะ!!

แล้วมันก็พูดขึ้นมาอีก ผมมองมันอย่างงงๆ

ป็อบปี้:แกหมายความว่าไง

ผมถามมันอีกครั้ง

โทโมะ: ก็หมายความว่า ใช่ ฉันเคยชอบฟาง แต่มันเมื่อก่อนว่ะ ตอนนี้ฉันว่าฉันรู้สึกเฉยๆกับน้องเขาแล้วว่ะ

มันอธิบายออกมา ทำให้ผมแอบยิ้ม

ป็อบปี้:แล้วนี่แก รู้สึกแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ แกเคยบอกไม่ใช่เหรอวะ ว่าแกจริงจังกับน้องฟางอ่ะ

โทโมะ: ฉันก็ไม่รู้ว่ะ แต่พอมารู้สึกตัวอีกที มันก็ไม่รู้สึกอะไรแล้วอ่ะ แต่กลับ……

อยู่ๆมันก็หยุดพูด

ป็อบปี้: แต่อะไร

โทโมะ:ฉันไม่แน่ใจว่ะ แกอย่าเพิ่งไปบอกใครนะเว้ย ฉันว่าฉันรู้สึกดีกับน้องหวายว่ะ

ผมชะงักทันที

ป็อบปี้:แกว่าไงนะ กับน้องหวายอ่ะนะ

โทโมะ: ใช่ ฉันก็ไม่รู้ว่ามันรู้สึกตั้งแต่เมื่อไหร่เหมือนกัน แต่พอรู้ตัวอีกที ฉันก็นึกถึงแต่หน้าเค้า รู้สึกเป็นห่วงเค้า อยากได้ยินเสียง อยากเจอเค้าทุกวัน แกว่า ฉันจะชอบน้องเค้าไหมวะ

มันถามอย่างดูงงกับชีวิตของมัน

ป็อบปี้: ชัวร์!! แกชอบน้องเขาแล้วว่ะ

ผมสรุปให้กับมัน

โทโมะ: เหรอวะ แล้วฉันต้องทำยังไงอ่ะ ดูน้องเค้าคิดกับฉันแค่พี่เองอ่ะ

ป็อบปี้: ฉันก็ไม่รู้ เรื่องนี้ต้องถามไอคนเจ้าวางแผนอย่างไปเขื่อน

ผมแนะมัน มันได้แค่พยักหน้า แล้วหันไปคิดอะไรคนเดียว

เอาแล้วไง ป็อบปี้จะทำยังไงต่อไปนะ...

อย่าลืมติดตามกันด้วยนะคะ