รักเธอจัง..ยัยน่ารัก (Love U cuties.)

  Four Talk

สวัสดีค่ะ  ตอนนี้มาอยู่กับโฟร์นะคะ  และตอนนี้เราก็ได้รีบเดินทางกลับมาที่ค่ายเป็นที่เรียบร้อยแล้ว และเต้ยก็กำลังไปประสานงานกับเจ้าหน้าที่เพื่อที่จะตามหาน้องฟางอยู่  ฉันเป็นห่วงน้องฟางจังเลย

หวาย:พี่โฟร์คะ  แล้วพี่ฟางล่ะคะ เค้าอยู่กลุ่มเดียวกับพี่นี่  อยู่ไหนล่ะคะ

เฟย์: ใช่พี่โฟร์  แล้วพี่ป็อบล่ะ

ตอนนี้ยัย2แสบก็ได้มาถามฉัน  ฉันไม่รู้จะตอบยังไง  ถ้ายัย2คนนี้รู้ว่าน้องฟางหายไป จะเป็นเรื่องอีก  แต่จะทำไงล่ะ

มด:เอ่อออ!! น้องหวาย น้องเฟย์ คือ…ใจเย็นๆนะ  เดี๋ยวพี่ฟางก็มาแล้วล่ะจ่ะ

มดพยายามหลอกล่อ แต่ทั้ง2ดูท่าทางไม่เชื่อ

หวาย:แล้วตอนนี้พี่ฟางไปทำอะไรอ่ะคะ  หวายอยากฟาพี่ฟางอ่าT_T

ตายล่ะ ยัยหวายเริ่มงอแงและ

เฟย์:หวาย  พี่ๆเขาก็บอกแล้วไงว่าเด้วพี่ฟางมา  หวายอยู่กับพี่ก่อนก็ได้แก้วก็อยู่ ขนมจีน จินนี่ก็อยู่ 

เฟย์พยายามบอก

หวาย: ก็หวายจะเอาโทรศัพท์ที่หวายฝากพี่ฟางไว้อ่า!! หวายอยากถ่ายรูปปปปปป

ยัยหวายยังงอแงไม่เลิก

โฟร์:เอางี้ เอาโทรศัพท์พี่ไปเล่นก่อนก็ได้ แล้วเด้วฟางมาแล้วค่อยมาคืนพี่ โอเค้!!

ฉันยื่นข้อเสนอให้

หวาย: เอางั้นก็ได้ค่ะ  งั้น หวายไปเดินเล่นทางนู้นนะ แก้ววววววววว!!

เมื่อสิ้นเสียงยัยหวายก็วิ่งไปหาเพื่อนสาวทันทีโดยที่เฟย์ยังอยู่ที่เดิม

เฟย์:เกิดเรื่องอะไรกับพี่ฟางเหรอคะพี่โฟร์พี่มด

เฟย์ถามด้วยเสียงอันสงสัย

มด: คือ  ตอนที่เราไปทำภารกิจอ่ะ  น้องฟางไปช่วยแครอลจนตกเขาอ่ะ  ตอนนี้ป็อบปี้ช่วยอยู่  แล้วเต้ยก็มาตามเจ้าหน้าที่ไปช่วยอีกแรง

สิ้นเสียงมด  น้องเฟย์ทำท่าเหมือนจะเป็นลม น้ำตาคลอเบ้า

เขื่อน: เฟย์!! เป็นอะไรอ่ะ

นายเขื่อนที่เห็นน้องเฟย์จะล้มรีบวิ่งมารับแล้วถาม

เฟย์:พี่ฟางตกเขา….. เขื่อน พี่ฟางตกเขา

เฟย์พูดอย่างตกใจ

โฟร์: เฟย์ พี่ว่าน้องใจเย็นๆนะ  เขื่อน นายพาน้องเฟย์ไปพักไปแล้วก็อย่าบอกเรื่องนี้กับใครนะ

ฉันกำชับเขื่อนเพราะไม่อยากให้ใครไม่สบายใจ

เขื่อน:ครับพี่โฟร์

นายเขื่อนรับคำแล้วพยุงเฟย์ออกไป โดยที่พวกฉันได้แต่ถอนหายใจอย่างกังวล

Koen  Talk

ผมพาเฟย์เข้ามานั่งที่ม้านั่งใต้ต้นไม้

เฟย์: เขื่อนนน!!  พี่ฟางจะเป็นอะไรมั้ยอ่ะ

เฟย์ถามด้วยเสียงสะอื้น

เขื่อน: ไม่หรอก ตอนนี้ไอป็อบมันช่วยอยู่ แล้วเจ้าหน้าที่กำลังไป  ฟางไม่เป็นอะไรหรอก เชื่อเขื่อนนะ อย่าร้องไห้เลยแด้วไม่สวยนะหอมน้อยของเขื่อน

ผมพยายามเล่นมุข  และก็ได้ผล เมื่อเธอทุบผมดังอั้กกก!!

เฟย์:ไอบ้า  ใครเป็นของนาย

เธอพูดพร้อมส่งค้อนมาให้ผมอันใหญ่เลย

เขื่อน: ก็หอมน้อยไง ^^

ผมเลยตอบไป

เฟย์: เขื่อน !! นายอย่าเพิ่งบอกเรื่องนี้กับหวายนะ  เด้วอาการจะกำเริบ

เฟย์บอกกับผม

เขื่อน: อาการกำเริบ  คืออะไร  หวายเป็นอะไรอ่ะ

ผมถามอย่างสงสัย

เฟย์:เอ่อออ….ยัยหวายเป็นโรคหัวใจน่ะ  เรื่องนี้แม่แต่เจ้าตัวยังไม่รู้  เราไม่อยากให้หวายไม่สบายใจน่ะ เลยไม่บอก

ผมได้แต่ตกใจ

เขื่อน: หวายเนี่ยนะเป็นโรคหัวใจ  ก็เห็นร่าเริงดีนี่  ดูปกติ ไม่เหมือนคนเป็นโรคเลย

เฟย์: ใช่ เพราะเราใช่วิธีนี้รักษายังไงล่ะ เราไม่ให้หวายรู้ เพราะถ้ารู้ ยัยหวายก็จะเอาแต่เศร้า ซึมใช่ไหม  เราเลยใช้วิธีที่จะไม่บอก  ให้เค้าได้ใช้ชีวิตแบบปกติ โดยที่เราคอยดูอยู่ห่างๆไม่ให้อาการมันออกมาเกินไป หมอบอกว่า โรคนี้อยู่ที่กำลังใจ

เขื่อน: ไม่น่าเชื่อ  น่าสงสารเนาะ

เฟย์: ใช่  ยัยหวายชอบป่วยออดๆแอดๆ เข้าโรงบาลเป็นว่าเล่นเลยล่ะ  ยัยหวายมันก็ถามบ่อยๆว่าเป็นอะไร  เราก็บอกได้แค่ไข้หวัดธรรมดา  เฟย์สงสารน้องอ่ะเขื่อน

เฟย์น้ำตารื้นขึ้นมา

เขื่อน:เราต้องช่วยให้หวายหาย  หวายต้องหายจากโรคนี้

ผมปลอบใจเฟย์ เธอมองหน้าผมแล้วก้มลงซบอก  ผมได้แต่คิดหาวิธีช่วย

   #จะรีบแต่งรีบลงนะคะ  คอยติดตามด้วยน้าาาา