รักเธอจัง..ยัยน่ารัก (Love U cuties.)

Fang Talk

  ตอนนี้มาอยู่กับฟางนะคะ ขณะนี้ พวกเราเดินมาไกลกันมากเลยล่ะค่ะ  แต่ยังไม่เห็นว่าจะมีอะไรเลย

โฟร์: อะไรเนี่ย ทำไมไม่เห็นมีอะไรเลย เราก็เดินตามแผนที่มาทุกอย่างแล้วนี่

มด: ใช่  มดว่านะ  เค้าให้แผนที่ผิดมากับราหรือเปล่า

แครอล: ไม่หรอกมั้งพี่โฟร์ พี่มด  แคว่า  เราลองหาภารกิจดูดีๆอีกทีดีกว่า  เผื่อมันจะโดนลมปลิวไปไหน

เต้ย: เอางี้  เราแยกกันหานะ  แล้วเราก็มารวมกันที่นี่ ok มั้ย

ฟาง: แล้วเราจะทำยังไงล่ะคะ

ฉันถามพวกเขาอย่างงงๆ โดยมีพี่ป็อบปี้ยืนมองอยู่เงียบๆ

เต้ย: เอางี้  โอน้อยออก  จับคู่  เรามีชาย2 หญิง4ใช่มั้ย  เอาแค่ผู้หญิงก็พอ  เรา2คนไม่ต้องไปโอน้อยออกกับเค้า  เอาล่ะ  เชิญครับ

พี่เต้ยอธิบาย เราเลยมาล้อมวงกันแล้วทำตาม ผลปรากฏว่าพี่โฟร์คู่กับพี่มด  ส่วนฉันคู่กับแครอล

โฟร์:  งั้นเราขออยู่กับป็อบปี้ ส่วนน้องฟางกับน้องแคก็อยู่กับเต้ยไปก็แล้วกันนะ

พี่โฟร์บอก  พวกเราพยักหน้าแล้วก็ออกแยกย้ายกันทันที

ฉัน พี่เต้ย แล้วก็แครอล  แยกมาทางหนึ่ง แล้วพยายามหา

ฟาง: แถวนี้พวกเราก็หาหมดแล้ว ทำไมมันไม่มีล่ะพี่เต้ย แค

แครอล: งั้นเราลองไปดูทางนั้นมั้ย อาจจะมีก็ได้ 

แครอลชี้ไปทางที่แสงเข้ามาเยอะเป็นพิเศษ เอ๊ะ!!แปลกจัง

เต้ย: แต่พี่ว่า ทางนั้นมันแปลกๆนะ  เราไปที่จุดรวมกันเถอะ

พี่เต้ยยายามห้ามแล้วดึงมือพวกเราเดินไป

แครอล: เอาน่าพี่เต้ย  มาแล้ว ไปอีกนิดนึง ไม่เป็นไรหรอก  ป่ะฟาง

แครอลมาดึงมือฉันเดินไป

ฟาง: ฟางว่า  เราน่าจะทำตามที่พี่เต้ยบอกนะแค  กลับกันเถอะ

ฉันพยายามดึงมือแครอลมาทางพี่เต้ยแต่แครอลก็ยื้อมาจนได้

แครอล:เถอะน่าฟาง  มานิดดียว ถ้าไม่มีเราก็กลับ จบแค่นั้นเอง นะๆๆๆๆไปเป็นเพื่อนแคหน่อย

ฉันเห็นแครอลบอกอย่างนั้นจึงเดินไปเป็นเพื่อนโดยมีพี่เต้ยเดินตามมาติดๆ

แครอล:นี่ไง  แคว่าแล้วว่าจะต้องอยู่ที่นี่ เด้วแคไปเอาเอง

ฟาง:ระวังนะแค  ข้างล่างมันชันมากนะ

ฉันตะโกนบอกแครอล

แครอล:อะโอ๊ยยยยอ๊าย!!!!!

เสียงแครอลดังขึ้น  ฉันเห็นเธอทำท่าเหมือนจะตกลงไป และวิ่งไปดึงตัวไว้ แต่ด้วยตัวของแครอลใหญ่กว่าฉันมากทำให้………

…….: ฟางงงงง!!!!

จากนั้นฉันก็ไม่รู้เรื่องอะไรอีกเลย

Toey Talk

ตอนนี้ผมและแครอลรีบกลับมาที่จุดเริ่มต้น โดยที่ทุกคนยืนอยู่แล้ว

โฟร์:อ้าวแค เต้ย  แล้วฟางล่ะ

มด: ใช่ๆๆ  แล้วเจอมั้ย  อ้าว!!แล้วแคเป็นอะไรอ่ะ

ทุกคนล้วนแต่พุ่งคำถามมาที่พวกเราโดยที่ผมยังไม่ทันพูดะไร  หันไปมองป็อบปี้ ที่มองมาที่ผมอย่างสงสัย

เต้ย:หยุดๆๆๆ ตอนนี้เกิดเรื่องใหญ่แล้ว

Poppy Talk

ป็อบปี้:ทำไม!!  แล้วฟางล่ะ ไปไหน ทำไมไม่มาด้วยกัน

ผมถามอย่างสงสัยอย่างที่สุด และเริ่มมองท่าทีแปลกๆของทั้ง2คน

แครอล:คือ  เมื่อกี้เราเจอซองภารกิจแล้วค่ะ แล้วแคก็จะเดินไปเอาแล้วมันลื่นแคจะตกลงไปที่ทางชัน แต่ฟางมาช่วยแคไว้แล้วฟางก็……..

แครอลหยุดพูดไว้แค่นั้นแล้วก็ร้องไห้  หมายความว่ายังไง  ฟางไปช่วยแครอลที่กำลังจะตกไปที่ทางชันนั่นแล้ว

ป็อบปี้:ฟางงงงง!!!

 ผมประมวลความคิดแล้ววิ่งไปที่ตรงนั้นทันที  แล้วทุกคนก็วิ่งตามมา  ผมมองลงไปข้างล่างอย่างร้อนใจ  มันชันมาเลยนะ  เป็นเหวย่อมๆได้เลย แล้วยัยตัวเล็กตกลงไป…… โอ้ยยยยย!!  ทำไงดีวะ!!

เต้ย: น้องฟางตกลงไปตรงนี้แหละ  แล้วเราก็ลองเรียกดูแล้ว ก็ไม่ได้ยินเสียงอะไรเลยไปบอกพวกนายก่อน

เต้ยอธิบาย  ผมพยายามตั้งสติแล้วหันไปบอกเต้ย

ป็อบปี้: เต้ย  พาพวกผู้หญิงกลับไปที่ค่ายก่อนแล้วแจ้งกับเจ้าหน้าที่ด้วย แด้วฉันจะลองหาวิธีช่วยฟางเอง

เต้ย: แล้วนายจะช่วยน้องฟางยังไงล่ะ  นี่มันเกือบเรียกได้ว่าเหวเลยนะไอป็อบ

ป็อบปี้:เอาน่า เด้วฉันหาวิธีเอง  แกก็ไปบอกกับเจ้าหน้าที่ให้รีบเข้ามาช่วยก็แล้วกัน

ผมบอกกับทุกคน

โฟร์: งั้นป็อบก็ดูแลตัวเองดีๆนะ  ช่วยน้องฟางด้วยนะ

โฟร์บอกพร้อมเสียงสะอื้น  ผมพยักหน้า

เต้ย: งั้นพวกเราไปกัน  เด้วต้องรีบพาเจ้าหน้าที่มาอีก

แล้วทุกคนก็เดินออกไปกัน  เอาไงดีวะ  ป่านนี้ยัยตัวเล็กจะเป็นยังไงบ้างเนี่ย  ผมพยายามมองหาลู่ทางแล้วก็เห็นกับทางที่สามารถเดินลงไปได้อีกทางหนึ่ง เอาล่ะ  ผมเดินลงไปอย่างระวังเพราะมันชันมากเช่นกัน  แต่อาจไม่ชันเหมือนกับทางที่ยัยตัวเล็กตกลงไป

 #ลงไป10กว่าตอนแล้ว เม้นยังแค่7เอง