รักเธอจัง..ยัยน่ารัก (Love U cuties.)
เขียนโดย 
sky_namfah
วันที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 18.48 น.
แก้ไขเมื่อ 19 มกราคม พ.ศ. 2558 18.59 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
12) เดินป่า
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ไทม์: เอาล่ะครับน้องๆ กิจกรรมวันนี้ของเราคือการเดินป่านะครับ เราจะแบ่งกลุ่มตามเดิมนะครับ
กวิน: ส่วนเรื่องที่พี่จะแนะนำในการเดินป่านะครับ ทุกคนในกลุ่ม ต้องพยายามเกาะกลุ่มกันไว้ อย่าแยกกันเป็นอันขาด แล้วก็ถ้ามีปัญหาเมื่อไหร่ให้ส่งสัญญาณแล้วจะมีเจ้าหน้าที่ไปช่วยทันที การผจญภัยครั้งนี้ ขอให้น้องๆทุกคนปลอดภัยนะครับ แล้วทำภารกิจกันให้สำเร็จด้วยนะครับ เอาล่ะ แยกย้ายกันได้ครับ
Faye talk
เมื่อพี่กวินออกมาอธิบายเสร็จก็ปล่อยให้แยกตัวไปทำภารกิจทันที
เขื่อน: เฟย์จ๋า เขื่อนว่า เรารีบไปกันเถอะ เด้วจะไม่ทันกลุ่มอื่น
นายหน้ายาวบอกฉันและทุกคนก็เห็นด้วย
นิว: แล้วเราจะไปทำอะไรก่อนล่ะ
คิตตี้: คิตว่า เราไปตามแผนที่กันเถอะ เด้วคิตดูทางให้เอง
คิตตี้บอกแล้วเดินนำ แล้วทุกคนก็เดินตามไป
เขื่อน: เหนื่อยมั้ยหอมน้อย
นายเขื่อนเดินขึ้นมาข้างๆฉันแล้วถามเสียงอ่อนโยน
เฟย์: ไม่หรอก นายอ่ะเหนื่อยมะ
ฉันถามกลับ
เขื่อน: ไม่หรอก แค่มีเฟย์ข้างๆ เขื่อนก็มีแรงเดินทั้งวันแล้วล่ะ
โฟร์ – คิตตี้ – นิว: แหวะ!! จะอ้วก เน่าจริงๆนายเขื่อน
ทั้ง3พูดขึ้นพร้อมกัน ฉันจึงหันไปถลึงตาใส่นายหน้ายาว นายนั่นก็ทำหน้าทะเล้นใส่
เขื่อน: ถึงเน่า แต่ก็รักนะ
นายเขื่อนก็ยังเน่าไม่เลิก
เฟย์: นายนี่!! เลิกพล่ามได้แล้ว เดินทางกันต่อเถอะ
ฉันบอกแล้วเดินออกไป
Waii Talk
ตอนนี้ฉันเดินทางมาไกลกันพอสมควรแล้ว เห้อออ!! เหนื่อยชะมัด
มีล่า: โอ้ยยย!! เหนื่อยๆๆๆๆๆ นี่เมื่อไหร่จะถึงสักทีเนี่ย ภารกิจอะไรฟระ ยากเย็นแท้ I’m tried you no!! I’m tried.
หวาย: โอ้ยยย!! Mila shut up!! I’m tried too. And everybody so tried. But we must it. OK?
ฉันบอกกับมิล่า
จองเบ:oh!! Enough!! พอแล้วครับ พี่ว่าพวกเราพักกันก่อนก็ได้แล้วค่อยเดินทางต่อ ok มั้ย
ทุกคน:OK !!
เมื่อพี่จองเบพูดจบเราก็หาที่นั่งกัน ฉันนั่งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่กับมิล่า
มิล่า: หิวอ่ะหวาย
ยัยมิล่าพูดพร้อมลูบท้อง
หวาย:เอานี่ หวายมีแซนด์วิชติดมา อ่ะ!!
ฉันยื่นแซนด์วิชให้กับมิล่า ยัยนั่นก็รับแล้วแกะกินทันที ฉันจึงหยิบขึ้นมากินมั่ง
โทโมะ: หิวแล้วเหรอยัยซาลาเปา
พี่โทโมะพูดพร้อมนั่งลงข้างๆ ฉันพยักหน้าแล้วกินต่อ
โทโมะ: ค่อยๆก็ได้ ไม่มีใครแย่งเธอหรอก
แค้กๆๆๆ!! อยู่ๆ แซนด์วิชก็ติดคอ ฉันได้แต่ไอ
โทโมะ: นั่นไง พูดไม่ทันขาดคำ
เขายื่นน้ำมาให้
หวาย:ก็พี่โหมะนั่นแหละ มาชวนหวายคุย ติดคอเลย
โทโมะ:อ้าวววมาโทษพี่ได้ไงล่ะ
โซ่:พอๆๆๆทั้ง2คนครับ ผมว่าเด้วเตรียมเดินต่อได้แล้วนะ เด้วจะมืดค่ำซะก่อน
ขนมจีน:ใช่ค่ะ หนมจีนว่า เราลองมาวางแผนกันก่อนมั้ย ว่าจะไปทางไหนดี
ทุกคน: เอางั้นก็ได้
#อัพแล้ว ช่วยเม้นด้วยนะคะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
