รักเธอจัง..ยัยน่ารัก (Love U cuties.)

7.1

เขียนโดย sky_namfah

วันที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 18.48 น.

31 ตอน

15 วิจารณ์

40.45K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 มกราคม พ.ศ. 2558 18.59 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

12) เดินป่า

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

ไทม์: เอาล่ะครับน้องๆ กิจกรรมวันนี้ของเราคือการเดินป่านะครับ เราจะแบ่งกลุ่มตามเดิมนะครับ
กวิน: ส่วนเรื่องที่พี่จะแนะนำในการเดินป่านะครับ ทุกคนในกลุ่ม ต้องพยายามเกาะกลุ่มกันไว้ อย่าแยกกันเป็นอันขาด แล้วก็ถ้ามีปัญหาเมื่อไหร่ให้ส่งสัญญาณแล้วจะมีเจ้าหน้าที่ไปช่วยทันที การผจญภัยครั้งนี้ ขอให้น้องๆทุกคนปลอดภัยนะครับ แล้วทำภารกิจกันให้สำเร็จด้วยนะครับ เอาล่ะ แยกย้ายกันได้ครับ
Faye talk
   เมื่อพี่กวินออกมาอธิบายเสร็จก็ปล่อยให้แยกตัวไปทำภารกิจทันที
เขื่อน: เฟย์จ๋า เขื่อนว่า เรารีบไปกันเถอะ เด้วจะไม่ทันกลุ่มอื่น
นายหน้ายาวบอกฉันและทุกคนก็เห็นด้วย
นิว: แล้วเราจะไปทำอะไรก่อนล่ะ
คิตตี้: คิตว่า เราไปตามแผนที่กันเถอะ เด้วคิตดูทางให้เอง
คิตตี้บอกแล้วเดินนำ แล้วทุกคนก็เดินตามไป
เขื่อน: เหนื่อยมั้ยหอมน้อย
นายเขื่อนเดินขึ้นมาข้างๆฉันแล้วถามเสียงอ่อนโยน
เฟย์: ไม่หรอก นายอ่ะเหนื่อยมะ
ฉันถามกลับ
เขื่อน: ไม่หรอก แค่มีเฟย์ข้างๆ เขื่อนก็มีแรงเดินทั้งวันแล้วล่ะ
โฟร์ – คิตตี้ – นิว: แหวะ!! จะอ้วก เน่าจริงๆนายเขื่อน
ทั้ง3พูดขึ้นพร้อมกัน ฉันจึงหันไปถลึงตาใส่นายหน้ายาว นายนั่นก็ทำหน้าทะเล้นใส่
เขื่อน: ถึงเน่า แต่ก็รักนะ
นายเขื่อนก็ยังเน่าไม่เลิก
เฟย์: นายนี่!! เลิกพล่ามได้แล้ว เดินทางกันต่อเถอะ
ฉันบอกแล้วเดินออกไป
Waii Talk
ตอนนี้ฉันเดินทางมาไกลกันพอสมควรแล้ว เห้อออ!! เหนื่อยชะมัด
มีล่า: โอ้ยยย!! เหนื่อยๆๆๆๆๆ นี่เมื่อไหร่จะถึงสักทีเนี่ย ภารกิจอะไรฟระ ยากเย็นแท้ I’m tried you no!! I’m tried.
หวาย: โอ้ยยย!! Mila shut up!! I’m tried too. And everybody so tried. But we must it. OK?
ฉันบอกกับมิล่า
จองเบ:oh!! Enough!! พอแล้วครับ พี่ว่าพวกเราพักกันก่อนก็ได้แล้วค่อยเดินทางต่อ ok มั้ย
ทุกคน:OK !!
   เมื่อพี่จองเบพูดจบเราก็หาที่นั่งกัน ฉันนั่งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่กับมิล่า
มิล่า: หิวอ่ะหวาย
ยัยมิล่าพูดพร้อมลูบท้อง
หวาย:เอานี่ หวายมีแซนด์วิชติดมา อ่ะ!!
ฉันยื่นแซนด์วิชให้กับมิล่า ยัยนั่นก็รับแล้วแกะกินทันที ฉันจึงหยิบขึ้นมากินมั่ง
โทโมะ: หิวแล้วเหรอยัยซาลาเปา
พี่โทโมะพูดพร้อมนั่งลงข้างๆ ฉันพยักหน้าแล้วกินต่อ
โทโมะ: ค่อยๆก็ได้ ไม่มีใครแย่งเธอหรอก
   แค้กๆๆๆ!! อยู่ๆ แซนด์วิชก็ติดคอ ฉันได้แต่ไอ
โทโมะ: นั่นไง พูดไม่ทันขาดคำ
เขายื่นน้ำมาให้
หวาย:ก็พี่โหมะนั่นแหละ มาชวนหวายคุย ติดคอเลย
โทโมะ:อ้าวววมาโทษพี่ได้ไงล่ะ
โซ่:พอๆๆๆทั้ง2คนครับ ผมว่าเด้วเตรียมเดินต่อได้แล้วนะ เด้วจะมืดค่ำซะก่อน
ขนมจีน:ใช่ค่ะ หนมจีนว่า เราลองมาวางแผนกันก่อนมั้ย ว่าจะไปทางไหนดี
ทุกคน: เอางั้นก็ได้

#อัพแล้ว ช่วยเม้นด้วยนะคะ

ตอน 11

สารบัญ

ตอน 13