เส้นขนานรัก

เส้นขนานรัก... ตอนที่๑๐ ไม่โกรธความรัก
 
"บายจ้าแล้วเจอกันนะ"ฟางพูดหลังจากเล่าเรื่องรักของเธอกับเขาไปได้สักพักแล้ว เฮ้อทำไมมันเหนื่อยขนาดนี้นะ เหนื่อยที่จะคิด เหนื่อยที่จะรักเขา แม้ว่าเราอยากตัดใจจากเขามากเท่าไร ก็ยิ่งรักมากเท่านั้น
 
 
 
"ฟาง"เสียงของชายคนหนึ่งทำให้ฟางหันหลังกลับไป ฟางตกใจมากแต่ซ่อนไว้ภายในใบหน้าหวาน
 
 
 
"คะ"ฟางตอบไปเรียบๆ ทำให้คนตรงหน้าตกใจอย่างมาก เธอไม่เคยพูดกับเขาแบบนี้เลย หรือเพราะเธอยังไม่รู้นะชายหนุ่มคิดได้จึงยิ้มเจื่อนๆออกมา
 
 
 
"ฟางพี่ยังไม่ได้แต่งงาน"พี่ป๊อปพูด ฮะ มันตลกดีเนอะเมื่อเขากลับมาหาเธอทำไมเธอรู้สึกผิดนะ ผิดที่เป็นตัวถ่วง ผิดที่ต้องมาคอยมีน้ำตาให้คนอื่นปลอบ และคนที่ทำให้เธอเป็นอย่างนี้คือ เขา...
 
 
 
"เหรอคะ แต่ทำไมไม่แต่งนะ"ฟางกัดฟันพูดออกมา ในใจฟางก็เจ็บนะ ฟางเป็นคนนะมีตัว มีหัวใจ มีน้ำตานะ ไม่ใช่มาล้อเล่นกันอย่างนี้ได้ เดี๋ยวจะไปก็ไป จะมาก็มา จะรักก็รัก จะเจ็บก็เจ็บ...
 
 
 
"ฟางทำไมพูดแบบนี้ล่ะ"ป๊อปปี้้ถาม เขาตกใจมากที่เธอพูดแบบนี้ ตามคาดเธอต้องดีใจไม่ใช่เหรอ นี่มันอะไรกันนะ ความรู้สึกนี้มันคืออะไรกันแน่
 
 
ชายหนุ่มมัวแต่เหม่อจนทำให้ฟางวิ่งหนีเขาออกไปนอกห้างเสียแล้ว!!! 
 
 
 
ปัง!!!
 
 
เสียงดังมาจากข้างนอกทำให้ชายหนุ่มหลุดจากภวังค์ เขารีบออกมาจากนอกห้างทันที แล้วพบว่าหญิงสาวนอนจมกองเลือดอยู่
 
 
"ฟาง!!!"ป๊อปปี้ตะโกนออกมา เขาต้องเสียเธอไปเหรอ เขายังไม่มีโอกาสได้พูด ได้คุย ได้สบตากับเธอเลยนะ เธอจากเขาไปแบบนี้ไม่ได้นะ
 
 
"ฮันนี่"ป๊อปปี้หญิงตะโกนออกมา น้ำตาหยดลงมาจากดวงตาคู่สวย เพื่อนรักต้องจากไปเหรอ ไม่จริงนะ ไม่นะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"พี่ฟาง ฮือ พี่ฟาง"เฟย์พูดไปร้องไห้ไป น้ำตาไหลรินมาเรื่อยๆและไม่มีท่าทีจะหยุด ทำไมพี่เธอคิดสั้นนะ แต่เธอไม่โกรธชายหนุ่มหรอก เพราะเขาก็ไม่ได้ทำอะไรผิดมากนัก เพียงไม่ยอมบอกความจริงเท่านั้น ว่าตัวตนที่แท้จริงเขาคือใคร!!!
 
 
 
"ฮันนี่ ฮือ ตื่นมาสิ ฮึก ตื่นมาคุยกันสิ"ป๊อปปี้หญิงสะอึกสะอื้น พี่ชายคนนั้นเขายังไม่บอกความจริงเลยนะ พวกเรายังไม่บอกความจริงเลยนะ
 
 
"พอก่อนเถอะ"เขื่อนพูดก่อนเช็ดน้ำตาเฟย์เบาๆ เขาสงสารเธอที่ต้องมาเสียพี่สาวไป
 
 
"ยัยบ้า หยุดร้องสักทีสิ"ธามไทพูดพลางเช็ดน้ำตาให้ป๊อปปี้หญิง ก่อนให้เธอซบไหล่
 
 
"หมอเป็นไงบ้างคะ"แม่ของฟางรีบเอ่ยทันทีที่หมอออกมา