[fic exo] hunhan - lucky my love รักจนได้นายชานม
9.0
เขียนโดย Finger_star
วันที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 16.32 น.
9 ตอน
13 วิจารณ์
20.07K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 17.01 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
6) Happy
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ@ สนามบินอินช็อน
[Luhan part]
"กรี๊ดดดดดดดด..โอ้ปป้า"
"เซฮุนโอ้ปป้า ขอลายเซ็นหน่อยค่ะ ><"
"กรี๊ดดดด ซิ่วหมินโฮ้ปป้า เฉินโฮ้ปป้า"
มันยังไม่หมดหรอกน่ะครับเสียงเนี่ย คือเสียงจากเเฟนคลับตอนนี้ พวกเรา exo ได้เดบิวท์ไปสองอาทิตย์เเล้ว ไม่น่าเชื่อน่ะครับเเฟนคลับเยอะมาก ตอนนี้เรากำลังจะขึ้นเครื่องไปที่ประเทศจีน เพื่อไปโปรโมทรายการต่างๆ เหล่าเมมเบอร์ดีใจกันมากๆเลยเพราะเพลงต่างๆของพวกเราติดชาททั้งหมด
อ้่า ..>< ผมไม่ผิดหวังเลยที่ได้มาเป็นนักร้องเกาหลีมีความสุขที่สุดเลย
"โฮ้ปป้าาาาาาาา กรี๊ดดดดด" เหล่าบันดาแฟนคลับต่างพยายามแหวกฝูงคนมาหาพวกเรา เเต่พวกพี่ๆสตาฟต่างช่วยสกัดกั้นได้อย่างดีเยี่ยม พวกเราเดินเข้ามายังโซนผู้ด้วยสารขอออก นั่งรอขึ้นเครื่องที่ห้องวีไอพี
"นี่พี่ฮ่ะเล่นยังไงอ่ะ ไอ้นั่นน่ะ" เซฮุนถามพลางจิ้มนิ้วสวยไปที่รูบิค ซึ่งผมเป็นเซียนเล่นรูบิคเลยน่ะไม่อยากจะอวด คริๆ ^_^
"ไม่บอกปล่อยให้งง :P" ผมแลบลิ้นใส่ก่อนจะหันมาสนใจรูบิค เด็กเซฮุนนั้นหน้าบูดเป็นตูดหมาไปเลย สมน้ำหน้า อยู่เฉยบ้างก็ได้ไม่มีใครเค้าว่าสักหน่อย
'ผู้โดยสารโปรดทราบขณะนี้เครื่องบินเที่ยว 408 เกาหลี-จีน เข้าลงจอดเเล้วขอให้ผู้สารขานี้เตรียมตัวขึ้นเครื่องด้วยค่ะ'
เสียงของฝ่ายประชาสัมพันธ์ดังมาเเต่ไกล ผู็จัดการเลยให้พวกเราทยอยขึ้นเครื่อง ผมนั่งลงตามเบาะที่ได้จองไว้ ที่นั่งข้างๆผมเป็นของซิ่วหมิน เเต่ไหงไอ้เด็กหน้าเอ๋อนี่มันมานั่งเเทนได้ล่ะ
"เซฮุนไปนั่งที่ตัวเอง"
"........" ผมชี้นิ้วสั่งเเต่เด็กนันไม่ตอบผมเลย เป็นไรอีกว่ะ ?
"เซฮุนกลับไปที่นั่งตัวเอง" ยังพูดไม่ทันเสร็จเด็กก็ลุกเดินไป เเลกที่นั่งคืนกับซิ่วหมินเงียบๆเป็นไรว่ะ ผมไม่เข้าใจจริงๆ
"เปาจึ ไปแลกที่กับมันทำไมเนี่ย"
"555 โทษๆก็เซฮุนบอกอยากมานั่งด้วย"
"......."
21.30 น. (เวลาไทย)
"ลู่หานๆ ตื่นๆ"
"งืมๆงำๆ"
"ลู่หานนนนนนนนนน !"
"ฮ่ะๆๆ เกิดไรขึ้น O[]o"
"ถึงเเล้ว - -;"
"อ้าวหรอ ขอบใจน่ะที่ปลุกฉันหลับเพลินน่ะ แหะๆ ^_^;" ยิมส่งย้มแห้งๆไปให้ซิ่วหมิน ก่อนจะหยิบข้าวของๆตัวเอง เเละเดินลงจากเครื่อง เเต่ไม่เห็นวี่เเววการก่อกวนของเซฮุน..น่าจะดีใจสิเด็กนั่นไม่กวน เเต่ทำไมมันรู้สึกโหว่งๆน่ะ ไม่คิดๆ ลู่หาน (- - )( - -) ผมสบัดหัวไล่ความคิด
"เป็นไรเปล่า ลู่" ซิวหมินถาม
"เปล่าๆ ไม่ได้เป็นไรเเค่คิดอะไรเพลินๆน่ะ ^^"
พวกเราทุกคนรีบเดินขึ้นรถตู้ของตัวเองเพราะไม่งั้นเดี๋ยวโดนแฟนคลับรุมอีก พวกเราใช่จะเกลียดเเฟนคลับน่ะครับ เราอยากคุยกับทุกคนๆ เเต่คงทำไม่ได้ เพราะผู้จัดการสั่งห้ามตลอด T^T
อย่าโกรธพวกเราเลยน่ะเราทำตามหน้าที่ >.,< รถเเล่นชิ่วไปตามเส้นทาง ผมมองออกไปนอกหน้าต่าง อ่า ! กลับมาบ้านเกิดช่างเป็นอะไรที่มีความสุขที่สุดเลย อยากไปกินติ่มซำ หูฉลาม กระเพาะปลา จัง -,.- น้ำลายไหลเป็นทาง รถจอดเเน่นิ่งหน้าโรงเเรมขนาดใหญ่ที่หรูมาก พวกเราทยอยลงรถเดินไปเอาของเเละเเยกขึ้นห้องไป ห้องๆหนึ่งนอน 3 คน ผมได้นอนกับ ไค เเละ ดีโอ สองคนนั้นน่ะตัวติดกันมากเลย อย่าให้พูด -^- อิจฉาคนรักกัน
"คยองซู อยากกินสปาเก็ตตี้อ่ะ ทำให้หน่อยดิ"
"บ้าหรอนี่โรงเเรมจะไปทำได้ไง"
"งั้นกลับไปทำให้ทานหน่อยน่ะ ><"
"อ่าได้สิ" ทั้งหมดนั้นคือประโยค ที่สองคนคุยกันมุ้งมิ้งๆ น่ารักเป็นบ้านี่ผม เป็นติ่ง..ไคโด้หรอเนี่ย ในเน็ตต่างพูดถึงเรื่องจิ้น ไคโด้ ทั้งนั้น ซึ่งแฟนคลับก็ช่างจิ้นน่ะครับ เเต่ทำไมต้องจิ้นผมกับไอ้เด็กเซฮุนนั้น.. ไม่เห็นเข้าใจเลย ชื่ออะไรน่ะ HunHan แงๆ T^T เด็กคงได้ใจสิน่ะ พอๆไม่คิดถึงเรื่องเด็กนั่นเเล้ว ผมจัดการกับข้าวของๆตัวเอง ลงไปทานข้าวที่ศูนย์อาหารของโรงเเรม หิ่วไส้กิ่วเเล้ว จ้อกกกกกกกก ! โครกกกกครากกกกก นั่นไม่ใช่เสียงชักโครกเเต่มันคือเสียงท้องผมเอง
"555 พี่หิวข้าวหรอครับ" ดีโอหันมาถาม และแอบหัวเราะขำคนเดียว
"อ่า..ไส้กิ่วหมดเเล้วเนี่ย -^- "
"งั้นก็ลงไปก่อนเลยก็ได้น่ะครับ ไม่ต้องรอพวกเรา"
"จะดีหรอ รอลงไปพร้อมกันก็ได้"
"ไม่เป็นไรครับ ตามสบาย" ไคพูด ผมพยักหน้ารับอย่าไวก่อนจะวิ่งสปีดลงไปชั้นหนึ่ง อ่าไม่น่ะลิฟกำลังจะปิดผมเลยใส่เกียร์หมาวิ่งสุดชีวิตไปที่ลิฟ
"เดี๋ยวฮ่ะ อย่าเพิ่ง" ผมดันประตูออก ซึ่งคนข้างในก็ไม่ใช่ใคร เซฮุนหน้านิ่งๆ ไม่ตอบอะไร เป็นไรว่ะ ความเงียบเข้าครอบคลุมพวกเรา ซึ่งปกติ ถ้าอยู่กับสองคนน่ะ เด็กเซฮุนลวนลามผมตลอดอ่ะ
"........."
"........"
"นี่..เซฮุนนายเป็นไร" สุดท้ายผมก็อดใจถามไม่ได้เมื่ออีกคนหน้าบูดเลย
"........" ไม่ตอบอีกต่างหาก -.,-
"ฉันทำอะไรให้นายโกรธรึเปล่า"
"พี่ไม่ต้องมาพูดเลย ตอนอยู่บนเครื่องก็ไล่กันอย่างหมูอย่างหมา เเล้วทำไมตอนอยู่กับพี่ดีโอพี่ถึงยิ้มไปไห้เเบบนั้นฮ่ะ ผมเห็นหลายรอบเเล้วน่ะ ที่กับผมนี่ ไม่เคยยยิ้มเเบบนั้นเลย !" มาเป็นชุด
"งอนหรอ ?"ผมแกล้งถาม
"เอ่อ ! งอน" ตอบมาได้ไม่อายปาก - -;
"โอ้ๆ ฉันขอโทษน่ะ ^_^" ผมยิ้มอย่างจริงใจไปให้อีกคน
"อย่ายิ้มเเบบนี้ให้ใครน่ะ ให้เเค่ผมคนเดียวเท่านั้น โอเคไหม"
"ไม่อ่ะฉันจะยิ้มให้ใครมันก็สิทธิ์ของฉัน"
"อยากให้ผมจูบก่อนถึงจะตอบตกลงใช่มั้ย ?"
".........."
"ได้ พี่เลือกเองน่ะ เซฮุนไม่รู้เรื่อง" เด็กนั้นเบียดร่างเข้ามา ใกล้ผมผมก็ต้องถอยตัวไปเรื่อยนสุดท้ายก็ติดฝนังหนีไปไหนไม่รอด Y_Y ลู่เอ้ย
"นับหนึ่งถึงสาม...หนึ่ง..." คนตัวสูงขยับใบหน้าหล่อๆเข้ามาใกล้ โ้ยเเเล้วทำไมใจผมมันเต้นเเรงเเบบนี้ล่ะ
"สอง..." ปากเราห่างกันไม่ถึงเซนด้วยซ้ำ โอ้ยไม่น่ะ ช่วยลู่ด้วยยยยยยยย
'ติ่ง ต่อง'
เหมือนสวรรค์เป็นใจลิฟเปิดพอดี เราสองคนเลยผละออกจากกันเเล้วรีบเดินไปโซนอาหารทันที ว้าวววววว *O* น่าทานเป็นบ้า ง้าา หูฉลามของโปรดเลย ผมตักของโปรดผมจนพูนจาน
"เดี๋ยวก็อ้วนหรอกพี่กินอ่ะเเบบนี้"
"เรื่องของฉัน"
"......." มองมาด้วยสาตานิ่งเเต่โครตน่ากลัวอ่ะ - -;
"ก็ได้ๆ ไม่กินเยอะก็ได้" ผมเทกลับที่เดิม ก่อนจะบิดตูดหนี ซึ่งไม่รู้เลยว่า อีกคนหนึ่งยิ้มให้กับท่าทีน่ารักๆของลู่หานอยู่
@Billboard Music Newcomers Festival 【Best Costume】
เราทุกคนอยู่นชุดสูทที่ดูดีมากๆนั่งรอฟังผลการประกาศรางวัล เมื่อวานเราก็เพิ่งไปขึ้นเวทีคอนเสร์ติ มาด้วย ช่วงนี้ตารางงานเเน่นเอี๊ยดเเทบจะไม่ได้พักเลย
"เอาล่ะครับ รางวัล Billboard Music Newcomers Festival 【Best Costume】อยู่ในมือของผมเเล้ว เเละวงที่ได้รางวัลคือ คือ..."
".........." บรรยากาศตื่นเต้นมาก ทุกคนในห้องส่ง เงียบมาก
"คือ....."
".........."
" EXO ครับ !" พระเจ้าเราได้รางวัลมันเป็นรางวัลเเรกของพวกเราเลย เมมเบอร์งี้รีบวิ่งขึ้นเวทีไปรับรางวัล หลายๆคนร้องไห้เลยทีเดียวมันน่าภาคภูมิใจมากๆเลย อาชีพของเราคงอีกไกล
" อยากจะขอบคุณแฟนคลับทุกๆคนที่เป็นกำลังใจให้พวกเราจนได้รางวัลนี้น่ะครับ พวกเรารักคุณครับ" ลีดเดอร์ฝั่งเคพูดพร้อมกับร้องไห้ออกมาอย่างตื้นตันใจ ใครจะไปคิดล่ะครับ เพิ่งเดบิวท์ก็ได้รางวัลเล้ว สุดท้ายขอขอบคุณแฟนคลับมากๆน่ะครับ ก้าเดินไปพร้อมกับพวกเรานะครับ ซารางฮาจา !
---- The end part 6 ------
soon..
Finger_star
[Luhan part]
"กรี๊ดดดดดดดด..โอ้ปป้า"
"เซฮุนโอ้ปป้า ขอลายเซ็นหน่อยค่ะ ><"
"กรี๊ดดดด ซิ่วหมินโฮ้ปป้า เฉินโฮ้ปป้า"
มันยังไม่หมดหรอกน่ะครับเสียงเนี่ย คือเสียงจากเเฟนคลับตอนนี้ พวกเรา exo ได้เดบิวท์ไปสองอาทิตย์เเล้ว ไม่น่าเชื่อน่ะครับเเฟนคลับเยอะมาก ตอนนี้เรากำลังจะขึ้นเครื่องไปที่ประเทศจีน เพื่อไปโปรโมทรายการต่างๆ เหล่าเมมเบอร์ดีใจกันมากๆเลยเพราะเพลงต่างๆของพวกเราติดชาททั้งหมด
อ้่า ..>< ผมไม่ผิดหวังเลยที่ได้มาเป็นนักร้องเกาหลีมีความสุขที่สุดเลย
"โฮ้ปป้าาาาาาาา กรี๊ดดดดด" เหล่าบันดาแฟนคลับต่างพยายามแหวกฝูงคนมาหาพวกเรา เเต่พวกพี่ๆสตาฟต่างช่วยสกัดกั้นได้อย่างดีเยี่ยม พวกเราเดินเข้ามายังโซนผู้ด้วยสารขอออก นั่งรอขึ้นเครื่องที่ห้องวีไอพี
"นี่พี่ฮ่ะเล่นยังไงอ่ะ ไอ้นั่นน่ะ" เซฮุนถามพลางจิ้มนิ้วสวยไปที่รูบิค ซึ่งผมเป็นเซียนเล่นรูบิคเลยน่ะไม่อยากจะอวด คริๆ ^_^
"ไม่บอกปล่อยให้งง :P" ผมแลบลิ้นใส่ก่อนจะหันมาสนใจรูบิค เด็กเซฮุนนั้นหน้าบูดเป็นตูดหมาไปเลย สมน้ำหน้า อยู่เฉยบ้างก็ได้ไม่มีใครเค้าว่าสักหน่อย
'ผู้โดยสารโปรดทราบขณะนี้เครื่องบินเที่ยว 408 เกาหลี-จีน เข้าลงจอดเเล้วขอให้ผู้สารขานี้เตรียมตัวขึ้นเครื่องด้วยค่ะ'
เสียงของฝ่ายประชาสัมพันธ์ดังมาเเต่ไกล ผู็จัดการเลยให้พวกเราทยอยขึ้นเครื่อง ผมนั่งลงตามเบาะที่ได้จองไว้ ที่นั่งข้างๆผมเป็นของซิ่วหมิน เเต่ไหงไอ้เด็กหน้าเอ๋อนี่มันมานั่งเเทนได้ล่ะ
"เซฮุนไปนั่งที่ตัวเอง"
"........" ผมชี้นิ้วสั่งเเต่เด็กนันไม่ตอบผมเลย เป็นไรอีกว่ะ ?
"เซฮุนกลับไปที่นั่งตัวเอง" ยังพูดไม่ทันเสร็จเด็กก็ลุกเดินไป เเลกที่นั่งคืนกับซิ่วหมินเงียบๆเป็นไรว่ะ ผมไม่เข้าใจจริงๆ
"เปาจึ ไปแลกที่กับมันทำไมเนี่ย"
"555 โทษๆก็เซฮุนบอกอยากมานั่งด้วย"
"......."
21.30 น. (เวลาไทย)
"ลู่หานๆ ตื่นๆ"
"งืมๆงำๆ"
"ลู่หานนนนนนนนนน !"
"ฮ่ะๆๆ เกิดไรขึ้น O[]o"
"ถึงเเล้ว - -;"
"อ้าวหรอ ขอบใจน่ะที่ปลุกฉันหลับเพลินน่ะ แหะๆ ^_^;" ยิมส่งย้มแห้งๆไปให้ซิ่วหมิน ก่อนจะหยิบข้าวของๆตัวเอง เเละเดินลงจากเครื่อง เเต่ไม่เห็นวี่เเววการก่อกวนของเซฮุน..น่าจะดีใจสิเด็กนั่นไม่กวน เเต่ทำไมมันรู้สึกโหว่งๆน่ะ ไม่คิดๆ ลู่หาน (- - )( - -) ผมสบัดหัวไล่ความคิด
"เป็นไรเปล่า ลู่" ซิวหมินถาม
"เปล่าๆ ไม่ได้เป็นไรเเค่คิดอะไรเพลินๆน่ะ ^^"
พวกเราทุกคนรีบเดินขึ้นรถตู้ของตัวเองเพราะไม่งั้นเดี๋ยวโดนแฟนคลับรุมอีก พวกเราใช่จะเกลียดเเฟนคลับน่ะครับ เราอยากคุยกับทุกคนๆ เเต่คงทำไม่ได้ เพราะผู้จัดการสั่งห้ามตลอด T^T
อย่าโกรธพวกเราเลยน่ะเราทำตามหน้าที่ >.,< รถเเล่นชิ่วไปตามเส้นทาง ผมมองออกไปนอกหน้าต่าง อ่า ! กลับมาบ้านเกิดช่างเป็นอะไรที่มีความสุขที่สุดเลย อยากไปกินติ่มซำ หูฉลาม กระเพาะปลา จัง -,.- น้ำลายไหลเป็นทาง รถจอดเเน่นิ่งหน้าโรงเเรมขนาดใหญ่ที่หรูมาก พวกเราทยอยลงรถเดินไปเอาของเเละเเยกขึ้นห้องไป ห้องๆหนึ่งนอน 3 คน ผมได้นอนกับ ไค เเละ ดีโอ สองคนนั้นน่ะตัวติดกันมากเลย อย่าให้พูด -^- อิจฉาคนรักกัน
"คยองซู อยากกินสปาเก็ตตี้อ่ะ ทำให้หน่อยดิ"
"บ้าหรอนี่โรงเเรมจะไปทำได้ไง"
"งั้นกลับไปทำให้ทานหน่อยน่ะ ><"
"อ่าได้สิ" ทั้งหมดนั้นคือประโยค ที่สองคนคุยกันมุ้งมิ้งๆ น่ารักเป็นบ้านี่ผม เป็นติ่ง..ไคโด้หรอเนี่ย ในเน็ตต่างพูดถึงเรื่องจิ้น ไคโด้ ทั้งนั้น ซึ่งแฟนคลับก็ช่างจิ้นน่ะครับ เเต่ทำไมต้องจิ้นผมกับไอ้เด็กเซฮุนนั้น.. ไม่เห็นเข้าใจเลย ชื่ออะไรน่ะ HunHan แงๆ T^T เด็กคงได้ใจสิน่ะ พอๆไม่คิดถึงเรื่องเด็กนั่นเเล้ว ผมจัดการกับข้าวของๆตัวเอง ลงไปทานข้าวที่ศูนย์อาหารของโรงเเรม หิ่วไส้กิ่วเเล้ว จ้อกกกกกกกก ! โครกกกกครากกกกก นั่นไม่ใช่เสียงชักโครกเเต่มันคือเสียงท้องผมเอง
"555 พี่หิวข้าวหรอครับ" ดีโอหันมาถาม และแอบหัวเราะขำคนเดียว
"อ่า..ไส้กิ่วหมดเเล้วเนี่ย -^- "
"งั้นก็ลงไปก่อนเลยก็ได้น่ะครับ ไม่ต้องรอพวกเรา"
"จะดีหรอ รอลงไปพร้อมกันก็ได้"
"ไม่เป็นไรครับ ตามสบาย" ไคพูด ผมพยักหน้ารับอย่าไวก่อนจะวิ่งสปีดลงไปชั้นหนึ่ง อ่าไม่น่ะลิฟกำลังจะปิดผมเลยใส่เกียร์หมาวิ่งสุดชีวิตไปที่ลิฟ
"เดี๋ยวฮ่ะ อย่าเพิ่ง" ผมดันประตูออก ซึ่งคนข้างในก็ไม่ใช่ใคร เซฮุนหน้านิ่งๆ ไม่ตอบอะไร เป็นไรว่ะ ความเงียบเข้าครอบคลุมพวกเรา ซึ่งปกติ ถ้าอยู่กับสองคนน่ะ เด็กเซฮุนลวนลามผมตลอดอ่ะ
"........."
"........"
"นี่..เซฮุนนายเป็นไร" สุดท้ายผมก็อดใจถามไม่ได้เมื่ออีกคนหน้าบูดเลย
"........" ไม่ตอบอีกต่างหาก -.,-
"ฉันทำอะไรให้นายโกรธรึเปล่า"
"พี่ไม่ต้องมาพูดเลย ตอนอยู่บนเครื่องก็ไล่กันอย่างหมูอย่างหมา เเล้วทำไมตอนอยู่กับพี่ดีโอพี่ถึงยิ้มไปไห้เเบบนั้นฮ่ะ ผมเห็นหลายรอบเเล้วน่ะ ที่กับผมนี่ ไม่เคยยยิ้มเเบบนั้นเลย !" มาเป็นชุด
"งอนหรอ ?"ผมแกล้งถาม
"เอ่อ ! งอน" ตอบมาได้ไม่อายปาก - -;
"โอ้ๆ ฉันขอโทษน่ะ ^_^" ผมยิ้มอย่างจริงใจไปให้อีกคน
"อย่ายิ้มเเบบนี้ให้ใครน่ะ ให้เเค่ผมคนเดียวเท่านั้น โอเคไหม"
"ไม่อ่ะฉันจะยิ้มให้ใครมันก็สิทธิ์ของฉัน"
"อยากให้ผมจูบก่อนถึงจะตอบตกลงใช่มั้ย ?"
".........."
"ได้ พี่เลือกเองน่ะ เซฮุนไม่รู้เรื่อง" เด็กนั้นเบียดร่างเข้ามา ใกล้ผมผมก็ต้องถอยตัวไปเรื่อยนสุดท้ายก็ติดฝนังหนีไปไหนไม่รอด Y_Y ลู่เอ้ย
"นับหนึ่งถึงสาม...หนึ่ง..." คนตัวสูงขยับใบหน้าหล่อๆเข้ามาใกล้ โ้ยเเเล้วทำไมใจผมมันเต้นเเรงเเบบนี้ล่ะ
"สอง..." ปากเราห่างกันไม่ถึงเซนด้วยซ้ำ โอ้ยไม่น่ะ ช่วยลู่ด้วยยยยยยยย
'ติ่ง ต่อง'
เหมือนสวรรค์เป็นใจลิฟเปิดพอดี เราสองคนเลยผละออกจากกันเเล้วรีบเดินไปโซนอาหารทันที ว้าวววววว *O* น่าทานเป็นบ้า ง้าา หูฉลามของโปรดเลย ผมตักของโปรดผมจนพูนจาน
"เดี๋ยวก็อ้วนหรอกพี่กินอ่ะเเบบนี้"
"เรื่องของฉัน"
"......." มองมาด้วยสาตานิ่งเเต่โครตน่ากลัวอ่ะ - -;
"ก็ได้ๆ ไม่กินเยอะก็ได้" ผมเทกลับที่เดิม ก่อนจะบิดตูดหนี ซึ่งไม่รู้เลยว่า อีกคนหนึ่งยิ้มให้กับท่าทีน่ารักๆของลู่หานอยู่
@Billboard Music Newcomers Festival 【Best Costume】
เราทุกคนอยู่นชุดสูทที่ดูดีมากๆนั่งรอฟังผลการประกาศรางวัล เมื่อวานเราก็เพิ่งไปขึ้นเวทีคอนเสร์ติ มาด้วย ช่วงนี้ตารางงานเเน่นเอี๊ยดเเทบจะไม่ได้พักเลย
"เอาล่ะครับ รางวัล Billboard Music Newcomers Festival 【Best Costume】อยู่ในมือของผมเเล้ว เเละวงที่ได้รางวัลคือ คือ..."
".........." บรรยากาศตื่นเต้นมาก ทุกคนในห้องส่ง เงียบมาก
"คือ....."
".........."
" EXO ครับ !" พระเจ้าเราได้รางวัลมันเป็นรางวัลเเรกของพวกเราเลย เมมเบอร์งี้รีบวิ่งขึ้นเวทีไปรับรางวัล หลายๆคนร้องไห้เลยทีเดียวมันน่าภาคภูมิใจมากๆเลย อาชีพของเราคงอีกไกล
" อยากจะขอบคุณแฟนคลับทุกๆคนที่เป็นกำลังใจให้พวกเราจนได้รางวัลนี้น่ะครับ พวกเรารักคุณครับ" ลีดเดอร์ฝั่งเคพูดพร้อมกับร้องไห้ออกมาอย่างตื้นตันใจ ใครจะไปคิดล่ะครับ เพิ่งเดบิวท์ก็ได้รางวัลเล้ว สุดท้ายขอขอบคุณแฟนคลับมากๆน่ะครับ ก้าเดินไปพร้อมกับพวกเรานะครับ ซารางฮาจา !
---- The end part 6 ------
soon..
Finger_star
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ