[fic exo] hunhan - lucky my love รักจนได้นายชานม

9.0

เขียนโดย Finger_star

วันที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 16.32 น.

  9 ตอน
  13 วิจารณ์
  20.07K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 17.01 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

5) Tired

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

[Chanyeol part]

          ผมนั่งมองร่างเล็กที่พล้อยหลับไปเพราะคงเหนื่อยจากการร้องไห้ เหมือนลุกหมา..น่ารักมาก เเต่ผมอยากรู้ว่าเเบ็คยอนไปเจอเรื่องอะไรมาทำไมถึงได้ ร้องไห้หนักขนาดนี้ ถ้าผมรู้ว่าใครทำน่ะจะจำมันมาอัดกระป๋องขายเลย - -* ผมดึงผ้าห่มห่มให้ร่างบางเพราะอากาศเริ่มหนาวเเล้ว  

  'จุ๊ป >3<'

ผมจุ๊ปแก้มคนตัวเล็กไปหนึ่งที เอ..เราแอบลักหลับดีมั้ยเนี่ย :) ไม่เอาๆสงสารลูกหมาน้อยๆ เพิ่งผ่านเรื่องราวที่เจ็บปวดมาไม่อยากทำให้เจ็บกว่าเดิม

 

[Luhan part]

         ผมนั่งถอนหายใจวันละสิบรอบเพราะเหนื่อยกับการซ้อม

         "นี่..พี่ฮ่ะ ขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม ?" อยู่ๆเลย์ก็เรียกผม ผมเดินตามเลย์ไปยังมุมๆหนึ่งที่ไม่ค่อยมีคนเดินผ่าน ไปมากนัก 

         "พี่กับพี่คริสคบกันอยู่ใช่ไหมครับ" เลย์ถาม

         "นายรู้ได้ยังไง?" ผมขมวดคิ้วกับคำถามของเลย์

         "ไม่ต้องรู้หรอกครับว่าผมรู้ได้ไง...ตกลงจริงใช่ไหมครับ"

         "ยังหรอกเรายังไม่ได้คบกันเเค่ดูใจกันอยู่"

         "ครับ..อย่าบอกคริสว่าผมมาถามน่ะครับ" เลย์โค้งให้ผมนิดๆก่อนจะเดินหนีไป ผมกำลังจะเดินตามไปเเต่ก็ต้องหยุดเพราะเห็นคริสยืนคุยอะไรกับเลย์

         'คุยอะไรกับลู่หาน !' คริสบีบข้อมือเลย์

         'โอ้ยคริสผมเจ็บ..'

         'คุยอะไรกับลู่หาน'

         'เปล่า..ผมไม่ได้คุยกับพี่เค้า'

         'โกหก'

         'ไม่เชื่อก็ไปถามพี่เค้าสิ..' 

         'หึ..อย่าไปยุ่งกับลู่หานอีกเข้าใจมั้ย !'

         'ไม่ ผมจะยุ่งจะทำให้พี่เจ็บเหมือนที่ผมเจ็บ!'

         '..วอนนักน่ะ' 

         'คริส ปล่อย !'  ผมยืนมองคริสซุกไซร้ที่ซอกคอขาวของเลย์ เค้าสองคนเป็นอะไรกัน ! ผมยืนเอามือหน้าอก เสียงหัวใจผมเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ มันทั้งเร็วทั้งเเรง เรื่องมันชักจะยุ่งเหยิงขึ้นไปทุกทีเเล้วน่ะ

 

[Sahun part]

         ผมนอนพะงาบๆอยู่บนเตียงหน้าผมเจ็บระบมไปหมด เนื่องจากโดนเฮียคริสต่อย ก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร คงจะมีอะไรเข้าใจผิดกันละมั้ง ช่างเถอะ ตอนนี้ผมอยากจะกอดลู่หานสุดที่รักของผมจังเลย ^_^  เหมือนสวรรค์จะเข้าข้างผม ร่างเล็กเดินเข้ามาในห้องด้วยใบหน้าที่เหมอลอย..เป็นอะไรอีกล่ะ  "พี่เป็นไร" 

         "เซฮุนเป็นไงบ้าง" ร่างเล็กเดินมาดูอาการผมใกล้ๆ

         "ห่วงตัวเองก่อนเเล้วค่อยมาห่วงคนอื่น เป็นไร"

         "เปล่าช่วงนี้เเค่หงุดหงิด" 

         "เมนส์มารึไง" ผมฉุดคนตัวเล็กให้มานั่งบนตัก

         "บ้าหรอ ผู้ชายจ๊ะ" ร่างบางตีเเขนผมเบาๆโดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่านั่งอยู่บนตักอีกคน

         "เป็นเมียฮุนตรงอดทน" 

         "เมียบ้าอะไร..เป็นผู้ชาย"

         "หรือพี่จะบอกว่าพี่ไม่ใช่"

         " อื้มใช่ -////- เเต่ไม่ได้เป็นเมียนาย"

         "จริงหรอ ? คนสวววยยย" เซฮุนออดอ้อนคนตัวเล็กโดยการจุ๊บตามตัวลู่หาน

         "เซฮุน จั๊กจี๊ ฮ่าๆ โอ้ย ! ปล่อยน่ะ จั๊กจี๊"ร่างเล็กดิ้นขลุกขลักในอ้อมเเขนผม 

         "เย้เฮท ยิ้มเเล้วน่ารักที่สุดเลย :) "

         "เหอะ ไอ้เด็กดื้อเอ้ย ปล่อยเลยน่ะ กอดฉันไว้ตั้งเเต่เมื่อไหรเนี่ย" ร่างเล็กเริ่มรู้ตัวถึงความไม่ปลอดภัยจากเซฮุน พยายามดิ้นไปดิ้น กว่าคนตัวโตจะปล่อยปลูกข้าวได้ 3 ไร่เลยทีเดียว 

         "พี่ถามไรหน่อยดิ..พี่กับเฮียคริสมีเรื่องอะไรกันรึเปล่าทำไมพี่เค้าต้องมาต่อยผมด้วย"

         "ฉันกับคริสเราดูใจกันอยู่น่ะ สงสัยคงจะหึงนาย" ร่างบางตอบไปตามความจริงโดยไม่ได้ดูสีหน้าอีกคนเลยที่ตอนนี้ทั้งหงุดหงิด ทั้งหวง 

          "........" ผมเหมือนโดนค้อนทุบเลยหลังจากที่พี่เค้าพูดออกมา จะคบกันก็ไม่บอกงานนี้น้องฮุนมีคู่เเข่งอีกเเล้ว  เฮ้อ ของที่มีค่ามักได้มาอย่างยากลำบากสิน่ะ -3- เบื่อจริงจีบคนสวยเนี่ย

 

@ บริษัท Sm 

[Luhan part]

우린 더 이상 눈을 마주 하지 않을까?
อูริน ทอ อีซัง นูนึล มาจู ฮาจี อานนึลกา?
소통하지 않을까? 사랑하지 않을까?
โซ ท่ง ฮาจี อานนึลกา? ซารางฮาจี อานนึลกา?

아픈 현실에 다시 눈물이 흘러
อาพึน ฮยอน ชีเร ทาชี นุนมูรี ฮึลรอ
바꿀 수 있다고 바꾸면 된다고 말해요 마마. 마마.
พากุล ซู อิซดาโก พากู มยอน ดเวน ดาโก มัลแฮโย mama. mama.

Careless, careless. shoot anonymous, anonymous
Heartless, mindless. no one, who care about me?

ตอนนี้พวกเราทุกคนกำลังซ้อมเต้นซิงเกลใหม่ ที่จะออนเเอร์เร็วๆนี้ พวกเราทั้งร้องทั้งเต้น บอกตรงๆ..เหนื่อยจริง เเต่เพื่อนอนาคตที่ดีข้างหน้าพวกเราต้องสู้มีหลายครั้งน่ะครับที่พวกเราท้อเเท้ กำการฝึกซ้อม  อีกไม่นานเราก็จะเดบิวท์เเล้วดีใจจังเลย ^_^  ตอนนี้ผมเริ่มปรับตัวได้เเล้วกับที่อยู่ เเละปัญหาที่เกิดขึ้น ผมกับคริสเราจบกันเเล้วจริงๆเพราะผมไม่อยากโดนสวมเขาอีกเเล้ว เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อวานตอนเย็น

          'คริส..' ผมเดินตรงไปหาคริสที่กำลังนัวเนียอยู่กับเลย์

          'ลู่หาน !' คริสตกใจมากเมื่อเห็นหน้าผม เหอะ..ผมน่าจะรู้น่ะว่าคริสเค้าหลอกผมตลอกดเวลา    'อธิบายเรื่องทุกอย่างเดี๋ยวนี้ !'

          '.......'

          'อธิบายเดี๋ยวนี้ !'

          'คือ..มันไม่มีอะไรหรอก เเค่คริสหงุดหงิดน่ะ'

          'หงุดหงิดเเล้วทำไมต้องทำอย่างงั้นกับเลย์'

          'คือ..'

          'เราขาดกัน'

'เพี๊ยะ !'

ผมฝาดฝามือใส่หน้าเนียนๆของคริส จนเกิดรอยเเดง เเล้วเดินหนีไป แปลก...น้ำตาผมไม่มีสักหยด ไม่เศร้า เเค่เสียใจที่โดนหลอก เพราะอะไร ! 

 

----- The end part 5 ------

 

soon

 

Finger_star

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา