[fic exo] hunhan - lucky my love รักจนได้นายชานม

@ บริษัท sm

[Chanyeol part]

        ผมเดินเข้ามาในบริษัทพร้อมกับพี่ลู่หานก่อนอื่นขอเเนะนำตัวน่ะครับ อันยอง ผมชื่อ ปาร์คชานยอล หน้าตาดี กีฬาเก่ง ร้องเพลงเพราะ เอิ้กๆ - - อย่าว่าผมหลงตัวเองเลยน่ะ ก็ในเมื่อมันเป็นความจริง คิคิ ผมเป็นคนร่าเริ่งครับไม่เชื่อ ลองอ่านไปเรื่อยๆเเล้วจะรู้ว่าผมมัน แฮปปี้ไวรัสขนาดไหน ><

       "เอาล่ะรู้จักกันหมดเเล้วน่ะ..งั้นเดี๋ยวเรามาเเบ่งห้องพักกันโดยการจับฉลาก แถ่นเเท้น ! ^^"

       "จับฉลากหรอครับ ผู้จัดการ ?" จางอีชิ้งหรือหรือเลย์ฮยอง เอ่ยขึ้นด้วยความสงสัย

       "ช่าย..จับฉลาก เอาล่ะงั้นเริ่มที่ซิวหมินก่อนเลยน่ะ" ซิ่วหมินฮยอง ผเป็นผู้ชายที่หล่อมากพี่เค้าเป็นคนเกาหลี หน้าตาเหมือน...เอิ่ม จะผิดไหมถ้าผมจะบอกว่า เหมือน..ซาลาเปา -///- พี่เค้าน่ารักน่ะครับขนาดผมเป็นผู้ชายยังชอบเลย เอ้ย ><

       "ครับ..อืมผมได้ เฉิน ครับ" เฉินเค้าอายุเท่าผมเลยหวังว่าคงจะสนิทกันมากขึ้นน่ะครับ   การจับฉลากดำเนินไปเรื่อยๆ จนถึงลำดับของลู่หานฮยอง ผมก็พอรู้น่ะครับว่าลู่หานฮยองกับเฮีย มี something อะไรบ้างอย่างน่ะ อ่ะๆ ไม่ต้องทำหน้างง ผมรู้ได้ไงน่ะหรอ ก็ผมน่ะ Chanyeol everywhere ไงครับ ผมมักจะบังเอิญไปอยู่ทุกๆที่ ที่มีลู่หานฮยอง -3- ผมก็เบื่อตัวเองเหมือนกันน่ะ  พอๆ ไปไกลล่ะ เข้าเรื่อง ตอนนี้ลู่หานฮยอง กำลังส่งสายตาไปให้คริสฮยองเป็นเชิงบอกว่าอยากจะเป็นรูมเมจเฮียคริส หึหึ บอกเเล้วว่าต้องอะไรสักอย่างเเน่ๆสองคนนี้น่ะ 

       "ผมได้ ไม่น่ะ ไม่จริง ฆ่าผมเถอะ! TT" อยู่ๆลู่หานฮยองก็ตะโกนออกมาดังลั่นห้องเลยทีเดียว

       "เป็นไรครับฮยอง...ทำใจดีๆไว้น่ะครับฮยองหายใจเข้าลึกๆ ออกยาวๆ หนึ่งสอง"

       "ฉันยังไม่ตาย ไอ้หยอย เเค่.."

        "เเค่อะไรหรอ ลู่" เฮียคริสถาม

        "ปะ..เปล่า ไม่มีไรหรอก เเค่ตกใจน่ะ เเฮะๆ - -;"

         "เเล้วตกลงรูมเมทคือใครหรอ ?" ผมถามกลับไป ลู่หานฮยองถึงกลับถอนหายใจเลยทีเดียว ใครกันน่ะที่ทำให้ฮยองเป็นแบบนี้  

         "อะ..อะ.."

         "อะ..อารายยย"

         "อะ..โอ..เซฮุน(พูดเสียงเบา)" 

         "เยเฮทททท ! ^O^" อยู่ไอ้เด็กหัวสีชมพูก็กะโดดโล่ดเต้นไปมา ทำท่าอย่างกับลิงเเนะ 

         "ดีใจทำไมหรอ..เซฮุน" ร่างบางข้างเด็กหัวสีชมพูดขึ้นเบาๆ อืม..น่าจะชื่อ อ่ะไรดำๆ เนี่ยแหละ อ่อๆๆ เเบ็คฮยอน (มโนไปเองว่า เเบ็ค=ดำ) เค้าดูน่ารักดีน่ะครับตัวเล็กขาวๆน่าจับมาปล้ำซะนิ 55 ผมเมะน่ะครับ ไม่เคะ ไม่ชอบรับชอบรุก :) เเบคยอลนี่ตรงเสป็คผมเลยครับ

         "ต่อๆ งั้นชานยอลต่อเลย" ผู้จัดการพูดขัดผมเดินตรงไปหยิบกระด่ษเเผ่นๆเล็กๆข้างหน้า นะโม นะโม ขอให้ลูกได้อยู่ห้องกับคนที่อยู่ด้วยเเล้วมีความสุขด้วยเถอะ ถ้าได้จริงๆผมจะเต้นระบำชาวเกาะให้เมมเบอร์ดูเลย สาาาาธุ เพี้ยง ! เอาว่ะ คนอย่างปาร์คชานยอลสะอย่าง 

         หมับ ! 

                                                   'Baek hyun' 

โอ้ ! พระเจ้า  O[]o ผมได้อยู่ห้องเดียวกับแบคยอนครับ กำลังหื่น พอดี :) เสร็จโจรงานนี้ ไม่รอดเเน่ครับเเบคยอล ตรงเสป็คผมพอดี คิคิ  ตอนนี้ผมส่งยิ้มไปให้เจ้า เจ้าตัวกลับทำหน้ามอมทุกข์มาให้ผม น่ารักเป็นบ้า น่าจับมาฟัดซะให้เข็ดคนอะไร ผมว่าคืนนี้เราคงได้ทำความรู้จักกันดึกเเน่เลยครับ

ตกเย็น

       เมมเบอร์เเต่คนต่างช่วยกันยกข้าวของๆตนเองขึ้นไปยังห้องพักที่ได้ถูกเตรียมไว้พวกเราทุกคนต้องอยู่ที่นี่กันอีกนานเลยทีเดียว เราต้องซ้อม ต้องเต้น ไปพร้อมๆกัน ผมยกข้าวของๆผมเข้ามาในห้องโดยมีคนตัวเล็กเดินหน้ามุ่ยตามมาติดๆ ด้วยร่างอันเล้กน้อยทำให้การขนของของเเบคยอนดูจะยากเอาการ

       "ให้ช่วยไหมครับ^^" ผมถามอย่างสุภาพบุรุษ

       "ไม่เป็นไรฉันถือเองได้ขอบคุณ" คนตัวเล็กตอบ พร้อมกับขมวดคิ้วกว่าเดิม นี่เค้าไม่ชอบขี้หน้าผมขนาดนั้นเลยหรอเนี่ย ผมไปทำอะไรให้เค้าเนี่ย ผมก็ออกจะหล่อ ผมผิดครงไหน Why?

คืนนี้ได้ทำความรู้จักกันเเน่ พยอนเเบคฮยอน..ที่รัก :) ชักจะติดใจเเล้วสิ 

        "นี่นาย" ร่างบางถาม

        "ครับผม"

        "นายจะนอนตรงไหน จะเอาริมหน้าต่างหรือว่าหน้าประตู - -" คนตัวเล็กถามเสียงเนือย

        "เเล้วเเบ็คฮยอนนอนไหนอ่ะ" คนตัวเล็กหน้ามุ่ย

        "เเล้วนายจะนอนไหนล่ะ ฉันนอนได้หมดเเหละ"

        "นอนตรงไหนก็ได้ขอเเค่ได้นอนกับเเบ็คฮยอน :)"

        "นี่อย่ามาทำหน้าตาหื่นใส่ฉันน่ะ ที่บ้านไม่เคยบอกหรอฮ่ะ เวลาที่คนเราเจอกันวันเเรกน่ะเค้าไม่ทำหน้าหื่นใส่หรอกน่ะ เเต่นายน่ะคงเป็นโรคจิตสิน่ะ ถึงได้ชอบทำ" ด่ามาเป็นชุดเลย เเต่ไม่เป็นไรผมชอบเวลาที่เเบ็คยอลโมโหมันดูน่ารัก..น่ากิน...หน้าเอามาก ตอนนี้ผมรู้สึกว่าอยากได้อยากโดนมากเลยอ่ะ ยิ่งคนตรงหน้าน่ารักขนาดนี้น่ะใครมันจะไปอดใจไหว

        "เเล้วชอบไหมล่ะครับ? :)"

        "ไม่ชอบ ไม่สิ เกลียดเลยด้วยซ้ำ ไอ้โรคจิต !" คนตัวเล็กหยิบหมอนหยิบของทุกอย่างที่พอจะเป็นอาวุธป้องกันตัวได้ เฮๆ ผมไม่ได้ดุขนาดนั้นน่ะครับ...เเค่อยากได้อยากโดน :) เอ๋วันนี้ผมยิ้มเเบบนี้กี่รอบเเล้วเนี่ย ช่างเถอะ หันมาแกล้งคนตัวเล็กดีกว่ากำลังหน้าเเดงปัดเลยสงสัยจะโกรธมาก คิคิ ก็คนมันชอบนี่ครับ..ให้ทำไงได้ล่ะ จริงไหม

       "โอเคๆไม่แกล้งล่ะงั้นผมนอนตรงนี้ ส่วนคุณนอนริมหน้าต่าง โอเค จบน่ะ!" ผมหยิบข้าวของของผมทั้งหมดไปในโซนของผม จัดจ้าวของไปตามประสาคนกำลังมีความรัก

       'แกร๊ก แกร็ก'  เสีนงไรว่ะ ? ผมเเลซ้ายเเลลขวาตามหาเสียงนั้น เเล้วก็ไปหยุดอยู่ที่คนตัวเล็กที่กำลังดึงเทปสีเขียวเข้มม้วนใหญ่ ติดกับผื้นดึงยาวตั้งเเต่ไปเตียงมายังชั้นหนังสือ 

       "ทำไรอ่ะ ?" ผมถามกลับไป

       "เเบ่งเขต นายห้ามเส้นนี่มาที่โซนของฉันเด็ดขาดไม่งั้นนายโดนเจื้อนเเน่ รักษาชานยอลน้อยๆของนายไว้ให้ดีล่ะกัน :)"

        "โห้ โหดจังครับ เเต่ไม่เป็นไรผมชอบของแปลก ยิ่งเด็ดๆยิ่งชอบ" 

        "ฉันจะคอยดู Fu*k you :(" เเบ็คยอนสบถ ก่อนจะเดินบิดตูดออกไปจากห้อง แหม่..จะด่าเดิน ท่าด่า ท่าวิ่ง ก็น่ารักอยู่ดี รักน่ะครับBaBy 

                                           ----- the end part2 ------

                                                         soon 

                                             ฝากติดตามผลงานด้วยน่ะค่ะ 

                                   ไรท์พยายามมากเลย คู่นี่น่ารักเดี๋ยวมาเเต่งต่อ

                                                     Love Hunhan