Love ♡r not รักกันป่ะ
9.6
เขียนโดย nulove
วันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 15.53 น.
28 ตอน
82 วิจารณ์
40.03K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 23.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
4) ห้องเก็บของ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ เช้าที่แสนสดใสของผม เมื่อคืนผมอาจนอนดึกไปหน่อยเพราะแอบดูยัยเด็กเนิร์ดหลับ ผมว่าผมคงติดใจกลิ่นหอมๆที่มาจากตัวเธอมั้ง(แอบติดใจ...ไม่ๆๆ)ว่าแต่ทำไมเตียงมันว่างๆ
"หายไปไหนนะ??" ผมรีบอาบน้ำแต่งตัวแล้ว
"ป้าแจ่มครับเบลหายไปไหนอ่ะ" ผมถามแม่บ้านที่เก่าแก่ที่สุด
"ทำการบ้านอยู่แถวสระว่ายน้ำค่ะ"
"ขอบคุณครับ" ผมได้ยินดังนั้นผมก็วิ่งไปที่สระว่ายน้ำ(ที่ทำงานของยัยเด็กเนิร์ด)
'ฉันอธิบายขนากนี้ยังไม่เข้าใจอีกเหรอ' ฉันคุยโทรศัพท์กับหมาก
'ก็ยังไม่ค่อยเข้าใจอ่ะอยากไปหาเบลล่า งั้นเราไปรับคิมนะ' หมากบอกแล้ววางสายไป
"มีความสุขมากสินะ" ฉันต้องตกใจเมื่อได้ยินเสียงคุณชาย
"นายหมายความว่าไง" หาเรื่องแต่เช้าเลยเหรอ
"พอเจอฉันก็อารมณ์เสีย แต่พอคุยกับไอ้นั้นยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ทำไมฉันไม่ดีตรงไหน" ยังถามมาได้ว่าไม่ดีตรงไหน
"ทำไมไม่ตอบล่ะ" เจมส์กระชากฉันมาใกล้
"ก็นายเป็นแบบนี้ไงเอาแต่ใจ ชอบทำลายชอบรังแกคนอื่น นิสัยไม่ดี" ฉันใส่เป็นชุด
"นิสัยไม่ดี รังแกคนอื่นได้..." เจมส์ลากฉันเข้าไปในบ้าน
"นายจะลากฉันไปไหน ปล่อยนะฉันเจ็บ" ฉันร้องบอก
"ก็ฉันนิสัยไม่ดี ก็จะทำแบบนี้ไง" นายเจมส์พาฉันมาที่ห้องเก็บของแล้วขังฉันไม่นะ!!ฉันกลัวที่แคบที่มืด
"นายเจมส์ นายทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะ" ฉันทั้งทุบประตูทั้งร้องไห้ ก็คนมันกลัวหนิ
"อยู่ในนี้ก็แล้วกัน" เสียงของเจมส์พูดก่อนจะหายจากไป
"ช่วยด้วยมีใครอยู่ไหม!! ปล่อยฉันออกไปนะToT" ยิ่งฉันร้องมากเท่าไหร่ฉันก็เริ่มหมดแรงและหายใจไม่ออก แต่อยู่ๆฉัรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างมาเกาะที่ขาฉัน
"กรี๊ดดดดด...!!" ฉันร้องออกมา มีแมงมุมมาเกาะที่ขาฉัน พ่อจ๋าแม่จ๋าชวยหนูด้วย
"อยู่ในนั้นแหละว่าฉันดีนัก" ผมเดินออกมาหลังจากที่ขังยัยนั้นไว้ห้องเก็บของ
"ป้าครับเบลล่าอยู่ไหนเหรอครับ" นี้มันเสียงไอ้หมากหนิ
"อยู่แถวสระว่ายน้ำไงค่ะหรือว่าเธอไม่อยู่" ป้าแจ่มพูด
"นายมาทำอะไร" ผมเดินเข้าไปถาม ทั้งๆที่รู้
"มาหาเบล เบลอยู่ไหน" เรื่องไรจะบอก
"ไม่อยู่" ผมโกหกไป
"ไม่อยู่...เบลล่าก็รู้หนิว่าเราจะมา" คิมพูด
'เพร่งงงงงงงงง' เสียงเหมือนแก้วแตกมาจาก ห้องเก็บของ เจมส์รีบวิ่งไปทันที ผมก็วิ่งไปด้วย
"เบลล่า" เมื่อเปิดเจมส์ประตูห้องเก็บของไปผม(หมาก)ก็เจอเบลล่าที่กำลังหน้่าซีด ผมวิ่งไปกอดเธอแล้วเธอก็เป็นลมไป ผมอุ้มเธอออกจากที่นั้นทันที
"เจมส์นายทำเกินไปแล้วนะ" ผมต่อว่าเจมส์
"ก็ฉันไม่คิดว่า..."
"ก็นายไม่คิอะไรอยู่แล้วหนิ" ผมว่าเจมส์
"พวกนายเลิกทะเลาะกันได้แล้ว เบลฝื้นแล้ว" คิมพูดหลังจากที่เบลล่าสลบไปนาน
'โอ๊ยทำไมฉันปวดหัวอย่างนี้นะ'
"เบลล่าเป็นไงบ้าง" คิม/หมากถามพร้อมกัน
"ฉันโอเค.แล้ว" ฉันตอบ
"แล้วเจ็บตรงไหนรึป่าว ถ้าไท่ไหวบอกเรานะ" หมากถามรัว
"เป็นห่วงกันจังเลยนะ" ผมพูดออกไปอย่างหมั่นไส้
"แล้วที่เบลเป็นอย่างนี้ก็เพราะใคร" นายหมากกลับมาด่าผม
"เบลไปอยู่กับเรานะ เราสัญญาเราจะดูแลเบลให้ดีที่สุด" ทุกคนต่างพากันอึ้งไม่เว้นแม้แต่เบลล่า
โปรดติดตามตอนต่อไป
ติชมได้นะค่ะ
"หายไปไหนนะ??" ผมรีบอาบน้ำแต่งตัวแล้ว
"ป้าแจ่มครับเบลหายไปไหนอ่ะ" ผมถามแม่บ้านที่เก่าแก่ที่สุด
"ทำการบ้านอยู่แถวสระว่ายน้ำค่ะ"
"ขอบคุณครับ" ผมได้ยินดังนั้นผมก็วิ่งไปที่สระว่ายน้ำ(ที่ทำงานของยัยเด็กเนิร์ด)
'ฉันอธิบายขนากนี้ยังไม่เข้าใจอีกเหรอ' ฉันคุยโทรศัพท์กับหมาก
'ก็ยังไม่ค่อยเข้าใจอ่ะอยากไปหาเบลล่า งั้นเราไปรับคิมนะ' หมากบอกแล้ววางสายไป
"มีความสุขมากสินะ" ฉันต้องตกใจเมื่อได้ยินเสียงคุณชาย
"นายหมายความว่าไง" หาเรื่องแต่เช้าเลยเหรอ
"พอเจอฉันก็อารมณ์เสีย แต่พอคุยกับไอ้นั้นยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ทำไมฉันไม่ดีตรงไหน" ยังถามมาได้ว่าไม่ดีตรงไหน
"ทำไมไม่ตอบล่ะ" เจมส์กระชากฉันมาใกล้
"ก็นายเป็นแบบนี้ไงเอาแต่ใจ ชอบทำลายชอบรังแกคนอื่น นิสัยไม่ดี" ฉันใส่เป็นชุด
"นิสัยไม่ดี รังแกคนอื่นได้..." เจมส์ลากฉันเข้าไปในบ้าน
"นายจะลากฉันไปไหน ปล่อยนะฉันเจ็บ" ฉันร้องบอก
"ก็ฉันนิสัยไม่ดี ก็จะทำแบบนี้ไง" นายเจมส์พาฉันมาที่ห้องเก็บของแล้วขังฉันไม่นะ!!ฉันกลัวที่แคบที่มืด
"นายเจมส์ นายทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะ" ฉันทั้งทุบประตูทั้งร้องไห้ ก็คนมันกลัวหนิ
"อยู่ในนี้ก็แล้วกัน" เสียงของเจมส์พูดก่อนจะหายจากไป
"ช่วยด้วยมีใครอยู่ไหม!! ปล่อยฉันออกไปนะToT" ยิ่งฉันร้องมากเท่าไหร่ฉันก็เริ่มหมดแรงและหายใจไม่ออก แต่อยู่ๆฉัรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างมาเกาะที่ขาฉัน
"กรี๊ดดดดด...!!" ฉันร้องออกมา มีแมงมุมมาเกาะที่ขาฉัน พ่อจ๋าแม่จ๋าชวยหนูด้วย
"อยู่ในนั้นแหละว่าฉันดีนัก" ผมเดินออกมาหลังจากที่ขังยัยนั้นไว้ห้องเก็บของ
"ป้าครับเบลล่าอยู่ไหนเหรอครับ" นี้มันเสียงไอ้หมากหนิ
"อยู่แถวสระว่ายน้ำไงค่ะหรือว่าเธอไม่อยู่" ป้าแจ่มพูด
"นายมาทำอะไร" ผมเดินเข้าไปถาม ทั้งๆที่รู้
"มาหาเบล เบลอยู่ไหน" เรื่องไรจะบอก
"ไม่อยู่" ผมโกหกไป
"ไม่อยู่...เบลล่าก็รู้หนิว่าเราจะมา" คิมพูด
'เพร่งงงงงงงงง' เสียงเหมือนแก้วแตกมาจาก ห้องเก็บของ เจมส์รีบวิ่งไปทันที ผมก็วิ่งไปด้วย
"เบลล่า" เมื่อเปิดเจมส์ประตูห้องเก็บของไปผม(หมาก)ก็เจอเบลล่าที่กำลังหน้่าซีด ผมวิ่งไปกอดเธอแล้วเธอก็เป็นลมไป ผมอุ้มเธอออกจากที่นั้นทันที
"เจมส์นายทำเกินไปแล้วนะ" ผมต่อว่าเจมส์
"ก็ฉันไม่คิดว่า..."
"ก็นายไม่คิอะไรอยู่แล้วหนิ" ผมว่าเจมส์
"พวกนายเลิกทะเลาะกันได้แล้ว เบลฝื้นแล้ว" คิมพูดหลังจากที่เบลล่าสลบไปนาน
'โอ๊ยทำไมฉันปวดหัวอย่างนี้นะ'
"เบลล่าเป็นไงบ้าง" คิม/หมากถามพร้อมกัน
"ฉันโอเค.แล้ว" ฉันตอบ
"แล้วเจ็บตรงไหนรึป่าว ถ้าไท่ไหวบอกเรานะ" หมากถามรัว
"เป็นห่วงกันจังเลยนะ" ผมพูดออกไปอย่างหมั่นไส้
"แล้วที่เบลเป็นอย่างนี้ก็เพราะใคร" นายหมากกลับมาด่าผม
"เบลไปอยู่กับเรานะ เราสัญญาเราจะดูแลเบลให้ดีที่สุด" ทุกคนต่างพากันอึ้งไม่เว้นแม้แต่เบลล่า
โปรดติดตามตอนต่อไป
ติชมได้นะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ