Love ♡r not รักกันป่ะ

เมื่อทั้งคู่เล่นน้ำกันเสร็จแล้วกลับมาทำอาหารกินที่บ้าน ก่อนที่มันจะมืดไปมากกว่านี้

“เจมส์ ทำไมนายดูเงียบๆหงอยๆอ่ะ ไม่สบายรึป่าว” เธอถามด้วยความเป็นห่วง

“ป่าวแค่คิดไรเรื่อยเปื่อย” ผมตอบ

“เบลแล้วตอนที่เธอไปอยู่ที่โน่นเป็นไงบ้างอ่ะ” ผมถามต่อ

“ก็สนุกดีนะแต่ตอนไปแรกๆก็เอ๋อๆเหมือนกันแหละยังไม่รู้จักอะไรเลย แต่ก็ดีนะที่มีฟอร์ดคอยแนะนำ ไม่งั้นฉันคงร้องไห้อยากกลับบ้านแน่” เธอตอบ ชมกันจังนะ

“คงสนิทกันมากสินะเห็นชมกันจัง” ผมพูดออกมาอย่สงเคื่องๆนิดหน่อย คงจะชอบมากสินะ

“ก็เขาเป็นเพื่อนคนเดียวที่เขาใจฉันนิ อีกอย่างเขายังน่ารักกับฉันและทุกคนด้วย……...อาหารเสร็จแล้วค๊าาาาาา” เธอพูดตัดบทก่อนที่ผมจะควันออกหูไปมากกว่านี้ ผมก็ไม่ได้เป็นคนโกรธง่ายนะต้องโทษเธอเลย แต่ตอนนี้ก็ไม่ได้โกรธแค่ ‘หึงมาก’ เท่านั้นเอง ถ้ากินเธอไปได้คงกินไปทั้งตัวแล้ว น่ารักแต่กับทุกคน - -*

เบลล่า

วันนี่หมอนนั่นใจดีแปลกๆแฮ่ะเมื่อก่อนยังไล่ฉันไปนอนห้องอื่นอยู่เลย ตอนนี้มาให้ฉันนอนห้องใหญ่ด้วยแปลกมาก แต่เขาดูเงียบๆยังไงไม่รู้ชั่งเถอะอาบน้ำกว่า

15นาที่>>>คนสวยอาบน้ำเสร็จ ^^

สะบายใจจริงๆเลย ความรู้สึกนี้อาบน้ำแล้วได้เข้านอนสวรรค์ชัดๆ

"หมับบบบบ....." ฉันสดุ้งทันทีเมื่อมีใครบางคนแอบมารัดตัวฉันไว้

"เจมส์!! นายเล่นไรของนายเนี่ยปล่อยฉันได้แล้ว" ฉันดุเล็กจะหาเรื่องแกล้งกันไปถึงไหน

"ไม่ปล่อย...ฉันรอโอกาสนี่มานานแล้ว" คำพูดของเขาทำเอาฉันต้องหันไปมองหน้าเจ้าเล่ห์

"โอกาสไรของนาย..." ชอบพูดให้ฉันสับสนอยู่เรื่อย นายนี่เริ่มน่ากลัวเข้าไปทุกทีละฉันว่า

"โอกาสที่จะได้เอาคืนเธอไง รู้ไหมว่าฉันรู้สึกยังไง" หมอนนั่นพูดไรของเขางงนะเนี่ย

"ในตอนที่เธอไม่อยู่มีคนคอยห่วง คอยหวงแต่ตามหึงอยู่เมื่อรู้ว่าเธอคุยกับใครหรือมีผู้ชายคนอื่น" หมอนั่นระเบิดอารมณ์ใส่ ทำเอาฉันอดขำไม่ได้

"ถ้าเป็นอย่างงั้นนายจะทำไรห๊ะ" ฉันแกล้งถาม อยากรู้เหมือนกันว่าเขาจะทำไร

"ทำงี้ไง......." อยู่เขาก็เข้ามาจูบฉันไม่ยั้ง เขาเริ่มบดขยี้ริมฝีปากอย่างดุเดือดและเขาคงไม่มีทางปล่อยฉันง่ายๆ ฉันจึงตอบกลับจูบนี้อย่างอ่อนหวาน เขาจึงยอมลดความดุเดือดลงเหลือไว้แค่ความอ่อนหวาน

เขาถอนจูบจากฉันและอุ้มฉันไปที่เตียงขนาดกลางก่อนที่เขาจะจูบฉันอีกใครั้งด้วยความอ่อนโยน แต่แปลกตรงที่ฉันไม่อาจปฏิเสธจูบเขาได้เลย เขาเลื่อนมือลงมาปลดกระดุมเสื้อฉันอย่างช้าๆ ฉันพยายามจะห้ามก่อนที่เรื่องมันจะไปไกลกว่านี้ ฉันพยายามที่จะพลักเขาออกแต่ก็ไม่เป็นผมจนฉันต้องยอม และเขาก็เลื่อนลงมาไซร้ที่คอฉันและต่ำลงเรื่อยๆ เรื่อยๆ.............

โฟกัสที่โคมไฟคะ

โปรดติดตามตอนต่อไป