Love ♡r not รักกันป่ะ

ตอนเย็นหลังเลิกเรียน
 
"ไอ้เจมส์เป็นไรว่ะยิ้มอยู่ได้" แม็ชเพื่อนในกลุ่มผมถาม
"ก็มีความสุขที่ได้แกล้งคน" ผมตอยแล้วยิ้มอย่างสะใจ
"หรา...ระวังเห๊อะแกล้งไปแกล้งมาจะรักยัยเด็กเนิร์ดเข้าสักวัน"
"ไม่มีทาง อีกอย่างหล่อเลือกได้อย่างกูมีสาวๆสวยๆตั้งเยอะ ไม่มีทางเอายัยนั้นเหรอ" ผมตอบ
"ให้มันแน่แล้วกัน"
"เออ รถมาแล้วกลับก่อนนะเว้ย" ผมบอกลาไอ้แม็ชแล้วเดินไปหาเบลล่าที่กำลังเดินออกมาพอดี
 
"เบลล่ากลับได้ล่ะรถมารอแล้ว" เจมส์เดินมาบอกตรงหน้าฉัน
"นายกลับก่อนเหอะ ฉันจะไปเอางานที่บ้านหมากอ่ะ"
"ไม่ได้เธอต้องกลับกับฉัน" เจมส์พูดใส่อารมณ์โมโห
"ก็เบลล่าไม่อยากกลับกับนาย นายจะเดือดร้อนอะไร" หมากพูดขึ้น
"นั้นสิ นายไม่ชอบเบลล่าไม่ใช่เหรอ ถ้าเบลล่าไม่อยู่นายก็หน้าจะดีใจไม่ใช่เหรอ" คิมพูดเสริม
"ไม่รู้แหละ ยังไงเธอต้องกลับกับฉัน" เจมส์พูดจบก็ฉุดแขนฉันไปที่รถทันที
"เจมส์ปล่อยฉันนะฉันเจ็บ!!" เจมส์ยอมปล่อยฉันแล้วขึ้นรถไป ระหว่างทางฉันได้แต่นั่งเงียบ ฉันรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องเลยเวลาอยู่กับคุณชายเอาแต่ใจ
 
หลังจากที่รถจอดฉันก็รีบวิ่งเข้าบ้านทันที
"เดี๋ยว!!!"
"โอ๊ยยยย!!" เจมส์วิ่งมาฉุดแขนฉันไว้แต่ฉันก็ต้องร้องลั่นเพราะเจมส์จับตรงรอยที่เค้าฝากเอาไว้ แต่เค้าก็ดูเหมือนไม่สน(ใจร้ายที่สุด ToT)
"ทำไม ไม่อยากอยู่กับฉันจนต้องอยากไปอยู่กับผู้ชายเลยเหรอ
"......." แร๊ง อดทนไว้เบลล่า
"ทำไมไม่พูดล่ะ หรือว่าไม่มีอะไรจะปฏิเสธ" ฉันยังไม่พูดพยายามจะเดินหนีขึ้นห้องไป
"นี้เธอคิดจะลองดีใช่ไหม...ได้" คุณชายเอาแต่ใจลากฉันขึ้นบันได ตายแน่ฉันใครก็ได้ช่วยฉันด้วย
"ตายแล้วๆๆๆ...คุณเจมส์ค่ะอย่ารังแกคุณเบลล่าทำไมค่ะ" ป้าแจ่มช่วยหนูด้วย ToT
"ผมไม่ได้รังแก ผมค่ะแหย่เบลเล่น ไม่มีอะไรแล้วผมกับเบลขอตัวก่อนนะครับ" เจมส์เข้ามาโอบแล้วก็ลากฉันไปที่ห้อง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
โปรดติดตามตอนต่อไป
ติชมได้ค่ะ