Love ♡r not รักกันป่ะ

วันสุดสัปดาห์ที่แสนเศร้า ผมพึ่งรู้ว่าการที่ได้รักใครสักคน เมื่อเวลาจากกันมันจะทำให้ผมคิดถึงเธอได้ขนาดนี้ แต่ถึงเราจะจากกันไกล แต่ความรักของเรายังคงอยู่เหมือนเดิม..............
 
"เจมส์วันนี้ไม่มีเรียนเหรอลูก" แม่ถามผมเมื่อเห็นผมนั่งอยู่ในห้องรับแขก จริงสิผมเข้ามหาลัยตามที่ผมฝันได้แล้ว
"วันนี้ไม่มีเรียนครับ" ผมตอบอย่างเซ็งๆเมื่อรอโทรศัพท์จากคนที่ผมรอ
"เป็นอะไรละเจมส์ ดูเซ็งๆ" ผู้เป็นแม่ถาม
"ก็เบลสิครับแม่ จะ2เดือนแล้วนะที่ไม่โทรมา โทรไปก็ไม่รับ" เจมส์ตอบผู้เป็นแม่
"ไม่น่าละถึงมานั่งเบื่อโลกขนาดนี้ แล้วพรุ่งนี้เจมส์มีเรียนรึป่าวละ"
"มีเรียนตอนเช้าครับ แม่มีอะไรรึป่าว"
"ไม่มีไรหรอก ไปนอนได้แล้ว"
"ครับแม่"
 
 
เช้าวันต่อมา
ผมรีบตื่นแต่เช้าเพราะต้องไปเรียน
"ไปแล้วนะครับแม่" ผมบอกลาแม่ก่อนจะไปเรียน
"กลับมาทานมื้อเที่ยงกับแม่นะเจมส์"
"มีอะไรพิเศษรึป่าวครับแม่" ผมถามอย่างสงสัย
"เอานะ รีบมาละกัน" แม่พูดทำให้ผมนึกอยากรู้
"ครับผมจะรีบกลับ ไปก่อนนะเจ้าหมูสาคู" ผมรับปากแม่ และบอกลาเจ้าสาคูก่อนไปเรียน
 
 
เลิกเรียนแล้วนี้ก็ใกล้เที่ยงมากแล้วผมจึงรีบขับรถกลับบ้านอยากรู้เหมือนกันว่าวันนี้ตอยมีอะไรแน่ๆ
พอขับรถถึงบ้านผมก็รีบเข้าไปในบ้านทันที แต่แปลกทำไมสาคูไม่วิ่งมารับ ทุกครับที่กลับมามันต้องวิ่งมาสิ
"มาแล้วเหรอเจมส์ แม่จัดโต๊ะใกล้เสร็จแล้วละ" ผมมองไปที่โต๊ะอาหารกวาดสายตาไปก็พบอาหารอยู่หลายอย่างเหมือนจะมีงานฉลองอะไรประมานนั้น
"แม่ครับทำไมแม่ทำอาหารเยอะจังจะมีคนมาเหรอรรับแม่" ผมเดาด้วยความสงสัย
"มีคนมาใช่จ๊ะ แต่อาหารนี้แม่ไม่ได้ทำหรอกนะ"
ผมกำลังจะถามต่อแต่ก็มีเสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังออกมา
"สาคูอยู่ดีๆสิ ถ้าหม้อตกแม่จะไม่ให้กินไรแล้วนะ"
"กลับมาแล้วเหรอเจมส์" เธอทักทายผม แต่ผมก็ทำได้แค่ยืนอึ่ง
"เบล...เบลจริงๆด้วย" เมื่อผมเรียกสติตัวเองได้ ผมก็วิ่งเข้าไปกอดและหอมเธอไม่ยั้ง
"เจมส์ อายคุณป้าบ้างสิ" เบลล่าพูด
"เอิ่ม...แม่ไม่กวนแล้วนะตามสบายนะ" แม่ผมพูดจบก็เดินออกไป
"นี้มาให้ลงโทษเลยนะยัยตัวแสบ โทรไปทำไมไม่รับรูไหมคนที่โทรไปเค้าจะเป็นบ้าตายอยู่แล้ว" ผมพูดพร้อมกับกอดเธออย่างหมั่นเขี้ยว
"ก็ฉันเคลียร์งานหนิ เพื่อจะมาหานายนั้นแหละ" เธอตอบน่าตาเฉย
"แล้วทำไมไม่บอกกันก่อนว่าจะมา"
"ก็ไม่อยากบอกอ่ะ ปล่อยให้คนร้อนใจเล่น"
"ยัยตัวแสบบบบบบบ ยังไงคืนนี้ฉันจะไม่ปล่อยเธอไปแน่" ผมลงบัญชีหนี้ที่เธอต้องชำระไว้แล้ว
แต่น่าเสียดายที่เบลกลับมาอยู่นี้ไม่ถึงอาทิตย์ แต่ต้องกลับไปเรียนต่อ แต่นั้นมันเป็นเรื่องของอนาคตรอให้เบลเรียนจบก่อนเห๊อะ....... แต่ตอนนี้ผมต้องเก็บเกี่ยวความสุขนี้ไว้ก่อนจะถึงเวลาที่เธอไปอีกครั้ง
 
 
ติดตามตอนต่อไปนะ^^
ว่างๆจะมาอัพอีก หวังว่าคงไม่เบื่อกันเน้อ