Love ♡r not รักกันป่ะ
เขียนโดย nulove
วันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 15.53 น.
แก้ไขเมื่อ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 23.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
19) กัด
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเช้านี้ฉันลืมตาขึ้นมาพบห้องที่คุ้นเคยแต่ก็ไม่ได้มาที่นี้นานนับตั้งแต่ฉันได้ไปเรียนต่อที่ฝรั่งเศส ก็ห้องนอนฉันหนิฉันอยู่มาต้องแต่เด็กล่ะ แต่ที่ฉันรู้สึกผิดปกติก็คือทำไมมันอึดอัดก็ไม่รู้ พอฉันพลิกตัวไปอีกด้านก็ต้องตกใจเมื่อมีผู้ชายคนหนึ่งมานอนข้างฉัน xox
"เจมส์......." ฉันร้องขึ้นอย่างตกใจจนทำให้เขาตื่น
"ตื่นแล้วหรอที่รัก" เจมส์พูดขึ้น
"เข้ามาห้องฉันได้ไง เข้ามาตอนไหน ใครอนุญติห๊ะ"
"ก็เข้ามาตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว เธอนอนไม่รู้เรื่องเอง" เขาตอบอย่างไม่รู้ไม่ชี้
"ออกไปได้แล้ว ฉันจะอาบน้ำ" เจมส์ไม่พูดอะไรแต่ก็ลุกออกไป แต่เขายังฝากรอยจูบไว้ที่แก้มฉันอีก (น้านไง) ฉันอาบน้ำเสร็จก็ลงไปทานข้าวเช้าข้างล่าง
"หนูเบลหิวยัง มาๆนั่งก่อน" คุณป้าเรียกพร้อมกับมีเจมส์นั่งรอที่โต๊ะอยู่แล้ว
"วันนี้หนูออกไปข้างนอนนะคะคุณป่ะ พอดีนัดหมากกับคิมไว้ด้วย"
"ไปไหนอ่ะ ไปด้วย" เจมส์แทรกขึ้นทันที
"ไปก็รีบกินสิ ไม่งั้นไม่รอ" ฉันบอกเจมส์ เขากินเหมือนเด็กมาก เสร็จแล้วฉันก็นั่งรถไปกับเจมส์ ไปที่ร้านกาแฟเล็กๆที่หนึ่งที่นัดกับหมากและคิมไว้
"เบลล่า....ทางนี้" คิมเรียกมาจากโต๊ะด้านในที่วิวสวยๆ(นางชอบที่แบบนั้นมาก) ฉันเดินเข้าไปกอดคิม...และหมากด้วยความคิดถึง หมากกอดฉันไว้นานก็ที่ฉันกอดกับคิมอีกนะ จะทำให้ใครบางคนที่ตามฉันมาถึงกับรีบขัดจังหวะทันที
"แฮ่มมมมม!! กอดกันนานไปมั้ง" เจมส์พูดด้วยสีหน้าไม่พอใจเล็กๆ
"นั่งกันกันม่ะ" คิมพูดดัก
"เบลล่าแกเป็นไงบ้างไม่ได้เจอกันตั้งนานสวยขึ้นนะเนี่ย แล้วที่โน่นเป็นไงบ้างสวยไหมอ่ะ" นางยิงคำถามมายาวไปนะ
"คิมยาวไปนะ" หมากพูดดัก
"เบลจะกลับวันไหนอ่ะ" หมากถาม
"อีก2วันอ่ะ"
"ดีเลยเราก็จะไปฝึกงาน2เดือนอ่ะ งั้นพร้อมเบลเลยละกัน" หมากพูด
"ได้สิๆ เดวจะพาไปเที่ยวนะมีที่สวยๆเยอะมาก
"น่าเสียดายนะฉันไม่ได้ไปด้วย ก็เลยต้องรอของฝากจากหมากเนี่ย" คิมบ่น
"งั้นเราไปก่อนนะพอดีมีธุระต่อ บ๊ายนะเบล บ๊ายเจมส์" หมากคิมเดินออกไปแล้วแต่ฉันกับเจมส์ก็ยังนั่งอยุ่
"ไมเงียบอ่ะเป็นไร" ฉันถามคนที่นั่งอยู่ตงหน้า
"ป่าว"
"งั้นกลับ"
"กอดกันนานขนาดนั้น ยังไม่รู้สึกอีก"
"นึกว่าเรื่องไร ทำไรฉันกอดใครก็ไม่เห็นแปลก....กลับได้แล้ว" ฉันลุกจากเก้าอี้แต่อยุ่ก้มีมือๆหนึ่งดึงฉันไว้แล้วจูบฉัน ทำบ้าไรของนายเนี่ย ดีนะที่คนไม่เยอะ ฉันพยายามเม้มปากของฉัน แต่หมอนั้นดันกัดปากฉันซะได้ กว่าเขาจะถอนจูบฉันปากฉันคงเลือดเต็มปากหมดแล้วมั้ง
ถึงคนจะน้อยก็เห๊อะแต่ก็ถือว่ามีคนอ่ะ
"งั้นฉันจูบเธอคงไม่แปลกใช่ไหม" ฉันได้แต่อึ้งเจมส์ก็ลากฉันไปที่รถแล้วกลับบ้านด้วยที่ทั้งฉันและเขาก็ไม่พูดอะไรกันเลย (ก็ใครจะไปพูดออกเล่า ทึ้งอึ้งทั้งเจ็บปากอีก) แต่ดูเหมือนหมอนั่นจะแฮปปี้จิง น่าระรื่นอยู่เลย ฝากไว้ก่อนเถ๊อะ จะเอาคืนให้สาสม
ขอโทษที่หายไปนานนะคะ
ไว้จะมาอัพอีกนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ