wish u.. หวังว่าเธอจะอยู่กับฉัน
7.0
เขียนโดย zlpme
วันที่ 29 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 01.07 น.
11 ตอน
23 วิจารณ์
17.40K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 29 มีนาคม พ.ศ. 2557 01.11 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) กฎเหล็กระหว่างเรา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความจงมั่นใจว่าคิดแบบสดๆมาก ._....----- บริษัท RS -----"เห็นข่าวแล้วใช่ไหมฟาง ?" พี่หนึ่ง ผู้จัดการของวงเคโอติค เอ่ยถามทันทีเมื่อฉันมาถึงในห้องประชุม"ฟางเห็นแล้วค่ะพี่หนึ่ง ฟางรู้ว่าฟางพลาดจริงๆ ฟางไม่ทันคิดเรื่องตรงนี้" ฉันอธิบาย ตอนนี้ในห้องมาคุกันมากเลยทีเดียวทุกคนถึงกับกุมขมับ ยิ่งมองดูข่าวแล้วทุกคนกับถอนหายใจทิ้งๆขว้างแบบไม่สนใจคาร์บอนด์ไดออกไซด์ที่จะออกมาเลย - -"ฟางว่าเราปิดข่าวก็ได้หนิคะ ทำเป็นไม่สนใจเดี๋ยวข่าวก็คงเงียบ" ป๊อปปี้ที่นั่งอยู่ตรงข้ามกับฉัน มองหน้าฉันทันทีที่พูดจบ"เธอทำเหมือนว่ามันง่ายมากเลยนะฟาง คือในรูปเห็นชัดมากว่าเธอกับป๊อปปี้กุมมือกัน เธอจะคิดจะทำอะไรแบบนี้ไม่ได้ ยิ่งเธอเงียบเค้ายิ่งขุด !" เห้ออออ! ทำไมถึงวุนวายแบบนี้ ><"ป๊อปว่าก็บอกเค้าไปตรงๆเถอะคับว่า ผมกับฟางกำลังคบหากันอยู่ ยิ่งปิดไปอะไรๆก็จะไม่สะดวก" ป๊อปพูด ทำเอาฉันรีบหันนี่รีบมองสบตาเค้าทันที ความคิดเราแตกต่างกัน ฉันคิดจะปิด แต่เค้าคิดจะเปิด และอีกอย่างถ้าจะเปิดตัวในตอนนี้ฉันยังไม่ค่อยจะพร้อม ยังมีอะไรๆหลายๆอย่างที่ฉันอยากจะทำ"นี่อีกคนก็พูดง่ายซะเหลือเกิน ,พูดนี่คิดหน้าคิดหลังก่อน ว่าจะดีขึ้นหรือแย่ลง" พี่หนึ่งออกความคิดเห็น"ไอ่นี่ก็ดูยาก ไอ่นู้นก็ดูย๊ากยาก ผมว่าจับสองคนนี้แถลงข่าวแล้วบอกว่ากำลังจะแต่งงานไปเลยดีไหมฮะ :D" ความคิดเห็นของเขื่อนทำฉันแทบจะหงายเงิบไปเลยทีเดียว -.- ทำให้โทโมะแทบกระโดดกัดหูเขื่อนเลย"แกเนี่ย ! เงียบๆไปเลยไม่ต้องเสนอความคิดเห็น ปากนี่อยู่นิ่งๆไปเลยนะ" โทโมะเอามือปิดปากเขื่อนแล้วพูด"คือช่วยดูสีหน้าพี่หน่อยได้ป่ะ ? ว่าพี่จริงจังและซีเรียสมากขนาดไหน !?" พี่หนึ่งสีหน้าดูเคร่งเครียดมาก ทำฉันเครียดไปด้วยเลย - -"ฟางขอคุยกับป๊อปปี้ เป็นการส่วนตัวหน่อยได้ไหมคะ แล้วจะรีบเอาคำตอบมาให้" พี่หนึ่งพยักหน้าพลางโบกมือไล่ ฉันเดินนำป๊อปออกมาจากห้องและตรงไปที่ห้องซ้อมเต้นของเคโอติค"ว่าไง ?" ป๊อปถามพร้อมกับหน้าซังกะตาย"คือ พูดตรงๆนะฟางจะไม่อ้อมค้อมอะไร คือฟางรู้นะป๊อปว่าความสัมพันธ์ของเราเพิ่งเริ่มต้น ที่ฟางพูดฟางไม่ได้จะบอกเลิกนะ บอกไว้ก่อน คือเราห่วงเรื่องงานตรงนี้อยู่ ถ้าเป็นไปได้ระหว่างเราคงต้องมีกฎ" ฉันพูดด้วยสายตาที่จริงจัง สายตาเราจ้องมองกัน สายตาป๊อปดูเสียความรู้สึกมาก"รักเราต้องมีกฎด้วยหรอฟาง ? กฎมันสำคัญมากเลยหรอ ? มันยิ่งใหญ่มากกว่าความรักของฉันกับเธออีกหรอฟาง" ป๊อปพูดด้วยสายตาเศร้าๆ"กฎมีเพียงแค่ข้อเดียวนะป๊อป มันไม่ได้ยิ่งใหญ่มากหรอก ! แค่บอกนักข่าวว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกัน เราเป็นเพื่อนที่พอคุยกันได้ ปรึกษากันได้แค่นี้เอง " ยิ้งฉันพูดป๊อปยิ่งทำหน้าแบบเครียดมาก"แล้วทำไมต้องปิดบัง ?" ป๊อปตั้งคำถาม"คือเรายังห่วงงานอยู่ เราไม่มีทางรู้ถูกไหมว่าถ้าเราบอกว่าเราคบกัน อะไรจะหายไปบ้าง แฟนคลับ งานต่างๆที่กำลังจะเข้ามา ฉันขอทำตรงนี้ให้เต็มที่ก่อน" ฉันดูเป็นคนเห็นแก่ตัวมากเลยทีเดียว :("มันไม่มีอะไรหายไปหรอกฟาง ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม แฟนคลับก็จิ้นเรา มันไม่มีอะไรหายเลย" สิ่งที่ป๊อปปี้พูดก็ถูกจริงๆ แต่สำหรับฉัน ฉันคิดในอีกแง่นึง ฉันคิดในแบบที่ฉันคิด ฉันไม่ได้คิดแบบเค้า"มันก็ไม่แน่นอนไม่ใช่หรอป๊อป ฟางเลือกที่จะกันไว้ดีกว่าแก้ ! กฎแค่นี้ป๊อปปี้ไม่โอเคหรอ ?" ฉันเอาแต่ใจตัวเองมาก ฉันพอรู้ตัวดี แต่ฉันต้องการแบบนี้จริงๆ"โอเคๆๆ! ได้ เอาไงเอากัน ทุกอย่างเราจะไม่ให้วงนอกรู้ รู้กันแค่วงในโอเคไหม ?" สุดท้ายป๊อปปี้ก็ยอมฉันจนได้ ><"ขอบคุณนะป๊อป ฟางอยากให้ป๊อปเข้าใจฟางจริงๆ มันไม่มีอะไรแน่นอนเลย ฟางเลยอยากเก็บแบบนี้ไปก่อน"ฉันกระโดดกอดป๊อป พูดมันออกมาด้วยความดีใจมากถึงมากที่สุด"ให้รางวัลก่อน" ป๊อปพูดแล้วยิ้ม ฉันรีบผลักตัวเองออกมาทันที แล้วหรี่ตามองเค้าแบบกวนประสาท"อารายยยยๆ ' มาขอรางวลรางวัลอะไร ไอ่บ้า ><" ป๊อปทำแก้มป่อง บอกนัยๆว่ารางวัลคือ จุ้บแก้มเค้า ฉัยก็เลยตีป่องไปเลย----- โปะ ----- OMG! ป๊อปคงรู้ว่าฉันจะตบแก้มเค้า เค้าเลยเกร็งเต็มที่เลย - - "ไม่ให้รางวัลแล้วยังใจร้ายอีกน้าาา :(" ป๊อปแกล้งทำหน้าบึ้งให้ฉันง้อ แล้วเค้าก็กอดอกหันหลังให้ฉัน ทำให้ฉันต้องง้อเค้าตามภาษาคนรักกัน งิงิ -.,-"จึกๆ" ฉันจิ้มบนไหล่เค้า เสียงจิ้มน่ารักมากอยากจะบอก 5555 แต่จิ้มไปเท่าไรนางก็ไม่หันมาาง่ะ :3"อย่ามาสะกิด ติดงอนอยู่ :(" ป๊อปพูดแต่ไม่ยอมหันมามองกันเลย ฉันเลยกระโดดโย๊งเย๊งไปประจันหน้ากับเค้าเอง ในเมื่อเค้าไม่ยอมหันมา"อู้!อย่างอนนะค้าาาา เค้าแกล้งนิดเดียวเอง ><" ฉันแกล้งทำตาเหร่ใส่เค้า เพื่อให้เค้าหายงอนฉัน----- ฟอด ฟอด ----- อ่านไม่ผิดหรอก เสียงหอมแก้มชัดๆ >< เค้าแอบหอมแก้มฉัน ตอนฉันทำตาเหร่อยู่ง่า -,,- คือเค้าไม่ได้แอบหรอก มันมาแบบรวดเร็วมากเลยนี่พูดจริงค่ะ มาแบบไม่ทันตั้งตัวเท่าไร แต่ไม่โกรธ ><"ไอ่ป๊อปบ้า" ฉันกำลังตีอกเค้าแต่เค้าจับแขนฉันไว้แล้วก็จ้องฉัน จ้องฉัน จ้องฉันไม่ละสายตา"รักนะเว้ย ! :)" เค้าพูดจบเค้าก็ยิ้ม แล้วก็เดินหนีฉันไป ปล่อยให้ฉันเหวออยู่ "ปากอ่ะอ้าอยู่ได้เดี๋ยวแมลงวันก็เข้าปากหรอก ไปหาพี่หนึ่งได้แล้วนะฟาง 55555" ป๊อปย้อนกลับมาแล้วพูดจากวนประสาทแล้วเดินกลับไป ฉันที่ยังมึนๆอยู่เผลอยิ้มตามความกวนประสาทของเค้าเหมือนทุกที
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ