wish u.. หวังว่าเธอจะอยู่กับฉัน

จงมั่นใจว่าคิดแบบสดๆมาก ._.
.
.
.
----- บริษัท RS -----
"เห็นข่าวแล้วใช่ไหมฟาง ?" พี่หนึ่ง ผู้จัดการของวงเคโอติค เอ่ยถามทันทีเมื่อฉันมาถึงในห้องประชุม
"ฟางเห็นแล้วค่ะพี่หนึ่ง ฟางรู้ว่าฟางพลาดจริงๆ ฟางไม่ทันคิดเรื่องตรงนี้" ฉันอธิบาย
ตอนนี้ในห้องมาคุกันมากเลยทีเดียวทุกคนถึงกับกุมขมับ ยิ่งมองดูข่าวแล้วทุกคนกับถอนหายใจทิ้งๆขว้างแบบไม่สนใจคาร์บอนด์ไดออกไซด์ที่จะออกมาเลย - -
"ฟางว่าเราปิดข่าวก็ได้หนิคะ ทำเป็นไม่สนใจเดี๋ยวข่าวก็คงเงียบ" ป๊อปปี้ที่นั่งอยู่ตรงข้ามกับฉัน มองหน้าฉันทันทีที่พูดจบ
"เธอทำเหมือนว่ามันง่ายมากเลยนะฟาง คือในรูปเห็นชัดมากว่าเธอกับป๊อปปี้กุมมือกัน เธอจะคิดจะทำอะไรแบบนี้ไม่ได้ ยิ่งเธอเงียบเค้ายิ่งขุด !" เห้ออออ! ทำไมถึงวุนวายแบบนี้ ><
"ป๊อปว่าก็บอกเค้าไปตรงๆเถอะคับว่า ผมกับฟางกำลังคบหากันอยู่ ยิ่งปิดไปอะไรๆก็จะไม่สะดวก" ป๊อปพูด ทำเอาฉันรีบหันนี่รีบมองสบตาเค้าทันที ความคิดเราแตกต่างกัน ฉันคิดจะปิด แต่เค้าคิดจะเปิด และอีกอย่างถ้าจะเปิดตัวในตอนนี้ฉันยังไม่ค่อยจะพร้อม ยังมีอะไรๆหลายๆอย่างที่ฉันอยากจะทำ
"นี่อีกคนก็พูดง่ายซะเหลือเกิน ,พูดนี่คิดหน้าคิดหลังก่อน ว่าจะดีขึ้นหรือแย่ลง" พี่หนึ่งออกความคิดเห็น
"ไอ่นี่ก็ดูยาก ไอ่นู้นก็ดูย๊ากยาก ผมว่าจับสองคนนี้แถลงข่าวแล้วบอกว่ากำลังจะแต่งงานไปเลยดีไหมฮะ :D" ความคิดเห็นของเขื่อนทำฉันแทบจะหงายเงิบไปเลยทีเดียว -.- ทำให้โทโมะแทบกระโดดกัดหูเขื่อนเลย
"แกเนี่ย ! เงียบๆไปเลยไม่ต้องเสนอความคิดเห็น ปากนี่อยู่นิ่งๆไปเลยนะ" โทโมะเอามือปิดปากเขื่อนแล้วพูด
"คือช่วยดูสีหน้าพี่หน่อยได้ป่ะ ? ว่าพี่จริงจังและซีเรียสมากขนาดไหน !?" พี่หนึ่งสีหน้าดูเคร่งเครียดมาก ทำฉันเครียดไปด้วยเลย - -
"ฟางขอคุยกับป๊อปปี้ เป็นการส่วนตัวหน่อยได้ไหมคะ แล้วจะรีบเอาคำตอบมาให้" พี่หนึ่งพยักหน้าพลางโบกมือไล่ ฉันเดินนำป๊อปออกมาจากห้องและตรงไปที่ห้องซ้อมเต้นของเคโอติค
"ว่าไง ?" ป๊อปถามพร้อมกับหน้าซังกะตาย
"คือ พูดตรงๆนะฟางจะไม่อ้อมค้อมอะไร คือฟางรู้นะป๊อปว่าความสัมพันธ์ของเราเพิ่งเริ่มต้น ที่ฟางพูดฟางไม่ได้จะบอกเลิกนะ บอกไว้ก่อน คือเราห่วงเรื่องงานตรงนี้อยู่ ถ้าเป็นไปได้ระหว่างเราคงต้องมีกฎ" ฉันพูดด้วยสายตาที่จริงจัง สายตาเราจ้องมองกัน สายตาป๊อปดูเสียความรู้สึกมาก
"รักเราต้องมีกฎด้วยหรอฟาง ? กฎมันสำคัญมากเลยหรอ ? มันยิ่งใหญ่มากกว่าความรักของฉันกับเธออีกหรอฟาง" ป๊อปพูดด้วยสายตาเศร้าๆ
"กฎมีเพียงแค่ข้อเดียวนะป๊อป มันไม่ได้ยิ่งใหญ่มากหรอก ! แค่บอกนักข่าวว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกัน เราเป็นเพื่อนที่พอคุยกันได้ ปรึกษากันได้แค่นี้เอง " ยิ้งฉันพูดป๊อปยิ่งทำหน้าแบบเครียดมาก
"แล้วทำไมต้องปิดบัง ?" ป๊อปตั้งคำถาม
"คือเรายังห่วงงานอยู่ เราไม่มีทางรู้ถูกไหมว่าถ้าเราบอกว่าเราคบกัน อะไรจะหายไปบ้าง แฟนคลับ งานต่างๆที่กำลังจะเข้ามา ฉันขอทำตรงนี้ให้เต็มที่ก่อน" ฉันดูเป็นคนเห็นแก่ตัวมากเลยทีเดียว :(
"มันไม่มีอะไรหายไปหรอกฟาง ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม แฟนคลับก็จิ้นเรา มันไม่มีอะไรหายเลย" สิ่งที่ป๊อปปี้พูดก็ถูกจริงๆ แต่สำหรับฉัน ฉันคิดในอีกแง่นึง ฉันคิดในแบบที่ฉันคิด ฉันไม่ได้คิดแบบเค้า
"มันก็ไม่แน่นอนไม่ใช่หรอป๊อป ฟางเลือกที่จะกันไว้ดีกว่าแก้ ! กฎแค่นี้ป๊อปปี้ไม่โอเคหรอ ?" ฉันเอาแต่ใจตัวเองมาก ฉันพอรู้ตัวดี แต่ฉันต้องการแบบนี้จริงๆ
"โอเคๆๆ! ได้ เอาไงเอากัน ทุกอย่างเราจะไม่ให้วงนอกรู้ รู้กันแค่วงในโอเคไหม ?" สุดท้ายป๊อปปี้ก็ยอมฉันจนได้ ><
"ขอบคุณนะป๊อป ฟางอยากให้ป๊อปเข้าใจฟางจริงๆ มันไม่มีอะไรแน่นอนเลย ฟางเลยอยากเก็บแบบนี้ไปก่อน"ฉันกระโดดกอดป๊อป พูดมันออกมาด้วยความดีใจมากถึงมากที่สุด
"ให้รางวัลก่อน" ป๊อปพูดแล้วยิ้ม ฉันรีบผลักตัวเองออกมาทันที แล้วหรี่ตามองเค้าแบบกวนประสาท
"อารายยยยๆ ' มาขอรางวลรางวัลอะไร ไอ่บ้า ><" ป๊อปทำแก้มป่อง บอกนัยๆว่ารางวัลคือ จุ้บแก้มเค้า ฉัยก็เลยตีป่องไปเลย
----- โปะ ----- OMG! ป๊อปคงรู้ว่าฉันจะตบแก้มเค้า เค้าเลยเกร็งเต็มที่เลย - -
"ไม่ให้รางวัลแล้วยังใจร้ายอีกน้าาา :(" ป๊อปแกล้งทำหน้าบึ้งให้ฉันง้อ แล้วเค้าก็กอดอกหันหลังให้ฉัน ทำให้ฉันต้องง้อเค้าตามภาษาคนรักกัน งิงิ -.,-
"จึกๆ" ฉันจิ้มบนไหล่เค้า เสียงจิ้มน่ารักมากอยากจะบอก 5555 แต่จิ้มไปเท่าไรนางก็ไม่หันมาาง่ะ :3
"อย่ามาสะกิด ติดงอนอยู่ :(" ป๊อปพูดแต่ไม่ยอมหันมามองกันเลย
ฉันเลยกระโดดโย๊งเย๊งไปประจันหน้ากับเค้าเอง ในเมื่อเค้าไม่ยอมหันมา
"อู้!อย่างอนนะค้าาาา เค้าแกล้งนิดเดียวเอง ><" ฉันแกล้งทำตาเหร่ใส่เค้า เพื่อให้เค้าหายงอนฉัน
----- ฟอด ฟอด ----- อ่านไม่ผิดหรอก เสียงหอมแก้มชัดๆ >< เค้าแอบหอมแก้มฉัน ตอนฉันทำตาเหร่อยู่ง่า -,,- คือเค้าไม่ได้แอบหรอก มันมาแบบรวดเร็วมากเลยนี่พูดจริงค่ะ มาแบบไม่ทันตั้งตัวเท่าไร แต่ไม่โกรธ ><
"ไอ่ป๊อปบ้า" ฉันกำลังตีอกเค้าแต่เค้าจับแขนฉันไว้แล้วก็จ้องฉัน จ้องฉัน จ้องฉันไม่ละสายตา
"รักนะเว้ย ! :)" เค้าพูดจบเค้าก็ยิ้ม แล้วก็เดินหนีฉันไป ปล่อยให้ฉันเหวออยู่
"ปากอ่ะอ้าอยู่ได้เดี๋ยวแมลงวันก็เข้าปากหรอก ไปหาพี่หนึ่งได้แล้วนะฟาง 55555" ป๊อปย้อนกลับมาแล้วพูดจากวนประสาทแล้วเดินกลับไป ฉันที่ยังมึนๆอยู่เผลอยิ้มตามความกวนประสาทของเค้าเหมือนทุกที