วิวาห์อาวรณ์ ( be concerned about wedding )

 เช้าวันรุ่งขึ้น

 

"อื้ออออ "ฟางบิดขี้เกียจคลายความง่วงเธอค่อยๆลืมตาขึ้น

"โอ๊ะ! "เมื่อฟางตื่นจากนอนก็ตกใจเล็กน้อยเธองงว่าขึ้นมานอนบนเตียงได้ไง จากนั้นเธอก็มองหาป๊อปปี้ก็พบว่าป๊อปปี้นอนหดตัวอยู่ที่โซฟา 

          เธอค่อยๆลุกจากเตียงนอนแล้วเดินไปหาป๊อปปี้   เธอมองหน้าชายหนุ่มที่กำลังนอนหลับไม่รู้เรื่องแล้วแอบอมยิ้ม 

"ขอใจนะ "ฟางบอก ก่อนที่เธอจะเอาผ้าห่ม ห่มให้ป๊อปปี้อย่างเบามือ

"นี่กี่โมงแล้วเนี่ย..." ฟางชะเง้อมองไปที่นาฬิกาที่แขวนอยู่มุมห้องมันทำให้เธอตกใจเมื่อเห็นเวลานั่น

"8โมง! "ฟางรบวิ่งเข้าห้องน้ำอย่างรวดเร็ว เธอนึกได้ว่าวันนี้ต้องส่งงานผู้จัดการที่บริษัท

 

 

 

 

 

เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

 

"สายแล้วเรา...."ฟางพึมพำขณะที่กำลังวิ่งขึ้นบริษัท

 

 

 

 

ก๊อกๆๆ

 

"เข้ามาได้! "ผู้จัดการในห้องตะโกนบอก

 

 

แอ๊ดดดดดดดดดดดดดด

 

 

 

"สวัสดีค่ะ "ฟางเดินเข้ามาในห้องทำงานอย่างเจียมตัววางตัวให้เหมาะสม

"นั่งก่อนสิ "ผู้จัดการมาดขรึมบอก ฟางจึงเดินมานั่งตามคำสั่ง

 

"นี่ค่ะงานที่ผู้จัดการสั่ง "ฟางหยิบรายงานในกระเป๋าแล้วยื่นให้ให้ผู้จัดการดู

       ผู้จัดการสุขรึมตรวจดูรายงานของฟางทีละหน้าอย่างละเอียดฟางแอบนั่งลุ้นอยู่ไม่ไกลจนผู้จัดการตรวจดูจบ

 

"ถือว่าใช้ได้ "ผู้จัดการต้องวางมาดนิ่ง เช่น หากทำงานได้ดีมากเขาก็จะบอกว่าใช้ได้เพื่อจะไม่ทำให้พนักงานดี๊ด๊าเกินหน้าเกินตาจนลืมหน้าที่และฐานะ

"จริงหรอค่ะ!  ผู้จัดการบอกว่าใช้ไดหรอค่ะ! "ฟางยังไม่อยากเชื่อหูของตัวเอง

"ฮู้ววววววววววววว  เย้!!! "ฟางดีใจจนลืมตัวว่ากำลังอยู่ต่อหน้าผู้จัดการ

"อุ้ย!  ขอโทษค่ะ ฟาง...ลืมตัว  ดีใจมากไปหน่อย "

 

"เอาล่ะ  จากนี้ไปคุณธนันธรณ์จะได้เลื่อนขั้นเป็นหัวหน้าแผนกจัดส่ง จนกว่าอายุ40 ปี "

"หัวหน้าจัดส่ง! จริงหรอค่ะ! ฟางไม่ได้หูฝาดไปใช่มั๊ย "

"ถ้าคุณไม่เชื่อผมจะลดตำแหน่งให้คุณเอามั๊ยล่ะ "ผู้จัดการชักรำคาญจึงรีบใช้ไม้ตาย

"ไม่เอาค่ะๆ  ขอบคุณมากนะค่ะผู้จัดการ....งั้น ฟางไปก่อนแล้วกันนะค่ะ สวัสดีค่ะ "

        ฟางพูดจบเธอก็รีบเดินออกจากห้องอย่างร่าเริงมีความสุข

 

 

 

 

"ฉันนี่เก่งจริงๆแฮะ  อย่างนี้ต้องฉลองซะหน่อย"ฟางเดินพึมพำชมตัวเองน่าระรื่น เธอปลดล็อกรถแล้วขับรถมุ่งหน้าออกไป

 

 

 

 

 

 

"ตาป๊อป จะไปไหนน่ะ "แม่ป๊อปปี้เดินเข้ามาทัก

"ผมจะออกไปหาเพื่อนหน่อยน่ะครับ "

"เพื่อน?  ใครหรอ "แม่ป๊อปปี้งง

 

 

 

 

 

"ฮัลโหล  หวัดดีกั้ง...กั้งว่างรึเปล่า "ฟางต่อสายหากั้งแล้วเขาก็กำลังคุยกับฟางอยู่

"โทษนะฟาง กั้งไม่ว่างอ่ะ  แค่นี้ก่อนนะ "กั้งตัดสายทิ้งจากฟาง

 

 

 

ตุ๊ด ๆๆๆ

 

 

 

"ฮัลโหลๆ  เอ้า  วางสายซะแระ ...แล้วเราจะโทรหาใครดีเนี่ย  อ๋อ  นึกออกแล้ว" ฟางรีบต่อสายหาใครบางคน

 

"ฮัลโหล  เออนี่วันนี้ว่างรึเปล่า...งั้นแกมาที่ร้านเดิมนะ  จ้ะแค่นี้นะ "ฟางวางสายจากเพื่อนสนิทสมัยเรียนคนนึงก่อนที่จะโทรหาอีกคน

"ฮัลโหล  แกว่างป่ะวันนี้.....โอเคงั้นแกมาหาฉันที่ร้านเดิมหน่อยดิ....ได้งั้นแค่นี้นะ" ฟางวางสายจากใครอีกคนที่เป็นเพื่อนสนิทอีกคนของเธอ ฟางมุ่งหน้าขับรถไปร้านอาหารที่นัดไว้

 

 

 

 

 

 

เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

 

"ถึงแล้ว..."ฟางลงจากรถแล้วกดสวิตล็อครถเรียบร้อยแล้วเดินเข้าไปในร้าน

 

 

 

"ยินดีต้อนรับค่ะ  ไม่ทราบว่ามากี่คนค่ะ  "พนักงานถาม

"มา 3 คนค่ะ "ฟางบอก

"งั้นเชิญทางนี้ค่ะ "พนักงานเดินนำฟางไปที่โต๊ะ

 

 

 

 

เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดด

"ถึงแล้วจ้ะที่รัก "ผู้ชายคนนึงบอกกับหญิงสาวซึ่งเป็นแฟนเขา

"งั้น เฟย์ว่าเรารีบเข้าร้านกันเถอะ" หญิงสาวแทนชื่อตัวเองว่า "เฟย์ " แล้วทั้งสองคนก็ลงจากรถมุ่งหน้าไปที่ร้านอาหาร

 

 

"ยินดีต้อนรับค่ะ  มากี่คนค่ะ "พนักงานถาม

"คือ...นัดเพื่อนไว้น่ะค่ะ  เดี๋ยวฉันหาเองดีกว่า "เฟย์บอกแล้วเดินควงไปกับเขื่อนเพื่อหาเพื่อนที่นัดไว้

 

 

 

"เมื่อไหร่จะมากันนะ..."ฟางมองซ้ายมองขวาเพื่อหาเพื่อนของเธอ

"เฟย์! "ฟางเรียกชื่อผู้หญิงที่ชื่อเฟย์  

"ยัยฟาง!  ไปกันเถอะเขื่อน "เฟย์ทักฟางกลับนั่นก็แสดงว่าเฟย์เป็นเพื่อนกับฟางนั่นเองและเธอก็ควงแฟนที่ชื่อ "เขื่อน" ไปด้วย           

 

"อ้ายยย ฉันคิดถึงแกมากเลยอ่ะ "เฟย์และฟางกอดกันด้วยความติดถึงและความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนที่มีต่อกันมาสมัยมัธยม

"ฉันก็คิดถึงแก "ฟางกอดเฟย์แน่นเช่นกัน  จนทั้งสองก็ถอนกอดออกจากกัน

 

"จริงสิลืมแนะนำ นี่เขื่อนเป็นแฟนฉันเเองแหละ "เฟย์แนะนำเขื่อนให้ฟางรู้จัก

"สวัสดีค่ะ  ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ "ฟางพูดอย่างเป็นมิตร

"ครับ  ยินดีที่ได้รู้จักครับ "เขื่อนยื่นมือเพื่อให้ฟางจับในแบบฝรั่ง

 

"นี่แน่ะ!  อย่ามาเจ้าชู่ใส่เพื่อนเฟย์นะเขื่อน "เฟย์ตีมือเขื่อนเธออารมณืเสียเพราะเขื่อนค่อนข้างเจ้าชู้แต่เขาก็รักแค่เฟย์คนเดียวจึงทำให้เฟย์ยอมเป็นแฟนกับเขื่อนตลอดมา

"โถ่ เฟย์ไม่เห็นต้องโกรธเลยนะ  ถึงยังเขื่อนก็รักเฟย์คนเดียวนะครับ "เขื่อนออดอ้อนเฟย์เพื่อง้อ  ฟางมองแล้วนึกอิจฉาเธอคิดว่าถ้าป๊อปปี้ทำแบบนี้กับเธอบ้างก็คงดี

"เออแล้วนี่ยัยแก้วยังไม่มาหรอ"เฟย์เอ๋ยถามขึ้น

 

 

 

 

เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

"ถึงแระ "รถคันหนึ่งจอดลงที่หน้าร้านอาหาร  แล้วคู่รักอีกคู่ก็เดินลงจากรถพวกเขาล็อครถเรียบร้อยทั้งคู่เดินมุ่งหน้าเข้าในร้าน

 

"ยินดีต้อนรับค่ะ  มากี่ท่านค่ะ "พนักงานถามอย่างเดิม

"ฉันนัดกับเพื่อนไว้น่ะค่ะ "หญิงสาวบอก

"คงจะเป็นโต๊ะนั้นค่ะ "พนักงานชี้ไปที่โต๊ะที่ฟางนั่งอยู่

"ขอบคุณค่ะ "หญิงสาวและแฟนหนุ่มเดินตรงไปที่โต๊ะๆนั้น

 

"ยัยแก้ว! "เฟยืและฟางพูดพร้อมกันเมื่อพบแก้ว

"ฟางเฟย์! "แก้วทั้งสองคนเดินเข้ามากอดกันเพราะความคิดถึง จากนั้นทั้งสามคนก็ถอนกอดออกจากกัน

"ไอโมะ! "เขื่อนอึ้งดีใจเมื่อพบกับโทโมะ  เขาเดินไป hi five(แปะมือ) กับโทโมะ

"หวัดดีเว้ย "โทโมะตอบ

"แกยังขรึมเหมือนเดิมเลยนะเว้ย "เขื่อนบอก

 

"นั่นแฟนแกหรอแก้ว "เฟย์ถามขึ้น

"อืม  นี่โทโมะแฟนฉันเองแหละ "แก้วแนะนำให้เฟย์และฟางรู้จัก

"สวัสดีค่ะ "เฟย์และฟางทัก

"......"

"สวัสดีค่ะ"พวกเธอทักอีกรอบ

"....."ก็ยังไม่มีเสียงตอบรับ

"แก้ว...แฟนแกหูหนวกหรอ "เฟย์ถาม

"โมะ  เพื่อนแก้วพูดไม่ได้ยินรึไง "แก้วสะกิดโทโมะที่วางมาดเข้มไม่ค่อยพูดจากับใคร

"...สวัสดีครับ "ถึงยังไงโทโมะก็เชื่อฟังแก้วแค่คนเดียว

"เอ่อ....ค่ะ สวัสดีค่ะ "เฟย์และฟางเกร็งๆเมื่อพูดกับโทโมะ

"นั่งก่อนสิทุกคน! "ฟางรีบขัดจังหวะที่ค่อนข้างเครียด  ทุกคนจึงนั่งลงที่เก้าอี้ตามที่ฟางบอก

 

 

 

 

เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดด 

       เสียงเบรครถแล้วมีชายหนุ่มคนนึงลงจากรถเขาล็อครถเสร็จปุ๊ปก็มุ่งหน้าเข้าร้านอาหาร

 

"ยินดีต้อนรับค่ะ มากี่ท่านค่ะ "พนักงานถาม

"ผมนัดเพื่อนไว้ "

"ถ้างั้น ก็คงโต๊ะโน้นนะค่ะ "พนักงานชี้  ป๊อปปี้ก็เดินตามที่พนักงานบอกไป

 

 

 

"เมื่อไหร่มันจะมาว่ะ "เขื่อนมองดูนาฬิกา

"มันนัดไว้แท้ๆ "โทโมะแอบบ่น  ทำให้เฟย์ฟางแก้วแอบหัวเราะโทโมะที่ต้องวางมาดเข้มตลอดเวลา

 

 

"ป๊อปปี้...."ฟางหันไปเจอกับป๊อปปี้

"ฟาง....."ป๊อปปี้ก็อึ้งเมื่อพบฟาง

"ไอป๊อป! "เขื่อนและโทโมะลุกขึ้นแล้วเดินไปหาป๊อปปี้ทั้งสาม hi five กันเหมือนผู้ชายที่พบปะหน้ากันอย่างเป็นมิตร 

  จะบังเอิญอะไรขนาดนี้....พอดีตอนนี้ไม่มีตอบของกั้งแบมและไม่มีแครอลนะค่ะ เน้นpf อิอิ  เม้นกันเยอะๆนะคร้าาาาาาาา