วิวาห์อาวรณ์ ( be concerned about wedding )

 "เอาละทุกคนตอนนี้เหลือประมาณสิบห้านาทีก็จะถึงหัวหินกันแล้ว"ผู้จัดการประกาศให้คนบนรถฟัง
"ว้าวว ตื่นเต้นจังเลย "แบมพึมพำคนเดียว"หึ "กั้งแอบขำแบมที่ทำตัวเป็นเด็ก
"พี่กั้งหัวเราะอะไรค่ะ "แบมถาม
"เปล่า พี่แค่ขำแบมที่ดูตื่นเต้นผิดปกติไปน่ะ "กั้งบอกแต่ยังขำๆอยู่
"ผิดปกติหรอค่ะ? "แบมงง
"คือ พี่ไม่เคยจะเห็นแบมมีความสุขแบบนี้ขนาดนี้น่ะ "กั้งบอก
"พี่กั้งอ่ะ  แบมแค่ตื่นเต้นที่ได้ไปเที่ยวทะเลน่ะค่ะ "แบมนึกความสุขต่างๆที่ได้ไปทะเล
 
 
 
 
 
"ไหวมั๊ยเนี่ยเธอ "ป๊อปปี้ยื่นขวดยาให้ฟาง
"เเฮร่ๆ  ฉัน..จะไม่กิน..ส้มตำปูปลาร้าอีกต่อไป "ฟางพูด เธอเหนื่อยหนักเพราะถ่ายไม่หยุด
"กินน่ะกินได้ แต่ใครบอกให้เธอกินสามจานไปแบบนั้น ถ้ากินแบบนั้นน้ำหนักลดไปสิบโลแหง่ๆ "ป๊อปปี้บอก
"แล้วตอนนี้ดีขึ้นบ้างแล้วยัง"ป๊อปปี้ถามอย่างเป็นห่วง
"ดีขึ้นเยอะแล้วล่ะ  ขอบใจนายมากที่เป็นห่วง"ฟางบอกทั้งสองสบตากันอีกครั้ง
"เอ่อ...ฉันไม่ได้เป็นห่วงซักหน่อย ที่ฉันพูดไปแบบนั้นก็เพราะฉันไม่อยากให้เธอต้องหมดไส้หมดพุงเพราะอาหารที่ฉันแนะนำให้กินต่างหากละ"ป๊อปปี้รีบแก้ตัว
"ชิ! ไม่ว่าจะเหตุผลอะไรยังงไงฉันก็ขอบคุณนายที่คอยดูแลฉัน "ฟางจริงจังขึ้นมาอีกครั้ง
"ไม่เป็นไรหรอก  แต่ฉันว่าตอนนี้เธอควรจะไปพักผ่อนจะดีกว่า ดูจากสภาพหน้าซีดแบบนี้แล้วฉันว่าไม่ไหวอ่ะ "ป๊อปปี้มองหน้าตาฟางที่เริ่มซีด
"อืม " จากนั้นป๊อปปี้ก็ค่อยๆพยุงฟางยืนแล้วประคองฟางเดินเข้าห้องไป
 
 
 
 
 
 
 
 
เอี๊ยดดดดดดดดดดดด
 
"ทุกคน! ถึงแล้ว!! "ผู้จัดการตะโกนบอก
 
ฮู้ววววว   ฮู้วววว (ทุกคนต่างโห่ร้องกันยกใหญ่ด้วยความดีใจ )
 
 
"ว้าววววววว  อากาศดีจังเลย ฮู้ววววว ฮ่าๆ "แบมสูดอากาศบริสุทธิ์ริมชายหาด เธอยิ้มอย่างมีความสุข
"เอาละทุกคน  ไปแยกห้องนอนกันเอง ห้องที่เราจะพักมีทั้งหมด 20ห้อง  ห้องนึงนอนได้อย่างน้อย4คน  ชายแยกชายหญิงแยกหญิง  ใครมีครอบครัวมาด้วยให้นอนรวมกันไม่ต้องแยก เข้าใจมั๊ย! "ผู้จัดการอธิบายอย่างละเอียด
"เข้าใจค่ะ/ครับ "ทุกคนขานรับเป็นเสียงเดียวกัน  จากนั้นทุกคนต่างแยกย้ายกันเข้าห้องนอน
 
 
 
 
 
 
"ตัวร้อนจี่เลยอ่ะ "ป๊อปปี้นั่งเฝ้าฟาง  ที่นอนหลับอยู่ด้วยความเป็นห่วง เขาแตะหน้าผากฟางแล้วพบว่าไข้ขึ้นทันที
"ทำไงดีว่ะ  ....อ๋อ "ป๊อปปี้ตัดสินใจเดินเข้าไปในห้องน้ำแล้วหยิบผ้าเช็ดตัวมาเช็ดตัวให้ฟาง
"ยัยตัวแสบ "ป๊อปปี้มองฟางที่นอนหลับอยู่ก็อดยิ้มไม่ได้  ป๊อปปี้เช็ดแขน เช็ดหน้าให้ฟาง แล้วเอาผ้าเช็ดตัวตั้งไว้ที่หน้าผาก  ป๊อปปี้นั่งมองหน้าฟางเขาเก็บผมของฟางที่บังหน้า  ป๊อปปี้ค่อยๆรู้สึกเขิน ใจเต้นแรง ป๊อปปี้ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆฟางแล้วค่อยๆจูบหน้าผากของฟางอย่างอ่อนโยน จากนั้นป๊อปปี้ก็กลับมานั่งมองหน้าฟางอย่างเดิม จนเขาเผลอหลับโดยไม่รู้ตัว
 
 
 
เวลาผ่านไปหนึ่งชึ่วโมง
 
"อื้อออ  "ฟางค่อยๆลืมตาจากการนอนหลับ แล้วหันหน้าไปเจอป๊อปปี้ที่นอนกุมมือฟางแต่หลับอยู่
"ไอบ้า "ฟางพูดเสียงแผ่วเบา เธอค่อยๆยกมืออีกข้างขึ้นแล้วจับหน้าป๊อปปี้ที่หลับอยู่
"ขอบใจนะ "ฟางพูดเบาๆไม่ให้ป๊อปปี้ได้ยิน 
 
 
 
"ไม่เป็นไร "จู่ๆป๊อปปี้ก็ลืมตาขึ้น
"นาย! "ฟางอึ้ง ตกใจที่ป๊อปปี้ลืมตาขึ้น
"นี่นายไม่ได้หลับอยู่หรอ "ฟางถาม ด้วยอาการเขินๆ
"ผมหลับ....หลับตา! "ป๊อปปี้บอก
"เอ่อ..."ฟางพูดอะไรไม่ออก 
"ทำไมต้องเขินด้วยห่ะ "เมื่อป๊อปปี้เห็นท่าทางของฟางที่พูดอะไรไม่ออกเขาจึงตัดสินใจพูดเอง
"ฉันไม่ได้เขิน! "ฟางรีบปฏิเสธ   ป๊อปปี้จึงนึกได้ว่าฟางไม่สบายอยู่อยู่ลองแตะหน้าผากฟางอีกครั้ง
"นี่นาย..."ฟางเขินพูดอะไรไม่ออกเมื่อป๊อปปี้มาแตะหน้าผากของเธอ
"ตัวอุ่นแล้วนิ  คราวนี้ก็คงแสบได้เหมื..."ป๊อปปี้พูดไม่ทันจบ เมื่อเขากำลังเงยหน้าขึ้นเพื่อจะพูดกับฟางให้จบประโยคจมูกของป๊อปปี้กับฟางก็ชนกัน 
 
   ฟางหน้าแดงจัดทำอะไรไม่ถูก  ป๊อปปี้สบตากับฟางอย่างจริงจัง ทั้งสองกำลังเคลิ้มในห้วงเวลานั้น
 
 
"ฉันอยากไปเดินเล่น "ฟางรีบพูดขึ้นก่อนเพื่อที่จะหยุดยั้งหัวใจตัวเอง  ป๊อปปี้สะดุ้งเล็กน้อย ก่อนที่หน้าจะกลับมาที่เดิมอีกครั้ง
"งั้น..ไปเดินเล่นกัน "ป๊อปปี้พูด  แล้วเขาก็ลุกขึ้นยืน ยื่นมือให้ฟางจับอีกครั้ง
"อื้ม "คราวนี้ฟางตัดสินใจอย่างไม่ลังเล เธอจับมือป๊อปปี้เดินออกไปทันที
 
 
 
 
 
"ว้าววววว  วิวสวยจังเลยนะค่ะ พี่มด"แบมเปิดหน้าต่างในห้องพัก  เธอพูดกับมดเพราะทั้งสองได้นอนห้องเดียวกัน
"พี่ก็ว่างั้นแหละ "มดบอก
"เอ่อ..ถ้าแบมขอออกไปเดินเล่นได้มั๊ยค่ะ "แบมถามมด
"ได้สิ ผู้จัดการบอกว่าสามารถออกไปเดินเล่นได้ แต่ห้ามเล่นน้ำนะ "มดบอก
"ค่ะ  แล้วพี่มดจะออกไปมั๊ยอ่ะค่ะ "
"อ๋อ ไม่อ่ะ เดี๋ยวพี่อยากอาบน้ำก่อน พี่เหนียวตัว"
"งั้นแบมไปก่อนนะค่ะ "แบมพูดจบก็เดินออกไปจากห้องทันที  เมื่อแบมเดินออกจากห้อง ห้องตรงข้ามของแบมก็ออกมาพร้อมกัน
 
"พี่กั้ง/แบม "กั้งและแบมออกมาจากห้องพร้อมกันทั้งสองอยู่ห้องตรงข้ามกัน
"พี่กั้งอยู่ห้องนี้หรอค่ะ "แบมถามอย่างอึ้งๆนิดๆ
"ใช่  แล้วแบมอยู่ห้องนี้หรอ "กั้งถามกลับ
"ค่ะ แบมนอนกับพี่มดค่ะ"แบมบอก
"แล้วนี่พี่กั้งกำลังจะไปไหนหรอค่ะ "
"อ๋อ พี่จะไปเดิเล่นน่ะ แล้วแบมล่ะ "
"แบมก็จะไปเดินเล่นเหมือนกันค่ะ "แบมยังคงอึ้งๆที่ทั้งสองใจตรงกัน
"งั้นไปด้วยกันสิ "กั้งชวน
"โอเคค่ะ "แบมตัดสินใจเดินไปกับกั้ง
 
 
 
 
 
"เฮ้อ อากาศดีจัง"ฟางนั่งอยู่บนทรายเพียงลำพัง
"จ้ะเอ๋! "ป๊อปปี้เดินมาจากข้างหลังฟาง
"นี่นาย! ตกใจหมดเลย "ฟางดุป๊อปปี้
"อะไรห่ะ แค่นี้ก็ตกใจ  อ่ะน้ำมะพร้าวฉันซื้อมาให้ "ป๊อปปี้ยื่นมะพร้าวให้ฟาง
"ขอบใจ "ฟางหยิบจากมือป๊อปปี้  แล้วป๊อปปี้ก็เดินมานั่งข้างๆฟาง
"เฮ้อออ  สบายจริงๆด้วย "ป๊อปปี้พึมพำ เขาจ้องมองหน้าฟางแล้วค่อยๆขยับมือของเขาไปจับกับมือฟาง  ฟางหันหน้ามามองป๊อปปี้เพราะเธอค้างๆเล็กน้อย แต่สุดท้ายฟางก็ยอมให้ป๊อปปี้จับมือ
"ไปเดินเล่นกัน "ป๊อปปี้ชวนฟาง
"อื้ม "ฟางกับป๊อปปี้ลุกขึ้นพร้อมกัน 
"โอ้ย! "เมื่อฟางลุกขึ้นก็เจ็บเท้าขึ้นมาอีกครั้ง  ฟางทรุดตัวลงป๊อปปี้ก็ล้มลงใส่ฟางเพราะมือที่จับกันแน่นและลุกพร้อมกันแต่ฟางล้ม
"เห้ย! "ป๊อปปี้ล้มลงทับฟางกลายเป็นนอนคล่อมฟาง ทั้งสองจ้องหน้ากันอีกครั้ง หัวใจทั้งสองเต้นแรง  ป๊อปปี้ค่อยๆก้มหน้าลงเพื่อจูบฟาง
 
 
 
 
"อากาศที่นี่ดีจริงๆเลยนะค่ะ "แบมพูดกับกั้งทั้งสองกำลังเดินด้วยกัน
"เอ๊ะ! นั่นมัน..."แบมอึ้งเมื่อแบมและกั้งเห็นป๊อปปี้กับฟางกำลังจะจูบกัน
 
 
"ฟาง! "กั้งตะโกนเรียกฟางด้วยความโกรธ    ป๊อปปี้และฟางสะดุ้งเมื่อฟางหันไปก็พบกั้ง ทั้งสองรีบผละออกจากกันทันที
"กั้ง! "ฟางตกใจเมื่อพบกั้ง
"กั้ง?"ป๊อปปี้สงสัยว่าฟางรู้จักเค้าด้วยหรอ  ฟางมองหน้าป๊อปปี้ แล้วก็หันกลับไปมองหน้ากั้ง
รวมถึงแบมที่มองหน้ากั้งอย่างสงสัยว่าเขาเป็นอะไรกับผู้หญิงคนนั้นแบมยังไม่รู้ว่าฟางเป็นพี่สะไภ้เพราะในงานแต่งแบมไม่ได้มาร่วม   ส่วนป๊อปปี้เองก็ไม่รู้ว่าฟางมีแฟนแล้ว
 
 
  นี่มันมั่วกันไปหมดแล้ว  กั้งกับฟางจะทำยังไงแล้วป๊อปปี้ล่ะแล้วยังจะแบมอีก  ติดตาม เม้นนนนนนน  เม้นๆๆๆๆ