วิวาห์อาวรณ์ ( be concerned about wedding )

 

"ฟาง...กั้งถามจริงๆเถอะฟางรักนายนั่นแล้วใช่มั๊ย"

"เอ่อ..."

"ใช่มั๊ยฟาง!"กั้งตะคอกใส่

"ไม่!  ฟางไม่ได้รักนายนั่น"

"จริงหรอฟาง "

"อื้ม "

 

 

 

"นายจะมาโกรธฉันทำไมห่ะ! ที่เราแต่งงานกันเพราะอะไรนายจำไม่ได้รึไง! ฉันจะมีแฟนหรือไม่มีแฟนมันก็เป็นสิทธิของฉัน! ถึงยังไงเราสองคนก็ไม่ได้รักกันสักหน่อย!! "

 

 

"หึ  "ป๊อปปี้ได้แต่นึกถึงคำพูดของฟางและกั้งและที่ทะเลาะกับตัวเองเมื่อครู่  น้ำตาที่กลั้นเอาไว้ก็ค่อยๆไหลออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่  เขานั่งอยู่ในห้องเงียบเพียงผู้เดียว

 

 

 

 

"ฮือๆๆๆ  ฉันต้องทำยังไง ฮือๆๆ "ฟางนั่งร้องไห้อยู่นอกห้องเพราะป๊อปปี้ล็อกประตูห้องไว้ น้ำตาไหลออกมาไม่หยุด

 

 

 

 

 

 

หลายวันต่อมา

 

 

ก๊อกๆๆ

 

"เอ้า  กั้งแบม  มาที่นี่มีอะไรรึเปล่า "ฟางเดินมาเปิดประตูห้องพัก  ป๊อปปี้นั่่งอยู่ที่โซฟาก็รีบเดินมาหาทันที

"เราจะพาฟางไปเดินป่า  ไปด้วยกันนะ "กั้งขอร้องฟาง

"พี่ป๊อปด้วยนะค่ะ "แบมชวนป๊อปปี้ 

"เอ่อ.."ป๊อปปี้ฟางลังเล 

"ก็ได้ "ป๊อปปี้ฟางตอบพร้อมกัน  ทั้งสองหันมามองหน้ากัน เพียงแค่แป๊ปเดียวแล้วหันกลับไปมองหน้าคู่ของตัวเองอย่างเดิม

"งั้นเดี๋ยว กั้งกับแบมจะไปรอที่ป้ายเริ่มต้นตรงนั้นนะ "กั้งชี้ให้ฟางดู ป๊อปปี้แอบหมั่นไส้

"อื้ม "ฟางตอบรับ จากนั้นกั้งและแบมก็เดินออกไป

 

 

 

ปัง! (เสียงประตูปิดลง)

 

 

 

 

 

"หึ  ดีใจมั๊ยล่ะ ที่ได้ไปเดินป่าหนุงหนิงกับแฟนของเธออ่ะ "ป๊อปปี้เริ่มแขวะฟาง

"นี่นาย  ฉันไม่อยากจะทะเลาะกับนายให้ปวดหัวหรอกนะ "ฟางบอกเเล้งเธอก็เริ่มหงุดหงิดเล็กน้อย

"ฉันก็แค่ถาม ทำไมต้องหงุดหงิดด้วย หรือที่ฉันพูดมันไม่จริงล่ะ แค่มองตาก็รู้แระ ว่าต้องไปทางไหน "ป๊อปปี้แอบน้อยใจเล็กน้อย

"ฉันไม่อยากพูดกับนายแล่ว  ไร้สาระ "ฟางว่าป๊อปปี้กลับ  แล้วฟางก็เดินเข้าห้องไปเปลี่ยนเสื้อผ้าทันที  ป๊อปปี้ได้แต่มองแล้วเขาก็เดินไปเปลี่ยนผ้าเหมือนกัน

 

 

 

 

 

"เอ่อ...พี่กั้งค่ะ? "แบมเรียกกั้งเหมือนอยากถามอะไรบางอย่าง

"ว่าไงล่ะ "กั้งถามกลับ

"คือ...พี่กั้งกับพี่ฟางคบกันมานานแล้วยังค่ะ "แบมถาม

"พี่กับฟางเราคบกันมาเกือบปีแล้วแหละ แต่ระยะหลังๆเราไม่ค่อยได้ติดต่อกันเพราะฟางต้องมาแต่งงาน  "กั้งอธิบายให้แบมฟัง

"อ๋อ อย่างนี้นี่เอง "แบมสีหน้าเริ่มไม่ค่อยดี หลังจากที่รู้ว่าฟางเป็นคนมาก่อนแบมตั้งนาน

"แบมถามพี่ทำไมหรอ "กั้งสงสัย

"คือ..."แบมไม่รู้จะพูดยังไงเพราะเธอเองแค่อยากรู้ว่าแบมกับฟางใครมาก่อน  กั้งก็ได้แต่ตั้งตารอคำตอบ

 

 

"กั้ง!แบม! "ฟางเรียกกั้งและแบมมาแต่ไกล

"ฟาง! "กั้งเห็นฟางเดินมาแต่ไกล ก็เรียกตอบ

 

"โทษทีนะ ที่มาช้า พอดีแต่งตัวนานไปหน่อย "ฟางบอก ยิ้มแหยๆ

"ไม่เป็นไรหรอก นานแค่ไหนกั้งก็รอได้ "กั้งพูด  แบมได้แต่แอบมองทั้งสองจู่จี่กัน

"โอ้ยยยยยย  คลื่นไส้!  ไปกันเถอะแบม  อยู่ตรงนี้นานๆแล้วจะอ้วก! "ป๊อปปี้เห็นแล้วหมั่นไส้จึงพาแบมเดินไปก่อน

 

"ชิ "ฟางเชิ่ดใส่  แต่ในใจฟางก็แอบดีใจที่อย่างน้อยป๊อปปี้ก็ไม่ได้โกรธเหมือนเมื่อคืน

"งั้นเราไปกันเถอะ"กั้งคว้ามือฟางมากุมไว้แล้วเดินไปด้วยกัน

 

 

 

 

 

 

ในทางเดินป่า ประมาณชั่วโมงกว่า่ๆ

 

"นี่เราต้องเดินอีกกี่โลเนี่ย "ป๊อปปี้เริ่มบ่น

"ก็เหลือประมาณชั่วโมงนึง "กั้งบอก

"ชั่วโมงนึง! "ทุกคนพูดอย่างพร้อมเพรียงยกเว้นกั้ง

"ใช่  ทำไมล่ะ เหนื่อยกันแล้วหรอ "กั้งถาม

"ก็ใช่นะสิ  เอ้ย เปล่า! แค่ถามดูเฉยๆ "ป๊อปปี้เกือบแก้ตัวไม่ทัน

 

 

ฟลุ้บ!

 

 

"แบม! "ทุกคนตกใจที่จู่ๆแบมก็เป็นลมไป   กั้งรีบวิ่งไปดูอย่างรวดเร็วเขาสะบัดมือฟางออกิย่างไม่รู้ตัว

"แบมๆ "ป๊อปปี้ประคองแบมให้นอนบนตักแล้วเรียก แต่แบมก็ไม่ฟื้นขึ้นมา กั้งก็คอยดูอยู่ใกล้ๆ

"กั้ง...."ฟางพูดเบาๆด้วยความอึ้ง ที่จู่ๆกั้งก็สะบัดมือฟางออกแล้วไปหาแบม

"ฉันว่าเราต้องพักกันก่อนแล้วแหละ "ป๊อปปี้เสนอ

"อืม "กั้งเห็นด้วย   จากนั้นป๊อปปี้ก็อุ้มแบมแล้วเดินไปหาที่พักโดยที่กั้งคอยดูอยู่ไม่ห่าง

 

 

 

 

 

 

"ฉันขอโทษนะ ที่ทำให้แบมต้องเป็นลม   ฉันไม่น่าออกข้อเสนอให้มาเดินป่าเลยอ่ะ "กั้งพูดด้วยความสำนึกผิด

"ไม่เป็นไรหรอกกั้ง  พวกเราไม่ว่าอะไรหรอก " ฟางปลอบใจกั้ง  

"เธออาจจะพูดว่าไม่เป็นไรแต่ฉันเป็น  น้องสาวฉันเป็นลมทั้งคนเพราะความคิดบ้าๆของหมอนี่"ป๊อปปี้ไม่พอใจที่น้องสาวตัวเองต้องมาเป็นลม

"ฉันก็ไม่คิดว่ามันจะเป็นแบบนี้นะเว้ย! "กั้งโกรธขึ้นมาทันที

"คนบ้าอะไรเดินป่าตั้งสองชั่วโมง! ผู้หญิงเค้าทนไม่ได้หรอกเว้ย! "ป๊อปปี้เถียงกลับ

"ฉันก็เสียใจ! แล้วแกจะให้ฉันทำไงว่ะ! "กั้งก็ยังคงไม่ยอม

"โถ่เว้ย! "ป๊อปปี้กระชากคอเสื้อกั้งขึ้น

"หยุด! หยุดเดี๋ยวนี้นะ! "ฟางรีบไปแยกป๊อปปี้และกั้งออกจากกัน

"พวกนายจะชกกันทำไมห่ะ  ถึงยังไงเราก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี ! "ฟางปรามทั้งสองคน

"เเน่ล่ะ ! เธอต้องอยู่ข้างมันอยู่แล้ว ! มันเป็นแฟนเธอนิ แต่ฉันไม่ใช่! "ป๊อปปี้ตะคอกใส่ฟาง

"นายเลิกทำตัวพาลเเบบนี้ซักทีได้มั๊ย! ก็นายไม่ได้รักฉันนิ! ไม่ใช่รึไง!"ฟางตะคอกใส่ป๊อปปี้กลับ

"นี่เธอไม่รู้รึไงว่าฉัน..."ป๊อปปี้จะบอกว่ารักแต่ไม่กล้า  ฟางลุ้นคำพูดนั้น

"โถ่เว้ย! "ป๊อปปี้โกรธตัวเองที่ไม่สามารถพูดคำนั้นได้  เขามองตาฟางแล้วเสียใจไม่น้อยที่ไม่ยอมพูด

 

 

ปากแข็งทั้งคู่ จะต้องทำไงดี  เม้นๆๆๆๆ  แล้วไรเตอร์จะอัพให้ใหม่