The painful เธอกับเขา และรักของเรา

9.5

เขียนโดย keang_sujittra

วันที่ 27 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 13.28 น.

  40 session
  182 วิจารณ์
  58.48K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 14.18 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

12)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

เย็นวันนั้น

“ไหนอ่ะยัยฟาง พี่ป๊อปของเธอ ฉันยังไม่เห็นเลย” เฟย์พูดเมื่อทั้งหมดมายืนรออยู่หน้าโรงเรียนหลังจากโรงเรียนเลิก แต่ก็ยังไม่เห็นวี่แววของป๊อปปี้เลย

 

“ใจเย็นก่อนดิแก พี่เขาอาจจะติดธุระอยู่ก็ได้” ฟางว่า แต่ก็ชะเง้อดูทางเข้าเป็นระยะ

 

“เขาอาจจะไม่มาแล้วมั้ง กลับบ้านกันเถอะ” พิชชี่พูด

 

“ใครถามนายไม่ทราบ ถ้านายอยากกลับก็กลับไปคนเดียวเลยพิชชี่” แก้วหันไปว่าใส่พิชชี่

 

“ได้ไงอ่ะ ถ้าฟาง... เอ่อ ถ้าพวกเธอยังไม่กลับ ฉันก็ไม่กลับเหมือนกันนั่นแหละ” พิชชี่พูดพร้อมกับหลบสายตาเพื่อนสาวทั้งสี่ที่มองมาอย่างรู้ทัน ยกเว้นฟางที่ยังยืนชะเง้อมองไปด้านนอก ไม่ได้สนใจว่าเพื่อนๆจะพูดถึงเรื่องอะไรกัน

 

“นี่ฟาง พี่ป๊อปของเธอมีแฟนรึยังอ่ะ” หวายหันไปถามฟาง หญิงสาวหันมามองหน้าเพื่อนทันที

 

“ทำไมเหรอ???”

 

“อ้าว ก็ถ้าพี่เขายังไม่มีแฟนฉันจะได้จีบไง” หวายพูด สาวๆที่เหลือต่างพากันยิ้มทันที เพราะรู้ว่าเพื่อนสาวตัวแสบอย่างหวาย คิดแผนจะแกล้งฟางได้แล้วแน่ๆ

 

“ไม่ได้หรอก!! คือ... พี่เขามีแฟนแล้วอ่ะ พี่เขามีแฟนแล้ว” ฟางพูด เธอไม่ได้จะโกหกเพื่อนนะ เธอแค่บอกความจริงไม่หมด ว่าป๊อปปี้มีแฟนแล้ว แต่ก็เลิกกันแล้วเช่นกัน

 

“แต่ว่าเลิกกันแล้วไม่ใช่เหรอ?” อีกเสียงหนึ่งดังขึ้น

 

“ใครบอกล่ะ พี่ป๊อปกับแฟนเขารักกันจะตาย” ฟางแย้งโดยที่ตายังคงมองไปที่ประตูโรงเรียน

 

“แต่ว่าเขาเลิกกันแล้วจริงๆนะ” เสียงนั้นพูดยืนยันขึ้นอีกครั้ง จนฟางเริ่มฉุน

 

“ก็บอกว่าเขา... พี่ป๊อป!!!” ฟางหันไปมองแล้วอ้าปากค้างทันที เพราะชายหนุ่มยืนยิ้มอยู่ข้างหลัง ส่วนพวกเพื่อนๆเธอน่ะเหรอ ยืนกลั้นหัวเราะกันอยู่นั่นไง คอยดูนะยัยเพื่อนบ้า ฉันจะกลับมาจัดการพวกแกที่บังอาจแกล้งฉัน!!

 

“พะ พี่ป๊อป... มาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ” หญิงสาวส่งยิ้มเป็นทัพหน้า ก่อนจะเอ่ยถามออกไป ภาวนาว่าขออย่าให้เขามาทันได้ยินที่เธอพูดเมื่อกี้เลย เพี้ยง!!!

 

“ก็มาตั้งแต่ที่เราบอกเพื่อนว่าพี่มีแฟนแล้วนั่นแหละ” ป๊อปปี้พูดพร้อมกับยิ้มอย่างล้อๆ ฟางแทบจะมุดดินหนีให้รู้แล้วรู้รอด งั้นเขาก็ได้ยินที่เธอพูดหมดเลยน่ะสิ น่าอายชะมัดเลยยัยฟาง

 

“งั้น... งั้นเรากลับบ้านกันเลยดีกว่าค่ะพี่ป๊อป” หญิงสาวเอ่ยชวน เพราะพวกเพื่อนๆของเธอเริ่มจะส่งรอยยิ้มล้อๆมาให้เธออีกแล้ว จะมีอะไรที่ทำให้ฉันอายมากกว่านี้ได้อีกมั้ยเนี่ย

 

“เดี๋ยวสิยัยฟาง จะรีบไปไหนล่ะ พวกฉันยังไม่ได้คุยกับพี่ป๊อปเลยนะ” หวายพูดขึ้น ฟางหันไปส่งค้อนขวับๆให้เพื่อนทันทีอย่างงอนๆ คิดจะแกล้งกันเหรอไงยัยเพื่อนบ้า

 

“นั่นสิฟาง จะรีบไปไหนล่ะ พี่ก็อยากจะคุยกับเพื่อนเราเหมือนกันนะ” ป๊อปปี้พูด เวรกรรม!!!

 

“ฟาง... งั้นเดี๋ยวเราขอตัวกลับก่อนนะ มีธุระอ่ะ” พิชชี่ที่ยืนเงียบอยู่นานพูดขึ้น ฟางหันไปมองก่อนจะยิ้มให้

 

“อืม เจอกันพรุ่งนี้นะ บาย” ฟางยกมือขึ้นโบกให้เพื่อนชาย พิชชี่ยิ้มรับก่อนจะเดินออกไป ในขณะที่ป๊อปปี้มองตามพิชชี่ไปตาขวาง จำได้ทันทีว่าเสียงนี้คือคนที่ตะโกนแทรกเข้ามาในโทรศัพท์เมื่อคืน

 

“แล้วตกลงพี่ป๊อปมีแฟนรึยังคะ” เสียงเฟย์กลับมาเรียกความสนใจให้กับทุกคนอีกครั้ง

 

“มีแล้วครับ แต่ก็เลิกกันแล้ว” ป๊อปปี้พูดยิ้มๆ ไม่มีร่องรอยความเศร้าในแววตาแม้แต่น้อย

 

“อ้อออ เหรอคะ” แก้วลากเสียงยาวพร้อมกับกันมามองฟางที่ยืนก้มหน้าอยู่ข้างๆป๊อปปี้ ยัยเพื่อนตัวแสบของเธอหวงก้างสินะ

 

“งั้นตอนนี้พี่ป๊อปก็โสดน่ะสิคะ” จินนี่พูด ป๊อปปี้พยักหน้ารับ

 

“ก็ประมาณนั้นแหละครับ”

 

“งั้นหวายขอสมัครเป็นคนดามใจได้รึเปล่าคะเนี่ย” หวายพูดอย่างเย้าๆ เรียกเสียงหัวเราะจากเพื่อนในกลุ่มได้เป็นอย่างดี ยกเว้นฟางที่ยังยืนเงียบ

 

“ได้สิ ตอนนี้พี่ก็กำลังหาคนดามใจอยู่เหมือนกัน” ป๊อปปี้หัวเราะ ฟางเริ่มเม้มปากแน่น

 

“พี่ป๊อปคะ เรากลับบ้านกันเถอะ” ฟางหันไปพูดกับชายหนุ่ม

 

“ทำไมล่ะ พี่ยังพูดกับเพื่อนเราไม่เสร็จเลยนะ” ป๊อปปี้หันมามองอย่างแปลกใจ

 

“คือว่าฟาง... ฟางปวดท้องน่ะค่ะ พี่ป๊อปพาฟางกลับบ้านหน่อยนะ” หญิงสาวส่งเสียงอ้อนวอน

 

“โอเคๆ งั้นเดี๋ยวพี่ขอตัวก่อนนะ ไว้วันหลังเดี๋ยวพี่ค่อยมาคุยด้วยใหม่” ป๊อปปี้หันไปพูดกับเพื่อนสาวที่เหลือของฟาง

 

“ค่ะ พี่ป๊อปอย่าลืมหา “ยา” ให้ยัยฟางกินด้วยนะคะ” หวายพูด ทุกคนพากันหัวเราะขึ้นมาอีกครั้ง จนฟางต้องหันไปค้อนใส่เพื่อนอีกวง โทษฐานที่แซวเธอไม่ได้หยุด

 

“ไปสิฟาง จะกลับบ้านไม่ใช่เหรอ” ป๊อปปี้พูด ฟางเดินงอนไปที่รถทันที ป๊อปปี้ยิ้มก่อนจะหันมายกนิ้วโป้งให้กับหวายที่สามารถแกล้งฟางได้ ซึ่งอีกฝ่ายก็ยิ้มรับ

 

“โหย นี่ถ้าไม่ติดว่ายัยฟางชอบพี่ป๊อปนะ ฉันจะจีบพี่ป๊อปเองจริงๆด้วย ผู้ชายอะไรเพอร์เฟกต์ซะไม่มี” หวายพูดเมื่อป๊อปปี้ขับรถพาฟางออกไปแล้ว

 

“แต่ว่าถ้าเกิดยัยฟางกับพี่ป๊อปเขารักกันขึ้นมาจริงๆก็น่าสงสารพิชชี่เหมือนกันนะ แอบรักยัยฟางมาตั้งนาน แต่สุดท้ายก็แห้ว” จินนี่พูด

 

“ช่วยไม่ได้ ก็ยัยฟางไม่ได้ชอบพิชชี่นี่นา” แก้วพูด

 

“แล้วอีกอย่างนายนั่นก็ป๊อด แค่บอกรักยัยฟางยังไม่กล้า สมควรแล้วล่ะที่จะแห้ว” หวายพูดบ้าง

 

“คิดเรื่องนี้แล้วปวดหัว เราไปหาอะไรอร่อยๆกินกันดีกว่ามั้ยจ๊ะสาวๆ” เฟย์เอ่ยชวน ทุกคนพยักหน้ารับทันที

 

“โอเค!!!

.

.

.

.

.

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา