รักไม่ได้
เขียนโดย 
Chapond
วันที่ 26 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 02.39 น.
แก้ไขเมื่อ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 23.50 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
7) ทำตามสัญญา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“ฟาง ชั้นว่ามันชักจะยังไงๆแล้วนะ ทำไมผู้ชายคนนั้นหน้าตาเหมืนพี่ป๊อปแบบนี้ หรืว่าเค้าจะเป็นพี่
ป๊อปจริงๆ”แก้วพูดขณะอยู่บนแท็กซี่
“ไม่มีทาง พี่ป๊อปตายไปนานแล้ว และอีกอย่าง ชั้นก็เห็นพี่ป๊อปตายต่อหน้าต่อตาด้วย”ฟางพูดแล้ว
นึกถึงตอนเด็กที่เธอเห็นป๊อปปี้ถูกกระจกแทงทะลุอกข้างซ้ายต่อหน้าต่อตา
“งั้นเอางี้ เพื่อพิสูจน์ว่าเค้าเป็นพี่ของฟางจริงรึเปล่า เราไปสุสานกัน”แก้วบอก ก่อนจะลงจากแท็กซี่
ที่สุสานพร้อมกับฟาง เวลานั้นเป็นเวลาเย็นมากแล้ว แก้วรีบหาพวกพลั่วและชะแลงงัดมาแล้วเดิน
ดุ่มๆไปที่หลุ่มศพของป๊อปปี้ทันที
“แก้ว ฟางว่างานนี้ไม่เวิร์กอ่ะ เดี๋ยวพวกสัปเหร่อมาเห็นเราก็ได้ถูกจับเข้าคุกพอดี”ฟางพูด
“อยากรู้ไม่ใช่รึไงฟางว่านั่นคือพี่ป๊อปจริงรึเปล่า เราต้องพิสูจน์”แก้วพูดก่อนจะเดินไปที่หลุมศพ
ป๊อปปี้แล้วใช้ชะแลงงัดปากหลุมศพทันที
“ฟาง ช่วยแก้วหน่อยสิ”แก้วบอกก่อนจะให้ฟางช่วยงัดจนหลุมศพเปิดออก จนเห็นโลงศพของป๊อปปี้
ฟางและแก้วมองหน้ากันเล็กน้อยก่อนจะตัดสินใจเปิดโลงศพของป๊อปปี้ทันที
“มะ ไม่มี เป็นไปไม่ได้”ฟางอึ้ง เพราะวันที่เอาป๊อปปี้ใส่ไว้ในโลงฟางเป็นคนมามองหน้าพี่ชายครั้ง
สุดท้าย และใส่สร้อยคอให้เขา สร้อยที่เธอสั่งทำกะจะให้ป๊อปปี้ในวันเกิด แต่สุดท้ายเกิดเรื่องซะ
ก่อน ฟางมองโลงศพเปล่าที่ไม่มีทั้งป๊อปปี้และก็สร้อยก็หน้าถอดสี
“อะไรน่ะ”แก้วร้องเมื่อเห็นเงาดำวูบวาบผ่านไปมารอบๆก่อนจะตั้งการ์ดถือชะแลงไว้แน่น
“เค้าบอกว่าเลือกสาวๆวัยรุ่นนี่พอกินแล้วมันจะทำให้เราสูบฉีดเปล่งปลั่ง ไม่รู้ว่าจริงรึเปล่า”เสียง
หัวเราะของผู้หฯคนหนึ่งดังขึ้น ฟางและแก้วหันหลังชนกันแล้วกระชับอาวุธไว้แน่น
“แกเป็นใครน่ะ ออกมานะ”ฟางตะโกนเสียงดังก่อนจะมีเสียงหัวเราะออกมา
“ทำไมยังไม่กลับบ้านอีกนะ มัวไปเถลไถลที่ไหนเนี่ย”ป๊อปปี้ที่นั่งรอในบ้านของแก้วและฟางก็
หงุดหงิดเดินไปเดินมาจนเขื่อนแอบขำ
“แล้วทำไมแทนที่จะขับรถมาที่บ้าน ไม่ขับตามแท็กซี่ที่2สาวนั่งไปล่ะครับ”เขื่อนพูด ป๊อปปี้ถึงกับ
เซ็ง จริงอย่างที่เขื่อนบอก ทำไมเขาไม่ไปตั้งแต่แรกนะ
“หรือว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นกับฟาง”ป๊อปปี้หลับตาแล้วนึกถึงหน้าฟาง ก่อนภาพของฟางและแก้วที่กำลัง
ตั้งการ์ดเตรียมสู้กับอะไรบางอย่างที่สุสานก็ผุดขึ้นมา
“เขื่อน ไปที่สุสานกัน”ป๊อปปี้พูดแล้วรีบไปที่สุสานทันที
“เธอเป็นใครน่ะ”ฟางพูดเมื่อเห็นสาวสวยคนหนึ่งในชุดราตรีรัดรูปปรากฏตัวขึ้น
“เธอไม่มีสิทธิ์ถามคุณหวายแบบนั้นนะ นังมนุษย์ชั้นต่ำ”ชายคนหนึ่งพูดขึ้นจากด้านหลัง
“แล้วแกล่ะเป็นใคร ตาแดงๆแล้วไล่กัดคนแบบนี้ หมาบ้าหรอ”แก้วพูด ชายคนนั้นใช้ความไวตบแก้ว
ล้มลง
“อย่าสิกวัง เดี๋ยวเหยื่อจะช้ำตายก่อนเปล่าๆ แล้วเลือดจะไม่อร่อย”หวายพูดแล้วยิ้มเหี้ยมๆ ก่อนจะ
เดินมาหาฟาง ฟางตกใจก้าวขาไม่ออก
“สวยๆแบบนี้เลือดคงจะหวาน ไม่เหมือนพวกผู้ชายที่มันเที่ยวกลางคืน”หวายยิ้มเยาะก่อนจะบีบแก้ม
ฟาง แต่แล้ว แสงจากตราพระอาทิตย์สว่างมาแปปนึงก่อนหวายจะร้องออกมาอย่างเจ็บปวด กวัง
ตกใจที่เห็นมือนายสาวนั้นแดงร้อนเหมือนถูกของร้อนนาบไม่มีผิด
“ทำไมแกถึงมีตรานั่น ตราของพวกเลือดบริสุทธิ์”หวายแผดเสียงร้อง
“ชั้นไม่รู้ แก้วหนีเร็ว”ฟางพูดแล้วดึงมือแก้วเพื่อจะหนีไป แต่กวังมาดัก ฟางหันไปมองกวังและหวาย
ล้อมไว้
“ก็ดี งั้นแปลว่าแกต้องสำคัญกับคนใดคนหนึ่งในพวกเลือดบริสุทธิ์แน่ๆ ถ้าดูดเลือดแล้วเอาแกเป็น
พวก พวกนั้นคงคลั่งตายแน่ๆ”หวายยิ้มก่อนจะพุ่งเข้ามาทำร้ายฟาง
“อย่านะ”ป๊อปปี้เอาตัวเข้ามาขวางทำให้ตัวเองถูกกรงเล็บของหวายข่วนจนเสื้อฉีกออกมาเป็นทาง
ยาวและแผลลึกจนน่ากลัว
“คุณชาย”เขื่อนพุ่งเข้ามาแล้วซักกวังจนหมอบก่อนจะวิ่งมาหาป๊อปปี้
“แหม เลือดของพวกเลือดบริสุทธิ์นี่มันหอมหวานแบบนี้นี่เอง”หวายเอาลิ้นเลียไปตามนิ้วมือที่ติด
เลือดของป๊อปปี้มาก่อนตาจะลุกเป็นสีแดงแล้วจะเข้าไปทำร้ายพวกป๊อปปี้ แก้วที่เห็นขวดน้ำกระเด็น
ตกมาจากเสื้อโค้ตของเขื่อนก็เสี่ยงดวงเปิดฝาแล้วสาดใส่หวายทันที
ซ่า
หวายล้มลงไปกับพื้นก่อนจะมีไอพุ่งขึ้นมา
“กรี๊ดดด น้ำมนต์ พวกแก”หวายแผดเสียงร้อง หน้าของหวายแดงเป็นป้านไปทั่วที่โดนสาด กวังเป็น
ท่าไม่ดีรีบดึงหวายกลับไปทันที
“แผลลึกแบบนี้ ถ้าพาคุณชายกลับปราสาทต้องไม่ทันแน่ๆ”เขื่อนเครียดจัดเมื่อเห็นเลือดสีสดของ
ป๊อปปี้ไหลออกมาไม่หยุด ปากแผลฉีกลึก ฟางมองป๊อปปี้ก่อนจะขยับตัวเข้าไปใกล้ ก่อนจะเห็น
เขื่อนถอดเสื้อป๊อปปี้เพื่อดุแผล และตอนนั้นเองฟางก็เห็นสร้อยที่เธอใส่ไปกับโลงศพของป๊อปปี้อยู่
ที่คอก็ตกใจ
“สร้อยนี้ที่แกเอาให้พี่ป๊อปไปในโลงนี่ อย่าบอกนะว่านายคือพี่ป๊อปจริงๆ”แก้วตกใจ
“แก้ว รีบพาฟางกลับบ้านเร็ว พวกนั้นต้องมาทำร้ายพวกเธออีกแน่ๆ”ป๊อปปี้ที่ห่วงฟางมากรีบพูด
“ไม่ ถ้าจะกลับบ้านก็กลับด้วยกันให้หมดนี่ล่ะ”ฟางพูดก่อนจะช่วยหามป๊อปปี้กลับมาที่บ้านตัวเอง
“คุณชายครับ ผมมีเรื่องจะบอก คือว่าเลือดที่อยู่ในกระเป๋ามันหมดแล้ว”เขื่อนวิ่งมาหาป๊อปปี้ที่นั่งพัก
ที่โซฟาบ้านฟางแล้วพูดอย่างร้อนรน ป๊อปปี้หน้าถอดสี
“ถ้ามันไม่มีทางเลือก ชั้นคงต้องใช้วิธีนี้จริงๆ”ป๊อปปี้พูดนิ่งๆ เขื่อนพยักหน้าก่อนจะรีบดันฟางกับแก้ว
เข้าไปในห้องทันที
“นี่พวกนายะทำอะไรกันน่ะ นี่มันบ้านของพวกชั้นนะ”แก้วโวยวาย
“ขอร้องล่ะครับ ผมจะทำการรักษาคุณชาย ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น อย่าเปิดประตูนี้มานะครับ”เขื่อนพูด
จริงจังจนฟางและแก้วอึ้งก่อนเขื่อนจะปิดประตูลงแล้วหายไป
“จะไปไหนน่ะฟาง”แก้วรีบคว้ามือฟางที่ลุกขึ้นจากเตียงแล้วจะเปิดประตู
“เค้าเป็นคนช่วยฟางนะแก้ว ฟางอยากรู้ว่านายคนนั้นเค้าจะรักษากันยังไงเพราะแผลลึกแบบนี้ต้องไป
ที่โรงพยาบาลสิ”ฟางพูดก่อนจะแอบเปิดประตูห้องเบาๆแล้วย่องลงมาชั้นล่างแล้วต้องตกใจ เมื่อ
เขื่อนพาผู้หญิงคนหนึ่งมาให้ป๊อปปี้
“อึ๋ย เจ็บขนาดนี้ยังจะมีเวลามาทำเรื่องแบบนี้อีกนะ”ฟางหน้าแดงเมื่อสาวคนนั้นเริ่มคลอเคลียจูบ
ป๊อปปี้ ป๊อปปี้ก้มลงซุกไซร้ไปตามตัวผู้หญิงคนนั้นก่อนจะอ้าปากให้เห็นเขี้ยวแล้วกัดลงไปที่ต้นคอ
สาวคนนั้นก่อนจะปล่อยสักพักให้เลือดไหลออกมาจากรอยกัดนั้น แล้วป๊อปปี้ก็เริ่มเลียเลือดที่ไหล
ออกมา
“ทะ ทำไมคุณต้องดื่มเลือดผุ้หญิงคนนี้ด้วย”ฟางรีบวิ่งลงมาเพราะภาพที่เพื่อนร่วมงานเธอถูก
แวมไพร์นั่นฆ่าตายฉายเข้ามา ไม่ได้เธอจะไม่ยอมให้เค้ามาฆ่าใครตายในบ้านเธอเด็ดขาด
“นี่เธอ ชั้นบอกแล้วไงว่าให้อยู่กับห้อง”เขื่อนพูดก่อนจะตกใจเมื่อสาวคนนั้นคลายจากมนต์สะกด
แล้วเริ่มร้องออกมา
“เขื่อนพาเธอไปส่งที”ป๊อปปี้ร่ายมนต์ลบความจำใส่สาวคนนั้นทันที
“ไม่ได้นะครับ คุณชายยังไม่หายดี แล้วนี่คุณชายก็ยังรับเลือดไม่พอด้วย”เขื่อนลังเลไม่ยอม
“แต่น้องชั้นเค้าไม่ชอบให้ชั้นทำแบบนี้ พาเธอไปส่งเถอะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะเอามือกุมแผลตัวเองไว้
“ถ้าเลือดมันทำให้คุณหายได้ล่ะก็ ถือว่าเป็นการตอบแทนที่คุณคอยช่วยชั้น คุณก็ดื่มเลือดชั้นแทน
เถอะ”ฟางพูดก่อนจะนั่งลงข้างๆป๊อปปี้
“ไม่ได้ พี่ทำไม่ได้”ป๊อปปี้เบือนหน้าหนี เขาไม่ยอมหรอกนะที่จะทำอะไรฟาง
“แต่ชั้นไม่ยอมให้คุณมาทำแบบนี้กับผู้หญิงที่ไหนในบ้านชั้นนะ ถือซะว่าเป็นคำขอบคุณจากชั้นละ
กัน”ฟางดื้อไม่ยอมก่อนจะแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวเองเผยให้เห็นเสื้อสายเดี่ยวสีหวาน ฟางรูดสาย
เดี่ยวลงข้างนึงแล้วเบือนหน้าหนี เขื่อนมองฟางอึ้งๆไม่คิดว่าฟางจะยอมให้เลือดป๊อปปี้
“พี่ขอโทษนะ”ป๊อปปี้นิ่งสักพัก ไม่มีทางเลือก ก่อนจะฝังเขี้ยวกัดฟางไป ฟางสะดุ้งด้วยความเจ็บ
ปวด โผจับป๊อปปี้แน่น ป๊อปปี้ถอนปากออก รอให้เลือดค่อยๆไหลออกมา ก่อนจะค่อยๆเลียเลือดที่
ไหลซึมออกมาจากรอยกัดนั้น ป๊อปปี้ใช้ลิ้นเลียเรื่อยๆจนแผลเริ่มสมานกันดีขึ้นอย่างรวดเร็วแต่ก็เกิด
พลังประหลาดทำให้ป๊อปปี้หยุดไม่ได้ ก่อนจะค่อยๆจูบไล้ไปตามซอกคอขาวของฟางและซุกไซร้ไป
ทั่ว เหมือนต้องการเธอ ต้องการมากกว่านี้
“คุณชายครับ แผลหายดีแล้ว พอเถอะครับ”เขื่อนที่ตกใจกับอาการของป๊อปปี้ก็รีบเรียกชายหนุ่มให้
ได้สติ
“เอ่อ นายพาผู้หญิงคนนี้ไปเถอะ แล้วเราจะได้กลับปราสาทกัน”ป๊อปปี้พูดก่อนที่เขื่อนจะออกไป
ป๊อปปี้มองฟางที่สลบไปแล้วก็นิ่วหน้า นี่เขาทำอะไรกัน นี่คือน้องสาวของเขา ทำไมเขาถึงห้ามใจไม่
ได้นะ
“พี่จะไม่ทำแบบนี้กับเราอีกแล้วฟาง แต่พี่จะทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับพ่อแม่นะ พี่จะไม่ปล่อยให้เรา
ต้องอยู่คนเดียวอีกแล้ว”ป๊อปปี้พูดก่อนจะอุ้มฟางขึ้นทันที
55555 ฟางโดนอุ้มเรียบร้อยละล่ะ
อยากรู้เรื่องนี้บอกแล้วว่าคู่น่ะคู่เหมือนเดิมแต่จะรักยังไงต้องติดตามม
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
