รักไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟาง ชั้นว่ามันชักจะยังไงๆแล้วนะ ทำไมผู้ชายคนนั้นหน้าตาเหมืนพี่ป๊อปแบบนี้ หรืว่าเค้าจะเป็นพี่

ป๊อปจริงๆ”แก้วพูดขณะอยู่บนแท็กซี่

 

 

 

 

 

“ไม่มีทาง พี่ป๊อปตายไปนานแล้ว และอีกอย่าง ชั้นก็เห็นพี่ป๊อปตายต่อหน้าต่อตาด้วย”ฟางพูดแล้ว

นึกถึงตอนเด็กที่เธอเห็นป๊อปปี้ถูกกระจกแทงทะลุอกข้างซ้ายต่อหน้าต่อตา

 

 

 

 

 

 

“งั้นเอางี้ เพื่อพิสูจน์ว่าเค้าเป็นพี่ของฟางจริงรึเปล่า เราไปสุสานกัน”แก้วบอก ก่อนจะลงจากแท็กซี่

ที่สุสานพร้อมกับฟาง เวลานั้นเป็นเวลาเย็นมากแล้ว แก้วรีบหาพวกพลั่วและชะแลงงัดมาแล้วเดิน

ดุ่มๆไปที่หลุ่มศพของป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

 

 

 

“แก้ว ฟางว่างานนี้ไม่เวิร์กอ่ะ เดี๋ยวพวกสัปเหร่อมาเห็นเราก็ได้ถูกจับเข้าคุกพอดี”ฟางพูด

 

 

 

 

 

“อยากรู้ไม่ใช่รึไงฟางว่านั่นคือพี่ป๊อปจริงรึเปล่า เราต้องพิสูจน์”แก้วพูดก่อนจะเดินไปที่หลุมศพ

ป๊อปปี้แล้วใช้ชะแลงงัดปากหลุมศพทันที

 

 

 

 

 

 

 

“ฟาง ช่วยแก้วหน่อยสิ”แก้วบอกก่อนจะให้ฟางช่วยงัดจนหลุมศพเปิดออก จนเห็นโลงศพของป๊อปปี้

ฟางและแก้วมองหน้ากันเล็กน้อยก่อนจะตัดสินใจเปิดโลงศพของป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

 

“มะ ไม่มี เป็นไปไม่ได้”ฟางอึ้ง เพราะวันที่เอาป๊อปปี้ใส่ไว้ในโลงฟางเป็นคนมามองหน้าพี่ชายครั้ง

สุดท้าย และใส่สร้อยคอให้เขา สร้อยที่เธอสั่งทำกะจะให้ป๊อปปี้ในวันเกิด แต่สุดท้ายเกิดเรื่องซะ

ก่อน ฟางมองโลงศพเปล่าที่ไม่มีทั้งป๊อปปี้และก็สร้อยก็หน้าถอดสี

 

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรน่ะ”แก้วร้องเมื่อเห็นเงาดำวูบวาบผ่านไปมารอบๆก่อนจะตั้งการ์ดถือชะแลงไว้แน่น

 

 

 

 

“เค้าบอกว่าเลือกสาวๆวัยรุ่นนี่พอกินแล้วมันจะทำให้เราสูบฉีดเปล่งปลั่ง ไม่รู้ว่าจริงรึเปล่า”เสียง

หัวเราะของผู้หฯคนหนึ่งดังขึ้น ฟางและแก้วหันหลังชนกันแล้วกระชับอาวุธไว้แน่น

 

 

 

 

 

 

“แกเป็นใครน่ะ ออกมานะ”ฟางตะโกนเสียงดังก่อนจะมีเสียงหัวเราะออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ทำไมยังไม่กลับบ้านอีกนะ มัวไปเถลไถลที่ไหนเนี่ย”ป๊อปปี้ที่นั่งรอในบ้านของแก้วและฟางก็

หงุดหงิดเดินไปเดินมาจนเขื่อนแอบขำ

 

 

 

 

“แล้วทำไมแทนที่จะขับรถมาที่บ้าน ไม่ขับตามแท็กซี่ที่2สาวนั่งไปล่ะครับ”เขื่อนพูด ป๊อปปี้ถึงกับ

เซ็ง จริงอย่างที่เขื่อนบอก ทำไมเขาไม่ไปตั้งแต่แรกนะ

 

 

 

 

 

“หรือว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นกับฟาง”ป๊อปปี้หลับตาแล้วนึกถึงหน้าฟาง ก่อนภาพของฟางและแก้วที่กำลัง

ตั้งการ์ดเตรียมสู้กับอะไรบางอย่างที่สุสานก็ผุดขึ้นมา

 

 

 

 

 

“เขื่อน ไปที่สุสานกัน”ป๊อปปี้พูดแล้วรีบไปที่สุสานทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เธอเป็นใครน่ะ”ฟางพูดเมื่อเห็นสาวสวยคนหนึ่งในชุดราตรีรัดรูปปรากฏตัวขึ้น

 

 

 

“เธอไม่มีสิทธิ์ถามคุณหวายแบบนั้นนะ นังมนุษย์ชั้นต่ำ”ชายคนหนึ่งพูดขึ้นจากด้านหลัง

 

 

 

 

 

“แล้วแกล่ะเป็นใคร ตาแดงๆแล้วไล่กัดคนแบบนี้ หมาบ้าหรอ”แก้วพูด ชายคนนั้นใช้ความไวตบแก้ว

ล้มลง

 

 

 

 

 

 

“อย่าสิกวัง เดี๋ยวเหยื่อจะช้ำตายก่อนเปล่าๆ แล้วเลือดจะไม่อร่อย”หวายพูดแล้วยิ้มเหี้ยมๆ ก่อนจะ

เดินมาหาฟาง ฟางตกใจก้าวขาไม่ออก

 

 

 

 

 

 

“สวยๆแบบนี้เลือดคงจะหวาน ไม่เหมือนพวกผู้ชายที่มันเที่ยวกลางคืน”หวายยิ้มเยาะก่อนจะบีบแก้ม

ฟาง แต่แล้ว แสงจากตราพระอาทิตย์สว่างมาแปปนึงก่อนหวายจะร้องออกมาอย่างเจ็บปวด กวัง

ตกใจที่เห็นมือนายสาวนั้นแดงร้อนเหมือนถูกของร้อนนาบไม่มีผิด

 

 

 

 

 

 

 

“ทำไมแกถึงมีตรานั่น ตราของพวกเลือดบริสุทธิ์”หวายแผดเสียงร้อง

 

 

 

 

 

 

“ชั้นไม่รู้ แก้วหนีเร็ว”ฟางพูดแล้วดึงมือแก้วเพื่อจะหนีไป แต่กวังมาดัก ฟางหันไปมองกวังและหวาย

ล้อมไว้

 

 

 

 

 

 

“ก็ดี งั้นแปลว่าแกต้องสำคัญกับคนใดคนหนึ่งในพวกเลือดบริสุทธิ์แน่ๆ ถ้าดูดเลือดแล้วเอาแกเป็น

พวก พวกนั้นคงคลั่งตายแน่ๆ”หวายยิ้มก่อนจะพุ่งเข้ามาทำร้ายฟาง

 

 

 

 

“อย่านะ”ป๊อปปี้เอาตัวเข้ามาขวางทำให้ตัวเองถูกกรงเล็บของหวายข่วนจนเสื้อฉีกออกมาเป็นทาง

ยาวและแผลลึกจนน่ากลัว

 

 

 

 

 

 

“คุณชาย”เขื่อนพุ่งเข้ามาแล้วซักกวังจนหมอบก่อนจะวิ่งมาหาป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

“แหม เลือดของพวกเลือดบริสุทธิ์นี่มันหอมหวานแบบนี้นี่เอง”หวายเอาลิ้นเลียไปตามนิ้วมือที่ติด

เลือดของป๊อปปี้มาก่อนตาจะลุกเป็นสีแดงแล้วจะเข้าไปทำร้ายพวกป๊อปปี้ แก้วที่เห็นขวดน้ำกระเด็น

ตกมาจากเสื้อโค้ตของเขื่อนก็เสี่ยงดวงเปิดฝาแล้วสาดใส่หวายทันที

 

 

 

 

 

ซ่า

 

 

 

 

 

หวายล้มลงไปกับพื้นก่อนจะมีไอพุ่งขึ้นมา

 

 

 

 

 

 

 

“กรี๊ดดด น้ำมนต์ พวกแก”หวายแผดเสียงร้อง หน้าของหวายแดงเป็นป้านไปทั่วที่โดนสาด กวังเป็น

ท่าไม่ดีรีบดึงหวายกลับไปทันที

 

 

 

 

 

 

“แผลลึกแบบนี้ ถ้าพาคุณชายกลับปราสาทต้องไม่ทันแน่ๆ”เขื่อนเครียดจัดเมื่อเห็นเลือดสีสดของ

ป๊อปปี้ไหลออกมาไม่หยุด ปากแผลฉีกลึก ฟางมองป๊อปปี้ก่อนจะขยับตัวเข้าไปใกล้ ก่อนจะเห็น

เขื่อนถอดเสื้อป๊อปปี้เพื่อดุแผล และตอนนั้นเองฟางก็เห็นสร้อยที่เธอใส่ไปกับโลงศพของป๊อปปี้อยู่

ที่คอก็ตกใจ

 

 

 

 

 

 

 

“สร้อยนี้ที่แกเอาให้พี่ป๊อปไปในโลงนี่ อย่าบอกนะว่านายคือพี่ป๊อปจริงๆ”แก้วตกใจ

 

 

 

 

 

“แก้ว รีบพาฟางกลับบ้านเร็ว พวกนั้นต้องมาทำร้ายพวกเธออีกแน่ๆ”ป๊อปปี้ที่ห่วงฟางมากรีบพูด

 

 

 

 

“ไม่ ถ้าจะกลับบ้านก็กลับด้วยกันให้หมดนี่ล่ะ”ฟางพูดก่อนจะช่วยหามป๊อปปี้กลับมาที่บ้านตัวเอง

 

 

 

 

“คุณชายครับ ผมมีเรื่องจะบอก คือว่าเลือดที่อยู่ในกระเป๋ามันหมดแล้ว”เขื่อนวิ่งมาหาป๊อปปี้ที่นั่งพัก

ที่โซฟาบ้านฟางแล้วพูดอย่างร้อนรน ป๊อปปี้หน้าถอดสี

 

 

 

 

 

“ถ้ามันไม่มีทางเลือก ชั้นคงต้องใช้วิธีนี้จริงๆ”ป๊อปปี้พูดนิ่งๆ เขื่อนพยักหน้าก่อนจะรีบดันฟางกับแก้ว

เข้าไปในห้องทันที

 

 

 

 

 

 

“นี่พวกนายะทำอะไรกันน่ะ นี่มันบ้านของพวกชั้นนะ”แก้วโวยวาย

 

 

 

 

 

 

“ขอร้องล่ะครับ ผมจะทำการรักษาคุณชาย ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น อย่าเปิดประตูนี้มานะครับ”เขื่อนพูด

จริงจังจนฟางและแก้วอึ้งก่อนเขื่อนจะปิดประตูลงแล้วหายไป

 

 

 

 

 

 

“จะไปไหนน่ะฟาง”แก้วรีบคว้ามือฟางที่ลุกขึ้นจากเตียงแล้วจะเปิดประตู

 

 

 

 

 

 

“เค้าเป็นคนช่วยฟางนะแก้ว ฟางอยากรู้ว่านายคนนั้นเค้าจะรักษากันยังไงเพราะแผลลึกแบบนี้ต้องไป

ที่โรงพยาบาลสิ”ฟางพูดก่อนจะแอบเปิดประตูห้องเบาๆแล้วย่องลงมาชั้นล่างแล้วต้องตกใจ เมื่อ

เขื่อนพาผู้หญิงคนหนึ่งมาให้ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“อึ๋ย เจ็บขนาดนี้ยังจะมีเวลามาทำเรื่องแบบนี้อีกนะ”ฟางหน้าแดงเมื่อสาวคนนั้นเริ่มคลอเคลียจูบ

ป๊อปปี้ ป๊อปปี้ก้มลงซุกไซร้ไปตามตัวผู้หญิงคนนั้นก่อนจะอ้าปากให้เห็นเขี้ยวแล้วกัดลงไปที่ต้นคอ

สาวคนนั้นก่อนจะปล่อยสักพักให้เลือดไหลออกมาจากรอยกัดนั้น แล้วป๊อปปี้ก็เริ่มเลียเลือดที่ไหล

ออกมา

 

 

 

 

 

 

 

“ทะ ทำไมคุณต้องดื่มเลือดผุ้หญิงคนนี้ด้วย”ฟางรีบวิ่งลงมาเพราะภาพที่เพื่อนร่วมงานเธอถูก

แวมไพร์นั่นฆ่าตายฉายเข้ามา ไม่ได้เธอจะไม่ยอมให้เค้ามาฆ่าใครตายในบ้านเธอเด็ดขาด

 

 

 

 

 

“นี่เธอ ชั้นบอกแล้วไงว่าให้อยู่กับห้อง”เขื่อนพูดก่อนจะตกใจเมื่อสาวคนนั้นคลายจากมนต์สะกด

แล้วเริ่มร้องออกมา

 

 

 

 

“เขื่อนพาเธอไปส่งที”ป๊อปปี้ร่ายมนต์ลบความจำใส่สาวคนนั้นทันที

 

 

 

 

 

“ไม่ได้นะครับ คุณชายยังไม่หายดี แล้วนี่คุณชายก็ยังรับเลือดไม่พอด้วย”เขื่อนลังเลไม่ยอม

 

 

 

 

“แต่น้องชั้นเค้าไม่ชอบให้ชั้นทำแบบนี้ พาเธอไปส่งเถอะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะเอามือกุมแผลตัวเองไว้

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าเลือดมันทำให้คุณหายได้ล่ะก็ ถือว่าเป็นการตอบแทนที่คุณคอยช่วยชั้น คุณก็ดื่มเลือดชั้นแทน

เถอะ”ฟางพูดก่อนจะนั่งลงข้างๆป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“ไม่ได้ พี่ทำไม่ได้”ป๊อปปี้เบือนหน้าหนี เขาไม่ยอมหรอกนะที่จะทำอะไรฟาง

 

 

 

 

 

“แต่ชั้นไม่ยอมให้คุณมาทำแบบนี้กับผู้หญิงที่ไหนในบ้านชั้นนะ ถือซะว่าเป็นคำขอบคุณจากชั้นละ

กัน”ฟางดื้อไม่ยอมก่อนจะแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวเองเผยให้เห็นเสื้อสายเดี่ยวสีหวาน ฟางรูดสาย

เดี่ยวลงข้างนึงแล้วเบือนหน้าหนี เขื่อนมองฟางอึ้งๆไม่คิดว่าฟางจะยอมให้เลือดป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“พี่ขอโทษนะ”ป๊อปปี้นิ่งสักพัก ไม่มีทางเลือก ก่อนจะฝังเขี้ยวกัดฟางไป ฟางสะดุ้งด้วยความเจ็บ

ปวด โผจับป๊อปปี้แน่น ป๊อปปี้ถอนปากออก รอให้เลือดค่อยๆไหลออกมา ก่อนจะค่อยๆเลียเลือดที่

ไหลซึมออกมาจากรอยกัดนั้น ป๊อปปี้ใช้ลิ้นเลียเรื่อยๆจนแผลเริ่มสมานกันดีขึ้นอย่างรวดเร็วแต่ก็เกิด

พลังประหลาดทำให้ป๊อปปี้หยุดไม่ได้ ก่อนจะค่อยๆจูบไล้ไปตามซอกคอขาวของฟางและซุกไซร้ไป

ทั่ว เหมือนต้องการเธอ ต้องการมากกว่านี้

 

 

 

 

 

“คุณชายครับ แผลหายดีแล้ว พอเถอะครับ”เขื่อนที่ตกใจกับอาการของป๊อปปี้ก็รีบเรียกชายหนุ่มให้

ได้สติ

 

 

 

 

 

“เอ่อ นายพาผู้หญิงคนนี้ไปเถอะ แล้วเราจะได้กลับปราสาทกัน”ป๊อปปี้พูดก่อนที่เขื่อนจะออกไป

ป๊อปปี้มองฟางที่สลบไปแล้วก็นิ่วหน้า นี่เขาทำอะไรกัน นี่คือน้องสาวของเขา ทำไมเขาถึงห้ามใจไม่

ได้นะ 

 

 

 

 

“พี่จะไม่ทำแบบนี้กับเราอีกแล้วฟาง แต่พี่จะทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับพ่อแม่นะ พี่จะไม่ปล่อยให้เรา

ต้องอยู่คนเดียวอีกแล้ว”ป๊อปปี้พูดก่อนจะอุ้มฟางขึ้นทันที

 

 

 

 

 

55555 ฟางโดนอุ้มเรียบร้อยละล่ะ

 

 

 

อยากรู้เรื่องนี้บอกแล้วว่าคู่น่ะคู่เหมือนเดิมแต่จะรักยังไงต้องติดตามม