รักไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

โครม

 

 

 

 

 

โบว์ที่ตื่นมาพบว่าเธอถูกกั้งข่มขืนตอนที่เธอกลับก็รีบนุ่งผ้าเช็ดตัวแล้วลุกหนีแต่ต้องร้องเมื่อเจ็บที่

 

ท้องน้อยจนต้องล้มไปกองกับพื้น

 

 

 

 

 

 

“หนีไปก็หนีไม่พ้นหรอกคนสวยที่นี่น่ะถิ่นพวกชั้น”กั้งยิ้มเยาะพลางสวมเสื้อผ้า

 

 

 

 

"อ๊ะ นายจะทะอะไรน่ะอย่านะ"โบว์ร้องเมื่อกั้งโน้มหน้าเข้ามาหาตัวเอง แต่พอจะหนีก็เจ็บเข้าที่ท้อง

น้อยของตัวเอง

 

 

 

 

 

"อย่าหนีให้ยากเลยเพราะแค่นี้เเรงจะลุกก็ลุกไม่ไหว ซอรี่นะ เมื่อคืนที่ชั้นมันไปหน่อย"กั้งยังคง

พูดจาปากร้ายใส่โบว์จนคนฟังที่ถูกข่มเหงตอนไม่สติก็มือกำแน่นข่มอารมณ์ไว้ ครั้งของเธอต้องมา

เสียให้ผู้ชายที่เป็นศัตรูตัวร้ายของแวมไพร์เลือดบริสุทธ์งั้นหรอ กั้งมองคนตัวเล็กที่นิ่วหน้าจะร้องไห้

ก็นึกได้ว่านี่คือครั้งแรกของโบว์ก็เดินไปอุ้มโบว์ขึ้นมาจากพื้นอย่างอ่อนโยนพาเข้าไปในห้องน้ำแล้ว

เช็ดตามเนื้อตัวให้

คนตัวเล็กก่อนจะสวมเสื้อผ้าให้แล้วอุ้มกลับมาที่เตียง จนโบว์ที่จะรู้สึกโกรธกั้งในตอนแรกก็แปลกใจ

 

เพราะถ้าเขาคือวายร้าย แล้วทำไมถึงดูแลเธอแบบนี้

 

 

 

 

 

“นายเป็นพี่ของเควินใช่มั้ย ตราหมาป่าที่ไหล่ของนายเหมือนกับตราประจำตระกูลชองเควินที่มีที่

ไหล่เลย ทำไมนายถึงทำแบบนี้ มาอยู่กับพวกไทม์ทำไม”โบว์ถามยาวเหยียด

 

 

 

 

 

 

“มันไม่ใช่กงการอะไรของเธอ เชอะ ที่แท้ก็แค่เพื่อนไอ้เควินไอ้เราก็นึกว่าแฟนมัน”กั้งแขวะกลับ

ก่อนจะลุกออกไปจากห้องนอนตัวเองเพื่อให้โบว์ได้พักผ่อน

 

 

 

 

 

 

 

“นอนแค่ครั้งเดียวไม่ใช่หรอกน่า”กั้งพูดแล้วยกมือตัวเองขึ้นมาดูว่าด้ายสีแดงค่อยๆโผล่มาจางๆผูกที่

นิ้วตัวเองอยู่ก็รีบเดินหนีเพื่อไปจัดการเรื่องให้แจม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไปไหนมาโรส”ไทม์ที่มารอฟางที่ห้องแล้วหงุดหงิดเมื่อฟางกลับเข้ามาใกล้เช้าอีกแล้ว

 

 

 

 

 

“ก็บอกแล้วว่าไปหาเหยื่อมา ก็ไทม์น่ะสนใจเรื่องงาน โรสน่ะเก่งแล้วนะไม่ต้องห่วง”ฟางอึกอกไม่

กล้าบอกเรื่องที่พึ่งผ่านมาของเธอกับป๊อปปี้เมื่อกี้ก็รีบเปลี่ยนเรื่อง

 

 

 

 

 

 

“จ้ารู้ว่าเก่ง แต่ว่าสงครามกำลังจะเกิดอีกครั้งโรสเตรียมตัวให้พร้อมล่ะ เราจะได้ฆ่าไอ้ป๊อปแล้ว

ล่ะ”ไทม์พูด

 

 

 

 

 

“ห้ะ ทำไมไวจัง เอ่อ โรสหมายถึงพวกนั้นบุกมาหรอ”ฟางตกใจก่อนจะรีบถามทันที

 

 

 

 

 

 

“อ๋อ อีกไม่นานหรอก เพราะกั้งมันดันจับตัวเด็กของแวมไพร์พวกนั้นมา เดี๋ยวไอ้เขื่อนก็คงมาชิงตัว

แล้วเอาพวกนั้นมาด้วย ทีนี้เราก็จะได้สู้กันสักที”ไทม์พูดยิ้มๆแล้วเดินไปหอมแก้มฟางก่อนจะเดิน

ออกไป

 

 

 

 

 

 

“ทำไมใจชั้นถึงไม่อยากทำแบบนั้นเลยนะ”ฟางเอามือจับที่อกข้างซ้ายแล้วพูดก่อนจะล้มตัวนอน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรนะ พวกไอ้ไทม์มันมีหมาป่ามาร่วมด้วย แล้วไอ้หมาป่าอะไรนั่นก็จับตัวโบวืไปงั้นหรอ”ป๊อปปี้

กลับมาก็ตกใจกับเรื่องที่ผ่านมาสดๆร้อนๆ

 

 

 

 

 

“ใช่ ตอนนี้เขื่อนเค้าเอาพวกไปตามแกะรอยแล้วล่ะ คาดว่าคืนนี้คงจะรู้แล้ว”จินนี่บอก

 

 

 

 

 

“งั้นชั้นไปช่วยเขื่อนดีกว่า พวกนั้นน่ะอันตรายจะตายมีหวังเขื่อนรับมือไม่ไหวหรอก”ป๊อปปี้พูดแล้วรีบ

ออกไปข้างนอก นี่อาจเป็นข้อดีที่มีเชื้อของพวกหมาป่าที่ทำร้ายเขาตอนนั้นทำให้ป๊อปปี้ออกแดดได้

แล้วตามปกติแม้จะเป็นแวมไพร์

 

 

 

 

 

“ชั้นไปด้วยป๊อปปี้”จินนี่สวมโค้ทยาวแล้ววิ่งออกไปด้วยเพราะกำลังจะพาเกรซไป เธอไม่อาจทำใจ

ได้และเธอก็ไม่อยากจะยอมรับด้วยว่าเธอไม่อยากให้กวินไปจากเธอ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“สรุปกันตามนี้ บุกตอนกลางวันดีที่สุด เพราะคนของเรามีพวกที่สู้แดดได้อยู่ แล้วก็ลากมันมาโดน

แดดเลยนะถ้าสู้ไม่ได้”ป๊อปปี้ที่มาถึงจุดนัดกับเขื่อนก็บอกลูกน้องก่อนจะเลาะตามพบหญ้าเข้าไปใน

ทางเล็กๆที่พวกไทม์มาอยู่ที่คฤหาสน์เก่าสไตล์ยุโรปแถวชานเมือง

 

 

 

 

 

 

“หลังนี้แน่นอนครับเพราะดูจากลักษณะและนักแกะรอยเราบอกมาแล้ว”เขื่อนบอกก่อนจะนำพรรค

พวกบุกเข้าไปในบ้านหลังนั้น

 

 

 

 

 

ปัง

 

 

 

 

ผลัวะ

 

 

 

 

 

เมื่อเปิดเข้ามาเขื่อนและลูกจ้องต้องกระเด็นไปตามแรงกระแทกที่พวกหมาป่าพวกของกั้งมาสมทบ

ช่วยพวกไทม์ และเริ่มการต่อสู้ทันที

 

 

 

 

 

 

 

“เหอะๆ คิดว่าพวกแกมีพวกที่ออกแดดได้พงกเดียวรึไง รู้จักพวกชั้นน้อยไปซะแล้ว”แพน หวาย

และกวังที่ตั้งท่ารับมือและคอยสั่งพวกหมาป่าก็พูดอย่างสะใก่อนจะช่วยพวกกั้งสู้กับพวกองค์รักษ์ที่

วิ่งเข้ามาในบ้าน

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นไม่อยากสู้กับแก ไอ้ไทม์ อยู่ไหนวะ เอาโบว์ออกมา”ป๊อปปี้ตะโกนเรียกไทม์

 

 

 

 

“แน่นะว่าอยากได้แค่โบว์คนเดียวน่ะ”ไทม์เดินออกมาพร้อมแจมแล้วพูดเยาะๆ

 

 

 

 

 

 

“นายพาพวกของพวกเราเป็นใครมาบ้างก็เอามาให้หมดสิ จะได้จบๆไปต่างคนต่างอยู่”จินนี่ที่หลบ

แดดเข้ามาด้านในตัวบ้านแล้วพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

“แหม คราวนี้คุณจินนี่สุดสวยออดบู๊ด้วยหรอคะ ยินดีต้อนรับนะคะ คิดถึงจังเลย”แจมเยาะก่อนจะ

กระโจนลงไปสู้กับจินนี่ทันที

 

 

 

"นังคนทรยศ ยัยงูพิษ"จินนี่พุ่งเข้าทำร้าย แต่แจมหลบได้และพลิกมาตบจินนี่

 

 

 

 

"ใครบอก ชั้นน่ะพวกของไทม์เค้าแต่เเรกแล้วนังโง่ พวกโง่ โง่ทั้งหมดเลย"แจมพูดก่อนสองสาวจะ

ซัดกันนัวอย่างไม่ยอมแพ้กันและกัน

 

 

 

 

 

 

 

ผลัวะ

 

 

 

 

ไทม์อาศัยทีเผลอพุ่งเข้าไปทำร้ายป๊อปปี้จนหงายหลังล้มลง

 

 

 

 

 

 

 

“แกเอาฟางไปไว้ที่ไหน เอาเมียชั้นคืนมา”ป๊อปปี้พูดแล้วพลิกตัวไปชกไทม์ ไทม์ยิ้มนิดนึงก่อนจะ

นอนเฉยๆให้ป๊อปปี้ชกฝ่ายเดียวอย่างมีแผนการ ผลัก ฟางที่ได้ยินเสียงเอะอะก็ตื่นขึ้นมาพร้อมกับโท

โมะแล้วออกมาจากชั้นใต้ดินก็ตกใจก่อนจะกระโจนไปถีบป๊อปปี้กระเด็นออกจากไทม์

 

 

 

 

 

 

“นี่กล้ามากนะถึงได้บุกเอาพรรคพวกเข้ามาสู้ถึงที่แบบนี้ ไอ้ขี้โกง”ฟางว่าป๊อปปี้ก่อนจะประคองไทม์

ลุก

 

 

 

 

 

 

“พี่ว่าฟางน่าจะว่าไอ้ที่ฟางประคองดีกว่านะ ทั้งขี้โกงแล้วก็แมวขโมยเมียชาวบ้าน”ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

 

 

 

“โรสคุณอย่าฟังมันนะ คุณลืมแล้วหรอ ผมช่วยชีวิตคุณจากไอ้เดนพวกนั้นที่ทำร้ายคุณเกือบตาย ผม

เองจำเป็นต้องเปลี่ยนคุณเป็นแบบผมทั้งๆที่ใจผมไม่อยากเปลี่ยนเลย”ไทม์รีบย้อนเรื่องที่สร้างให้

ฟางเมื่อครั้งล้างสมองกระตุ้นให้ฟางอย่าไปฟังความจริงจากป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“แกน่ะโกหก แมวขโมยคือแก แกลืมไปแล้วหรอ แกน่ะ แกน่ะ หึ่ย อย่าอยู่เลย”ฟางที่คิดถึงเรื่อง

เมื่อคืนที่เธอกับป๊อปปี้มีอะไรกันก็โวยายแต่พูดไม่ออกเพราะไม่อยากให้ไทม์ได้ยินจึงโมโหจัดการ

ซัดป๊อปปี้แทน

 

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าเล่นทีเผลอสิเห้ย”เขื่อนโมโหพุ่งเข้าไปเตะไทม์ที่จะเข้าไปทำร้ายป๊อปปี้ที่พยายามหลบวิถี

ต่อสู้ของฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“งั้นก็เล่นกับแกได้สินะ”ไทม์จึงเปลี่ยนเป้าหมายไปสู้กับเขื่อนแทน

 

 

 

 

 

 

“นี่มันอะไรกันคะ พวกเควินมาช่วยโบว์ใช่มั้ยคะพี่โทโมะ”โบว์ที่แอบออกมาจากห้องของกั้งเจอกับ

โทโมะที่กำลังจะไปสู้ด้วยก็รีบถาม เพราะในตอนเด็กๆเธอกับโทโมะเคยเป็นเพื่อนเล่นกัน

 

 

 

 

 

 

 

“น้องโบว์ พี่ขอร้อง ตอนนี้เหตุการณ์ไม่สงบ ไปอยู่ที่ห้องมุมสุดนั่นพี่กับเพื่อนพี่ร่ายพลังป้องกันไว้

ในนั้นมีผู้หญิงชื่อแก้วกับเฟย์ พวกเค้าเป็นคนดี ไปหาพวกเค้าซะแล้วจะปลอดภัย”โทโมะบอกโบว์

ก่อนโบว์จะรีบวิ่งไปที่ห้องและโทโมะก็ขึ้นไปสู้กับพวกแวมไพร์เลือดบริสุทธ์ที่บุกรุกเข้ามาทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อยู่ในนี้นะสาวๆ ชั้นจะไปยุติทุกอย่างเอง”เฟย์บอกโบว์และแก้วที่อยู่ในห้องแล้ววิ่งออกมาเพราะ

เธอคือปีศาจที่ดูแลพวกไทม์ตามพวกปู่ย่าไทม์ฝากไว้ เธอต้องรับผิดชอบกับเหตุจราจลครั้งนี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“คิดว่าเรื่องมันจะจบง่ายๆงั้นหรอ”แพนที่อาศัยจังหวะตอนที่เขื่อนเอาเหล็กแหลมแทงที่ไหล่ไทม์จน

เป็นแผลลึกก็เอาดาบซามูไรที่แขวนโชว์ออกมาแทงเขื่อนทันที

 

 

 

 

 

 

“ไม่นะ/เห้ย”โทโมะที่สู้อยู่หันกลับมาเจอเข้าและเฟย์ที่วิ่งขึ้นมาจากชั้นใต้ดินก็ร้องเสียงหลง เฟย์ยืน

ช๊อคกับสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนดวงตาจะเป็นสีม่วงวาว

 

 

 

 

ครืน 

 

 

เสียงฟ้าร้องและเมฆเริ่มครึ้มก่อตวเข้ามาตามพลังที่คุมไม่อยู่เพราะโกรธจัดของเฟย์

 

 

 

 

 

“เฟย์ในนี้มีพวกที่ดีอยู่นะ”โทโมะตกใจรู้พลังเพื่อนสาวดีก็รีบสร้างม่านพลังให้พวกองค์รักษ์ทันที

 

 

 

 

 

ตู้ม

 

 

 

 

“พอได้แลว หยุดซักที”เฟย์แผดเสียงร้องเสียงดังลั่นก่อนเฟย์จะระเบิดพลังเสียงดังสนั่น จนไทม์

แพนที่อยู่บริเวณนั้นกระเด็นกันไปคนละทิศคนละทาง

 

 

 

 

 

 

“ฟางระวัง”ป๊อปปี้เห็นคลื่นพลังสีม่วงที่น่ากลัวของเฟย์ระเบิดมาก็ดึงฟางกระโจนเข้าไปหลบหลังหิน

หลังบ้านขนาดใหญ่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“กรี้ด แดด”แม้จะหลบพลังได้แต่ฟางคือแวมไพร์กระหายเลือดและร่างจะไหม้เมื่อถูกแสงแดด

ป๊อปปี้ตกใจรีบถอดแจ็กเก็ตตัวเองคลุมร่างบางและอุ้มฟางไปจากบริเวณนั้นทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เขื่อน ฮือๆ”เฟย์ที่ได้สติหลังปล่อยพลังก็ร้องไห้ทันทีเมื่อเห็นเขื่อนก็โดนลูกหลงพลังตัวเองก็

ร้องไห้ก่อนจะประคองเขื่อนไปจากบ้านที่เป็นแหล่งกบดานพวกแพนทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แก้ว จริงสิ”โทโมะที่เห็นว่าพวกองค์รักษ์ไม่เป็นไรมากแค่สลบไปก็พุ่งตัวไปหาแก้วที่ห้องทันที

และพบว่าแก้วและโบว์ถูกแรงกระแทกของพลังเฟย์เมื่อกี้จนสลบก็รีบพาแก้วกลับไปที่หอคอยตัวเอง

ที่เดิมที่ไม่ถูกทำลายจากการต่อสู้ครั้งนั้น

 

 

 

 

 

 

 

“เจ็บใจนัก”แจมที่ถูกพลังกระเด็นออกมาจากบ้านก็เห็นไทม์และแพนหนีอยู่อีกทางก็รีบไปหาทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“เธอ”กั้งที่คืนร่างแล้วพบว่าโบว์สลบอยู่ก็อุ้มโบว์ขึ้นก่อนจะพาไปอีกทางทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ชั่วโมงต่อมา ในเวลาเย็นกวินที่ถูกเลื่อนไฟล์ทไม่ได้บินก็รีบนำพวกที่เหลือรวมถึงเควินปและโบว์มา

ที่เกิดเหตุหลังจากรู้ถึงแรงระเบิดจากพลังของเฟย์เพื่อมาช่วยพวกองค์รักษ์ของแวมไพร์เลือดบริ

สุทธ์

 

 

 

 

 

 

 

“ชะ ช่วยด้วย”จินนี่ที่ร้องขอให้ช่วยจากเศษซากที่พังทลายของบ้านหล่นมาทับจินนี่ทำให้กวินชะงัก

 

 

 

 

 

 

 

“จินนี่ ไม่นะจินนี่”กวินตะกุยมาตามเศษซากแล้วตกใจสุดขีดเมื่อเห็นจินนี่ถูกเศษไม้ที่ทำบันไดแทง

เข้าที่ท้องน้อยจนเลือดสีแดงสดไหลอาบทั่วร่างก่อนจะอุ้มร่างบางของินนี่ขึ้นทันทีพร้อมกับสั่งให้เค

วินและแบมช่วยพวกคนเบกลับปราสาททันที

 

 

 

 

 

 

 

คือตอนต่อไปไรเตอร์จะทำเป็นตอนพิเศษของ3คู่หลักเหมือนเดิมนะจ้ะ และก็อาจจะมีอะไรๆที่รีดเดอร์รอกันก็ได้ หุหุ

 

 

 

 

แต่ขอทำความเข้าใจก่อนนะ ที่ไรเตอร์อยากให้เม้นเยอะๆพอๆกับยอดคนมาอ่านไม่ใช่ว่า

อะไรหรอกนะ มันเป็นผลกับคนอ่านทั้งนั้น คือ ไรเตอร์พิมฟิคแต่ละเรื่องแล้วบางทีก็มีตอน

พิเศษของแฟนคลับแต่ละคู่ พิมเพิ่มตอนขยายให้ ไม่เชื่อก็ดูจากฟิคเรื่องอื่นสิ

 

แต่ที่อยากให้เม้นเยอะคือมาเเสดงวความเห็น คืออยากจะรู้ว่าเสียงส่วนใหญ่เห็นด้วยมั้ย

หรือFeed backเป็นยังไง ไรเตอร์จะได้เอามาปรับในฟิค แค่นี้เอง ไม่ได้ต้องการอะไรเลย