รักไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แก้วนะแก้ว กินเสร็จแล้วขี้เกียจเอาขยะมาทิ้งตลอดเลย”ฟางเดินบ่นออกมานอกบ้านเพื่อเอาขยะ

มาทิ้งเพราะแก้วนั้นอ้างจะล้างขานในบ้านแทนแต่ตัวเองกลับนั่งดูทีวีไม่ยอมลุกไปไหน

 

 

 

 

 

 

แครกๆ

 

 

 

เสียงเหมือนมีอะไรบางอย่างดังมาจากข้างๆถังขยะ ที่เป็นมุมมือในซอกระหว่างบ้านเป็นหลังๆ ฟาง

มองด้วยความแปลกใจก่อนจะค่อยๆเดินไปใกล้ๆ

 

 

 

 

 

“อะไรน่ะ”ฟางพูดเบาๆเมื่อเห็นเงาตะคุ่มกำลังก้มทำอะไรสักอย่าง เมื่อฟางเดินเข้าไปใกล้ร่างนั้นก็

ชะงักเมื่อเห็นเงาของฟางก่อนจะหันมาหาฟาง

 

 

 

 

 

 

“กะ กรี้ดด”ฟางร้องสุดเสียงเมื่อชายที่หันมาหาเธอนั้นมีตาสีแดงและที่สำคัญกำลังดุดเลือดขอทาน

ข้างถนนอยู่ ฟางรีบถอยเพื่อวิ่งหนีแต่เหมือนชายคนนั้นไวกว่า กระโดดข้ามหัวมาดักฟางทันที

 

 

 

 

 

“อย่าทำอะไรชั้นเลยนะ”ฟางพยายามหนีแต่ขากลับชาก้าวไม่ออก ชายคนนั้นแสยะยิ้มให้เห็นเขี้ยว

ขาวๆ รอบๆปากมีแต่รอบเลือด เดินเข้ามาใกล้ฟาง

 

 

 

 

 

 

ตึง

 

 

 

 

แต่เหมือนมีเกราะป้องกันฟางไว้ ทำให้ชายคนนั้นที่จะเข้ามาทำร้ายฟางลอยโหวงไปชนกับเสาไฟฟ้า

ข้างทางอย่างแรงทันที

 

 

 

 

 

“มะ ไม่อยู่แล้ว”ฟางเมื่อเห็นชายคนนั้นแน่นิ่งไปก็รีบวิ่งกลับเข้าบ้านไปทันที

 

 

 

 

“มีอะไรหรอฟาง เมื่อกี้เห็นร้องซะดังลั่น เห็นหนูหรอจ้ะ”แก้วที่ดูทีวีอยู่ก็ถามฟาง

 

 

 

 

“เอ่อ ใช่ๆ หนุน่ะ หนูตัวใหญ่เลย”ฟางที่หันกลับไปมองที่เสาไฟฟ้านอกบ้านต้นนั้นแต่แปลกใจเมื่ไม่

เห็นชายคนนั้นแล้วก็ตอบแก้วก่อนจะรีบขึ้นไปบนห้องนอน

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟาง ถ้าง่วงก็ไปนอนก่อนก็ได้นะ”มีนเห็นฟางที่หาวอีกแล้วก็เดินเข้ามาทักฟางแล้วยิ้มอย่างอ่อน

โยน

 

 

 

 

 

“มะ ไม่เป็นไรจ้ะฟางไม่เป็นไรหรอก”ฟางยิ้มนิดนึงก่อนะเอาหนังสือไปกองรวมกันต่อ

 

 

 

 

“ขยันจังเลยนะคนสวย”พิชชี่เดินเข้ามาในร้านหนังสือแล้วเอาช่อกดอกไม้ช่อโตให้กับฟาง

 

 

 

 

“แต้งกิ้วมากจ้าพิช ไม่น่าลำบากแบบนี้เลย”ฟางตอบก่อนจะรับดอกไม้พิชชี่แล้วมองรอบๆที่เพื่อน

พนักงานหญิงต่างจับกลุ่มซุบซิบนินทาทันที

 

 

 

 

 

“วันนี้ไปกินข้าวด้วยกันนะฟาง นานทีพิชจะว่างอ่ะ”พิชชี่พูดแล้วชวนฟางทันทีเพราะพิชชี่เป็นนักบิน

นานทีจะอยู่เมืองไทยนานๆ พอมาถึงเขาก็รีบบึ่งมาหาเพื่อนสาวที่เขารักทันที

 

 

 

 

 

“อื้อ เอางั้นก็ได้จ้า งั้นเดี๋ยวรอแปปนะ ใกล้เที่ยงละแล้วเราออกไปพร้อมกัน”ฟางพูดแล้วยิ้มให้พิชชี่

ก่อนถึงเวลาพักเที่ยงฟางก็ออกไปทานข้าวกับพิชชี่ และโชคดีที่ฟางไปเจอร้านใกล้ๆแถวนั้นเลย

กลับมาถึงก่อนเวลา

 

 

 

 

 

“เหอะ ทำตัวน่าสงสารนี่คงกะใช้มารยาพวกนี้หลอกผู้ชายล่ะสิท่า กะแล้วชั้นดูคนผิดซะที่ไหน”เสียง

ของเพื่อนร่วมงานหญิงของฟางพูดขึ้น ฟางที่จะเปิดประตูเข้าไปในห้องพักก็หยุดชะงัก

 

 

 

 

 

“เป็นไงล่ะมีนเพื่อนรักของเธอ พอเห็นผู้ชายก็ระริกระรี้ไปหา นี่ก็คงจะโดนทิ้งแล้วล่ะสิ แหม รายนี้

เป็นถึงนักบินนี่นา ยัยฟางนั่นก็ตาถึงเนาะ เลือกแต่จะจับคนรวยๆ”เสียงเพื่อนร่วมงานของฟางอีกคน

พูด

 

 

 

 

 

“เค้าอยากจะทำอะไรของเค้าก็ทำแต่อย่ามาเสียงานที่นี่ก็พอ ไปเถอะ ถึงเวลางานแล้ว”มีนพูดแล้ว

เปิดประตูก่อนจะชะงักเมื่อเห็นฟางยืนอยู่หน้าห้อง

 

 

 

 

 

 

 

“อุ๊ป ฟางมาเมื่อไหร่ล่ะจ้ะ”เพื่อนร่วมงานของฟาง2คนยิ้มเยาะแล้วทักฟาง ฟางไม่อาจทนการใส่

หน้ากากฉีกยิ้มเข้าหาแบบนี้ก็รีบวิ่งหนีไปที่ห้องเป็นคลังหนังสือด้านหลังทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“แม้แต่มีนก็เป็นกับเค้าด้วยหรอ ทำไมชั้นถึงต้องอยู่คนเดียวตลอดอีกแล้ว”ฟางพูดพลางปาดน้ำตา

ตัวเองออกมาก่อนจะตัดสินใจนั่งทำงานคัดแยกหนังสือให้ห้องนี้แทนที่จะออกไปข้างนอกจนถึง

เวลาเลิกงาน

 

 

 

 

 

 

“ฮัลโหลจ้าแก้ว อ๋อ มารับไม่ได้หรอ ไม่เป็นไรๆ นี่ก็จะเลิกงานแล้วเดี๋ยวฟางกลับเองได้จ้า”ฟางที่รับ

สายแก้วที่โทรหาเธอบอกว่าวันนี้ติดทำโอทีมารับไม่ได้ ฟางเก็บพวกหนังสือและลังกระดาษไว้รวม

กันแล้วเอาไปทิ้งที่ด้านหลังร้านหนังสือแล้วเตรียมตัวจะกลับบ้าน

 

 

 

 

 

 

“ทำไมวันนี้ท้องฟ้าสีแดงน่ากลัวจัง”ฟางมองท้องฟ้าแล้วพูดก่อนจะรีบเดินกลับเข้ามาในร้านเพื่อเอา

กระเป๋าแล้วกลับบ้าน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อื้อ อย่าสิคะมันจั้กจี้”เสียงหวานใสของเพื่อนร่วมงานของฟางพูดขึ้นแล้วหัวเราะคิกคักทำให้ฟาง

ชะงักก่อนจะแอบดูตรงชั้นหนังสือในสุดแล้วตกใจเมื่อเห็นเพื่อนร่วมงานที่ชอบนินทาเธอกำลังนัวเนีย

กับผู้ชายอยู่

 

 

 

 

 

“นั่นมันคนเมื่อคืนนิ”ฟางพึมพำอย่างตกใจ สายตาหันไปเห็นเพื่อนพนักงานที่นินทาเธออีกคนกำลัง

แอบถ่ายคลิปแล้วหัวเราะคิกคัก แต่ฟางต้องตกใจเมื่อดวงตาของชายแปลกหน้าคนนั้นเปลี่ยนสี

กลายเป็นสีแดงก่ำ ค่อยๆอ้าปาก เขี้ยวเริ่มยาวและฝังเขี้ยวคมลงไปที่ต้นคอเพื่อนร่วมงานของเธอ

เพื่อนร่วมงานของเธอดิ้นพราดเมื่อถูกชายคนนั้นดูดเลือดจนผิวขาวซีดก่อนะหมดลมหายใจไป

 

 

 

 

 

 

 

“กรี้ดด ผีหลอก”เพื่อนร่วมงานของฟางอีกคนตกใจแทยช้อคก่อนจะรีบวิ่งแต่ตอนนั้นเองมีชายอีกคน

ที่ลักษณะเหมือนชายคนเดิมเดินมาขวางก่อนจะบีบคอเพื่อนคนนั้นจนตัวลอยหวือ

 

 

 

 

 

 

“ข้าอิ่มแล้ว อยากจะกินนังนี่ก็กิน พวกมนุษย์ผู้หญิงชอบแส่หาเรื่องแบบนี้ล่ะ”ชายคนนั้นพูดกับชาย

อีกคนก่อนที่ชายคนนั้นจะฝังเขียวลงที่ต้นคอขาวของเพื่อนร่วมงานคนนั้นและดูดเลือดจนตัวซีด

 

 

 

 

 

 

“กรี้ดดดด”มีนที่ออกมาจากห้องตกใจที่เห็นเพื่อนร่วมงานของเธอ2คนแล้วรีบร้อง ชายตาแดง2คน

หันขวับไป มีนรีบวิ่งหนีไปทันที ก่อนที่ชายคนนั้นจะวิ่งตาม ฟางรีบตามไปทันที

 

 

 

 

 

 

“คิดว่าจะหนีพ้นงั้นหรอสาวน้อย”ชายคนนั้นพูดเสียงเหี้ยม มีนถอนมาชิดกำแพงร้าน

 

 

 

 

“อย่าทำอะไรเพื่อนชั้นนะ”ฟางพูดแล้วโยนข้าวของใส่ชาย2คนนั้นทันที

 

 

 

 

 

“เมื่อคืนพลังของเข้าทำข้าไว้แสบนะสาวน้อย ดีล่ะ ข้าเติมพลังจากเลือดเพื่อนเจ้าแล้ว งั้นข้าก็ขอ

จัดการกับเจ้าละกัน”ชายคนนั้นพูดก่อนจะพุ่งเข้ามาทำร้ายฟาง

 

 

 

 

 

 

“กรี้ด อย่านะ”ฟางตกใจเมื่อชายคนนั้นพุ่งมาจับเธอกด ฟางดิ้นพราด ทำไมกัน เมื่อคืนชายคนนี้ยัง

กระเด็นไปจากเธอแต่ตอนนี้ทำไมถึงมีแรงมากมายแบบนี้ แววตาแบบนี้มันเหมือนกับพวกตัว

ประหลาดที่บุกมาทำร้ายครอบครัวเธอเมื่อ5ปีก่อนเลย

 

 

 

 

 

 

“รอยนี่มัน”เมื่อชายคนนั้นกระชากเสื้อฟางขาดหมายจะกัดฟางแล้วต้องชะงักเมื่อเห็นตราสัญลักษณ์

พระอาทิตย์โผล่ขึ้นมาบนเนินอกของฟาง

 

 

 

 

 

“อ๊ากกกกก”ชายตนนั้นร้องเมื่อจู่ๆมือที่จับฟางนั้นก็ร้อนฉ่าเหมือนถูกของร้อนนาบ

 

 

 

 

 

“แกเป็นพวกของเลือดบริสุทธิ์แต่ทำไมแกถึงเป็นคน”ชายคนนั้นพูดอย่างแค้นเคือง ตาสีแดงจ้อง

มองฟางอย่างอาฆาตหมายจะเอาชีวิตฟาง

 

 

 

 

 

 

“มีนรีบหนีไป”เมื่อชายอีกคนที่เฝ้ามีนหันมาหาเพื่อนที่ถูกตัวฟางอยู่แล้วร้อนไปตามตัว ฟางจึงรีบ

ตะโกนบอกมีน มีนรีบวิ่งหนีออกมาอย่างไม่คิดชีวิต แต่ชายพวกนั้นไวกว่ากระชากมีนไว้ได้ทัน

 

 

 

 

 

 

“กรี้ดดดดด”มีนร้องสุดเสียงเมื่อชายคนนั้นกัดไปที่แขนของมีนทันที ฟางจึงรีบวิ่งเอาแจกันฟาดใส่

ชายคนนั้นเพื่อให้ชายคนนั้นปล่อยตัวมีนทันที

 

 

 

 

 

“มีนเร็ว”ฟางรีบคว้าตัวมีนแล้ววิ่งออกมานอกร้าน ชาย2คนวิ่งตามมาติดๆ มีนและฟางวิ่งมาถึงทางตัน

มีนเริ่มทรุดลงไปกองกับพื้นแล้วร้องไห้ออกมา

 

 

 

 

 

“หึๆ หมดทางรอดแล้วล่ะสาวน้อย”ชายคนนั้นที่ตามมาพร้อมกับเพื่อนพูดขึ้น ฟางสังเกตเห็นมือที่

ชายคนนั้นจับตัวเธอเป็นที่แดงคล้ายถูกของร้อนนาบแล้วรีบดันตัวมีนไปไว้ด้านหลังทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

ฉัวะ

 

 

 

ก่อนที่ชายคนนั้นจะพุ่งเข้าหาเธอ มีชายคนหนึ่งโผล่มาแล้วเอาเหล็กแหลมแทงเข้าที่อกข้างซ้าย

ชายคนนั้น ก่อนที่ชายที่ถูกแทงทะลุหัวใจข้างซ้ายจะร่างสลายไปต่อหน้าต่อตา

 

 

 

 

 

 

“แก ไอ้เขื่อน แกมาทำอะไรที่นี่”ชายคนนั้นพูดแล้วพุ่งจะทำร้ายเขื่อน เขื่อนใช้ความไวและคล่องตัว

หลบหลีกอย่างรวดเร็ว แต่ชายคนนั้นตลบหลังเขื่อนแล้วทุบหลังเขื่อนล้มลง

 

 

 

 

 

 

 

ฉัวะ

 

 

 

 

แท่งเหล็กแหลมถูกแทงทะลุอกซ้ายชายที่ทำร้ายเขื่อนจนทะลุ

 

 

 

 

 

 

“พวกแกนี่ก็ขี้โกงเหมือนเดิมเลยนะ”ป๊อปปี้พูดเสียงเรียบๆ ชายคนนั้นมองป๊อปปี้อย่างตกใจก่อนร่าง

จะสลายไปทันที ป๊อปปี้รีบไปดึงมือเขื่อนให้ลุกขึ้นมา เขื่อนหันไปมอง หญิงชายที่มองลงมาจากชั้น

บนของตึกข้างๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ผมว่าไอ้2คนนี้มันมามันต้องมุดประสงค์ตั้งใจเล่นงานอยู่แล้วแน่ๆ”เขื่อนพูดพลางมองไปอีกครั้งเมื่อ

ชายหญิงคู่นั้นหายไปแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

“ฟาง”ป๊อปปี้หันไปประคองฟางที่ยืนอยู่ก็เซจะล้ม ฟางที่อยู่ในอ้อมกอดป๊อปปี้ก็อึ้ง

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อป”ฟางมองหน้าป๊อปปี้แล้วอึ้ง นี่เธอไม่ได้ฝันไปใช่มั้ย แต่ก่อนที่ฟางจะคิดอะไรต่อ ป๊อปปี้ก็

ปล่อยไอบางอย่างทำให้ฟางสลบไปทันที ป๊อปปี้จึงอุ้มฟางไว้

 

 

 

 

 

 

 

 

“พวกนั้นแข็งแรงกว่าเดิมจนสามารถทำลายเกราะที่ป้องกันน้องคุณชายได้แบบนี้งั้นแสดงว่าต่อไปนี้

พวกมันคงจะต้องจ้องเล่นงานอีกแน่ๆ”เขื่อนพูด ป๊อปปี้มองฟางที่สลบไปแล้วในอ้อมกอดก็กังวลใจ

มาก

 

 

 

 

 

 

สงสัยกันหลายคนจังว่าป๊อปฟางเป็นพี่น้องแล้วจะรักกันได้ไง งั้นบอกเลยว่าพระเอก

นางเอกยังไงก็คือป๊อปฟาง แต่เพียงแค่เรายังไม่บอกว่าสุดท้ายจะรักกันยังไง แต่ได้คู่กัน

แน่นอน อยากรู้เรื่องก็ติดตาม แล้วเม้นและก็โหวตเรื่องนี้ของเราเยอะๆด้วยนะจ้ะ