รักไม่ได้

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวคุณจินนี่ให้โบว์เอาตรงเอวนี้เข้าอีกนิดนะคะ จะได้พอดี”โบว์พูดแล้วเดินไปหยิบเข็มกลัดให้จิน
นี่แล้วกลัดที่ชุดเดรสของเธอ วันนี้เป็นงานปาร์ตี้สละโสดที่จัดขึ้นเล็กๆเชิญคนสนิทมาไม่กี่คน จินนี่
มองดูตัวเองในกระจกแล้วก็ยิ้มก่อนจะเดินออกไปนอกห้องตัวเองก็พบว่าป๊อปปี้มายืนรออยู่แล้ว
ป๊อปปี้ควงจินนี่ลงมาจากชั้นบนด้วยกัน ฟางที่นั่งอยู่กับแบมก็ซึมไป แบมและเควินรีบบีบมือปลอบ
ฟาง
 
 
 
 
 
 
“เหมาะสมกันจริงๆ หึ”กวินเดินมาเห็นินนี่และป๊อปปี้ก็แขวะก่อนจะเดินออกข้างนอก
 
 
 
 
“เอ่อ แล้วแครอลล่ะแจม”ป๊อปปี้ถามถึงแครอลที่ไม่มาร่วมงาน
 
 
 
 
 
“ร้องไห้ตั้งแต่บ่ายแล้วล่ะค่ะ คุณแครอลเค้าเสียใจมากกับเรื่องนี้ แจมขอตัวไปดูแลคุณแครอลก่อน
นะคะ พอดีไม่อยากอยู่แถวนี้ เลี่ยน จะอ้วก”แขมพูดแล้วเดินปึงปังออกไปบ้าง ป๊อปปี้และจินนี่มอง
หน้ากันก่อนะถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยอ่อน แล้วเดินเข้าไปหาผู้อาวุโส
 
 
 
 
 
 
“ผู้สืบทอดสายเลือดบริสุทธ์อันดับ1ของแวมไพร์กับทายาทแวมไพร์ตระกูลเก่าแก่และแล้วก็ถึงวันนี้
สิคะ วันที่2ตระกูลดองเป็นแผ่นเดียวกัน”ผู้อาวุโสลูบหัวจินนี่และป๊อปปี้ที่คุกเข่าต่อหน้าอย่างอ่อน
โยน
 
 
 
 
 
 
“ดูแลกันดีๆนะ มีทายาทรุ่นต่อๆไปให้พวกเราด้วยล่ะ”ผู้อาวุโสเอามือป๊อปปี้มากุมมือจินนี่ ชายหนุ่ม
ยิ้มให้จินนี่บางๆเช่นเดียวกับจินนี่ ฟางยืนมองภาพนั้นอย่างกล้ำกลืนฝืนทน ก่อนจะรีบปาดน้ำตานั้น
ไป ผู้อาวุโสมองไปทางฟางที่ยืนเศร้าอยู่ก่อนจะบอกให้จินนี่และป๊อปปี้ลุกไปฉลองงานเลี้ยงนี้กับคน
อื่นๆแล้วค่อยๆเดินไปหาฟางที่หลบมายืนคนเดียวที่ระเบียง
 
 
 
 
 
“สุดท้ายหนูก็ไม่ได้แต่งงานกับป๊อปปี้สินะ เจ้าป๊อปก็ใจแข็งใช่ย่อยนะเนี่ย”ผู้อาวุโสพูด
 
 
 
 
 
“คุณตารู้ทั้งรู้ว่ายังไงซะพี่ป๊อปต้องแต่งงานกับคุณจินนี่ แล้วคุณตาจะมาบอกเรื่องคู่แท้กับหนูกับพี่
ป๊อปทำไมกันคะ”ฟางหันไปถามชายสูงวัยทันที ผู้อาวุโสสบตากับฟางก็รู้ทันทีว่าฟางเสียใจมากแค่
ไหน
 
 
 
 
 
 
 
“ความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย คู่กันแล้ว ยังไงก็ต้องกลับมาคู่กันไม่มีเปลี่ยนแปลง”ผู้อาวุโสพูด
 
 
 
 
 
 
 
“ต่อให้เป็นคู่แท้ แต่ถ้าเค้าไม่รักเรา มันก็เท่านั้นไม่ใช่หรอคะ พี่ป๊อปเค้ารักคุณจินนี่”ฟางพูดแล้วเงย
หน้าขึ้นไม่ให้น้ำตาไหลออกมาตอนนี้
 
 
 
 
 
 
“รัก แต่ก็ยังมีคนที่รักมากกว่า เอาล่ะตาจะอวยพรให้นะ”ผู้อาวุโสไม่พูดอะไรเดินไปหาฟางก่อนจะ
เอานิ้วชี้จิ้มที่หน้าผากร่างบางเบาๆฟางหลับตาลงนิ่งสงบ แล้วก็มีสายลมพัดผ่านตัวฟางไปเบาๆ พอ
ฟางลืมตามาก็แปลกใจที่ไม่เห็นผู้อาวุโสอยู่ตรงนั้นแล้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ป่านนี้พี่ป๊อปคงจะหลับแล้วล่ะมั้ง พรุ่งนี้ต้องเตรียมงานแต่งงานด้วยสิ”หลังจากงานเลิกแล้วทุกคนแยกย้ายกันกลับไปฟางที่อาบน้ำแล้วนอนไม่หลับก็เดินมานั่งดูพระจันทร์ที่ระเบียงด้านนอกห้องคน
เดียวลำพัง แล้วก็ชะงักเมื่อได้ยินเสียงแซกโซโฟนที่
 
ถูกเป่าคลอมาตามสายลม เสียงเพลงที่คุ้นเคยในตอนเด็กๆ ภาพที่ป๊อปปี้ชอบเป่าแซกโซโฟนให้เธอ
 
ฟังที่บ้านก็ผุดเข้ามาในหัว
 
 
 
 
 
 
 
 
“ต่อไปนี้ฟางคงไม่มีสิทธิฟังมันอีกแล้วสินะคะ”ฟางพูดแล้วนั่งลงกอดเข่าร้องไห้ออกมา ต่อไปนี้เธอ
คงไม่ใช่คนที่มาขอให้ป๊อปปี้ทำโน่นทำนี่ให้อีกแล้ว เพราะป๊อปปี้มีจินนี่แล้ว
 
 
 
 
 
ป๊อปปี้ที่รู้สึกหวิวๆที่ก็หยุดเป่าก่อนจะเดินขึ้นมาจากชั้นใต้ดินแล้วมาหยุดที่ระเบียงเห็นร่างบางที่คุ้น
เคยนั่งเอาหน้าฟุบลงที่เข่าตัวเอง เมื่อป๊อปปี้เดินเข้าไปใกล้ก็รู้ได้ว่าฟางกำลังร้องไห้อยู่
 
 
 
 
 
 
“ข้างนอกอากาศมันเย็นไม่เหมือนในเมือง ออกมาทำอะไรข้างนอกแบบนี้”ป๊อปปี้ทำเป็นไม่สนใจว่า
ฟางร้องไห้ก็พูดเสียงนิ่งๆเย็นชา ทำให้ฟางชะงักก่อนจะรีบปาดน้ำตัวเองแล้วรีบลุกแต่เซจะล้มป๊อปปี้
รีบดึงฟางเข้ามากอดทันที
 
 
 
 
 
 
“แล้วพี่ป๊อปล่ะคะ พรุ่งนี้จะแต่งงานอยู่แล้วออกมาทำอะไรตอนนี้”ฟางเปลี่ยนเรื่องแล้วย้อนถามกลับ
 
 
 
 
 
 
“จะไปหาจินนี่เห็นวันนิ้จินนี่ดูเกร็งๆเลยว่าจะไปหาสักหน่อย”ป๊อปปี้โกหก จริงๆแล้วเขาไม่ได้ออกมา
หินนี่ แต่ตั้งแต่ที่งานเลิกเขาก็กลับมาที่ห้องแล้วหยิบแซกโซโฟนออกมา แล้วคิดถึงตอนเด็กๆที่ฟาง
ชอบให้เขาเล่นดนตรีให้ฟัง ไม่ว่าจะเป่าแซกโซโฟน เล่นกีต้าร์ หรือเปียโน ฟางเคยบอกกับเขาว่าถ้า
วันไหนเขาทำเธอเสียใจ ถ้าเขาพูดออกมาไม่ได้ก็ให้เล่นดนตรีให้เธอฟังก็พอ ขณะที่เขาเป่าแซกโซ
โฟนเขารู้สึกหวิวๆที่ใจแปลกๆเลยออกมาเดินเล่นแล้วก็เจอกับฟาง
 
 
 
 
 
“งั้นพี่ป๊อปก็ไปหาคุณจินนี่เถอะค่ะ ฟางว่าฟางจะนอนแล้ว”ฟางดันตัวเองออกห่างแล้วหันหลังพูด
เสียงสั่น
 
 
 
 
หมับ
 
 
 
 
 
ป๊อปปี้ดึงฟางกลับไปหันหน้าเข้าหาตัวเองอีกครั้ง แล้วเอามือปาดน้ำตาให้ฟาง ฟางเมื่อถูกป๊อปปี้ทำ
แบบนี้ก็น้ำตาไหลออกมาไม่หยุด ก่อนที่จะถูกป๊อปปี้ก้มลงจูบฟางอย่างอ่อนโยน ฟางตกใจกับการก
ระทำป๊อปปี้แต่ก็ยอมรับสัมผัสนี้ เพราะมันคือจูบที่มาจากคนที่เธอรัก ทั้งคู่จูบกันเนิ่นนานราวกับไม่
อยากพรากออกจากกันเลย
 
 
 
 
 
 
 
“หึ ทำตัวน่าสงสารเพื่อหวังอ่อยพี่ป๊อป แกนี่มันแผนสูงจริงๆนังมนุษย์”แครอลและแจมที่แอบดูอยู่ใน
ห้องเห็นป๊อปปี้และฟางจูบกันก็พูดอย่างไม่พอใจโดยไม่รู้เลยว่าแจมเองก็มองฟางอย่างไม่พอใจ
มากเช่นกัน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวเติมแป้งอีกนิดนะคะคุณจินนี่”โบว์พูดพลางแต่งหน้าให้จินนี่ ส่วนแบมและฟางก็เข้ามาช่วยเธอ
ในห้อง
 
 
 
 
 
“ฟางน่ารักจังเลย มานี่สิ”จินนี่ในชุดเจ้าสาวเดินเข้ามาจับมือฟาง แล้วสวมสร้อยให้ฟาง
 
 
 
 
“ชั้นรักฟางเหมือนกับน้องสาวคนนึงเลยนะ ต่อไปนี้เราจะได้เป็นพี่น้องกันจริงๆสักที”จินนี่ดึงฟางไป
กอดแล้วพูด ฟางได้ยินแล้วรู้สึกแย่กับตัวเองพลางนึกถึงเมื่อคืนที่เธอจูบกับป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
“แหม เตรียมตัวเป็นพี่สะใภ้ยัยนี่ก็รีบมาประจบกลัวฟางไม่รักตัวเองหรอคะ”แครอลเข้ามาแล้วว่า
ทันที
 
 
 
 
 
“ฟางรักพี่แน่นอนอยู่แล้วค่ะแครอล ถ้าน้องว่างน้องก็ไปที่โบสถ์สิคะมายุ่งย่ามอะไรตรงนี้”จินนี่พูด
 
 
 
 
“หึก็ไม่อยากจะอยู่นักหรอกค่ะก็แค่จะเข้ามาดูความเรียบร้อยและก็มาตามให้ออกไปเร็วๆ”แครอลว่า
ก่อนจะถูกแจมเข็นวีลแชร์ออกไป
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวฟางมานะคะ”ฟางขอตัวเข้าห้องน้ำเพราะไม่อยากให้จินนี่เห็นว่าเธอกำลังตะร้องไห้
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวจินนี่ไปเอาของบนห้องก่อนนะคะ”จินนี่นึกได้ว่าลืมสร้อยบนห้องนอนตัวเองก็รีบลุกจึ้นไปที่
ห้อง
 
 
 
 
 
“อยู่ไหนนะๆ”จินนี่รื้อของให้ห้องเพื่อหาสร้อยก่อนจะสะดุดกับกล่องแหวนของกวินที่เธอเอาไว้ใน
ลิ้นชักแล้วแกะออกมาดู พลางคิดถึงตอนที่กวินนำแหวนวงสวมที่นิ้วเธออีกครั้งซ้อนกับแหวนของ
ป๊อปปี้
 
 
 
 
 
“นายมันใจร้าย มาแก้ตัวตอนนี้มันสายไปแล้วล่ะ”จินนี่ส่ายหน้าไม่สนใจเพราะตอนนี้เธอกำลังจะ
แต่งงานกับป๊อปปี้ในไม่ช้า ไม่มีประโยชน์อะไรที่กวินจะมาขอคืนดี
 
 
 
 
 
 
พรึบ
 
 
 
 
แอ้ด
 
 
 
 
 
 
ไฟในห้องจินนี่ดับทำให้จินนี่ตกใจก่อนจะตั้งสติพยายามใช้สายตาแบบแวมไพร์ที่เพ่งมองได้ใน
ความมืดเพื่อมองดูว่ามีแค่ห้องเธอหรือทั้งปราสาท แต่แล้วชะงักเมื่อเหมือนมีใครเปิดประตูห้องเธอ
เข้ามา ทันใตนั้นเอง แท่งเหล็กแหลมกระทบกับแสงด้านนอกของหน้าต่างทำให้จินนี่หลบคนแปลก
หน้าที่เข้ามาทำร้ายเธอ
 
 
 
 
 
 
 
 
“หยุดนะ”จินนี่ลองพูดสั่งดูเพราะพลังของเธอถ้าเป็นแวมไพระเชื่อฟังกัน แต่ต้องตกใจเมื่อคนร้ายไม่
ฟังแล้วพุ่งมาหาจินนี่แล้วหมายจะปักเหล็กแหลมลงกลางอกจินนี่ แต่จินนี่พยายามรั้งไว้ให้ถึงที่สุด
 
 
 
 
 
 
 
 
“สร้อย ไม่จริง”ขณะที่ยื้อแย่งเหล็กแหลมสายตาจินนี่หันไปเห็นสร้อยที่โพล่บริเวณคอคนร้ายที่สวม
หน้ากากอยู่ สร้อยรูปกุหลาบ เธอให้ฟางแล้วทำไมถึงอยู่ที่นี่หรือว่า
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฉึก
 
 
 
 
 
 
 
คนร้ายอาศัยจังหวะจินนี่เผลอแล้วแทงเข้าแต่พลาดแทงลงท้องสวย
 
 
 
 
 
 
“กรี้ดดดดดด”จินนี่ร้องออกมาอย่างเจ็บปวด คนร้ายตกใจรีบหนีออกไป
 
 
 
 
 
 
 
พรึบ
 
 
 
 
 
ไฟในห้องจินนี่ก็สว่างขึ้น ป๊อปปี้ พวกธามไทและพวกเขื่อนได้ยินเสียงรีบขึ้นมาเปิดไฟก่อนจะตกใจ
กับสิ่งที่เห็นคือจินนี่ในชุดเจ้าสาวถูกแทงลงที่ท้องสวยด้วยเหล็กแหลมที่คาท้อง
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่นะจินนี่ ธาม นายไปตามฟ้ามาดูอาการที เขื่อนไปตามผู้บำบัดปนะจำตระกูล”ป๊อปปี้พูดสั่งทุกคน
 
 
 
 
“ใครทำเธอจินนี่ ใครทำร้ายเธอ”ป๊อปปี้อุ้มจินนี่ไปที่เตียง จินนี่หายใจติดขดด้วยความเจ็บปวด
 
 
 
 
 
 
“ฮึก ไม่จริง คะ คนร้ออย ใส่ สะ สร้อย เส้น ดะเดียว กับน้องฟาง”จินนี่พูดจบก็สลบไป ป๊อปปี้นิ่งอึ้ง
เช่นเดียวกับโบว์ที่มาดูอาการและได้ยินที่จินนี่พูด
 
 
 
 
 
“ไปตามฟางมาหาชั้นโบว์”ป๊อปปี้พูดนิ่งๆ
 
 
 
 
“คุณชายคงไม่คิดว่าคุณฟางเค้าจะเป็นคนร้ายทำร้ายคุณจินนี่หรอกนะคะ”โบว์ถามป๊อปปี้
 
 
 
 
 
“ถ้าไม่ใช่ แล้วฟางไปไหนล่ะ”ป๊อปปี้พูดนิ่งๆ ในใจเขาเองก็ไม่อยากจะเชื่อ แต่ตอนนี้ ฟางไปไหน
 
 
 
 
 
 
 
 
“กรี้ดดด นี่มันอะไรกัน ทำไมถึงได้มีเรื่องบ้าๆแบบนี้ในปราสาท”แครอลร้องเมื่อเห็นจินนี่ โดยมีแจม
เข็นวีลแชร์ออกห่างห้องจินนี่
 
 
 
 
“แจมว่าต้องเป็นนังฟางแน่ๆเลยค่ะ ที่ทำร้ายคุณจินนี่”แจมรีบพูด
 
 
 
 
 
“ไม่จริง ฟางไม่มีทางทำแบบนั้นนะ”แบมและเควินรีบพูดปกป้องฟางทันที
 
 
 
 
“งั้นบอกหน่อยได้มั้ยว่าถ้าไม่ใช่ แล้วยัยนั่นหายไปไหน”แจมพูดเยาะๆ
 
 
 
 
 
“นี่อย่าบอกนะว่ายัยนั่นทำจริงๆ ยัยนั่นเลวมาก ที่กล้าทำแบบนี้ พี่ป๊อปเอางูพิษมาเลี้ยงชัดๆ”แครอล
ว่าใส่ฟางที่ตอนนี้กลายเป็นโจทก์ทั่วปราสาทว่าตกเป็นผู้ต้องสงสัยลอบฆ่าจินนี่ไปแล้ว
 
 
 
 
 
 
“ไม่จริงใช่มั้ยฟาง”ป๊อปปี้ที่กอดจินนี่อยู่ในใจร้อนรุ่มคิดถึงและเป็นห่วงฟางอย่างมาก
 
 
 
 
 
 
ก็เห็นว่าไม่อยากให้แต่งงานกันๆ นี่ไงไรเตอร์เอาใจรีดเดอร์แล้วนะ ไม่แต่งงานกันแล้ว
 
 
 
 
ยังไงก็ขอเม้นกับโหวตเยอะๆหน่อยนะจ้ะ
 
 
แต่บอกไว้เลยว่า ทนให้ป๊อปปี้ใจร้ายกับฟางไปก่อนนะ เพราะมีเอาคืนแน่นอน
 
 
และตัวละครอื่นๆกำลังจะตามมา