รักไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พ่อหนุ่มแม่หนู สนใจดูดวงมั้ยลูก”เสียงของหญิงแก่คนหนึ่งเรียกป๊อปปี้และฟางให้หันไปมองหญิง

แก่ที่นั่งอยู่ในศาลาไม้เก่าๆของรีสอร์ท

 

 

 

 

“เอ่อ ฟางพี่ไม่ค่อยเชื่อเรื่องดวงเท่าไหร่อ่ะ ยายแกจะมาหลอกเรารึเปล่า”ป๊อปปี้กระซิบบอกฟาง

 

 

 

 

“ยายไม่ใช่18มงกุฎหรอกจ้ะพ่อหนุ่ม ยายดูดวงให้ฟรีเลยนะ”ยายแก่พูด พอฟางได้ยินว่าฟรีก็รีบ

จูงมือป๊อปปี้เข้าไปดูดวงกับหญิงแก่คนนั้นทันที

 

 

 

 

“หนูคนนี้มีดวงวาสนาดีนะ เกิดมาในครอบครัวดี สิ่งแวดล้อมดีหมดทุกอย่าง”หญิงแก่เปิดไพ่ให้ฟาง

ดูก่อนจะเปิดไพ่อีกใบแล้วนิ่วหน้า

 

 

 

 

“แต่ก่อนจะเจอกับโชคที่ดี หนูจะเจอเคราะห์ใหญ่นะ มันอาจนำพามาถึงการสูญเสียครั้งใหญ่ของ

หนู”หญิงแก่พูดแล้วเปลี่ยนไปดูดวงให้ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“พ่อหนุ่ม พ่อหนุ่มเชื่อเรื่องนี้มั้ย ที่เค้าว่ากันว่าคนเรามันจะมีที่เหมาะสมของเราอยู่ที่หนึ่ง ดวงของ

พ่อหนุ่มนี่ในอนาคตเป็นมีอำนาจยิ่งใหญ่นะ”หญิงแก่พูดแต่เมือ่เปิดไพอีกใบมาพบกับไพ่Dead

 

 

 

 

 

 

“แต่ก่อนที่จะมีอำนาจพ่อหนุ่มจะต้องเจอเคราะห์ที่อาจจะถึงชีวิต”หญิงแก่พูด ปีอปปี้หงุดหงิดจะลุก

ขึ้นแต่หญิงแก่จับมือป๊อปปี้ไว้

 

 

 

 

 

“1ชีวิตอาจะหมดไปในโลกนี้ แต่จะเป็นใหญ่ในโลกหน้า”หญิงแก่พูด

 

 

 

 

 

 

“ยายพูดเรื่องอะไรน่ะ ผมขอตัว”ป๊อปปี้พูดแล้วลุกขึ้นจะออกไป หญิงแก่รั้งมือป๊อปปี้ไว้อีกครั้งก่อน

จะจับมือฟางไว้ แล้วหญิงแก่ก็ตกใจที่เห็นเส้นสีดำที่เป็นสัญลักษณ์แก่งความตายอยู่ที่มือป๊อปปี้

และด้ายสีแดงผูกที่นิ้วก้อยของป๊อปปี้เชื่อมติดกับฟาง

 

 

 

 

“หนู2คนเป็นแฟนกันหรอ”ยายแก่ถาม

 

 

 

 

“บ้าหรอยาย ไม่ใช่ค่ะ ไม่ใช่ ฟางน่ะเป็นน้องพี่ป๊อปนะคะ นี่คลานตามกันมาเลย”ฟางรีบพูด หญิงแก่

นิ่วหน้าสงสัยแล้วมองหน้าป๊อปปี้และฟางสลับกันไปมา

 

 

 

 

 

“เอ่อ ถ้าไม่มีอะไรผมขอตัวนะยาย”ป๊อปปี้พูดแล้วจูงมือฟางพาฟางเดินออกมาจากศาลาทันที

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวก่อน ฟางว่าฟางเอาเงินให้ยายดีกว่า อ้าว ยายไปไหนแล้ว”ฟางพูดแต่พอหันหลังกลับไป

กลายเป็นว่ายายคนนั้นกลับหายไปอย่างไร้ร่องรอย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เห้อ กว่าจะเลิกเรียนพิเศษ ฟางกับพี่ป๊อปก็ดันไปเที่ยวกันทั้งครอบครัวด้วยสิ”แก้วเดินออกมาจาก

ที่สอนพิเศษแล้วเดินไปขึ้นรถเมล์เพื่อจะกลับบ้าน

 

 

 

 

 

ตุ้บ ตับ พลั่ก

 

 

 

 

 

เสียงเหมือนคนทะเลาะกันในมุมตึกแห่งหนึ่งแก้วหันไปมอง

 

 

 

 

 

 

“ตำรวจ ตำรวจมา”แก้วรีบตะโกน วัยรุ่นกลุ่มนั้นรีบวิ่งหนีไป แก้วเห็นร่างชายคนหนึ่งนอนคุดคู้อยู่ก็รีบ

ไปประคองชายคนนั้นขึ้นมาทันที

 

 

 

 

 

“นาย เป็นไงมั่งให้ชั้นพาไปหาหมอมั้ย”แก้วถามชายแปลกหน้าคนนั้น

 

 

 

 

“ไม่ต้อง ไม่เป็นไรหรอกแผลแค่นี้เอง เดี๋ยวก็หายไม่ตายหรอก”ชายคนนั้นพูด

 

 

 

 

“จะบ้ารึไง เลือดออกขนาดนี้น่ะ นายหน้าตาก็ออกจะดีดันเป็นพวกชอบทะเลาะชกต่อยแบบนี้อีก

เห้อ เข้าหน้านายเลย”แก้วบ่นพลางลอบมองหน้าชายคนนั้นที่หน้าหวานเหมือนกับผู้หญิงเลย

 

 

 

 

 

“ชั้นหล่อรึเปล่า”ชายคนนั้นพูดทำให้แก้วชะงักตกใจรีบเบือนหน้าหนี

 

 

 

 

“ไอ้บ้า ไปๆ ไปพักตรงนั้นก่อนนะ”แก้วรีบพูดก่อนจะพาชายคนนั้นไปพักแล้วตกใจเมื่อเห็นแผลที่

ชายคนนั้นเป็นแผลทางยาว และที่สำคัญแก้มเนียนของชายคนนั้นมีรอยกรีดจนลึก

 

 

 

 

 

“โดนหนักขนาดนี้นายไปหาหมอเถอะนะ เอางี้เอานี่ซับแผลก่อน”แก้วพูดพลางเอาผ้าเช็ดหน้าลายมิ

กกี้เม้าส์ของตัวเองผูกไว้ที่แขนชายคนนั้น

 

 

 

 

 

“ถ้าเธออยากช่วยชั้นเธอไม่ต้องพาชั้นไปหาหมอหรอก แค่มาใกล้ๆชั้นก็พอ”ชายคนนั้นพูด แก้ว

ตกใจ แก้มแดงเล็กน้อยก่อนจะขยับเข้าไปชิดชายคนนั้น ชายคนนั้นค่อยๆเลื่อนหน้าเข้ามาใกล้แก้ว

เรื่อยๆจนแก้วตกใจแต่ไม่ขยับหนี ก่อนชายคนนั้นจะค่อยๆอ้าปากเผยให้เห็นเขี้ยวยาวก่อนจะฝังลง

ไปที่คอขาวของแก้ว

 

 

 

 

 

“อึก”แก้วที่อยู่ในภวังค์ร้องตกใจเมื่อถูกชายคนนั้นกัด ชายคนนั้นถอนปากออกมาแล้วรอให้เลือด

ไหลซึมออกมา ก่อนจะเริ่มใช้ลิ้นเลียไปตามคอนวลขาวของแก้วจนแก้วนลุกไปทั่วทั้งตัว เพราะไม่

เคยถูกผู้ชายคนไหนสัมผัสตัวแบบนี้ จนมือเรียวโอบกอดชายคนนั้น ถ้าดูภายนอกจะเหมือนชาย

หญิงแอบมาพลอดรักกันข้างซอกตึก แต่ถ้ามองใกล้ๆจะพบว่าชายคนนั้นกำลังเลียเลือดที่ไหลมาก

คอสวยของแก้วอยู่ จนแก้วเริ่มเวียนหัวหน้ามืดเริ่มเซจนชายคนนั้นกอดประคองแก้วไว้

 

 

 

 

 

 

“ขอโทษนะสาวน้อยที่ต้องทำแบบนี้งั้นเดี๋ยวชั้นไปส่งเธอที่บ้านละกัน”ชายคนนั้นพูดจบก็หลับตา

ก่อนจะพาร่างบางหายวับมาที่ห้องนอนของเธอแล้วจัดการพาแก้วนอนลงที่เตียงแล้วลบความจำเมื่อ

กี้ออกไปจากความทรงจำของแก้ว

 

 

 

 

 

“อย่างน้อยเลือดของเธอก็ช่วยชีวิตชั้นไว้นะสาวน้อย”ชายคนนั้นพูดก่อนจะโน้มหน้าลงไปจูบปาก

เรียวของแก้วโดยที่แก้วไม่รู้ตัวว่าถูกชายแปลกหน้าขโมยจูบแรกไปซะแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ้า นี่พอรู้ว่าพรุ่งนี้จะต้องกลับบ้านเลยฟินมาแช่น้ำใช่มั้ยยัยตัวแสบ”ป๊อปปี้ออกมากห้องน้ำก็เห็น

ฟางสวมชุดว่ายน้ำนั่งแช่น้ำในสระน้ำส่วนตัวในห้องแล้วมองพระจันทร์เต็มดวง

 

 

 

 

 

“พระจันทร์สวยดีเนาะพี่ป๊อป”ฟางพูด ป๊อปปี้ส่ายหน้าช้าๆก่อนจะถอดเสื้อตัวเองแล้วหย่อนตัวนั่งลง

แช่น้ำข้างๆฟางทันที

 

 

 

 

“พี่ป๊อป ถ้าคำทำนายของยายคนนั้นเป็นจริงแล้วพี่ป๊อปจะทำยังไง ฟางไม่ยอมนะ”ฟางกังวลถึงคำ

ทำนาย

 

 

 

 

“เห้อ ก็นึกว่าทำหน้าเครียดทั้งวันทำไม ที่แท้ก็เรื่องนี้ หมอดูก็คู่กับหมอเดาล่ะฟาง”ป๊อปปี้พูดแล้ว

ลูบผมฟางอย่างอ่อนโยน ฟางเห็นพี่ชายยิ้มก็เอนหัวซบลงที่ไหล่ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“ไม่เชื่ออย่าลบหลู่นะพี่ป๊อป ฟางมีพี่เป็นพี่ชายแค่คนเดียวนะ ฟางเป็นห่วง”ฟางพูดก่อนจะโผเข้า

กอดป๊อปปี้แน่น ทำไมจู่ๆหลังเปิดไพ่เธอก็รู้สึกใจหายเหมือนกับว่าเธอจะไม่ได้พบพี่ชายคนนี้ของ

เธออีกแล้ว

 

 

 

 

 

“จ้าพี่รู้ว่าฟางห่วง งั้นพี่ก็ห่วงฟางนะถ้าไม่อยากให้พี่ห่วงเรางั้นก็ลุกไปอาบน้ำแล้วนอนได้

แล้ว”ป๊อปปี้พูดยิ้มๆก่อนจะพาฟางขึ้นจากน้ำแล้วให้น้องสาวไปอาบน้ำ ส่วนเขาก็เปลี่ยนเสื้อผ้าตัวเอง

ทันทีโดยไม่รู้เลยว่าใต้ต้นไม้ใหญ่มีสายตาของคนกลุ่มหนึ่งมองอย่างมุ่งร้าย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอาล่ะเก็บกระเป๋าแล้วสินะ งั้นเราก็เตรียมตัวกลับกันได้เลย”พ่อพูดเมื่อรถของรีสอร์ทมาส่ง

ครอบครัวของป๊อปปี้และฟางที่ด้านหน้ารีสอร์ทก่อนทุกคนจะเอากระเป๋าเก็บใส่รถแล้วนั่งรถเตรียมตัว

กลับเข้ากรุงเทพ

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ๋ เมื่อกี้ท้องฟ้าก็สดใส ทำจู่ๆฟ้าถึงครึ้มแบบนี้นะ”ฟางมองกระจกข้างทางก็แปลกใจ พลางมอง

เวลาในมือถือตัวเองแล้วแปลกใจ นี่พึ่งบ่าย2โมง แต่ทำไมฟ้าถึงครึ้มแบบนี้นะ ป๊อปปี้มองตามที่ฟาง

สงสัย ส่วนพ่อและแม่ของฟางมองบรรยากาศรอบๆเริ่มอึมครึมก็สบตากันก่อนจะรีบเร่งรถไปให้ไวจาก

ป่าข้างทางทันที

 

 

 

 

 

 

“เอ้ะ ไออะไรเนี่ย”ป๊อปปี้ทักเมื่อจู่ๆรอบๆรถก็มีไอประหลาดพวยพุ่งเข้ามาล้อมรถจนพ่อของเขาต้อง

เปิดไฟสูงเพื่อส่องไล่ไอและหมอกไปจากรถก่อนที่แม่จะเปิดลิ้นชักเอาปืนกระบอกหนึ่งปละเหล็ก

แหลมสีเงินวาววับมากระชับไว้แนบลำตัว ตึง จู่ๆก็มีเสียงเหมือนคนกระโดดลงมาที่หลังคารถของ

พวกป๊อปปี้ฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“เกิดอะไรขึ้นคะพ่อ แม่”ฟางถามอย่างตกใจเมื่อได้ยินเสียงประหลาดนั่น

 

 

 

 

 

“อย่าถามมากนะฟาง ป๊อปดูแลน้องไว้ถ้าเป็นไปได้อย่าให้น้องลืมตาเลยยิ่งดี”พ่อสั่ง ป๊อปปี้จึงดึงไป

กอดแน่น ฟางรีบกอดพี่ชายตัวเองไว้

 

 

 

 

 

 

“จะรีบไปไหนล่ะท่าน หลบซ่อนมา10กว่าปีแบบนี้ถึงเวลาแล้ว”เสียงแหบแห้งของชายคนหนึ่งที่ทุบ

กระจกฝั่งพ่อของป๊อปปี้ฟางแล้วพูด พ่อของป๊อปปี้ฟางรีบเอาปืนที่แม่ส่งมาให้ยิงแสกหน้าจนปิศาจ

ตนนั้นล้มตกลงจากรถไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

“กรี้ดดด คุณคะ”เสียงของแม่ร้องเมื่อถูกปิสาจอีกตัวทุบกระจกรถแล้วจะกระชากแม่ออกจากรถ

ป๊อปปี้ตกใจหันไปเจอมีดพับของพ่อเสียบไว้ที่รถก็เปิดมันแล้วปาไปปักแสกหน้าปิศาจตัวนั้นจนกลิ้ง

ตกจากรถ

 

 

 

 

 

“ป๊อป สัญญากับพ่อแม่นะ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเราต้องดูแลและปกป้องน้องด้วยชีวิต ไม่ว่าป๊อปจะ

เป็นอะไรขอร้อง อย่าให้ฟางเป็นอะไรนะ”พ่อพูดเมื่อจุ่ๆฟ้าเริ่มมืดครึ้มอีกครั้ง

 

 

 

 

 

“พ่อ แล้วนี่มันเรื่องอะไรกัน”ป๊อปปี้ถามด้วยความไม่เข้าใจ

 

 

 

 

“สัญญากับพ่อแม่นะป๊อป”พ่อแม่พูดอีกครั้ง

 

 

 

 

 

“ครับ ผมสัญญา”ป๊อปปี้พูด พ่อแม่ยิ้มนิดนึง ก่อนควันจะหายไป พบว่ามีชายในโค้ทสีดำจำนวนหนึ่ง

มองมาที่รถนิ่ง ดวงตาเป็นสีทอง ยิ้มให้กับพ่อแม่ของป๊อปปี้ฟาง

 

 

 

 

 

ตึง

 

 

 

 

เหมือนมีแรงมหาศาลผลักรถของพวกป๊อปปี้ให้คว่ำ ฟางหวีดร้องด้วยความกลัว ป๊อปปี้ที่กอดฟางไว้

พยายามดันฟางออกไปจากรถ พร้อมกับเขา

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่นะ พ่อแม่”ฟางร้องไห้ตกเมื่อรถคันนั้นมีไฟลุกและระเบิดขึ้นอย่างแรง ป๊อปปี้กลัวว่าฟางเป็น

อะไรก็ดันฟางล้มลงไปกองกับพื้น

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรนะฟาง”ป๊อปปี้ค่อยๆพูดเมื่อคลายกอดฟาง ฟางอึ้งเมื่อเห็นเศษกระจกรถแทงเข้าที่อกข้าง

ซ้ายของป๊อปปี้จนทะลุ

 

 

 

 

 

 

“กรี้ดดดด”ฟางกรีดร้องสุดเสียงเมื่อเห็นพี่ชายของเธอเป็นแบบนั้นก่อนจะล้มพับใส่เธอ

 

 

 

 

 

 

ถ้าสงสัยในตัวป๊อปปี้ฟางมากบอกเลยว่าให้ติดตามฟิคเรื่องนี้นะจ้ะ บอกเลยว่าเรื่องน่ะเป็น

อะไรที่คาดไม่ถึงเหมือนเดิมแน่นอน

 

ฝากเรื่องนี้ด้วยนั้นขอเม้นกับโหวตด้วยน้าาาาา