รักไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟาง ป๊อป เดี๋ยวหยุดยาวนี้เราไปเที่ยวทะเลกันนะลูก พอดีพ่อกับแม่น่ะได้บัตรส่วนลดของรีสอร์ทนี้

จากเจ้านายมา”พ่อของป๊อปปี้และฟางเดินมาพร้อมกับแม่แล้วบอกให้2พี่น้องที่กำลังเล่นเกมส์อยู่ที่

ห้องนั่งเล่น

 

 

 

 

 

 

“ว้าว รีสอร์ตที่นี่อยู่ที่ภูเก็ตซะด้วย ฟางยังไม่เคยไปภูเก็ตเลย งั้นฟางไปซื้อชุดว่ายน้ำเตรียมไว้เลยดี

กว่า”ฟางอ่านบัตรส่วนลดแล้วพูดอย่างตื่นเต้นก็จะรีบลุกขึ้น ป๊อปปี้รีบดึงหางเปียของฟางทันที

 

 

 

 

 

 

“เหอะๆ จะไปซื้อชุดว่ายน้ำ เอ เมื่อกี้พี่จำได้ว่าคนแถวนี้บอกขอพักสมองจากทำการบ้านเล่นเกมส์

ซักตาถ้าแพ้จะกลับไปทำ ไปทำการบ้านเลย เนี่ยแพ้พี่แล้วเนี่ย”ป๊อปปี้พูดแล้วชี้ให้ดูในจอทีวีที่ฟาง

แข่งรถแพ้ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อปใจร้าย การบ้านเลขอ่ะย้ากยาก สงสารน้องฟางคนสวยหน่อยสิ ฮือๆ”ฟางนั่งลงข้างป๊อปปี้

แล้วแกล้งง้อแงป๊อปปี้หมั่นไส้โยนหมอนที่โซฟาใส่ฟางทันที

 

 

 

 

 

“ป๊อปไปแกล้งน้องเค้าอีกแล้วนะ พอเลยๆ”แม่ดุป๊อปปี้ ฟางยิ้มก่อนจะสิ่งไปกอดแม่เพื่อนอ้อมทันที

 

 

 

 

 

 

“อ่ะๆให้เวลา10นาที ไปนั่งที่โต้ะ ไม่เข้าใจข้อไหนถามพี่ เดี๋ยวจะช่วยแล้วเราจะได้ไปซื้อชุดว่ายน้ำ

กัน”ป๊อปปี้พูดจบฟางยิ้มดีใจก่อนจะวิ่งไปที่โต้ะส่วนป๊อปปี้ส่ายหัวขำๆก่อนจะลุกไปช่วยฟางทำการ

บ้านจนเสร็จ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ๆพี่ป๊อป ชุดนี้นะๆ”ฟางชี้ไปที่ทูพีชสีเหลืองที่หุ่นใส่อยู่

 

 

 

 

“เป็นเด็กเป็นเล็กแต่งทำไมแบบนี้”ป๊อปปี้ดุ

 

 

 

 

 

 

“งั้นชุดนี้ก็ได้มีเชอรี่ด้วย”ฟางชี้ไปที่ทูพีชผูกคออีกชุดนึง

 

 

 

 

 

“ผูกคอแบบนั้นหลุดง่ายไม่เอา”ป๊อปปี้ส่ายหัว

 

 

 

 

 

 

“นี่พี่ป๊อปตกลงจะเอายังไง โน่นก็ไม่ได้นี่ก็ไม่เอา นี่ฟางใส่ชุดนะไม่ใช่พี่สักหน่อย”ฟางพูดอย่าง

หงุดหงิดไม่ว่าจะเสนอชุดอะไรไปป๊อปปี้ก็ไม่เห็นด้วยสักชุด

 

 

 

 

 

 

 

“แต่พี่เป็นพี่เรา ดังนั้นพี่มีสิทธิ์ที่จะเลือกว่าชุดไหนผ่าน หรือไม่ผ่าน”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

“อ่ะๆ งั้นเลือกให้ฟางเองเลยละกัน หึ่ย”ฟางหงุดหงิดอดอกเชิดใส่พี่ชาย ป๊อปปี้ส่ายหน้าก่อนจะเดิน

ไปที่ชุดว่ายน้ำสีชมพูลายจุดแบบวินเทจแล้วหยิบมาทาบให้ฟาง

 

 

 

 

 

“ชุดนี้ล่ะไม่โป๊เกินไป น่ารักสมกับวัยดี”ป๊อปปี้พูดเพราะรู้ส่าน้องสาวชอบสีชมพู ฟางยิ้มก่อนจะเดิน

ไปจ่ายเงินแล้2พี่น้องก็เดินมาจนถึงร้านถ่ายรูปสติ๊กเกอร์

 

 

 

 

“นี่พี่ป๊อป ไม่ได้ถ่ายรูปสติ๊กเกอร์กันนานแล้วเนาะ ไปถ่ายรูปกันเถอะ”ฟางยิ้มก่อนจะจูงมือพี่ชาย

เข้าไปในร้านแล้วถ่ายรูปด้วยกันก่อนจะเอารูปสติ๊กเกอร์ที่ได้มาแปะที่เคสมือถือคนละรูป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอาล่ะเด็กๆ ถึงแล้วนะ”พ่อพูดแล้วให้ฟางและป๊อปปี้ลืมตาตื่นมาดูวิวรีสอร์ทสุดหรู

 

 

 

 

“ว้าว สวยมากเลย สระว่ายน้ำส่วนตัวด้วย”ฟางวิ่งไปที่ห้องนอนแล้วกระโดดที่เตียงก่อนจะเปิดประตู

เลื่อนมาเอสระว่ายน้ำส่วนตัวของแต่ละห้องทันที

 

 

 

 

 

 

“เอาล่ะ เดี๋ยวถ้าอยากจะเล่นน้ำก็ไปเล่นนะ มีทั้งสระรวมสระเดี่ยว พ่อกับแม่อยู่ห้องข้างๆว่ะไปสปา

สักหน่อย เจอกันตอนอาหารเย็นนะ”แม่พูดแล้วหิ้วกระเป๋าไปอีกห้องทันที

 

 

 

 

 

 

“เอ้าๆ นอนขวางแบบนี้แล้วพี่นอนยังไงน่ะ”ป๊อปปี้เหล่มองฟางที่นอนกางเต็มเตียง

 

 

 

 

 

“งั้นนอนไม่ได้พี่ป๊อปก็นอนโซฟาสิ เตียงนี้กว้างสบายจัง”ฟางพูดแล้วกลิ้งไปมาบนเตียง

 

 

 

 

 

“ให้พี่นอนล่างงั้นหรอ นี่แน่ะๆ”ป๊อปปี้กระโดดขึ้นเตียงแล้วจี้เอวน้องสาว ฟางหัวเราะคิกคักก่อนะไม่

ยอมพลิกตัวมาคร่อมพี่ชายเพื่อนจะแกล้งกลับ

 

 

 

 

 

“อ๊ะ”ฟางร้องเมื่อจะกลิ้งตกเตียงไปกับป๊อปปี้ แต่ชายหนุ่มดันแขนัวเองไว้ทำให้คนตัวเล็กหนุนอก

กว้างตัวเองทันที

 

 

 

 

 

ตึกๆ

 

 

 

 

จู่ๆเสียงหัวใจของป๊อปปี้ก็เต้นรัวไม่เป็นจังหวะ

 

 

 

 

 

“อ๊ะ พี่ป๊อปใจเต้นด้วย”ฟางที่นอนหนุนอกกว้างก็พูดเมื่อได้ยินเสียงหัวใจของพี่ชาย

 

 

 

 

 

 

“ก็คนมันเหนื่อยนินา ไปเปลี่ยนชุดเลย เดี๋ยวจะได้ไปเล่นน้ำกัน”ป๊อปปี้พูดก่อนจะสั่งให้ฟางไป

เปลี่ยนเสื้อผ้า ส่วนเขาเองก็เปลี่ยนด้านนอกมันนี่ล่ะ แล้วป๊อปปี้ก็จูงมือน้องสาวมาที่

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊า พี่ป๊อป ตรงนี้มีที่ชมวิวด้วยล่ะสวยม้าก”ฟางที่เล่นน้ำกบป๊อปปี้จนเหนื่อยก็เดินมาตรงทางเดินริม

น้ำที่มีเบาะมากมายให้คนนั่งชมวิวทะเลและธรรมชาติจากภูเขา

 

 

 

 

 

“เรามาถ่ายรูปด้วยกันดีกว่าเนาะ เพราะวิวสวยๆก็เหมาะกับคนสวยๆอย่างฟาง”ฟางพูดแล้วยิ้ม ป๊อปปี้

จึงดันหัวฟางเบาๆก่อนจะให้พนักงานที่ผ่านไปแถวนั้นถ่ายรูปให้เขา

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ”ป๊อปปี้ร้องเมื่อกำลังจะถ่ายอีกรูปฟางก็โผเข้ากอดป๊อปปี้ ทำให้อกเล็กๆเบียดอกกว้างของชาย

หนุ่มทันที

 

 

 

 

 

 

“รูปนี้สวยจัง เดี๋ยวกลับบ้านฟางจะเอาไปอวดเพื่อนว่าเรามาเที่ยวที่นี่ด้วยกันเนาะ”ฟางพูดแล้วยิ้ม

สักพักพ่อกับแม่ฟางก็กลับมาจากสปาก่อนบอกให้ป๊อปปี้และฟางไปอาบน้ำเพื่อจะไปทานอาหารเย็น

ด้วยกัน

 

 

 

 

 

 

“เอ้าๆ ค่อยๆกินสิ ดูสิปากเลอะหมดแล้ว”ป๊อปปี้พูดพลางเอามือเช็ดปากฟางที่ทานข้าวเลอะทำให้

พ่อกับแม่มอง2พี่น้องคู่นี้ด้วยความเอ็นดู

 

 

 

 

 

 

“แกะปูให้หน่อยสิๆ”ฟางอ้อนพี่ชายให้แกะปู ป๊อปปี้ส่ายหัวนิดนึงก่อนจะแกะปูให้ฟาง แล้วก็แกล้ง

ด้วยการจะกินเองแต่ฟางหน้างอเลยจัดการป้อนปูที่แกะให้ฟางทันที

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวพรุ่งนี้ฟางว่าจะเดินไปตรงทางเดินตรงนั้นหน่อยนะคะพ่อแม่”ฟางพูดเมื่อทานข้าวเสร็จแล้วขอ

พ่อกับแม่ทันที

 

 

 

 

“มันเปลี่ยวะตาย อันตราย”พ่อเหมือนะไม่ให้ ฟางรีบหันไปหาป๊อปปี้ให้ช่วยพูด

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวผมไปกับน้องเองก็ได้ครับพ่อ แม่ไม่ต้องห่วง”ป๊อปปี้พูดก่อนจะพาฟางกลับมานอนที่ห้อง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ใครน่ะ”ฟางเดินมาตามเปลี่ยวและมือก่อนจะเห็นเงาตะคุ่มๆกำลังนั่งทำอะไรบางอย่างอยู่

 

 

 

 

 

พรึบ

 

 

 

 

เมื่อชายคนนั้นหันมาฟางต้องตกใจเมื่อเห็นว่าเป็นป๊อปปี้กำลังดูดเลือดจากต้นคอสาวคนหนึ่ง

 

 

 

 

 

“กะ กรี้ดดดด”ฟางตกใจร้องออกมาแล้วพบว่าเธอเองนั้นฝันไป

 

 

 

 

 

“อะไรกันน่ะฟาง กรี้ดซะเสียงดังเลย ฝันร้ายหรอ”ป๊อปปี้งัวเงียลืมตาตื่นมาแล้วถามฟาง

 

 

 

 

“พี่ป๊อป ฮือๆ”ฟางโผเข้ากอดป๊อปปี้แน่นด้วยความกลัว ฝันนั้นมันเหมือนจริงมาก

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรนะเป็ดน้อยของพี่ มันก็แค่ฝันร้าย มาหลับเถอะนะเดี๋ยวพรุ่งนี้เราจะได้ไปเที่ยวกันต่อ

ไง”ป๊อปปี้พูดแล้วกอดปลอบน้องสาวให้สงบสติและหลับไปทั้งๆที่กอดชายหนุ่มแน่น เหมือนกลัวว่า

พี่ชายคนนี้ของเธอจะเป็นอะไรไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่เราพาลูกมาหลบไกลถึงที่นี่แล้ว หวังว่าช่วงพระจันทร์เต็มดวงนี้พวกนั้นคงตามหาพวกเราที่บ้าน

ไม่เจอนะคะ”แม่ของป๊อปปี้และฟางพูดขึ้นเมื่อเห็นพ่อนั่งดื่มเบียร์ที่ระเบียงแล้วมองไปที่พระจันทร์

เต็มดวง

 

 

 

 

“พวกนั้นเป็นนักแกะรอยที่เก่งมาก หวังว่ามันจะตามตัวพวกเราไม่เจอ”พ่อพูดนิ่งๆแม่จึงจับมือพ่อไว้

 

 

 

 

 

“ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นพ่อน่ะทำดีที่สุดแล้วนะ แม่ดีใจที่พ่อเลือกไม่กลับไปในเส้นทางนั้น”แม่พูด

ก่อนจะยิ้มให้กำลังใจพ่อแล้วกอดพ่อไว้แน่น

 

 

 

 

 

“ร้อนอ่ะ กลับกันเถอะนะฟาง”ป๊อปปี้ที่สวมหมวก สวมแว่นกันแดด เดินตามฟางที่สวมหมวกแล้ววิ่ง

มาตามทางเดินอย่างตื่นเต้นไม่กลัวแสงแดดเลย

 

 

 

 

 

“อย่าบ่นมากป่ะพี่ป๊อป ตัวบอกว่าจะมาดูแลเค้าแล้วห้ามบ่น”ฟางหันไปดุป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

“เอ้า ก็มันร้อนนี่นา ซันบล็อกที่ทามันจะละลายหมดแล้วนะ”ป๊อปปี้บ่นอุบ ฟางส่ายหน้าขำ

 

 

 

 

 

“พี่นี่น้า ไม่เข้าใจจริงๆว่ากะอีแค่แสงแดดแค่นี้ทำเป็นไม่ชอบ ตัวเองอ่ะขาวจะตายแดดแค่นี้ไม่ดำ

หรอก นี่ถ้าเป็นเอ็ดเวิร์ดนะฟางจะไม่ว่าซักคำเลย เพราะเอ็ดเวิร์ดเวลาตัวโดนแสงแดดก็จะตัวเป็นเพ

ชรวิบวับๆ เท่มาก”ฟางพูดพลางเช็ดหน้าให้พี่ชายไปก่อนจะวกเข้าเรื่องแวมไพร์ทไวไลท์ที่เธอคลั่ง

ไคล้อีกจนได้

 

 

 

 

 

 

“พอเลย พูดถึงหมอนั่นอีกละ ไม่เข้าใจทำไมสาวๆถึงได้ชอบนัก พวกผีดูดเลือด”ฟ๊อปปี้เดินหนีฟาง

แล้วบ่น ฟางเมื่อได้ยินป๊อปปี้พูดถึงผีดูดเลือดก็นึกถึงฝันเมื่อคืน ก็เดินไปกอดแขนพี่ชายแน่น

 

 

 

 

 

“อะไรเนี่ย นี่อย่าบอกนะว่าแอบเช็ดเหงื่อน่ะ”ป๊อปปี้เหล่มองฟางที่กอดแขนตัวเองแน่น

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อปเค้ารักพี่ป๊อปนะ ตัวเป็นพี่ชายเค้าแค่คนเดียว เค้าต้องบ้าตายแน่ๆถ้าตัวเป็นอะไรไป”ฟางพูด

แล้วกอดแขนปีอปปี้แน่นจนป๊อปปี้ชะงักที่จู่ๆน้องสาวก็มาแปลกแบบนี้

 

 

 

 

 

“อะไรเนี่ยยัยเป็ดน้อยมาทำซึ้งอะไรกลางแดดเนี่ย พี่น่ะไม่เป็นอะไรหรอกน่า ดูสิแข็งแรงจะตาย จะ

อุ้มเราลงเนินนี้ไปยังไหว”ป๊อปปี้พูดยิ้มๆ

 

 

 

 

 

“แน่นะ งั้นจัดเลยละกัน”ฟางเงยหน้าแล้วยิ้มก่อนจะกระโดดขี่หลังพี่ชายแล้ววิ่งลงเนินไป

 

 

 

 

 

 

 

“โอย หลังพี่จะหักมั้ยเนี่ย คนอะไรหนักอย่างฮิปโปน้ำ โอ้ย”ป๊อปปี้ที่ลงเนินมาก็บ่นจึงโดนฟางซัด

เข้ากลางหลังดังบึก

 

 

 

 

 

 

“บ่นมาก ตัวเองพูดเองนี่นาดูสิหอบเป็นลุงเชียว555”ฟางลงจากหลังป๊อปปี้แล้วหัวเราะเยาะพี่ชาย

ตัวเองที่หอบหายใจเหนื่อย้ป็นลุงแบบนั้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พ่อหนุ่มแม่หนู สนใจดูดวงมั้ยลูก”เสียงของหญิงแก่คนหนึ่งเรียกป๊อปปี้และฟางให้หันไปมอง

 

 

 

 

 

เห้อ ครอบครัวของป๊อปฟางนี่อบอุ่นจังเลยเนาะ ตอนหน้าเเล้วล่ะที่ฟางจะสูญเสียคนที่รักไปหมดเลย

 

 

 

 

 

 

 

 

อย่าลืมเม้นกับโหวตน้า ฝากเรื่องนี้ทีๆๆๆๆ พอดีอยากลองเปลี่ยนมาเป็นแนวแวมไพร์บ้าง