พรหมรักลวงใจ

"คุณภาณุคะ"ฟางเดินมาปลุกเมื่อเตรียมอาหารเช้าไว้ที่โต๊ะเรียบร้อย
 
"หืม...."
 
"ลุกมาล้างหน้าแปรงฟัน แล้วไปทานข้าวค่ะ"
 
"ง่วง...."ป๊อปปี้บอก
 
"ง่วงอะไรล่ะคะ ลุกมาเลยค่ะ เราจะไปตามคุณจินนี่ไม่ใช่เหรอคะ"ฟางว่า
 
"อืมๆรู้แล้วๆ"ชายหนุ่มลุกขึ้นไป ฟางมองอย่างเหนื่อยใจก่อนจะไปรอเขาอยู่
ที่โต๊ะทานข้าว พอป๊อปปี้อาบน้ำเสร็จก็เดินออกมากินข้าวกับฟาง
 
"หิวเลย"ป๊อปปี้บอก
 
"โจ๊กใส่ไข่ใส่หมูสับของคุณภาณุ"
 
"ขอบคุณครับ"ป๊อปปี้ยิ้มหวานจนฟางหน้าแดง
 
"ไม่เป็นไรค่ะ"เธอก้มหน้าก้มตากินโจ๊กในชามตัวเอง
 
"อร่อยไหม"ป๊อปปี้มองโจ๊กในชามของฟางที่ใส่ทุกอย่างใส่พริกป่นเยอะๆ
จนสีโจ๊กมันออกแดงๆ
 
"ก็อร่อยค่ะ แต่เผ็ด"ฟางบอก
 
"ขอชิมของเธอหน่อยสิ"
 
"แต่คุณภาณุไม่ชอบทานเผ็ดไม่ใช่เหรอคะ"เธอว่า
 
"เธอนี่รู้ข้อมูลฉันไปซะหมดจริงๆนะ"ป๊อปปี้พูด
 
"ฟางเป็นว่าที่ภรรยาคุณนะคะ"
 
"อยากเป็นจริงๆเหรอ"ชายหนุ่มสบตากับหญิงสาวนิ่ง
 
"อยากสิคะ ก็ฟาง......."
 
"ฉันเห็นเธอจริงจังกับฉันขนาดนี้ ฉันก็รู้สึกผิดกับเธอขึ้นมา"
 
"คุณภาณุไม่ได้รักฟางเหรอคะ"ฟางชะงัก
 
"ไม่มีอะไรหรอก ฟาง เธออย่าคิดมากไปเลยนะ ฉันก็พูดไปเรื่อย"
 
"ฟางอิ่มแล้วล่ะค่ะ ขอตัวไปเก็บข้าวของก่อนล่ะกันนะคะ"ฟางเดินลุก
ออกไปจากโต๊ะอาหาร
 
"เฮ้อ...ไม่น่าปากพล่อยเลยเรา งอนอีกแล้วสิเนี่ย"ป๊อปปี้บ่นกับตัวเองเบาๆ
ก่อนจะกินโจ๊กจนหมดชาม
 
ต่อมา
"มาค่ะ เดี๋ยวฟางช่วยถือนะคะ"ฟางเข้าไปช่วยยกกระเป๋าเดินทางของป๊อปปี้
 
"ฟางหายงอนฉันรึยัง"ป๊อปปี้เอ่ยถาม
 
"รีบไปเถอะค่ะ"ฟางบอกก่อนจะเดินนำไปที่รถ
 
"ฟาง เดี๋ยวสิ รอฉันด้วย"ป๊อปปี้รีบตามไป
 
"บ้านแม่ของคุณจินอยู่ไกลไหมคะ"ฟางถาม เมื่อเขาและเธอขึ้นมานั่ง
บนรถแล้ว
 
"ขับไปจากนี่ก็ไม่ไกลเท่าไหร่หรอก ฟางคือเรื่องเมื่อเช้าน่ะ เธอไม่ได้
คิดอะไรใช่ไหม"
 
"ไม่หรอกค่ะ"ฟางบอกไปแบบนั้นแต่แววตากลับไม่ใช่เลย
 
"ก็ดีแล้ว ฉันคิดว่าเธอจะเก็บเอามาคิดมากซะอีก"
 
"ค่ะ คุณภาณุไม่ต้องกังวลหรอก ฟางไม่ได้คิดอะไรแล้ว"ฟางยิ้มเพื่อให้เขา
สบายใจ ป๊อปปี้เห็นแบบนี้ก็ไม่ได้ซักถามอะไรหญิงสาวข้างกายอีกเลย
 
 
"อัพแล้ว  ๆๆๆๆๆ คร้า