รักสุดท้ายของนายเพลย์บอย

Poppy part
 

น.

 
หน้าบ้านฟาง
 
“ขอบคุณนะค่ะพี่ป๊อปที่ส่งฟาง”ฟางพูด
 
“เปลี่ยนจากคำของคุณเป็นอย่างอื่นได้มั้ย”ผมพูดแล้วส่งสายตาเจ้าเลห์ไปให้ยัยกระต่ายตัวน้อย
 
“ฟะ ฟางไม่มีอะไรให้พี่ป๊อปหรอกค่ะ แล้วฟางก็ขอบคุณไปแล้วด้วย ฟางไปนะค่ะ” ฟางพูดแล้วทำท่าจะเปิดประตูไป หึ แต่
มีหรือที่ผมจะปล่อยเธอไปง่ายๆ ผมยังไม่ได้ในสิ่งที่ผมต้องการเลยนะ
 
ฟุบ!!! ผมรั้งแขนของฟางไว้ แต่ผมคงกระแรงพลาดไปหน่อยทำให้ฟางมานั่งอยู่บนตักผมนะสิ
 
“O_O พะ พี่ป๊อป ปล่อยฟางเดี๋ยวนี้ นะ อุ๊บ!!!”เสียงของฟางถูกกลืนหายไปหลังจากที่ริมฝีปากของผมกับเธอแตะกัน เธอดู
 
จะตกใจไม่น้อยแต่ก็จูบตอบผมได้อย่างร้อนแรงไม่แพ้กัน
 
“อือออ”ฟางส่งเสียงประท้วง ทำให้ผมต้องถอนริมฝีปากออก
 
“หวานจัง”ผมพูดพร้อมเลียริมฝีปากตัวเองเบา ซึ่งมันทำให้ฟางเขินจนหน้าแดง
 
“บะ บ้า ฟะ ฟางไปก่อนนะค่ะ เอ่อ ฝันดีค่ะ”ฟางพูดแล้วลงจากรถไปทันที
 
‘ฝันดีเหรอ’ หึ คืนนี้มันยังไม่จบหรอก
 
ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาต่อสายหาเพื่อนๆของผมทันที
 
(ตู๊ดๆ ฮัลโลไอ่ป๊อปส่งฟางเสร็จยังว่ะ รอจนรากงอกแล้วเนี่ย) ไอ่โมะพูดโดยที่มีเสียงดนตรีแทรกเข้ามา หึ มันคงจะถึงแล้ว
สินะ
 
“เออ กำลังไปเดี๋ยวนี้แหละ บอกสาวๆรอก่อนนะ”ผมบอก
 
(เออ รีบๆ ตู๊ดๆๆ) แล้วสายก็ตัดไป
 
หน้าผับ

น.

บรื้นน!!! เอี๊ยดดด!!!
 
เสียงเครื่องยนต์จากรถสปอร์ตสีดำดุดังกระหึ่มที่หน้าผับ มาพร้อมกับร่างสูงประมาณ 180 เซนติเมตร รูปร่างไม่หนาไม
บาง โดยมีเสื้อยืดสำดำกันกางเกงขายาวสีดำสวมทับด้วยเสื้อหนังสีดำราคาแพง
 
 
ทันทีที่ผมก้าวเข้ามาในผับแห่งนี้ทุกสายตาก็หันมามองผมเป็นตาเดียว พร้อมกับเสียงกรี๊ดกร๊าดเบาจากสาวๆบริเวณนั้น
 
“เฮ้ย ป๊อปยังฮอตเหมือนเดิมนะ”ไอโมะทักขึ้น
 
“หึหึ ของมันแน่อยู่แล้ว”ผมพูดแล้วล้มตัวนั่ง
 
“แล้วพวกเราหนีมาเที่ยวแบบนี้พวกผู้หญิงจะไม่โกรธเหรอว่ะ”เคนตะพูด
 
“ก็อย่าให้รู้สิว่ะ”ไอเขื่อนพูด
 
“ใช่ พวกเราไม่บอกซะอย่าง ใครมันจะไปบอกว่ะ”จองเบพูดแล้วกรอกเหล้าเจ้าปาก
 
“เออ พอๆ แล้วจะมานั่งอยู่เฉยๆเหรอว่ะ ไม่สอยสาวกับบ้านบ้างหรือไงว่ะ”เคนตพูด
 
“ฉันว่าอีกสักพักแหละว่ะ แต่ไอป๊อปคงไม่ต้องไปหาแล้วล่ะ”ไอโมะแล้วพยักพเยิดไปทางโต๊ะโต๊ะหนึ่งไม่ไกล มีผู้หญิงคน
หนึ่งจ้องผมอย่างเชิญชวน แบมนั่นเองและเมื่อเธอเห็นว่าผมหันไปเธอก็ยิ้มแล้วเดินมาที่ผมทันที
 
“โห วันนี้แบมสวยว่ะ”ไอเขื่อนพูดขึ้นเมื่อเห็นเธอชัดๆ ร่างบางในชุดเกาะอกสีแดงเพลิงที่แสนจะรัดรูป แถมยังเกล้าผมเผยให้เห็นต้นคอระหงส์อีก
 
“สวัสดีค่ะ ขอนั่งด้วยคนได้มั้ยค่ะ”เธอพูด
 
“ได้เลยครับแบม”ผมตอบ
 
“ดีใจจังที่คุณยังจำแบมได้”แบมพูด
 
หึ ผมจำได้ว่าผมเขี่ยเธอทิ้งไปแล้ว แต่ถ้าเธอต้องการผมก็จะสนองให้
 
 
The and Poppy part
 
 
Fang part
 
“อืม โทรศัพท์ของฉันอยู่ที่ไหนกันเนี่ย”ฉันพูดพลางพยายามหาโทรศัพท์ในกระเป๋าต่างๆ
 
“หรือว่าจะอยู่บนรถพี่ป๊อป โทรไปบอกพี่ป๊อปให้เก็บไว้ให้ดีกว่า”ฉันพูดแล้วลุกขึ้นไปคว้าโทรศัพท์บ้านทันที
 
 
(ตู๊ดๆๆๆๆๆ) ทำไมไม่มีคนรับนะ
 
“โทรไปที่เบอร์บ้านดีกว่า”
 
(ตู๊ดๆ ฮัลโล บ้านจิระคุณค่ะ) เสียงป้าพรดังขึ้น ไม่ต้องสงสัยนะว่าทำไมฉันถึงรู้จัก ก็เพราะฉันไปที่บ้านของพี่ป๊อปบ่อยๆนะ
สิ >_<
 
“ป้าพรค่ะ นี่ฟางเองนะค่ะ”ฉันพูดไป
 
(อ้าว หนูฟางมีอะไรหรือเปล่าค่ะ) ป้าพรถาม
 
“เอ่อคือ ฟางลืมโทรศัพท์ไว้ที่รถของพี่ป๊อปนะค่ะ ป้าพรช่วยไปเก็บไว้ให้หน่อยได้มั้ยค่ะ คือฟางโทรหาพี่ป๊อปแล้วแต่พี่ป๊อป
ไม่รับโทรศัพท์น่ะค่ะ” ฉันร่ายยาว
 
(อ๋อได้ค่ะ แต่ว่าคงต้องรอให้คุณป๊อปกลับมาก่อนนะค่ะ เพราะคุณป๊อปเอารถไป) พี่ป๊อปเอารถไป? นี่พี่ป๊อปยังไม่ถึงบ้าน
อีกเหรอ
 
“ป้าพรค่ะ พี่ป๊อปยังไม่ถึงบ้านอีกเหรอค่ะ”ฉันถาม
 
(กลับมาแล้วค่ะ แต่ก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วก็ออกไปแล้วค่ะ) ป้าพรตอบ
 
“ออกไปแล้ว ออกไปไหนค่ะป้า”ฉันถามด้วยความสงสัย
 
(ไปผับค่ะ ไปกับพวกคุณโทโมะ คุณเขื่อน คุณเคนตะแล้วก็คุณจองเบค่ะ เห็นบอกว่าเบื่อๆน่ะค่ะ เอะ!แล้วคุณฟาไม่รู้เหรอ
ค่ะ) ป้าพรถาม
 
 
“อะ อ๋อ รู้แล้วค่ะ ขอบคุณน่ะค่ะป้า”ฉันพูดด้วยเสียงเยือกเย็น
 
(ค่ะ ไม่เป็นไรค่ะ ฝันดีนะค่ะหนูฟาง ตู๊ดๆๆๆ) ปลายสายตัดไป หึ หนีเที่ยวงั้นเหรอพี่ป๊อปเดี๋ยวได้รู้กัน
 
 
The and Fang part
 

ป๊อปลืมไปหรือป่าววว  ว่าฟางน่ะแสบแค่ไหนนน
 
เม้น โหวตกันบ้างน๊าาาาาาาา