ที่เดิมตรงนั้น

 

           หลังจากนั้นป๊อปปี้กับฟางก็คุยกับผ่านไลน์ตลอด ตอนนี้พวกเขามีความสุขกันมากจนกระทั่ง ฟางได้ข่าวเกี่ยวกับแฟนคลับที่เพิ่งเสียชีวิตไป ก็รู้สึกเศร้า เสียใจ มากพอสมควรเพราะเธอเองก็สนิทกับแฟนคลับคนนี้มากพอสมควร เช่เดียวกับแก้วและเฟย์

 

 

 

" พี่ฟางรู้ข่าวหรือยัง "เฟย์ที่เดินเข้ามาหาฟางที่กำลังนั่งคุยไลน์กับป๊อปปี้อยู่ในห้องนอน

 

 

 

 

"หืม..ข่าวไรอ่ะเฟย์" ฟางผละออกจากหน้าจอโทรศัพท์แล้วถามน้องสาวตัวดีที่มีสีหน้าไม่ค่อยดี

 

 

 

 

"พี่จำแคทได้ไหม..ที่เป็นแฟนคลับเราอ่ะ" เฟย์พูดพร้อมน้ำตาที่ไหลออกมา

 

 

 

"เฟย์ใจเย็นก่อน แคทหรอจำได้สิเป็นแฟนคลับพวกเรามาตั้งแต่อัลบั้มแรกเลยนิจะลืมได้ไง แต่เอทำไมช่วงนี้พี่ไม่ค่อยเห็นเลยอ่ะ ว่าแต่เราถามทำไมแล้วนี่เป้นอะไรร้องไห้ทำไม " ฟางถามน้องสาวอย่างเป็นห่วง

 

 

 

 

"ฮืออ แคทเสียแล้วพี่ฟางง ฮือออ "เฟย์ปล่อยโฮออกมาอย่างเต็มที่ โดยที่ฟางเมื่อได้ยินก็ค้างแล้วน้ำตาก็ค่อยๆๆไหลออกมา

 

 

 

 

"เฟย์รู้ได้ไง ชัวร์หรอ "ฟางถามเฟย์เสียงสั่น

 

 

 

 

"อืม ... ฮืออ พี่ฟางเฟย์ ฮืออ "เฟย์พูดพร้อมกอดฟาง

 

 

 

 

" เฟย์ ... ไม่เอาหน่าถ้าแคทรู้ว่าเราเป็นบบนี้จะไม่ไดีน่ะ เรามีนัดกับพี่สิงห์ไม่ใช่หอ ไปเถอะอย่าให้พี่เค้ารอนาน " ฟางพูด เสียงสั่นๆๆใส่เฟย์

 

 

 

 

" อึก อืมม เฟย์ว่าจะไปทำบุญ ให้แคทด้วยอ่ะพี่ฟาง"เฟย์พูด

 

 

 

 

" อืมดีแล้วพี่ว่าว่างๆๆจะไปเหมือนกัน ส่วนเรื่องไปงานศพเดี๋ยวเราค่อยมาว่ากันน่ะแล้วแก้วรู้หรือยัง"ฟางถามเฟย์ที่กำลังเช็ดน้ำตาอยู่ เฟย์พยักหน้าแล้วก็บอกลาฟางแล้วเดินออกไป

 

 

 

 

ตริ้ง...ตริ้ง...

 

   "ทำไรอยู่ครับ นี่อยากบอกว่าเวียดนามอ่ะเขาขี่จักรยานกันเยอะมากอ่ะป๊อปนี่แถบเดินชน555" 

 

 

 

 

     "ฟาง... " 

 

 

 

 

     "อยู่ไหม......ตอบหน่อยสิอ่านแล้วอ่ะ เป็นอะไรหรือเปล่า...." 

 

 

 

 

      ฉึก ฉึก...

 

 

       " เปล่าหรอก ..." ฟางส่งสข้องความเสียงแทนการพิมพ์เธอมือสั่นจนทำพิมพ์ไม่ไหวแล้ว แต่น้ำเสียงขงเธอก็สั่นไม่แพ้กัน 

 

 

    

       

  ตริ้ง  ตริ้ง...

 

 

    "เกิดอะไรขึ้นฟางทำไมเสียงสั่นขนาดนี้ บอกป๊อปมาเดี๋ยวนี้น่ะ ....." 

 

 

 

 

     .............

 

 

 

 

      "ฟาง..อย่าเงียบแบบนี้ป๊อปขอร้อง.. งั้นรับสายหน่อยน่ะ" ป๊อปปี้พิมพ์ไลน์หาร่างบางด้วยความเป็นห่วง 

 

 

 

 

 

ครืดดด ครืดดดดดด ครืดดดดดครืดดดดด ครืดดดดด

 

 

"ฮะ ฮัลโหล .... "ฟางกรอกเสีงที่พยายามควบคุมไใ่ให้สั่นใส่ลงไป

 

 

 

"ฟางเกิดอะไรขึ้น ร้องไห้ทำไม " ป๊อปปี้ถามร่างบางอย่างเป็นห่วง

 

 

 

"ฟาง...ฌกิดอะไรขึ้น .." ป๊อปปี้ที่เห็นว่าร่างบางไม่ตอบกลับกก็ทิ้งระยะเวลาสักพักแล้วถามอีกครั้ง

 

 

 

"ป๊อป....แคทอ่ะแคทแฟนคลับฟางเสียชีวิตแล้วอ่ะ ฮืออออ"ฟางปล่อยโฮทันทีที่พูดจบ

 

 

 

"ฟาง....ไม่เอาน่าถ้าแคทรู้ว่าฟางเป็นแบบนี้เพราะเขาเขาคงไม่สบายใจน่ะ "ป๊อปปี้พยายามปลอบฟาง แต่ตัวเค้าเองก็อึ้งๆๆเหมือนกัน 

 

 

 

" ฮือออ...ฮึก อืมอือออืมม จะพยายาม "ฟางพยายามหยุดร้องไห้ก็มีเสียงสะอื้นเบาๆๆ จนทำให้ป๊อปปี้ยิ้มที่ร่างบางเชื่อเขาแะพยายามทำตามที่เขาพูด

 

 

 

"ดีมากครับ นี่ที่นี่มีตุ๊กตากระต่ายดวยน่ะเป็นโมเดลอ่ะ ป๊อปว่าเหมาะกับฟางดีน่ะ ว่าจะซื้อไปให้"ป๊อปปี้พูด เพื่อเปลี่ยนเรื่องไม่ให้ร่างบางคิดมาก

 

 

 

" ขอบคุณ ค่ะ..อึก " ฟางที่ตอบบเสียงสั่นๆๆ อยู่ เรียกเสียงหัวเราะของปีอปปี้ได้

 

 

 

 

" ไม่เอาหน่า หยุดร้องได้แล้ว แล้วนี่วันนี้ไม่ไปเที่ยวไหนหรอ" ป๊อปปี้ถาม

 

 

 

 

" ไม่อ่ะ เหนื่อยเมื่อวานก้ไปมานิ วันนี้ขอบายอยู่บ้านดีกว่า " ฟางพูดพร้อมเดินไปที่กระจกแล้วค่อยๆๆบรรจงเ๙้กน้ำตา 

 

 

 

 

"อีมดีแล้ว อยู่บ้านสะบ้างเราหน่ะไม่ใช่แต่เที่ยวน่ะ เข้าใจ" ป๊อปปี้พูดพลางแกมดุ

 

 

 

"ว่าแต่คนอื่นตัวเองละเที่ยวเยอะไปแล้วน่ะ เนี่ยกลับเมื่อไร อีกไม่กี่วันก็เข้ากรมแล้วน่ะป๊อปไม่คิดจะเตรียมตัวเลยหรอไง เอาแต่เที่ยว เนี่ยน่ะ " ฟางร่ายยาว

 

 

 

"555 มาสะชุดใหญ่เลย คร๊าบบเดี๋วก็คงกลับไม่น่าเกินพรุ่งนี้หรือมะรืนนี้หรอก ไมอ่ะคิดถึงเค้าหรอตัว 555" ป๊อปปี้พูดหยอกเล่นใส่ร่างบาง

 

 

 

"ป๊อปปี้!! ไม่คุยด้วยแล้ว " ฟางพูดพร้อมกับจะตัดสายแต่

 

 

 

 

"เดี๋ยวสิ คุยกันก่อน ป๊อปเหงาน่ะ นี่แล้วรู้น่ะว่าคิดมากอ่ะ อย่าคิดมากน่ะฟาง แคทเค้าไปสบายแล้ว ถ้าให้ป๊อปเดาน่ะแคทเค้าคงไม่สบายใจนักหรอกการจากไปของเขาทำให้ฟางเป็นทุกข์ ขนาดนี้ไม่มีใครอยากให้มันเกิดขึ้นน่ะฟาง .... ป๊อปปี้เป็นกำลังใจให้น่ะ "ป๊อปปี้พูดด้วยน้ำเสี่ยงอบอุ่ม จนฟางต้องอมยิ้ม ให้มันได้อย่างนี้สิ รู้ทันความคิดของเธอไปสะหมดเลย

 

 

 

 

"เบื่อคนรู้ทัน .... 55 ขอบคุณน่ะคะที่เป็นกำลังใจให้ อ่าอ่าเห้นว่ามาปลอบงั้นอยู่คุยเป็นเพื่อนก่อนก็ได้ " ฟางพูดแลวเดินไปล้มตัวนอนเล่นที่เตียงพร้อมกับนอนคุยกับป๊อปปี้อย่างีความสุข โดยที่อีกคนหนึ่งที่อยู่กับคนละประเทศก็มีความสุขเช่นกัน 

 

 

 

 

"ทำไรอยู่ครับไม่ยอมตอบอ่ะ ถามนานแล้วน่ะ " ป๊อปปี้เอ่ยถามฟางน้ำเสียงงอนๆๆ

 

 

 

 

" ห้ะอ่ะเสร็จแล้ว อ๋อป๊อปโทษทีน่ะฟาง ลงรูปไว้อาลัยแคทอยู่ "ฟางตอบกลับ

 

 

 

 

"อ๋อ อืมม ไม่เอาดีกว่าเลิกเข้าเรื่องนี้ละไหน ที่ป๊อปให้เลือกอันไหนดีอ่ะ" ป๊อปปี้พยายามเปลี่ยนเรื่องเพราะร่างบางคงยังทำใจเรื่องนี่้คงต้องใช้เวลาหน่อย 

 

 

 

 

 

" ดึกแล้วน่ะนอนเถอะ เดี๋ยวป๊อปว่าจะกลับที่พักละละ " ป๊อปปี้พูด เค้าโทรคุยกับร่าบางมานานพอสมควร จนตอนนี้เวลาของประเทศไทยคงจะดึกมากอยู่ จีงเอ่ยปากบอกร่างบาง 

 

 

 

 

"..............."

 

 

 

 

 

"ฟาง... ฮัลโล ยัยกระต่าย นอนหรือยัง ฟาง..ฟาง..." ป๊อปปี้เรียกฟางอีกครั้งแต่ก็เหมือนเดิมไร้การตอบกลับ 

 

 

 

 

"....................."

 

 

 

 

"ฮึ ยัยกระต่ายเอ้ยย!!! ฝันดีน่ะครับ " ป๊อปปี้พูดจบก็วางสายจากร่างบางที่ตอนนี้คงจะเข้าสู่ห้วงนิทราไปแล้ว 

 

 

 

 

 

ตื๊ดดด ตื๊ดดด

เสียงข้อความของร่างบางดังขึ้นหลังจากที่ถูกตัดสายไปโดยที่ร่างบางไม่ได้รู้อะไร ป๊อปปี้ส่งข้อความมาเพื่อหวังว่าพรุ่งนี้เช้าร่างบางอาจจะตื่นขึ้นมาแล้วเห้นมัน มันคงอาจจะทำให้เธอได้มีความสุขมาบ้าง.....

 

 

          ฝันดีนะครับยัยกระต่าย

 

 

                             ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เฮ้!!! เราเสียใจด้วยน่ะคะสำหรับพี่แคทที่เสียชีวิต เราอาจจะไม่รู้จักพี่แต่พี่เชื่อไหม เราพอเห็นข่าวแล้วรู้สึเศร้าใจไงไม่รู้ ขอให้พี่มีความสุขอยู่บนสวรรค์น่ะคะ อ๋ออย่าลืมส่งกำลังใจให้พี่ฟาง เฟย์ แก้วด้วยน่ะคะ 

 

 

เม้นหน่อยจะดีมากกกกกกกกกกกกก