สาวน้อยวุ่นวาย กับ นายหมาป่า

 
 
 “เห้อ เมนูอะไรของคุณฟางนะ”   พายุเดินเวียนไปมาหน้าร้านอาหารของพ่อเขา
 
“คุณพายุคะ? ดิชั้นว่า เรื่องมะ..”
 
“ไม่ต้องบอกว่าหาไม่ได้ คุณฟางเธออยากกิน หน้าที่เธอคือ ทำไป!”   พายุเอ็ดพนักงาน
 
“ค่ะ”   พนักงานคนนั้นเดินกลับเข้าครัวไป   “นี่ถ้าไม่ใช่ลูกเจ้าของร้านนะฮึ้ย แม่จะกระซวกไส้มาทำลาบ”
 
“ฮัดเช่ยยยย”    พายุจามเสียงดัง  “นี่ๆพวกเธอ ช่วยดูแอร์ในร้านมั่งนะ”
 
“ค่า”   เด็กในร้านพยักหน้าเนือยๆ
 
             20 นาทีผ่านไป
 
“อาหารได้แล้วค่า คุณพายุ”  
 
“เอ่อ ขอบใจ”   พายุรับข้าวกล่องอาหารของฟางไปที่รถอย่างอารมณ์ดี
       
               ปึก!!
“เฮ้ ข้าวของฟางตกหมดแล้วนะ พวกนายทำไมเดินไม่มีมารยาทแบบนี้”   พายุว่าชายที่ชนเค้า
 
“ไอ้โง่!”
 
“เห้ยไรวะ ด่ากันแบบนี้ก็ต่อยกันเลยเด้”   พายุถลกแขนเสื้อขึ้น
 
“ดีแต่ใช้กำลัง นายนี่มันโง่ โง่จริงๆ”   ชายคนนั้นยิ้มเยาะ
 
“ไอ้บ้าเอ๊ยยยย”   พายุพุ่งหมัดเข้าเต็มหน้าชายคนนั้น
  
             ผลั๊วะ
 
“แรงมีแค่นี้ รึอาจมาสู้กับข้ารึ”   ชายคนนนั้นลูบหน้า
 
“แกไม่ใช่คน ชะชั้นขอตัว”   พายุถอยหลัง
 
“เฮ้!! เรามีเรื่องต้องทำร่วมกันนะ”  ชายคนนั้นดึงเสื้อพายุ
 
“ระระเรื่องไร”
 
“แกจีบเด็กนั่นไม่ใช่เหรอ เด็กฟาง”
 
“กะแกรู้ได้ไง”
 
“แกนี่โง่นะ ผู้หญิงเค้าไม่รักยังจะไปดีกับเค้า”
 
“ชั้น...ชั้นคิดว่าฟางต้องรักชั้นซักวัน”
 
“ไม่มีวันนั้น ถ้าแกไม่ทำตามที่ชั้นบอก”   ชายคนนั้นดึงพายุมาใกล้
 
“ทะ..ทำไมชั้นต้องเชื่อแก”
 
“เพราะถ้าแกไม่ทำ...แกก็จะ..ไม่รอด!”   ชายคนนั้นปัดชายเสื้อขึ้น ทำให้เห็นปืนที่อยู่ในกางเกง
 
“แกจะให้ชั้นทำอะไร”   พายุเริ่มหวาดกลัว
 
“ฮึๆๆ งานนี้สนุกแน่ ฮ้อ!”   ชายคนนั้นคำรามเสียงดัง ก่อนจะหายตัวไป พร้อมกับ  พายุ
 
 
 
 
“ฮ่าๆๆๆ พูดแล้วก็ขำไอ้น้องมิณทร์นะ อุตส่าห์มาจีบแก้วถึงบ้าน ฮ่ะๆๆๆ”  เฟย์หัวเราะ
 
“เฟย์ๆ พอก่อน อายเค้า”   ฟางยกมือห้ามปรามเพื่อนสาวที่หัวเราะเสียงดังเกินไป
 
“ก็มันขำอ่ะ”   เฟย์มองบริเวณรอบๆแล้วลดเสียงลง
 
“ชั้นว่าชั้นกลับคอนโดก่อนดีกว่า วันนี้รู้สึกอยากกลับบ้านอ่ะ”   ฟางลุกขึ้น
 
“เห้ยฟาง เพิ่งบ่ายสามเองนะ”   แก้วพยายามดึงฟาง
 
“พวกแกก็นั่งเล่นๆไปแถวนี้สิ ชั้นอยากกลับบ้านแล้วอ่ะ”   ฟางหยิกแก้มแก้ว
 
“โด่!!”   แก้วงอน
 
“ไอ้แก้วบ้า >< ไปละนะ”   ฟางยกมือบ๊ายบายเพื่อนๆ
 
  
   หน้าห้าง
 
“เอ๊ะ!! ทำไมวันนี้แท็กซี่ไม่ผ่านมาเลยนะ เมื่อยแล้วววว”   ฟางบ่นๆ
 
“ฟาง มานี่”  ร่างของฟางถูกดึงไปในห้างอีกครั้ง
 
“นะนาย...นายคือใคร?”   ฟางพยายามมองชายแปลกหน้า
 
“เธอไม่ต้องรู้ เธอแค่ต้องอยู่กับชั้น”  ชายคนนั้นลากฟางไปเรื่อยๆ
 
“เฮ้ๆๆ นี่มันเรื่องอะไร?? แล้วนายเป็นใครเนี่ย โรคจิตเหรอ ปล่อยยยย”   ฟางสะบัดตัว
 
“อย่าดื้อ”
 
“ชั้นไม่ไปกับนายหรอก นายเป็นใครชั้นก็ไม่รู้”   ฟางเดินหนี
 
“อย่าดื้อ!”
 
“อ๊ายยยย”   ฟางโดนดึงไปอีกครั้ง
 
“อยู่กับชั้น ถ้าไม่อยากเสียใจไปตลอดชีวิต”
 
“ชั้นไม่หยู้วววว แงงง นายเป็นใครชั้นยังไม่รู้เลย แม่สอนว่า อย่าไว้ใจทางอย่าวางใจคน”  ฟางพยายามวิ่งหนี
 
“พล่ามอะไรของเธอ มานี่ - -”
 
“ชั้นจะไปปปปปปป”   ฟางกัดแขนชายคนนั้นแล้ววิ่งไปหน้าห้าง
 
“เธอ!!!!”
 
 
 
“อ๊ะ แท็กซี่ๆๆๆจอดๆๆๆๆๆ”   ฟางโบกมือเรียกแท็กซี่
        ปึง!!
 
“ไปไหนครับ”
 
“ไปคอนโดบีค่ะ”   ฟางมองหาชายคนนั้น แต่เค้าก็หายไปแล้ว
 
“ครับ”
 
“เอ๊ะ เสียงนี้มัน...”  ฟางหันหน้าไปมองคนขับ “พายุ!!! O.O”
 
“ไง ตกใจเหรอ ผู้หญิงหลอกลวง”  พายุว่าฟาง
 
“นะนาย ว่าชั้นเรื่อง?”
 
“หลอกให้ชั้นไปทำนู่นนี่ ชั้นยอมโง่มามากพอแล้ว เธอต้องรู้สึกถึงความเจ็บปวดของชั้นบ้าง ฮึๆๆ”   พายุว่าด้วยเสียงแข็งกร้าว
 
“นายเป็นอะไรไป”   ฟางเริ่มกลัว
 
“...”
   กุกกักๆๆๆ  ฟางพยายามค้นหามือถือในกระเป๋า
 
“ไปไหนนะ?”
 
“คิดจะหนีเหรอ ไม่มีทางหรอก”   พายุเลี้ยวรถเข้าโรงแรมม่านรูด
 
“พายุ นายอย่าทำแบบนี้เลย ชั้นขอ”    ฟางเริ่มกลัว
 
"มานี่!! ”  พายุลากฟางเข้าไปในห้อง
 
 
 
   ตึก
 
“โอ้ยย”   ฟางร้องเสียงหลงเมื่อก้นเธอกระแทกกับปลายเตียง
 
“ได้เวลาสนุกแล้ว สาวน้อย”   พายุปลดเสื้อ
 
“ไม่นะพายุ ฮือออออ”   ฟางไหว้พายุ
 
“เธอบังคับให้ชั้นต้องทำแบบนี้”   พายุขยับแผ่นอกมาใกล้ฟาง
 
“นายย นายหน้าห้าง มาช่วยชั้นหน่อย ฮือ ชั้นกลัว”   ฟางพูดถึงชายที่เธอเจอหน้าห้าง
 
“ใครจะไปช่วยเธอได้ ในเมื่อชั้นจัดการเรื่องทั้งหมดเสร็จแล้ว...สาวน้อย”   เสียงและหน้าตาของพายุเปลี่ยนไป กลายเป็นปีศาจ คล้ายหมีผสมคิงคอง
 
“กรี๊ดดด”   ฟางมองหน้าพายุที่เปลี่ยนไปแล้วถึงกับกรีดร้อง
 
“1 ใน 3 ธิดาของฟ้า  เธอเป็นคนที่มีอำนาจมากที่สุด หากชั้นได้ลิ้มลองความบริสุทธิ์ของเธอ ชั้นจะเป็นอมตะ ฮ่าๆๆๆๆ”
 
“แกพูดอะไร ออกไปนะ ฮืออออ ชั้นขอร้อง”   ฟางถอยหลังไปชนหัวเตียง
 
“ตอนนี้ชั้นพร้อมแล้วว...วว”   เสียงที่แหบและขาดห้วงทำให้ฟางกลัวขึ้น หน้าของปีศาจร้ายเข้าใกล้หน้าฟาง   “โอ๊ย!!!”
 
“ห้ะ!”   ฟางลืมตาขึ้น เธอตกใจกับภาพที่เห็น นายหน้าห้างมาช่วยเธอ
 
“สวัสดี แพน หื่นเหมือนเดิมเลยนะ”   นายหน้าห้างใช้เล็บของเขาข่วนหน้านายปีศาจจนนายปีศาจร้องเสียงหลง
 
“นายมาช่วยชั้นเหรอ ขอบใจนะ”    ฟางกอดนายหน้าห้างแน่น ฟางใช้เสื้อเค้าซับน้ำตา
 
“ไปกันได้แล้ว”   ชายคนนั้นอุ้มฟางออกจากม่านรูด
 
 
“บ้านเธออยู่ไหน”
 
“นายจะไปส่งชั้นเหรอ”
 
“ชั้นคงให้เธอกลับเองมั้ง ให้ไอ้ปีศาจนั่นมาจัดการเธอ”
 
“อ๊า ไม่นะ นายไปส่งชั้นนะๆๆๆๆๆ”   ฟางกอดชายคนนั้นแน่นขึ้น
 
“ไม่กลัวชั้นทำร้ายเหมือนตอนในห้างแล้วเหรอ”
 
“ไม่!! คอนโดชั้นอยู่ใกล้ๆแล้ว เดินตรงไปเลย แล้วมันจะมีป้าย”   ฟางสั่งอย่างรวบรัด
 

 
 
         นางเอกของเราเจอชายใจดี ว่าแต่! ชายใจดีคือใครหนออออ???