สาวน้อยวุ่นวาย กับ นายหมาป่า

 

“อะอื้อออ” ฟางลุกขึ้นบิดตัวไปมาในตอนเช้า “หือออ กลิ่นไร” ฟางใช้จมูกดมกลิ่นหอมคล้ายเนื้อย่างที่ลอยอบอวนเข้ามาในห้องนอนเธอ

 

      ฉ่า ฉ่า ฉ่า

 

“นะนาย! O.O” ฟางตกใจนายหน้าห้าง

 

“ไม่ตื่นพรุ่งนี้เลยล่ะ”

 

“เอ่ออออ ว่าแต่นายชื่อไรอ่ะ แล้วช่วยชั้นทำไม เมื่อคืนนอนที่ไหน” ฟางนั่งลงบนโต๊ะทานข้าวแล้วยิงคำถาม

 

“ชื่อ ป๊อปปี้ มาช่วยเพราะคำสั่ง นอนที่นี่ตรงโน้น” นายหน้าห้าง หรือ ป๊อปปี้ชี้ไปที่ห้องรับแขก แล้วหันไปสนใจไส้กรอกในกระทะต่อ

 

“ขอบใจนะที่ช่วย” ฟางยิ้มให้หลังป๊อปปี้

 

“อืม” ป๊อปปี้หันมาแล้วส่งจาน brackfast ให้ฟาง

 

“ขอบใจ..”

 

“กินซะ ชั้นจะออกไปข้างนอก เดี๋ยวจะมา” ป๊อปปี้ถอดผ้ากันเป้อนแล้วสั่งฟาง

 

“คะค่ะ”

                  ปึง!

 

“จะมาอีกทำไมนะ??? แล้วทำไมหน้าขรึมแบบนั้น” ฟางสงสัยพลางกินพลาง
.
.
.
.

 

 

         ตื๊ดด
...ฟางกดดูทีวีไวเรื่อยๆ (จริงๆจะโทรไปชวนเพื่อนๆเที่ยวห้าง แต่ตาป๊อปปี้นั่นบอกว่าจะมาอีก เพื่อ?)...

 

‘สวัสดีค่ะ ข่าวเช้าวันนี้นะคะ เป็นเรื่องแปลกประหลาด เนื่องจากลูกเจ้าสัวพายัญไปนอนหัวแตกอยู่ในโรงแรมม่านรูดชื่อดังนะคะ ทางโรงแรมได้ตรวจสอบกล้องวงจรปิด ปรกฏว่ากล้องเสียนะคะ’

 

 

“พายุ!!” ฟางมองคนในโทรทัศน์อย่างตกใจ

 

“จะตกใจทำไม ในเมื่อมันทำร้ายเธอ โดนแบบนั้นเค้าเรียกว่าสมควร”

 

 

“อ๊ะ นาย เห้ย! เฟย์แก้วววว” ฟางวิ่งไปหาเพื่อนสาวทั้ง 2

 

 

“ได้ข่าวเมื่อคืนโดนฉุด เป็นไงบ้างย๊า” เฟย์กระแซะฟาง

 

“ได้นายหน้าห้าง เอ๊ย ป๊อปปี้ช่วยหน่ะ”

 

“ไม่ต้องบอกก็รู้ พวกเค้ามาเพื่อปกป้องเราหนิ” แก้วนั่งลงอย่างสบายใจ

 

“ปกป้อง?”

 

“ครับ พวกเราถูกสั่งให้มาปกป้องคุณหนูทั้ง 3 ครับ ผมโทโมะ” โทโมะค้างหัวให้ฟาง

 

“พ้ม เขื่อนคร้าบบบบ” เขื่อนพูดร่าเริง

 

“ชั้นป๊อปปี้”

 

“ชะ..ชั้นเป็นลูกมาเฟียเหรอ” ฟางอ้าปากค้าง

 

“เพ้อเจ้อ” ป๊อปปี้เดินจากไปด้วยคำ 2 พยางค์

 

“ห๋า” ฟางหันไปมองป๊อปปี้ด้วยความโกรธและมึน

 

“ยิ่งกว่าลูกมาเฟียอีกย่ะ ธิดาแห่งท้องฟ้าเลย” เฟย์พูดอย่างไม่ยินดียินร้าย

 

“ห้ะ!!! ว่าไงน้ะ ทำไมอ่ะ” ฟางช๊อคไปแล้ว

 

“คุณทั้ง 3 เป็นธิดาแห่งท้องฟ้าครับ ถูกลิขิตให้มาเป็นเพื่อนกันโดย Chooblack เพื่อง่ายต่อการทำร้ายครับ” โทโมะว่า

 

 

“นี่ชั้นไปอยู่ในนิยายเรื่องอะไรกันคะ” ฟางงง

 

“ไม่ใช่นิยายหรอก เรื่องจริงต่างหาก แถมเราต้องไปอยู่ที่คฤหาสน์ในเมืองหมาป่าอีกนะ หูยยย ตื่นเต้น” เฟย์ร่าเริง

 

“ไม่ไปหรอก!!” ฟางพูดเสียงแข็ง

 

“ทำไมอ่ะแก” แก้วถาม

 

“ชั้นมีพ่อแม่นะ ชั้นต้องดูแลท่าน แถมเรื่องเรียนอีก ที่สำคัญ ไปอยู่กับหมาป่าเนี่ยนะ บ้า!!” ฟางว่า

 

“หมาป่าที่แกว่าหน่ะ ยืนอยู่ที่นี่ 2 ออกไปแล้ว 1 นะ” เฟย์ว่า

 

“ห้ะ!” ฟางมองโทโมะและเขื่อนอย่างหวาดๆ

 

“พวกผมไม่ทำร้ายคุณหรอกครับ” โทโมะว่า พลางจับตัวเขื่อนที่กำลังกระโดดไปมาในห้อง - -

 

“หมาป่ากับคนน่ะจะอยู่กันได้ไง” ฟางว่า

 

“แต่แกอยู่กับตาป๊อปปี้ทั้งคืนนนนนนน” เฟย์ยิ้ม

 

“อะ...อะไรเล่า” ฟางเดินหนี

 

“เรื่องคุณพ่อคุณแม่คุณพวกเราจัดการให้แล้วนะครับ ท่านจะปลอดภัย” โทโมะยิ้ม

 

“คืองี้นะ ครอบครัวพวกเรารู้มาตลอดเรื่องนี้ แต่เค้าเฉยๆกัน” แก้วเสริม

 

“เราจะรู้ได้ไงว่าพวกนายไม่ได้มาทำร้ายคุณ” ฟางมองโทโมะ

 

“ผมมาเพื่อปกป้องพวกคุณครับ ^ ^”

 

“แล้ว...”

 

“เมื่อไหร่จะเลิกถาม ถามไปแล้วได้อะไร ทุกคนหวังดี” ป๊อปปี้ดุฟาง

 

“......”

 

“เข้าใจว่าพวกเรามาดีก็พอ ป่ะโทโมะเขื่อน” ป๊อปปี้เรียกโทโมะและเขื่อนไปข้างนอก

 

“ไปไหนเหรอ” เฟย์ถาม

 

“เราต้องจัดการคนที่ทำร้ายฟางหน่ะ” เขื่อนหันมาตอบ

 

“พวกคุณๆห้ามไปไหนนะครับ ตอนนี้มันอันตราย” โทโมะว่า

 

“พวกนายไปเหอะ พวกชั้นไม่ไปไหนหรอก” เฟย์ตอบยิ้มๆ

 

 

 

 

 

“ฟาง เงียบเลยนะ โดนด่าเข้า ฮ่าๆๆๆ” สองสาวหัวเราะฟาง

 

“นายนั่นหน่ะ ทำไมชอบอารมณ์เสีย” ฟางขมวดคิ้ว

 

“เค้าขรึมๆมั้ง” แก้วยัดคุกกี้เข้าปากแล้วพูด

 

“แกดูกลัวเค้านะ” เฟย์ว่า

 

“มั้ง...เค้าชอบขึ้นเสียง”

 

“เพราะแกชอบเซ้าซี้ไง พอแกเซ้าซี้มากแกเหมือนพายุเลย 55” แก้วหัวเราะ

 

“พูดถึงพายุ เค้าโดนป๊อปปี้จัดเต็มซะน่วมเลย สงสารจัง” ฟางว่า

 

“นั่นไม่ใช่พายุหรอก พายุโดนอาศัยร่าง”

 

“ใช่ๆ ชั้นเห็นเค้าเป็นปีศาจด้วย น่ากลัวมากอ่ะ อื้อๆๆๆๆ” ฟางตบตาตัวเอง

 

“ที่เมืองหมาป่านั่นน่าสนุกนะ คงจะมืดๆทั้งวัน พระจันทร์ใหญ๋ใหญ่” เฟย์ฝันหวาน

 

“ดูพวกแกไม่ซีเรียสเลยนะ - -” ฟางมองเพื่อนสาว

 

“ชั้นเครียดไปตั้งแต่เมื่อวานละแก ตอนนี้แบบว่า...ขอแค่ตัวเองปลอดภัย”

 

“ใช่ๆ แกอย่าคิดมากไปเลย ไปอยู่แป๊ปเดียว รอเค้าทำสงครามกันเสร็จ เราก็กลับ”

 

“เคๆ ชั้นจะไม่เครียด เอาเวลาไปเล่นคุกกี้ๆรันดีกว่า ฮ๋าๆๆๆๆ” ฟางวิ่งลั้ลลาไปหยิบโทรศัพท์

 

 

 

 

“ท่านครับ มันเล่นตั้งแต่ที่ผมมาถึงเลยครับ” โทโมะรายงานท่านฮ้อของพวกเขา

 

“อืมมม มันคงจะเอาจริงแล้ว พวกนายรอให้ถึงวันพระจัทร์เต็มดวงอีกรอบ แล้วพาธิดาแห่งฟ้ามาที่นี่

ซะ”

 

 

“ครับท่าน” ทั้ง 3 หนุ่มรับคำหนักแน่น

 

---

---

 

 

  เย่เฮทททท กลับมาแย้ววววว พอดีเมื่อวานขี้เกียจอ่ะ #หลบรองเท้า   55 วันนี้เลยอัพให้แบบมากหน่อย (นี่มากแล้วเหรอ?)  เอ่อ ไรท์เริ่มเพลียละ นอนดีก่าา

 

X