สาวน้อยวุ่นวาย กับ นายหมาป่า

 

          ตึบ!!

 

หลายร่างล้มตึงลงบนพื้นหิมะ หนุ่มๆรีบปรับสภาพตัวเองกันยกใหญ่

 

“เห้ย สาวๆสลบว่ะ”    เขื่อนมองไปที่ 3 สาว

 

“ต้องรีบไปปราสาทกันแล้วแหละ แต่ไปแบบนี้คงไม่ทัน”    ป๊อปปี้ว่า

 

“หมาป่า...เหรอ”   โทโมะถาม

 

“อื้ม รีบๆ”    ป๊อปปี้ก้มตัวลงแล้วใช้มือลูบหน้าอกตัวเองตรงที่มีสัญลักษณ์ประจำตัวอยู่

 

Rrrrr

 

 

ปราสาท Kamikaze

 

“คุณธามคะ คุณป๊อปมาแล้วค่ะ”   โฟร์เดินไปบอกธามไท

 

“พี่ป๊อป..”   ธามไทยิ้มด้วยตาที่เป็นประกาย เธอคิดถึงป๊อปปี้เหลือเกิน   “ท่านพ่อไม่อยู่ใช่ไม๊” 

ถามเพื่อความแน่ใจ

 

 

“ค่ะ”

 

“ชั้นจะไปหาพี่ป๊อป เธออยู่เฝ้าหน้าประตูปราสาทำไว้ล่ะ”    ธามไทรีบเดินไปข้างนอก

 

 

 

 

 

“แฮ่กก”   เสียงหอบของ 3 หนุ่มดังทั่วปราสาท

 

“เอาเธอ 3 คนนี้ไปห้องรับรองแขกสำคัญ จัดการอุณหภูมิในห้องให้ตรงกับโลกมนุษย์...ที่สำคัญ

ห้ามคนนอกเข้าไปในห้องนั้น”     ป๊อปปี้สั่งทหารพลางมองไปที่ร่างของฟางที่ยังสลบไสล

 

“ครับ!”

 

“พี่ป๊อปปปป”    ธามไทโผเข้ากอดป๊อปปี้

 

“ทะ..แทมมี่”  O.O

 

“ดีจังที่พี่ป๊อปกลับมา..แทมคิดถึงพี่ป๊อปนะ”    ซบอก

 

“เอิ่ม ขอตัวว่ะ”   เขื่อนมองธามไทอย่างสะอิดสะเอียน

 

“เห้ย ไอ้เขื่อนนไปไหนน เราต้องตามไปดูแล 3 ธิดานะ”    โทโมะดึงเขื่อนกลับมา

 

“หืม.. พี่ป๊อป 3 ธิดาเหรอ ไหนบอกว่าจะไม่พามาไง แทมไม่ยอมน๊า”   ธามไท หรือ แทมมี่ ว่า

 

“เรามีหน้าที่ปกป้องเค้านะแทม”    ป๊อปปี้ผละตัวออกจากธามไท

 

 

“ง่า แทมหึง”    ธามไทเดินตามป๊อปปี้

 

“ธมรัตน์!!!”     ท่านฮ้อเรียกชื่อลูกสชาย(?)  เสียงดังลั่น

 

“ป๊า..”

 

“เมื่อไหร่จะเลิกทำแบบนี้ซักที!! มันน่าเกลียดรู้ตัวบ้าง!!”

 

“ก็แทม..เอ่อ ธามเป็นผู้หญิงนะ ป๊าชอบห้ามอยู่เรื่อย”  ว่าแล้วก็นั่งลงอย่างนอยด์ๆ

 

“แต่สภาพแกตอนนี้คือผู้ชาย เข้าใจรึเปล่า!! แกต้องสืบทอดราชบัลลังค์ ชั้นให้ 3 เทพมาจัดการกับ

ร่างหญิงของแกไปแล้ว ให้เกียรติ 3 เทพด้วย”   ท่านฮ้อว่าพลาง ถอนหายใจพลาง

 

“เชอะ!! แล้วทำไมไม่ทำให้ใจแทมเปลี่ยนจากหญิงเป็นชายด้วยล่ะ”    ว่าแล้วก็เดินตึงตังไปที่ห้อง

 

“เห้อออออ”   ทุกคนในห้องนั้นถอนหายใจเป็นเสียงเดียวกัน

 

 

 

“อื้ออออ”   ฟางลุกขึ้นจากเตียงที่สวยงามราวกับในนิยาย   “ถึงแล้วสินะ...”  ฟางปรายตามองไป

 

รอบๆ เตียงแก้วกับเฟย์อยู่ถัดไปจากเตียงเธอ

 

“แก้ว เฟย์ ตื่นๆๆๆ”   ฟางเรียก

 

“อื้มมมมม ปวดตูดแฮะ”   แก้วพยายามนวดก้น ?

 

“สวยจังงง”    เฟย์มองไปรอบๆ

 

 แอ๊ดดดดดดดดดด  เสียงเปิดประตูใหญ่

 

“สาวๆ ^___^”   เขื่อนเดินยิ้มเข้ามา

 

“ย๊า นายเขื่อน หายไปไหนมา”    เฟย์ว่า

 

“อยู่แถวนี้แหละ อากาศที่นี่เป็นไงมั่ง”

 

“ก็พอดีๆนะ”   แก้วตอบ

 

“ข้างนอกจะบอกว่าเย็นมากนะ เพราะฉะนั้น ถ้าจะออกไปต้องมี 1.เสื้อหลายๆชั้นบวกเสื้อโค้ต และ

2.คือต้องมีพวกเรา”   โทโมะตอบ

 

“หืมมม...”   3 สาวทำงง

 

“ก็..เพราะที่นี่ไม่ใช่ที่ของพวกเธอไง ไม่ใช่คนที่นี่ไม่เป็นมิตร แต่เค้าจะระวังตัวจากบุคคลภายนอก

มาก”  ป๊อปปี้ว่า

 

“มันมีแต่หิมะอ่ะ คงไปไหนไม่ได้หรอก”    ฟางตอบ

 

“คิดอย่างงั้นก็ดีแล้ว เพราะพวกเธอควรจะอยู่แต่ในนี้ด้วยซ้ำ”    ป๊อปปี้โอบฟาง

 

“เห้ย จะบ้ารึไง ปราสาทตั้งกว้าง ไม่ให้ออกไปชื่นชมหน่อยไงง”   แก้วบ่น

 

“มันก็เท่าๆห้างของเธอแหละน่า อย่าออกไปเลย”    โทโมะว่า

 

“ขอคิดดูก่อนละกันนะ ฮ่าๆๆ”   เฟย์หัวเราะ

 

       บรู๋วววววว

 

“เห้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย”    แก้วกระโดดกอดคอโทโมะ  เฟย์ถอยหลังไปชิดเขื่อน   ฟาง

 

กอดป๊อปปี้แน่น

 

 

“เค้าเรียกประชุมรวมหน่ะ ไม่มีไรหรอก ไปกัน”    โทโมะบอก

 

“เห้ออ”   ถอนหายใจรวมอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

 

ห้องโถงใหญ่ของปราสาท

 

“ทุกคน คำนับ 3 ธิดา”   ท่านฮ้อสั่งทันที เมื่อ 3 สาวเดินมาถึง

 

ทุกคนในห้องคำนับกันแทบถึงพื้น แต่เมื่อมีคนขัดคำสั่ง ก็จะเด่นหราอยู่

 

“ธมรัตน์!!!!”

 

“ป๊า แทม..เอ่อ ธามไม่อยากทำ”   เดินตึงตังมาใกล้ป๊อปปี้

 

“อย่าดื้อนักสิแทม”    ป๊อปปี้ดุ

 

 

“พี่ป๊อปอ่า แทมไม่ทำนะ ไม่เห็นจะน่าเคารพเลย หน้าโหลลล”

“ฮึ้ยยย”   แก้วกัดฟัน

 

“มีระปะ ยัยผีเปรตตต”   ธามไทมองแก้ว

 

“ไม่มี!”    แก้วตอบ ฟางจับมือเพื่อนสาวเชิงห้ามๆ

 

“ยัยนี่ใครอ่ะ สาวใช้กระเทยเหรอ”   เฟย์ถามเขื่อน

 

“ลูกท่านฮ้อน่ะ”   เขื่อนตอบ

 

“เอ๊ะ!! ยัยนี่ เดินข้างพี่ป๊อปได้ไง ชั้นหวงนะ!!”    ธามปัดตัวฟางออกห่างป๊อปปี้

 

“แก้วๆๆ”   ฟางห้ามเพื่อนสาวที่กำลังจะโมโหอีกแล้ว

 

“ธมรัตน์!! กลับห้องไป ตอนนี้ผู้ใหญ่เค้าจะคุยกัน!! ถ้าจะทำเป็นเด็กละก็ พ่อจะกักบริเวณแล้วให้

ป๊อปปี้ไปอยู่ที่อื่น”

 

“ป๊า..ก็ได้ ฮึ!!”    ธามกอดแขนป๊อปปี้นิ่งๆ  ฟางมองอย่างไม่เข้าใจนัก แต่ก็ออกห่างป๊อปปี้ไปแทรก

ระหว่างแก้วเฟย์แทน

 

---

---

 

 

     มาลิ้ววววว ไรท์มาลิ้วว 55 สนุกปะเรื่องนี้ สมองขี้เลื่อยไปปป