แรงแค้น พยาบาดไฟร้าย

"คุณฟางคะอย่าทำเลยนะคะเดี๋ยวป้าทำทำเอง"เสียงเอะอะโวยวายทำให้ร่างสูงที่นอนอยู่บนเตียงร่างกายเปลือยเปล่าลืมตาตื่นขึ้น แล้วก็ต้องตกใจเพราะไม่เห็นร่างบางเลยรีบลุกอาบน้ำใส่เสื้อผ้าลงมาด้านล่างทันที
 
"คุณฟางคะเดี๋ยวป้าทำเอง"มีเสียงออกมาจากครัวทำให้ชายป๊อปปี้หันไปมอง
 
"ไม่ต้องค่ะป้า เดี๋ยวฟางช่วยทำ"แล้วเสียงเล็กก็ตอกกลับป๊อปปี้ได้ยินเสียงฟางก็รีบเข้าไปในครัว เมื่อเห็นภาพตรงหน้าก็ทำให้เขาอดยิ้มไม่ได้
 
"เนี่ยค่ะป้า ฟางทำใกล้เสร็จแล้วป้าไปทำอย่างอื่นเถอะค่ะเดี๋ยวฟางจัดการเอง"ฟางบอกป้าแม่บ้านในขณะลงมือทำอาหาร
 
ป๊อปปี้ย่องไปหาป้าแม่บ้านแล้วสะกิดบอกให้ออกไปจากครัว
 
"ที่ฟางทำเนี่ยก็เพราะเจ้าของบ้านนี้น่ะโหด แล้วก็ดุมากเลยนะคะป้าเขานะชอบแกล้งฟางสารพัด แต่เนี่ยอาหารที่ฟางทำเขาชอบทั้งนั้นเลยนะคะ มีสเต็กหมู กุ้งชุบแป้งทอด ปลาทอด แล้วก็ไข่เจียวชะอมเขาบอกว่าคุณแม่ของเขาทำอร่อยมากๆ แต่เขาเคยทานอาหารฝีมือฟางแล้วนะคะเขายังไม่บอกเลยว่าฟางทำอร่อยเหมือนแม่เขารึเปล่า"ฟางพูดยาวเหยีดทำให้ร่างสูงที่ยืนอยู่ด้านหลังถึงกับยิ้มแล้วส่ายหน้า
 
"จำได้ด้วยเหรอว่าฉันชอบกินอะไร"ป๊อปปี้โอบเอวบางของฟางจากด้านหนัง ทำให้คนที่ทำอาหารอยู่ถึงกับสะดุ้ง
 
"เอ๊ะ นี่นายตกใจหมดเลยเดี๋ยวน้ำมันก็กระเด็นหรอก"ฟางว่า เพราะกำลังทำกุ้งชุบแป้งทอด
 
"แหม เมียฉันนี่น่ารักจังเลยนะ เมื่อคืนไม่ได้นอนทั้งคืนยังอุตส่าห์ลุกมาทำอาหารแต่เช้าอีก"ป๊อปปี้พูดทำให้ฟางเขิน
 
"พูดอะไรของนายเนี่ย"ฟางว่าแล้วทำแก้มป่องป๊อปปี้เห็นก็รู้หมั่นเขี้ยวก็ขโมยหอมฟอดใหญ่
 
"ฟอดดด หอมจัง"ป๊อปปี้พูด
 
"ตาบ้าออกไปเลยนะ เห็นมั้ยฉันทำอะไรอยู่"ฟางว่า
 
"อะ อะ ก็ได้"ป๊อปปี้พูดแล้วผละออกจากฟางมานั่งเล่นที่ห้องนั่งเล่น
 
"อ้าว พ่อป๊อปอยู่นี่เอง"มีเสียงทักร่างสูงดังขึ้น
 
"คุณแม่สวัสดีครับ"ป๊อปปี้ยกมือไหว้เมื่อเห็นแม่ของฟาง แล้วเชิญนั่ง
 
"แล้วฟางล่ะลูก"คุณหญิงถาม
 
"ทำอาหารอยู่ในครัวน่ะครับ แล้วนี่ คุณแม่มาคนเดียวเหรอครับ"ป๊อปปี้บอกแล้วถาม
 
"อ๋อ ฟาอยู่ด้านนอกน่ะจ่ะ กำลังเอาของให้แม่บ้านเอามาเก็บแม่ซื้อของมาเพียบเลย"คุณหญิงตอบ ป๊อปปี้ได้ยินชื่อฟานัยน์ตาก็แสดงความเจ้าเลห์ทันที
 
"สวัสดีค่ะคุณป๊อปปี้"ฟาที่เดินเข้ามาเอ่ยทักร่างสูงที่มองเธอด้วยแววตาเจ้าเล่ห์
 
"ครับ เชิญนั่งครับ"ป๊อปปี้เหยียดยิ้มมุมปากแล้วเชิญฟานั่ง
 
"แล้วนี่ยัยฟางอยู่ไหนเหรอคะ"ฟาทีนั่งลงข้างแม่ตัวเองเอ่ยถาม
 
"ฟางอยู่นี่ค่ะทุกคน"เสียงเล็กสดใสดังขึ้นทุกคนหันไปมองก็เห็นฟางเดินเข้ามาแล้วนั่งคั่นแม่ตัวเองกับป๊อปปี้
 
"ไงเรา พ่อป๊อปบอกว่าเราทำอาหารนี่"แม่ของฟางถาม
 
"ค่ะ งั้นคุณแม่กับพี่ฟาทานอาหารด้วยกันเลยสิคะ ฟางให้แม่บ้านจัดโต๊ะอาหารอยู่"ฟางชวนยิ้มๆ
 
"จ้า"แม่ของฟางตอบ
 
"งั้นผมขอตัวไปดูก่อนนะครับว่าแม่บ้านจัดโต๊ะเสร็จรึยัง"ป๊อปปี้บอกแล้วลุกออกไปฟางมองตามแต่ก็ไม่พูดอะไร
 
"จัดโต๊ะเสร็จรึยังครับป้าอิ่ม"ป๊อปปี้เดินเข้ามาในห้องทานข้าวเอ่ยถาม
 
"เสร็จแล้วค่ะ จะให้ป้าไปตามพวกคุณฟางมั้ยคะ"แม่บ้านถาม
 
"ไม่ต้องครับ ทุกคนจะไปทำอะไรก็ไปเถอะครับ"ป๊อปปี้บอก
 
"ค่ะ"แล้วแม่บ้านก็ออกจากห้องไป
 
"หึ คุณหนูฟาได้เวลาแก้แค้นของฉันแล้ว"ป๊อปปี้เหยีดยิ้มแล้วหยิบซอสน้ำมา เหยาะใส่จานข้าวที่คิดจะให้ฟานั่ง แล้วก็เดินไปที่ห้องน้ำบีบน้ำยาล้างห้องน้ำเต็มพื้น แล้วก็ไปตามทุกคนมาที่ห้องทานข้าวเขามองตามฟาที่นั่งลงตรงจานข้าวที่เขาใส่ซอสน้ำปลาเยอะๆ
 
"ทานกันได้เลยครับ"ป๊อปปี้บอกแล้วมองฟาที่ตักข้าวเข้าปากแล้ว
 
"อุ๊บ"ฟาทำท่าจะอาเจียนทุกคนมองอย่างสงสัย
 
"ฟาเป็นอะไรลูก"คุณหญิงถามลูกสาว
 
"ขอโทษนะคะทุกคน"ฟาบอกแล้ววิ่งไปที่ห้องน้ำ
 
"ว้าย!"
 
โครม!
 
"ฟา/พี่ฟา"คุณหญิงและฟางร้องอย่างตกใจแล้วรีบไปดูฟาที่ห้องน้ำส่วนป๊อปปี้เหยียดยิ้มแล้วเดินด้วงกระเป๋ากางเกงตามไปอย่างสบายๆ พอไปทุกคนไปถึงห้องน้ำก็เห็นฟานอนสลบอยู่กับพื้นที่หัวมีเลือดไหลออก
 
"ตายแล้ว! ฟาลูกแม่!"คุณหญิงร้องและกำลังจะเข้าไปในห้องน้ำแต่ฟางจับไว้ก่อน
 
"เดี๋ยวค่ะคุณแม่ ระวังค่ะพื้นมีน้ำยาเต็มเลย"ฟางบอกแล้วปิดจมูกเพราะเหม็น
 
"ฮึกๆ ฟา"คุณหญิงน้ำตาไหลพวกแม่บ้านรีบเข้ามาดูและค่อยๆเข้าไปในห้องน้ำและค่อยพยุงร่างฟาออกมา ฟางที่กำลังจะตามพวกแม่บ้านกับแม่ออกไปก็หันมามองป๊อปปี้ที่ยิ้มเหยียดยิ้มมุมปากแววตาสะใจอยู่
 
"ฝีมือนายใช่มั้ย"ฟางพูดรอดไรฟันแล้วผลักร่างสูงที่ทำเป็นไม่สะทกสะท้าน
 
"หึ ฉันไม่รู้เรื่องแต่ที่พี่สาวเธอโดนมันยังไม่สาสมด้วยซ้ำไป"ป๊อปปี้พูด
 
"ถ้าพี่สาวฉันเป็นอะไรนายตายแน่"ฟางพูดอย่างคาดโทษแล้ววิ่งออกไป ป๊อปปี้ยืนนิ่งอยู่กับที่แววตาสะใจ
 
 
ป๊อปปี้นี่ร้ายจริงๆ
 
เม้น+โหวตด้วยนะคะ