แรงแค้น พยาบาดไฟร้าย

ตกเย็น

"นี่ มีอะไรกินบ้าง"ป๊อปปี้เดินลงมาชั้นล่างแล้วตรงไปที่ครัวพอเจอร่างบางที่ยืนทำอาหารอยู่ก็ถามหาของกินทันที

"สเต็กหมู กุ้งชุบแป้งทอดแล้วก็ปลาไข่เจียงชะอม"ฟางตอบแต่มือยังคงทำอาหารต่อ

"แหม ยังไม่ทันแต่งงานกันรู้เมนูโปรดฉันได้ไงเนี่ย"ป๊อปปี้เดินมาโอบรอบเอวบางจากด้านหลังแล้วหอมแก้มขาวเนียนฟอดใหญ่

"นี่ ตาบ้า"ฟางหันมาเอ็ดแก้เขินแล้วตีลงที่แขนแกร่งของร่างสูงแล้วหันไปทำอาหารต่อ แต่ร่างสูงก็ยังโอบรอบเอวบางอยู่โดยที่คนตัวเล็กไม่ขัดขืน

"นายชอบอาหารพวกนี้เหรอ"ฟางถาม

"อืม แม่ฉันทำอร่อยมากๆเลยนะ เดี๋ยวฉันจะลองชิมดูซิว่าเธอจะสู้แม่ฉันได้มั้ย"ป๊อปปี้พูดยิ้ม

"รับรองไม่แพ้แม่นายแน่"ฟางพูดอย่างมั่นใจ"นี่ นายปล่อยฉันก่อนได้มั้ยฉันทำอาหารไม่ถนัด"ฟางว่าเพราะถ้าร่างสูงยังคงโอบเอวเธอไว้เธอต้องทำอาหารไม่ได้แน่ๆ ร่างสูงยิ้มแต่ก็ยอมปล่อยร่างบางแต่โดยดีให้เธอได้ทำอาหารให้เขากิน

"งั้นฉันไปรอที่โต๊ะอาหารนะ"ป๊อปปี้บอกแล้วกำลังจะเดินออกไป

"อ๊ะ เดี๋ยวสิเสร็จพอดีเลยมาช่วยยกไปไว้ที่โต๊ะอาหารก่อน"ฟางบอก

"คร้าบบบบ คุณเมียสุดที่รัก"ป๊อปปี้พูดหยอกๆ ทำให้คนฟังถึงกับหน้าขึ้นสีทันที

"นี่ ใครเป็นเมียนายกันฮะ"ฟางโวยกลบเกลื่อนความเขิน

"เอ๊า ก็เธอไงหรือเธอจะปฏิเสธว่าคืนนั้นเราไม่ได้...."ป๊อปปี้ยังพูดไม่ทันขาดคำฟางก็ใช้มือเล็กตีลงไปที่แขนแกร่งซะก่อน

"นี่แน่ะ รีบยกอาหารไปเลยนะ"ฟางแวดใส่กลบเกลื่อน

"แหน่ะๆ เขินล่ะสิครับคุณเมีย"ป๊อปปี้ยังไม่เลิกล้อทำให้ฟางหน้าขึ้นสีกว่าเก่าและไร่ตีร่างหนาไม่ยั้ง

"นี่แน่ะๆๆๆๆๆ ไอบ้าป๊อป"

"โอ๊ยๆๆ พอๆๆ"ป๊อปปี้ยกอาหารหนีฟางออกจากห้องครัวไปทันที

แล้วทั้งสองคนก็นั่งกินข้าวกันไปหยอกล้อกันไป

"นี่ฉันมีอะไรจะบอก"ป๊อปปี้พูด

"อะไร"ฟางถามมองตาเขียวปั้ด เพราะพึ่งโดนป๊อปปี้แกล้งไปตอนกินข้าว

"พรุ่งนี้ฉันจะพาเธอกลับบ้าน"คำพูดของป๊อปปี้แทบทำให้ฟางสำลักข้าวแต่ดีที่ป๊อปปี้ยื่นน้ำให้ทัน

"นะ....นายว่าอะไรนะ"ฟางพูดอย่างไม่เชื่อหู

"พรุ่งนี้ฉันจะพาเธอกลับบ้าน"ป๊อปปี้บอกอีกครั้งแต่ก็ยังกินข้าวอยู่

"แล้วนายจะพาพี่สาวฉันมาแทนเหรอ ก็ฉันบอกแล้วไงว่าฉันยินดีจะชดใช้ความผิดแทนพี่ฟา"ฟางพูดหน้าเครียด ป๊อปปี้เงยหน้าขึ้นมามองฟางด้วยสายตาเซ็งๆ

"จะบ้าเหรอ เธอเป็นเมียฉันนะฉันจะไปพาตัวพี่สาวเธอมาทำไมกัน"ป๊อปปี้บอกปัด

"แล้วทำไมนายถึงจะปล่อยฉันกลับบ้าน"ฟางถาม

"อย่าถามมากได้มั้ย กินข้าว"ป๊อปปี้ว่าเพราะเขากำลังกินข้าวด้วยความอร่อยแต่ฟางก็ไม่เลิกถาม

"แล้วนายจะบอกคุณแม่กับพี่สาวฉันว่ายังไง"ป๊อปปี้เงยหน้ามองฟางแล้วยิ้มที่มุมปาก

"หึ ไม่ต้องห่วงเพราะฉันจะรับผิดชอบเธอเอง อย่าถามมากรีบกินข้าวไม่งั้นฉันจะพาเธอขึ้นห้อง"ป๊อปปี้ขู่ด้วยแววตาเจ้าเล่ห์ ทำให้ฟางรีบกินข้าวต่อแทบไม่ทันแต่ในใจก็ยังนึกสงสัยไม่หาย

อัพแล้วนะคะ

ขอเม้นด้วยน้าาาา เดี๋ยวคืนนี้มาอัพอีกตอน

เจอกันตอนต่อไปน้าาาาาา

แต่ขอบอกไว้ก่อนว่าแผนการแก้แค้นของป๊อปปี้กำลังจะเริ่มขึ้น

ใครอยากรู้ก็เม้นด้วยน้าาาาา