เพราะ...รัก

                               12

'เมื่อไหร่ยัยเตี้ยจะเสร็จซักทีว่ะ เข้าไปนานแล้วนะเว้ย!'

ป๊อปปี้บ่นในใจอย่างเซ็งๆ ที่เขาต้องนั่งรอฟางมานานนับชั่วโมง หลังจากที่เขาจัดการแต่งตัวและเสริมหล่อตัวเองจนเสร็จ

"ฟางเธอช้าไปแล้วนะ..."

เขารีบลุกขึ้นบ่นใส่ทันมีที่เห็นประตูที่เริ่มแง้มออกมา แต่ถึงกับพูดไม่ออกเมื่อเห็นเธอเดินออกมาจากห้อง อ้าปากค้างอย่างอัตโนมัติ

'สะ สวย..'

วันนี้เธอสวยมากจริงๆ สวยจนไม่อยากละสายตา...

เธอแต่งหน้าตนเองอ่อนๆ เหมือนปกติทุกวัน แต่ผมที่ถูกดัดลอนเล็กน้อยถูกปล่อยให้สลวยลงไปกลางหลัง ชุดกระโปรงพองๆ สีพีชช่วยขับสีผิวของเธอให้ขาวใสมากยิ่งขึ้น

รวมๆ แล้วเธอก็ไม่ต่างจากนางฟ้าเลยซักนิกเดียว

ฟางที่เห็นท่าทางของป๊อปปี้ทำให้เธอต้องหัวเราะออกมาเบาๆ เดินเข้าไปดีดนิ้วใกล้ๆ ใบหน้าของเขาจนเขาสะดุ้งหลุดออกจากภวังค์

"เช็ดน้ำลายด้วยนะคะคุณภาณุ"

ก่อนที่เธอจะพูดพลางส่งยิ้มหวานให้ แล้วเดินผ่านเขาไปทันที โดยที่ตัวเธอยังคงยิ้มเขินๆ กับตัวเอง

'ก็เล่นมองซะขนาดนั้น ใครไม่เขินบ้างละ'

ฟางยังคงเดินนำหน้าต่อไป โดยที่มีป๊อปปี้เดินตามหลัง มองร่างบางข้างหน้าของตนเองพลางอมยิ้มอย่างห้ามตัวเองไม่ได้

เขาไม่เข้าใจความรู้สึกของตัวเองในวันนี้เลย...

งานแต่งวิศวะ-จริญญา

ทั้งคู่เดินเข้าไปในงานพร้อมๆ กัน ต่างคนต่าวมองดูบรรยากาศรอบๆ ตัว ก่อนที่จะมีเสียงเรียกทั้งคู่ให้หันไปมอง

"ฟาง ป๊อปปี้"

"อ้าวเฟย์ เขื่อน"

ฟางรีบเดินไปหาเพื่อนอีกสองคนทันทีที่หันไปเห็น โดยที่ป๊อปปี้เดินตามหลังเธอไป

ก่อนที่เธอจะชวนเฟย์ไปดูเพื่อนสาวอีกคนของพวกเธอที่วันนี้ต้องมาเป็น 'เจ้าสาว' ในงานนี้นั่นเอง

"ไปดูแก้วกันดีกว่าเฟย์ ปะ"

"ก็ดีนะไปเหอะ"

เฟย์เห็นด้วยกับความคิดของฟาง ก่อนที่จะจับมือพากันไปยังห้องแต่งตัวของเจ้าสาวทันที

ตอนนี้กลับเหลือแค่เขื่อนกับป๊อปปี้ที่ยืนอยู่

"อย่านึกว่ากูไม่เห็นนะ ที่มึงกับฟางมาด้วยกันน่ะ"

เขื่อนแซวเพื่อนของตนเองทันทีที่สองสาวเดินออกไป

ก็เมื่อกี้ตอนเขากับเฟย์เดินเข้ามากลับหันไปเจอช็อตเด็ด เห็นทั้งป๊อปปี้และฟางเดินลงมาจากรถคันเดียวกัน

"แล้วไงว่ะ"

ส่วนป๊อปปี้ก็ถามกลับอย่างกวนๆ ไม่มีทีท่าจะแก้ตัวบ้างเลย ทำให้เขื่อนแปลกใจไม่ใช่น้อย

"พวกมึงอยู่นี่กันนี่เอง กูหาตั้งนาน"

เสียงทุ้มอีกเสียงหนึ่งดังขึ้นพร้อมกับมีมือมาแค่ที่บ่าของทั้งป๊อปปี้และเขื่อน ทำให้ทั้งคู่ต้องหันไปมอง

"ว่าไงว่ะเจ้าบ่าววันนี้ ฮ่าๆๆ"

"พอเลยมึงๆ ไม่ต้องแซวแล้วตอบคำถามของพวกกูดีกว่า"

"คำถาม?"

ป๊อปปี้เอ่ยปากถาม คิ้วขมวดยุ่งอย่างไม่เข้าใจ

"เมื่อวันก่อนมึงเฮิร์ทอะไรมาว่ะ"

'นี่มันยังคาใจกับเรื่องวันนั้นอีกหรอว่ะ -_ _-"

"กูบอกรักพิม แต่พิมบอกให้กูมาคิดดีๆ ว่ากูรักใคร แถมยังบอกว่ากูรักฟางไม่ใช่พิม"

"โอ้มายก๊อด ไอป๊อปกล้าบอกรักผู้หญิง กูอยากจะเป็นลม"

เขื่อนพูดด้วยความตกใจเอามือทาบไว้ที่อก ดวงตาเปิดโพล่ง มองป๊อปปี้อย่างไม่น่าเชื่อ

'คนขี้อายแบบมันเนี่ยนะจะกล้า เป็นไปไม่ได้ เขื่อนน้อยไม่เชื่อออ! =[ ]='

"ยังมีเวลาพิสูจน์อีกนาน จะแต่งกันแล้วหนิ หึ"

โทโมะพูดพลางยิ้ม แล้วยักคิ้วให้ ทำให้ป๊อปปี้ที่มองหน้าเขาอยู่ต้องส่ายหัวให้

"รู้กันแล้วล่ะสิ"

"ใช่ พวกกูรู้กันหมดแล้ว ไปเหอะจะถึงเวลาแล้ว"

เขื่อนที่ยกข้อมือขึ้นมาดูเวลาบนหน้าปัดนาฬิกาของตนเอง แล้วพูดออกมา ก่อนที่เพื่อนอีกทั้งสองของเขาหันมาพยักหน้าแล้วเดินเข้าไปด้วยกัน

เม้นโหวตเป็นกำลังใจให้คนแต่งหน่อยนะ เจอตอนหน้าจ้า