เพราะ...รัก

                                        11

"ไอบ้าป๊อป นายจะพาฉันมานี่ที่ทำไม"

ฟางโวยวายออกมาอย่างไม่เข้าใจ ทันทีที่เห็นว่าเขาพามายังร้านขายเสื้อที่ทางบ้านของเธอกับเขาจะชอบมาบ่อยๆ เวลามีงานต่างๆ

แต่เธอก็ไม่เข้าใจอยู่ดี ทั้งๆ ที่ช่วงนี้ก็ไม่ได้มีงานอะไรซักหน่อย เขาจะพาเธอมาทำไม

เธอถึงกับต้องเรียกอีกครั้งเพราะเริ่มรำคาญที่เขาไม่ตอบอะไรเลย ยังคงเดินไปเรื่อยๆ อยู่อย่างนั้น

"นี่! ตอบกันบ้างสิ"

"งานแต่งไอ้โมะกับแก้วไง"

"ก็แค่นี้ บอกคั้งแต่แรกก็จบ"

ฟางเบ้ปากใส่ กว่าเขาจะตอบนี่ ทำเอาเธอแทบจะคอแหบคอแห้งกันเลยทีเดียว

ก่อนที่ทั้งคู่จะเดินเข้าไปในร้านพร้อมกัน เดินไปยังโซนของเสื้อที่ใส่ไปออกงานต่างๆ แล้วค่อยแยกกันเดินดูเสื้อ

"โห...สวยอะ"

เธอกวาดสายตามองเสื้อที่ถูกแขวนอยู่บนราวแขวนเสื้อที่มีอยู่อย่างหลากหลาย หลากสไตล์ มีทั้งหวาน ทั้งเปรี้ยว

แล้วแบบนี้เธอเลือกได้มั้ยเนี่ย

ป๊อปปี้ที่เดินเลือกเสื้อเสร็จแล้ว ก็แอบเดินมาดูคนที่ยังยืนเลือกไม่ได้ จับเสื้อนั้นที เสื้อนู้นที แถมยังยืนบ่นกับตัวเองอีก

'บ่นกับตัวเองเป็นด้วย ยัยเพี้ยน!'

"ให้กระผมช่วยเลือกมั้ยครับ"

เขาแซวเธอเบาๆ มองท่าทีของเธอมาตั้งนาน ยังคงยืนบ่นไปมากับตัวเองอยู่นั่นแหละ งั้นแบบนี้วันนี้คงจะเลือกไม่เสร็จแน่ๆ

"อ๊ะ เสร็จแล้วหรอ เร็วจัง"

"คือฉันไม่ได้เรื่องมากแบบเธออะนะ ไหน ตัวไหนบ้างที่เธอชอบ เดี๋ยวฉันช่วยเลือก"

ป๊อปปี้พูดพลางเดินเข้ามาใกล้ๆ ทำให้ฟางหยิบชุดที่เธอสนใจออกมาให้เขาดูทันที ซึ่งมันก็เยอะสำหรับเขา

"8 ตัวนี้เนี่ยนะ"

"อืม ดูให้หน่อยดิ เลือกไม่ถูก"

ฟางพยักหน้าตอบคำถามของป๊อปปี้ที่ดูตกใจไม่ใช่น้อย แต่เธอกลับต้องอ้าปากค้างเมื่อเขาเริ่มจะวิจารณ์ชุดแต่ละตัว

"ตัวนี้ไม่อะ มันสั้นไป ส่วนตัวนี้ก็ไม่ดีมันรัดไป ถ้าตัวนี้ก็คว้านเกิน ตัวนี้ก็เปิดเกิน ตัวนี้โป๊ไปไม่ได้เด็ดขาด ส่วนตัวนี้..."

"พอๆๆ หยุด! ฉันเลือกได้แล้ว นายนี่ยิ่งกว่าพ่อฉันซะอีก"

ฟางรีบห้ามก่อนที่เขาจะวิจารณ์ไปมากกว่านี้ ก่อนที่จะหยิบชุดที่เธอเลือกออกมา แต่ก็ต้องชะงักเพราะเสียงของเขา

"หยุดเลยนะ! ตัวนั้นยิ่งห้าม หยุดเลย"

ก็ตัวที่เธอเลือกชายกระโปรงมันจะยาวคลุมเท้าก็จริง แต่ไอคว้านหน้าคว้านหลังจนเกือบจะเห็นอะไรอยู่แล้วแบบนั้นน่ะ เขาไม่ไหว เขาจะไม่ยอมเด็ดขาด

"ทำไมอะ สวยดีออก"

"สวยแต่โป๊เกิน เก็บ-เดี๋ยว-นี้!"

เขาออกปากสั่งทันที ก่อนที่จะกระชากชุดตัวนั้นมาไว้ที่เขา แล้วค่อยหยิบชุดอีกตัวยื่นไปให้เธอ ทำให้เธอต้องมองชุดนั้นอย่างสำรวจ

เดรสแขนกุดสีพีช กระโปรงพองๆ ที่ไม่สั้นเกินไป ที่ยิ่งทำให้ดูน่ารักและดูหวานยิ่งกว่าเดิม

ก่อนที่ป๊อปปี้จะดันหลังเธอให้เข้าไปในห้องลองชุดอย่างบังคับ ราวกับต้องการบอกว่าให้เธอใส่ชุดตัวนั้นเท่านั้น

'รสนิยมดีเหมือนกันหนิ'

ฟางคิดในใจ ได้แต่มองชุดที่ใส่เสร็จแล้วอมยิ้มออกมา ก่อนจะเดินออกมาจากห้องลองแล้วเรียกเขาที่ยืนรออยู่

"ป๊อปปี้โอเคปะ"

"ห๊ะ..."

ป๊อปปี้เงยหน้าขึ้นมองคนที่เรียกชื่อของเขา ก่อนที่จะแทบอ้าปากค้าง มองตาค้างอย่างอึ้งๆ

'นางฟ้า...นางฟ้าชัดๆ...'

แก้มใสถึงกับแดงระเรื่อขึ้นทันทีที่เห็นปฏิกิริยาของป๊อปปี้ ที่จ้องเธอแถมยังอ้าปากค้างซะอีก ทำเอาเธอทำตัวไม่ถูก

แต่ฟางก็พยายามแซวเขา เพื่อกลบอาการเขินของตนเอง ที่มันห้ามไม่อยู่

"ฉันสวยใช่มั้ยล่ะ เช็ดน้ำลายบ้างก็ดีนะ"

"สะ สวยที่ไหนล่ะ รีบไปเปลี่ยนแล้วกลับเหอะ อยากนอน เหนื่อย"

ป๊อปปี้เบือนหน้าหนีทันทีที่เริ่มรู้สึกว่ามันร้อนๆ เพราะใบหน้าของเขาตอนนี้มันแดงขึ้นมาซะแล้ว

"แหม...หน้าแดงด้วย ฮ่าๆๆ"

"อะไร! หยุดเลยนะ ยัย..."

เขาตะโกนไหลหลังเธอที่วิ่งเข้าไปอยู่ในห้องลองชุดซะแล้ว ทำเอาเขาหัวเราะออกมาเพราะท่าทางของเธอ

'ยัยเตี้ยขาสั้น คิดว่าจะแน่'

ส่วนฟางที่เดินเข้าไปเปลี่ยนชุดกลับเป็นชุดเดิม ได้แต่ขำกับท่าทางที่ดูเหมือนกับ 'หวง' ของป๊อปปี้

"ไอบ้าป๊อป คิดว่าฉันจะใส่ไอตัวนั้นเนี่ยนะ นี่รู้จักฉันจริงมั้ยเนี่ย"

เธอได้แต่พึมพำบ่นกับตัวเอง ใครๆ ก็รู้ว่าเธอเป็นคนที่แต่งตัวมิดชิดเรียบร้อยและหวานเกือบจะที่สุด ไม่เคยจะแตะเสื้อที่ออกแนวเซ็กซี่บ้างเลยซักครั้ง

แต่แค่เธอแกล้งหยิบออกมาแกล้งเขานิดเดียว กลับโมโหเป็นฟืนเป็นไฟ ยิ่งกว่าพ่อของเธอที่เธอคิดว่าหวงเธอสุดๆ แล้วนะเนี่ย

"นายกำลังทำให้ฉันคิดไปไกลนะป๊อป..."

เม้นโหวต เม้นโหวต เม้นโหวต วันนี้อัพดึกนิสนึงเกือบลืมอัพแหนะ ฮ่าๆๆ เจอกันตอนหน้าจ้า