จำเอาไว้ ! เราไม่เคย 'เลิกกัน :)

 

      
         จังหวัด แม่ฮ่องสอน 
 
       ฉันรอเวลานี้มานานแล้วว !! >< ในที่สุด ก็มาถึงแม่ฮ่องสองจนได้ - - เพราะหลังจากที่ทรมารกับการนั่งๆนอนๆอยู่บนรถบัสนั่น ฉันก็แทบไม่ได้ทำอะไรเลย แค่ร้องเพลงจบไปเพลงเดียว ก็ทำเอาโทโมะมองฉันด้วยสายตาแปลกๆตลอดเวลา TT 
 
        "แก้ววว นอนกับฟางนะ TT ฟางไม่มีเพื่อนนอนอ่ะ อีกอย่าง... เค้าให้นอนห้องละ 2 คนด้วย ฟางไม่กล้านอนคนเดียว " อยู่ๆฟางก็มาจับมือฉันแล้วขอร้องอ้อนวอนด้วยสายตาอ้อนๆแสนน่ารักนั่น...
 
            "แล้วเฟย์..."
 
            "แก้ววว >< แกนอนกับใครอ่ะ ?" 
 
             - -' ถ้าฉันบอกว่าจะนอนกับฟาง แกจะวีนไหมละ ยัยเพื่อนบ้า ! 
 
            เหมือนเฟย์จะเดาท่าทางฉันออก เธอลากสายตามองมายังฟางที่จับมือฉันแน่น ก่อนจะหันมามองฉันอีกครั้ง แล้วสะบัดหน้าเดินหนีไปทันที..
 
             เฮ้อออ แบบนี้งอนชัวๆ - -' แต่จะให้ปฏิเสธฟางมันก็ยังไงๆอยู่ -o-
 
             แก้วใจเครียดหนักค่ะงานนี้ !!!
 
            "เอ่อ... ฟาง งั้น เรานอนด้วยกันสามคนเอาไหม ? ให้เฟย์มันนอนด้วย ^^ "
 
               "เอางั้นก็ได้จ้ะ ^^ "
 
            ฮูววว ~~~ -o- 
 
            .
            .
            .
 
           "เฟย์ๆ" ฉ้นเรียกยัยเพื่อนตัวดี โดยที่สะกิดไหล่มันเบาๆ แต่ยัยเฟย์ไม่ยักจะสนใจ แถมยังสะบัดบ๊อบใส่ซะงั้น - -'
 
           เฮ้อออ - -' ขี้งอนจริงเพื่อนฉัน
 
           "เฟย์ >< แกงอนไรฉันอ่าาา ?" 
 
           "เหอะ ยังจะมีหน้ามาถาม ! แกลืมฉัน แกมีเพื่อนใหม่แล้ว -^- ! "
 
           "- -' ใครว่าล่ะ แกเป็นเพื่อนรักฉันสุดๆแล้วนะเว้ย" 
 
           "โกหก ! แกไปหลงยัยฟาง ยัยนางฟ้านั่น ! "
 
        "ฉันไม่ได้หลง ฟางเขาแค่ไม่มีเพื่อนนอน เลยให้ฉันไปนอนด้วยเท่านั้นเอง"
 
           "แล้วแกก็ไป โดยทิ้งให้ฉันต้องนอนคนเดียว ! " ยัยเฟย์ตวาดออกมา พร้อมหันมามองฉันด้วยสายตาน้อยใจ ที่มีน้ำตาเอ่อล้นออกมา
 
           ให้ตายเถอะ... ฉันทำเพื่อนร้องไห้เหรอเนี่ยย = = !  
 
         "ฉันไม่ได้จะทิ้งแก แต่แกมานอนกับฉันกับฟางก็ได้ นอนกันสามคนไง เพราะยังไงฉันก็ไม่ทิ้งแกเด็ดขาด" ฉันพูด พร้อมจับมือของยัยเฟย์ไว้แน่น 
 
           "..."
 
       "ยังไงแกก็เป็นเพื่อนรักของฉันนะเฟย์... ถ้าได้ขึ้นชื่อว่า เพื่อน สำหรับฉันแล้ว แกก็ยังเป็น เพื่อนรัก ของฉันเสมอ และ ตลอดไป "
 
          "..."
 
          "ไม่ว่ายังไง แกก็จะเป็นเพื่อนฉันเสมอ... ฉันสัญญา"
 
          "แกพูดแล้วนะ...?" เฟย์ถามออกมาเสียงสั่น
 
          "ฉันพูดแล้ว และจะไม่คืนคำ !"
 
          "ฮึก แกก็เป็นเพื่อนรักของฉันเหมือนกัน แก้ว ! " ว่าแล้ว ยัยเฟย์ก็โผลเข้ากอดฉันอย่างแรง จนฉันเซไปนิดหน่อย แต่ก็สวมกอดยัยเพื่อนขี้น้อยใจนี้ตอบ
 
          .
          .
          .
 
         ห้อง 403 ของ โรงแรม
 
       ตอนนี้ฉัน ยัยเฟย์ และ ยัยฟาง ได้เข้ามาอยู่ในห้องพักเรียบร้อยแล้ว แต่บังเอิญว่าในห้องนั้นมีเตียงแค่สองเตียง แถมยังเป็นเตียงสำหรับนอนคนเดียวอีกต่างหาก - -' มองไปยังเพื่อนทั้งสอง ก็ต้องถอนหายใจออกมา
 
         ก็ดูแต่ละคนสิ ลูกคุณหนูทั้งนั้น - -' 
 
         "แก้วนอนพื้นเอง เฟย์ ฟาง นอนบนเตียงเถอะ " ฉันพูดขึ้น ก่อนจะจัดข้าวของไปด้วย
 
          "จะดีเหรอแก้ว ? " ฟางถาม
 
           "นั่นสิ แกจะนอนได้เหรอ ?" ยัยเฟย์ถามอีกคน
 
           "เอาเป็นว่าฉันนอนได้น่ะ พวกแกก็ไปอาบน้ำแต่งตัวเถอะ อาจารย์นัดหกโมงเย็นที่ห้องอาคารนะ "
 
         "อ่อ จ้ะๆ " ฟางตอบ ก่อนจะถือผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำไป เหลือแต่ยัย เฟย์ที่จัดข้าวของเป็นเพื่อนฉันอยู่ข้างๆ
 
             "เอาตรงๆ ฉันเป็นไม่ชอบยัยนางฟ้านี่เลย -^- " อยู่ๆยัยเฟย์ก็พูดขึ้นมา
 
             "ทำไม ? "
 
             " เฟค - -' "
 
             " แก อคติ - -' "
 
          " ฉันไม่ได้อคติ ฉันเป็นไม่ชอบยัยนี่จริงๆนี่ ทำตัวอ่อนหวาน น่าสงสารอยู่ได้ ! ยัยนั่นไม่ใช่หรือไง ทำให้แกกับโทโมะเลิกกันน่ะ "
 
            "...."
 
         "ถ้าไม่มียัยนั่นสักคน เรื่องไม่เกิดขึ้นหรอก " ว่าแล้วยัยเฟย์ก็ลุกขึ้นไปอีกมุมหนึ่งของห้องทันที
 
         ถ้าอย่างที่ยัยเฟย์พูดเป็นจริง... ถ้าไม่มีฟางสักคน โทโมะคงจะไม่บอกเลิกฉัน โทโมะก็คงจะรักฉันคนเดียว.. เป็นของฉันคนเดียว.. 
 
          เป็นความคิดที่ไม่ดีเลยแฮะ แต่ฉันก็อดเห็นด้วยไม่ได้อยู่ดี 
 

 
เฟย์เริ่มไม่ชอบฟาง แถมยังพูดเป่าหูแก้วอีกต่างหาก >< อยากรู้ว่าเป็นยังไงต่อไป ติดตามตอนต่อไปนะคะ :)
 
ปล. เม้นท์ ๆ