Unexpected เรื่องของเราที่มันไม่ตรงหัวใจ
เขียนโดย 
Chapond
วันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 21.19 น.
แก้ไขเมื่อ 17 เมษายน พ.ศ. 2557 11.31 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
6) 6.ดูแลคู่หมั้น
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“อี๋ ต้องเอาน้ำยาบ้วนปากบ้วนอีกกี่รอบเนี่ยมันถึงจะหายไป”ฟางพูดเมื่อเข้ามาในบ้าน
“ฟางยิ่งถูมันมากๆมันยิ่งย้ำรอยนะว่าฟางไปจูบกับป๊อปปี้มา”เขื่อนพูด ฟางได้ยินเข้าก็อึ้ง รีบเอามือ
ลงทันที
“เอ้า นั่งอะไรกันอยู่ล่ะลูก เดี๋ยวเราไปทานข้าวกันด้านนอกนะ ฉลองงานหมั้นแบบเล็กๆ วันนี้คุณลุง
ภาคย์เค้าเป็นเจ้ามือเลยนะ”คุณหญิงพูดเมื่อเดินออกมาจากสวน
“งั้นก็ดีเลยค่ะ ฟางจะเอาแก้วไปด้วย”ฟางพูดแล้วคล้องแขนแก้วแน่น
“เอาสิครับ ไปกันหลายๆคนสนุกดี เพราะผมก็เอาเพื่อนผมไปด้วย”ป๊อปปี้พูดแล้วยักคิ้วให้กับโทโมะ
เพราะเตรียมไว้อยู่แล้วว่ายังไงฟางต้องพาแก้วไปด้วยแน่ๆ ดังนั้น เฟย์และโทโมะจึงขอตามพวกเขา
ไปทานข้าวด้วย
“อ่ะๆ งั้นก็ขึ้นไปด้วยเลยละกัน เอารถคันเดียวกันนี่ล่ะลูก”พ่อป๊อปปี้พูด ทำให้ป๊อปปี้และฟางต้องนั่ง
รถไปด้วยกัน เขื่อนไปกับแก้วและเฟย์ไปกับโทโมะ จนขับรถมาถึงร้านอาหารริมน้ำแห่งหนึ่ง
“สั่งเลยนะเด็กๆ ลุงเลี้ยงเอง เอ้าป๊อป นั่งข้างน้องสิ”พ่อป๊อปปี้พูดก่อนจะผายมือให้ป๊อปปี้นั่งข้างฟาง
ฟางฮึดฮัดเพราะหนีไปไหนไม่ได้ทำให้โทโมะต้องนั่งข้างแก้วแทน และเมื่ออาหารมาทุกคนก็ลงมือ
ทานและมีพูดคุยกันบ้าง
“อ่ะแก้ว ฟางตักให้นะ ฟางจำได้ว่าแก้วชอบกินไก่”ฟางพูดแล้วตักไก่ให้แก้วอย่างเอาใจ ป๊อปปี้เหล่
มองฟางกับแก้วแล้วส่ายหน้า
“พี่ตักให้ฟางบ้างดีกว่า”ป๊อปปี้ตักแครอทให้ฟางบ้าง
“ฟางไม่ชอบแครอท คู่หมั้นประสาอะไรเนี่ย แค่นี้ยังไม่รู้อีก”แก้วพูดเยาะๆ
“งั้นบล็อกโคลี่ก็ได้”ป๊อปปี้พูด
“ไม่ชอบผักมีมือ ตักเองได้ค่ะ”ฟางเชิดใส่ป๊อปปี้ คุณหญิงและพ่อป๊อปปี้ผงะและช่วยกันคิดหา
แผนการต่อไป
“เอาล่ะทานข้าวเสร็จแล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้ป๊อปไปส่งพ่อกลับบ้านที่เขาใหญ่หน่อยนะลูก เออ ใช่ มีประชุม
นิวันพรุ่งนี้นิ”พ่อป๊อปปี้บอกเมื่อเช๊คบิลเสร็จแล้ว
“งั้นก็กลับไปเลยใช่มั้ยคะ บาย ไปแล้วก็ไปลับเลยนะ”ฟางยิ้มเยาะใส่ป๊อปปี้ทันที
“แหม ไม่ต้องไล่หรอก เพราะยังไง แต่งงานไปเธอก็ต้องไปอยู่ที่นั่นอยู่ดี”ป๊อปปี้ยิ้มให้ฟาง
“เอ๊ะ รึว่าไม่มีวันนั้นน้า”ฟางพูดแล้วยิ้มเยาะ
“เอาล่ะๆ พูดมากละ เขื่อนเดี๋ยวไปส่งแม่กับคุณลุงก่อนนะลูกเดี๋ยวแม่กับคุณลุงจะไปคุยเรื่องเงินที่
ธนาคาร”คุณหญิงพูดแล้วขอให้เขื่อนไปส่งเลยเหลือแต่แก้ว ฟาง โทโมะและเฟย์
“ไปเข้าห้องน้ำแปปนะ”ฟางพูดเสร็จก็ลากแก้วไปเข้าห้องน้ำไป
“เอาไงๆ ท่าจะยอมยากละ หมั้นก็แค่นั้นยังไม่ได้แต่งด้วยเนี่ย”เฟย์เปิดประเด็นพูด
“เอาน่า เชื่อมือชั้นนี้เถอะ เพราะชั้นวางแผนบีไว้กับแม่ฟางแล้ว”ป๊อปปี้ยิ้มอย่างมีแผนการ
“เออ ชั้นว่า2คนนั้นไปเข้าห้องน้ำนานละ เราไปตามกันเถอะจะได้กลับเลย”เฟย์พูดแล้วเดินไปกับ
พวกโทโมะและป๊อปปี้
“มาแล้วๆแก้ว พร้อมนะๆ”ฟางที่แอบดูว่าพวกป๊อปปี้กำลังเดินมาก็รีบไปบอกเพื่อนสาว
“ไม่เอาไม่ได้หรอฟางคือว่าแก้วยังไม่พร้อม”แก้วรีบพูด
“ไม่ทันแล้วแก้ว มานี่”ฟางพูดแล้วดึงแก้วไปจูบอีกครั้งก่อนจะโอบรอบคอเพื่อนสาวก่อนจะสอดลิ้น
เข้าไปหยอกล้อในโปรงปากสวยของแก้ว แก้วอึ้งเพราะเมื่อตอนเย็นแค่จูบปากชนปากแต่ครั้งนี้กลับ
สอดลิ้นเข้าไปด้านในและชกชิมน้ำหวานจากโพรงปากของแก้วทำให้แก้วแทบเคลิ้มเพราะเธอเอง
ไม่เคยถูกใครจูบแบบนี้มาก่อน ก่อนจะจูบตอบฟางและเอามือโอบเอวคนตัวเล็กนั้นก่อนจะหลับตา
เคลิ้ม
“ตายแล้ว”เฟย์ ป๊อปปี้และโทโมะเดินมาเห็นภาพที่ฟางจูบกับแก้วอย่างดูดดื่มก็ร้องออกมาตกใจ
“ที่สาธารณะยังทำกันได้เลยนะ”โทโมะมองแก้วอย่างตำหนิที่แก้วไม่มีความเรียบร้อย หรืออายแบบ
ผู้หญิงทั่วไปเลย
“ก็เรารักกัน เราก็แค่อยากจะแสดงความรักกันมันผิดตรงไหนคะ”ฟางมองหน้าป๊อปปี้เยาะๆก่อนจะ
คล้องแขนแก้วอย่างออเซาะเพื่อยั่วโมโหป๊อปปี้
“ไม่ผิดหรอกครับ เอ นี่ก็ดึกมากแล้ว โทโมะ เฟย์ ฝากไปส่งแก้วด้วยนะ”ป๊อปปี้พูดจบก็ยิ้มให้ฟางนิด
นึงก่อนจะอุ้มฟางพาดบ่าไปหาที่รถทันที
“เห้ย ปล่อยฟางเดี๋ยวนี้นะ”แก้วร้องโวยวายจะเข้าไปเอาตัวฟางกลับมา แต่โทโมะดึงแก้วไว้
“อ้าว ดึกแล้วนินา เดี๋ยวชั้นไปส่งบ้านนะ เฟย์ไปสตาร์ทรถ”โทโมะบอกก่อนจะโยนกุญแจให้เฟย์ไป
เป็นคนขับส่วนเขาก็ดึงแก้วไป แต่แก้วดิ้นไม่ยอม โทโมะจึงอุ้มแก้วพาดบ่าบ้าง แก้วโวยวายแต่ทำ
อะไรไม่ได้ ทำไมหมอนี่แรงเยอะชะมัด
“นี่ ปล่อยชั้นนะ ชั้นจะไปหาแก้ว”ฟางร้องเมื่อป๊อปปี้มาถึงรถแต่ป๊อปปี้ดึงแขนฟางไว้
“ดึกแล้ว น้องฟางต้องกลับบ้าน เข้าใจมั้ยครับ”ป๊อปปี้พูด แต่ฟางไม่ยอม จึงดันตัวเองเช้าไปนั่งในรถ
ที่เบาะคนหน้ากับฟาง2คน
“อ๊าย มานั่งทับชั้นทำไม ตัวก็ใหญ่หยั่งกับหมี ออกไปเลยนะ”ฟางทุบป๊อปปี้รัว ป๊อปปี้ขยับไปฝั่งคน
ขับก่อนจะสวมเข็มขัดนิรภัยให้ฟางและตัวเองแล้วขับรถกลับบ้านฟาง
“น้องฟาง พี่จะยอมให้น้องฟางไปไหนมาไหนกับแก้วได้จนกว่าเราจะแต่งงานกัน เข้าใจมั้ย
ครับ”ป๊อปปี้พูด
“ไม่ แก้วเป็นเพื่อนชั้นคนเดียวมาตั้งแต่เรียนมหาลัย นายเป็นใครมาสั่งห้ามชั้นแบบนี้”ฟางโวยวาย
“เรากำลังจะแต่งงาน ไอ้ที่คบกัน แล้วคิสกันแบบเมื่อกี้นี่ พี่จะถือว่ามันเป็นเรื่องขำๆ แต่แต่งงานไป
แล้ว พี่ไม่อนุญาต”ป๊อปปี้พูด
“อ๋อ นายไม่ชอบที่ชั้นจูบกับแก้วใช่มั้ย โอเค งั้นคราวหน้าชั้นจะทำให้หนักกว่านี้เลย นายจะได้ถอน
หมั้นกับชั้นไง”ฟางพูดและยิ้มเยาะเพื่อหวังจะยั่วโมโหให้ป๊อปปี้ แต่ผิดคาดเพราะเขาดูเกมส์ฟาง
ออกว่าฟางต้องการให้เขาโวยวาย
“คงไม่มีวันนั้นหรอกครับที่พี่จะถอนหมั้นน้องฟาง เพราะพี่เลือกแล้ว”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้ม ฟางจึงได้แต่
ฮึดฮัดทำอะไรไม่ได้จนป๊อปปี้ขับรถมาส่งฟางถึงบ้าน
“แหม ส่งไม่เกิน4ทุ่มตามที่แม่น้องฟางบอกไว้เป้ะ”ป๊อปปี้พูดพลางมองนาฬิกาแล้วอ้อมไปเปิดประตู
รถให้ฟางลง
“ทำตามคำสั่งแม่ชั้นดีจังเลยนะ หึ คิดว่าเข้าทางแม่ละชั้นจะชอบนายหรอ ไม่มีทาง”ฟางเชิดใส่
ป๊อปปี้แล้วลงรถไป
“พี่ไม่ได้หวังว่าพี่จะเข้าทางแม่น้องฟางแล้วให้น้องฟางเห็นใจ แต่ที่สัญญากับผู้ใหญ่ไว้แล้วว่าใน
เมื่อพี่เลือกจะมาสู่ขอนางฟางพี่ต้องทำหน้าที่ดูแลคู่หมั้นของพี่ให้ดีและไม่ทำให้พ่อแม่ของเค้าต้อง
เป็นห่วงว่าเอาลูกสาวเค้าไปไหนต่อไหนจนดึกดื่นไม่กลับบ้าน ถ้านั่นคือคนอื่นทำก็ให้เค้าทำแต่
ไม่ใช่พี่ที่จะทำกับน้องฟาง”ป๊อปปี้พูดให้เหตุผลตามความคิดแบบผู้ใหญ่ของตัวเองกับฟาง ฟางเหล่
มองป๊อปปี้แล้วแอบทึ่งไม่คิดว่าป๊อปปี้จะทั้งอารมณ์เย็นและมีความคิดที่เป็นผู้ใหญ่แบบนี้
“อ่ะๆ งั้นก็ขอให้นายทำตามที่นายพูดละกัน ไม่มีอะไรชั้นไปล่ะ”ฟางพูดก่อนจะเดินเข้าบ้าน แต่
ป๊อปปี้ดึงแขนฟางไว้แล้วเอาตัวฟางมาแนบลำตัวของเขา
“อื้ออ”ฟางตกใจเมื่อถูกป๊อปปี้บดจูบลงมาและเอาลิ้นสอดเข้าไปในโพรงปากหวานของฟาง คล้าย
กับที่เธอจูบกับแก้วเมื่อกี้ แต่ทำไมจูบครั้งนี้เธอรู้สึกร้อนวูบวาบไปทั่วตัวและหวิวๆที่ท้องน้อย มือที่จะ
ทุบตีกลาบเป็นเกร็งและสั่น ป๊อปปี้จูบกับฟางอยู่เนิ่นนานจนฟางรู้สึกเหมือนกับว่าวิญญาณตัวเองจะ
ออกจากร่าง
“นี่ถือว่าจูบล้างปากให้น้องฟางเมื่อกี้นะครับ พี่ไปล่ะนะ ฝันดี”ป๊อปปี้ถอนจูบออกมาแล้วพูด ฟางกระ
พริบตาถี่ๆปรับอารมณ์ไม่ทัน หน้าแดงจัด แต่ก่อนจะได้สติป๊อปปี้ก็ขับรถออกไปแล้ว
“กรี้ดดดดดด ไอ้บ้า ไอ้คนฉวยโอกาส คอยดูนะ คราวหน้าชั้นจะไปจูบกับแก้วเพื่อล้างจูบนายเมื่อ
กี้”ฟางกรี้ดแทบเต้นแล้วเอามือถูปากตัวเอง โดยไม่รู้ว่าคุณหญิง เขื่อนและละม่อมที่แอบดูอยู่
หัวเราะชอบใจเมื่อฟางที่เอาแต่ใจต้องมาเจอคู่หมั้นแบบป๊อปปี้ ที่เหมือนเป็นคู่ปรับที่ลงตัวกันเลยที
เดียว
“ถึงแล้ว”โทโมะที่ขับรถไปส่งเฟย์และวนมาส่งแก้วที่บ้านก็พูดเมื่อมาจอดที่หน้าบ้านแก้ว
“ขอบใจนะที่มาส่ง”แก้วพูดแล้วแกะเข็มขัดเตรียมตัวลงรถ แต่โทโมะรั้งแขนไว้
“อะ อะไร”แก้วตกใจเมื่อโทโมะยื่นหน้าเข้ามา แล้วพยายามถอยหน้าตัวเองหนี แต่โทโมะล๊อคไว้
คล้ายๆกับเขากำลังจะจูบเธอในรถ แก้วหน้าแดงเมื่อโทโมะขยับเข้ามาใกล้เรื่อยๆ
“โอ้โห นี่มันกระแดดนี่ เธอต้องทาครีมซะมันจะได้หาย พวกเดย์ครีมน่ะเคยพกบ้างมั้ย ถ้าไม่หายนะ
เธอต้องไปเลอเซอร์ออกนะเข้าใจมั้ย ถึงจะเป็นทอมก็เถอะแต่ต้องดูแลตัวเองบ้าง แล้วนี่ถุงใต้ตามัน
คล้ำนะ อายครีมก็มีทาไว้จะได้ไม่เป็นหมีแพนด้าอีก”โทโมะคอมเม้นท์หน้าของแก้วจนแก้วหน้าแดง
จัดแล้วความโกรธ
“โอ๊ย นี่มันหน้าของชั้นไอ้ตุ๊ด ไปไหนก็ไปเลยโว่ย”แก้วผลักโทโมะออกย่างแรงก่อนจะรีบลงรถไป
ทันที
“อ้าว นี่มันมือถือยัยตัวแสบนิ”โทโมะขับรถมาถึงบ้านแล้วมองมือถือของแก้วที่ตก ก่อนจะหยิบมัน
ออกมาแล้วเผลอกดดูรูปในอัลบั้มของแก้ว
“ก็เป็นคนสวย แต่ทำไมไม่ชอบแต่งตัวนะ ไม่เข้าใจจริงๆ”โทโมะกดดูรูปแก้วแล้วพูดโดยไม่รู้ตัวเลย
ว่าตัวเองเผลอยิ้มกับรูปของแก้วในท่าทางต่างๆอยู่
“เขื่อน แล้วตกลงเรื่องที่ให้ไปหาข้อมูลน่ะ ได้รึยัง”ฟางเดินมาถามเขื่อนในหลายวันต่อมา
“นี่ขนาดไม่ได้ชอบ เกลียดเค้าๆ แล้วทำไมถึงให้เขื่อนสืบประวัตินายป๊อปปี้ล่ะจ้ะ เจ้าหญิง”เขื่อน
แซวก่อนจะยื่นซองเอกสารไปให้ฟาง เป็นจังหวะเดียวกับทีเจและแก้วมาก็รับมันไปดูด้วยกัน
“ชั้นก็แค่อยากจะรู้ข้อมูลหมอนั่นเอาไว้ล่ะน่า เผื่อมีแบบพวกมีเมียกกไว้แล้วอะไรแบบนี้ชั้นจะได้
ถอนหมั้นทัน”ฟางพูด
“แต่นายนี่เป้ะดีเนาะ รู้ยันเรียนอนุบาลที่ไหน ประถมที่ไหน อ้าวนี่หมอนั่นก็เรียนหมาลัยเดียวกับเรานิ
นาฟาง ทำไมเราไม่เคยเห็นอ่ะ”แก้วพูด เขื่อนไม่ตอบแต่ยิ้ม เพราะที่เขารู้ข้อมูลชัดขนาดนี้เพราะว่า
ป๊อปปี้เองนั่นล่ะเป็นคนส่งเมลมาให้เขาเอง
“สงสัย เราเข้าปี1ละหมอนั่นก็เรียนจบแล้วมั้งแก้ว เห็นแทนตัวเอง พี่ๆ แบบนั้น”ฟางพูด
“ถ้าเค้าแก่กว่าฟาง ฟางก็เรียกเค้าว่าพี่ดิ ดูน่ารักดีออก”ทีเจพูด
“โน เวย์ ไม่มีทางค่ะ ฟางไม่ชอบอีตานั่น คิดถึงทีไรละมันโมโห”ฟางพูดแล้วนึกถึงคืนก่อนที่ป๊อปปี้
มาส่งและขโมยจูบเธอไปแบบนั้นก็หน้าแดงจัด
“คิดถึงเค้าด้วย แหมๆ หน้าแดงเชียว”เขื่อนแซวฟางทันที เพราะจะให้เดาฟางต้องนึกถึงตอนที่กำลัง
ขูบกันแน่ๆ
“ไม่นะ กรี้ดดดด ชั้นไม่อยากแต่งงาน ไม่อยากๆๆๆๆๆ”ฟางโยนเอกสารทั้งหมดขึ้นฟ้าก่อนจะกระโดด
นอนกลิ้งบนโซฟาไปมาๆพลางกระทืบเท้าไม่ยอมคล้ายกับเด็กๆ
“เอาน่าๆ ไม่เครียดๆ เอางี้มั้ย เราไปเที่ยวเกาะล้านกัน ไปดำน้ำ พักผ่อนให้สบายใจดีกว่าเนาะ”แก้ว
ชวนฟางทันที
“เอาสิ กำลังเบื่อๆพอดี ดีกว่าจะต้องมานั่งนึกถึงอีตานั่น”ฟางพูดยิ้มๆ
“ฮัลโหลป๊อปหรอลูก เนี่ยวีคเอ็นนี้ว่างมั้ย น้องเค้าจะไปเกาะล้านกับพวกแก้วน่ะ”คุณหญิงโทรหา
ป๊อปปี้ทันทีที่ได้ยินพวกของฟางพูดกันชั้นล่าง
ตอนต่อไปบอกเลยว่า ฟางเล่นแรงมากกกก
อยากรู้ก็เม้นกับโหวตเรื่องนี้ด้วยน้าาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
