Unexpected เรื่องของเราที่มันไม่ตรงหัวใจ

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“จะไปไหนคะ”ฟางลืมตาตื่นขึ้นมาแล้วเห็นป๊อปปี้ที่อาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วกำลงจะออกไปข้างนอก
ห้อง
 
 
 
 
 
“ก็ไปทำงานไงครับ ส่วนฟาง ยังป่วยอยู่ก็นอนในห้องนี้ไปก่อนนะ พอไข้ลดฟางค่อยใช้งานพี่ในไร่
นะ”ป๊อปปี้ยิ้มก่อนจะไม่ลืมเดินไปจูบที่หน้าผากฟางเพื่อเตรียมตัวไปทำงานตอนเช้า
 
 
 
 
 
 
“ไม่ให้ไป”ฟางพูดแล้วดึงมือป๊อปปี้ไว้ก่อนจะให้ป๊อปปี้พยุงตัวเองออกไปนอกห้อ ง
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ้าวฟาง หายไข้แล้วหรอถึงได้ออกมาน่ะ”เขื่อนถามเมื่อเห็นฟางถูกป๊อปปี้พยุงมาที่ระเบียงชั้นบน
 
 
 
 
 
“ก็ค่อยยังชั่วแล้วล่ะ อ้อ กั้ง วันนี้ฝากงานของพี่ป๊อปหน่อยนะ วันนี้พี่ป๊อปมีเรื่องต้องไปทำกับ
ฟาง”ฟางพูดจบก็หันขวับไปที่ป๊อปปี้ก่อนจะเดินเชิดกลบเข้าห้องไป ป๊อปปี้มองฟางงงๆกับท่าทีของ
ฟางแต่ก็นั่งรอฟางแทนออกไปทำงาน
 
 
 
 
 
 
 
“เร็วๆหน่อยสิคะ แค่นี้อิดออดแล้วรึไง”ฟางที่พาลูกทั้ง2ขึ้นรถเข็นแล้วมาซื้อของทำขนมเต็มรถเข็น
แล้วให้ป๊อปปี้เข็นรถเข็นแทนเธอที่เลือกซื้อของสบายตัวปลิว“จ้าๆ ลำพังแค่ของในรถเข็นน่ะพี่ไหว
นะ แต่ทำไมฟางถึงพาลูกมาด้วยเนี่ย”ป๊อปปี้ถาม
 
 
 
 
 
 
 
“บ่นหรอหมี นี่ลูกใครคะ”ฟางหันขวับมาหาป๊อปปี้แล้วถามเสียงแข็ง
 
 
 
 
 
“เอ่อ ลูกเราครับ แถมฟ้ากับเฟิร์สน่ารักเหมือนพ่อกับแม่ด้วย”ป๊อปปี้รีบพูดทำให้ฟางยิ้มพึงพอใจ
ก่อนจะให้ป๊อปปี้จ่ายเงินแล้วถือของมา ส่วนเธอเองก็เดินจูงมือลูกแฝดเดินนำ
 
 
 
 
 
 
“หิวรึยังครับเฟิร์ส ฟ้า วันนี้พ่อป๊อปจะเลี้ยงข้าวนะครับเราไปเลือกร้านกันดีกว่า”ฟางพูดจบก็พาลูก
ทั้ง2ไปที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งก่อนจะสั่งอาหารมาเต็มโต้ะจนป๊อปปี้แทบเหวอ นี่โชคดีนะที่ฟางคืน
กระเป๋าตังค์ให้เขาแล้วไม่งั้นคงต้องได้ล้างจานใช้หนี้ร้านแน่ๆ
 
 
 
 
 
“วันนี้ทำตัวน่ารัก ทานสิคะ”ฟางตักเนื้อให้ป๊อปปี้แล้วยิ้ม ป๊อปปี้ขอบคุณก่อนจะทานข้าวเสร็จแล้ว
ฟางก็ปล่อยให้ลูกเล่นของเล่นที่ศูนย์เด็กเล็กโดยที่ตัวเองนั่งเฝ้าอยู่
 
 
 
 
 
“อยากกินไอติม”ฟางพูดขึ้นเมื่อป๊อปปี้ที่ไปคิดเงินค่ากระเป๋ากับรองเท้าที่ฟางจองไว้แล้วให้ป๊อปปี้มา
จ่ายเงินแทน
 
 
 
 
 
“หา นี่นอกจากกระเป๋ากับรองเท้านี่ยังจะกินไอติมอีกหรอ ฟางอ่ะป่วยอยู่นะ ไม่เอาๆ”ป๊อปปี้รีบสั่งห้าม
 
 
 
 
“งั้นไม่ให้กินไอติม งั้นเปลี่ยนเป็นสร้อยเพรชร้านที่ฟางมองๆอยู่ได้มั้ย ฟางอยากได้”ฟางหันไปกระ
พริบตาหวานใส่ป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
“สร้อยเพชรพี่ว่าพี่ให้ไม่ได้ แต่เมื่อกี้ตอนที่ไปจ่ายเงินให้ฟางนะ พี่แวะซื้ออันนี้ให้ฟางล่ะ เห็นว่า
ชอบใส่ต่างหู”ป๊อปปี้พูดำก่อนจะแกะกล่องต่างหูออกมาให้ฟางดู เป็นต่างหูเพชรรูปโบว์เล็กๆ ฟางยิ้ม
ออกทันที
 
 
 
 
 
“ใส่ให้ด้วย”ฟางพูดก่อนะแกะต่างหูอันเก่าแล้วให้ป๊อปปี้ใส่ให้ทั้ง2ข้าง
 
 
 
 
 
“รางวัลให้หมีอ้วนนะ”ฟางหอมแก้มป๊อปปี้ฟอดนึงทำให้ป๊อปปี้หน้าแดงจัดไม่คิดว่าฟางจะหอมแก้ม
กลางที่สาธารณะแบบนี้ก่อนทั้งคู่จะไปอุ้มลูกแล้วไปที่รถเพื่อเตรียมตัวกลับไร่
 
 
 
 
 
 
 
 
“หึ มีความสุขกันจริงๆเลยนะ”พิมที่แอบมองฟางกับป๊อปปี้อยู่ก็ออกมาจากที่ซ่อนแล้วพูดอย่าง
เคียดแค้นก่อนจะเริ่มคิดแผนการร้ายทันที
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวไปเล่นกับน้าโบว์ที่รีสอร์ทนะครับเฟิร์สฟ้า ส่วนพี่มานี่”เมื่อถึงบ้านฟางก็รีบฝากลูกให้ไปที่
รีสอร์ทพร้อมกับโบว์ก่อนจะลากป๊อปปี้มาที่บ้านเล็กทันที
 
 
 
 
 
“ฟางจะทำอะไรพี่น่ะ ปล้ำพี่หรอไม่นะ ฟางยังไม่หายไข้เลยนะ”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มกวนๆ ฟางจึงฟาด
ไปที่กลางหลังทันที
 
 
 
 
 
“ใครว่าล่ะหมีลามก มานี่เลย”ฟางดึงป๊อปปี้มาที่เก้าอี้ที่ระเบียงหลังบ้านเล็กของป๊อปปี้ที่มีวิวเป็น
ภูเขาสวยงามก่อนฟางจะเดินหายเข้าไปในบ้านแล้วเอาผ้าคลุมและกรรไกรออกมา
 
 
 
 
“ฟางจะตัดผมหรอ ไม่เอาได้มั้ยครับ คือพี่ว่าพี่ชอบทรงนี้นะ”ป๊อปปี้รีบพูด
 
 
 
 
“พี่ชอบแต่ฟางไม่ชอบ พี่จะขัดใจฟางหรอคะ”ฟางพูกทำให้ป๊อปปี้ไม่กล้าหือ ก่อนฟางจะให้ป๊อปปี้
จับกระจกบานใหญ่ไว้ให้เธอที่ทำการตัดผมที่เริ่มยาวของป๊อปปี้ออก จนสั้นเหมือนเดิม
 
 
 
 
 
“เท่านี้ก็น่ารักดูดีเหมือนเดิมแล้ว เหลือก็แต่เครา มานี่”ฟางพูดก่อนจะลากป๊อปปี้เข้าไปในห้องน้ำ
แล้วบีบครีมโกนหนวดให้ป๊อปปี้แล้วเริ่มโกนหนวดให้ชายหนุ่ม
 
 
 
 
 
“หึๆ ดีจังเลย ฟางมาดูแลพี่แบบนี้เนี่ย”ป๊อปปี้ยิ้มเมื่เห็นคนตัวเล็กตั้งใจโกนหนวดให้เขา
 
 
 
 
 
“นี่อย่าดิ้นสิ ถ้ามันเข้าเนื้อไม่รับผิดชอบนะ”ฟางฟาดลงที่แขนอย่างแรงแล้วดุ ทำให้ป๊อปปี้ต้องยืน
นิ่งๆให้ฟางจัดการโกนหนวดให้เขาหน้ากระจกจนเสร็จ
 
 
 
 
 
“เรียบร้อย เดี๋ยวฟางไปกวาดเศษผมด้านนอกก่อนนะคะ”ฟางพูดก่อนจะเอาไม้กวาดไปกวาดเศษผม
ด้านนอก
 
 
 
 
 
 
ฟอด
 
 
 
 
 
ป๊อปปี้เดินมากอดฟางแล้วหอมแก้มฟางทันที“อ๊ะพี่ป๊อป หมีฉวยโอกาส หมีบ้า”ฟางเขินแล้วทุบ
ป๊อปปี้ทันที
 
 
 
 
 
“เอ้า ก็เมียน่ารัก ทั้งตัดผมให้ โกนหนวดให้แบบนี้น่ะพี่ต้องให้รางวัล”ป๊อปปี้ยิ้ม
 
 
 
 
 
“งั้นเปลี่ยนจากหอมมาเป็นกระเป๋าหลุยส์คอเล็กชชั่นใหม่ได้มั้ยคะพี่ป๊อป”ฟางรีบพลิกตัวไปอ้อน
ป๊อปปี้ทันที
 
 
 
 
 
“นี่ทำดีหวังกระเป๋าหลุยส์นี่นา”ป๊อปปี้พูด ฟางยิ้มไม่ตอบก่อนจะจูบป๊อปปี้อย่างดูดดื่มอยู่ตรงนั้นสัก
พักป๊อปปี้ก็อุ้มฟางเข้าไปในห้องตัวเองทันที โดยไม่รู้เลยว่าพิมแอบสะกดรอบตามทั้งคู่มา
 
 
 
 
 
 
 
“หึ เงินที่ส่งไปให้น่ะครบนะ พรุ่งนี้พวกแกมาหาชั้นที่ท้ายไร่จิระคุณด้วยล่ะ”พิมโทรศัพท์หาพวก
นักเลงที่จ้างก่อนจะกำมือถือแน่น ภาพสวีทหวานของป๊อปปี้และฟางเมื่อกี้สร้างความคับแค้นใจให้
พิมเป็นอย่างมาก
 
 
 
 
 
 
 
“วันนี้ฟางว่าจะพาฟ้ากับเฟิร์สไปในไร่อ่ะพี่ป๊อป กะพาไปเล่นน้ำตกท้ายไร่อ่ะ”ฟางพูดบอกป๊อปปี้ที่นั่ง
อ่านเอกสารการซื้อขายไวน์อยู่
 
 
 
 
“เอาสิครับ ให้พี่ไปด้วยมั้ย จะได้ไปกัน พ่อ แม่ ลูก”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มให้ฟาง
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวนะคะ วันนี้มีไวน์ที่สั่งจากฝรั่งเศสมาใหม่ มีพันธุ์องุ่นมาใหม่ แล้วยังจะไปเที่ยวอีกหรอ”ฟาง
พูดจบก็บิดหูป๊อปปี้ทันที
 
 
 
 
 
“แหม ฟาง ก็ป๊อปปี้เค้าอยากไปเที่ยวกับภรรยาแสนสวยแล้วก็ลูกน้อยน่ารักๆนี่นา”แก้วพูดแซว
 
 
 
 
 
“ไม่ได้ ทำงานก่อเข้าใจมั้ยคะ ถ้ารายได้ตก พี่ต้องถอยรถใหม่ให้ฟาง เข้าใจมั้ย”ฟางดุป๊อปปี้ทำให้
ป๊อปปี้นึกถึงโบชัวร์รถยุโรปที่ฟางเอามาดูเมื่อคืนก็กลืนน้ำลายลงคอทันที
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวพี่จะไปทำงานเดี๋ยวนี้ล่ะครับ”ป๊อปปี้พูดจบรีบหอบเอกสารไปทำงานพร้อมกั้งทันที
 
 
 
 
 
“วันนี้ไปน้ำตกหรอ งั้นขอพวกเราไปด้วยนะ”เฟย์พูดแล้วยิ้มก่อนที่ แก้ว โบว์ เฟย์จะพาลูกมากับฟาง
และลูกที่น้ำตก
 
 
 
 
 
 
 
 
“เห้อ สบายจัง นานทีแวบออกมาจากออฟฟิศที่รีสอร์ท”โบว์พูดแล้วเหยียดตัวนอนลงกับเสื่อที่ปูไว้
 
 
 
 
“วันนี้ทั้งโบว์แล้วก็แก้วไม่ไปช่วยกั้งกับโทโมะทำงานรึไง”เฟย์ถามเพราะปกติแล้วโบว์จะไปทำงานที่
ออฟฟิศในรีสอร์ทส่วนแก้วและลูกก็จะไปอยู่กับโทโมะในสปาที่รีสอร์ทแทน
 
 
 
 
 
“ก็นานทีจะมานั่งคุยกันแบบนี้นี่นา ปล่อยพวกผู้ชายทำงานเองซะบ้าง”แก้วพูดยิ้มๆก่อนจะป้อนผล
ไม้ให้แต้งกิ้ว
 
 
 
 
 
“เห้อ เห็นพี่ๆทุกคนมีลูกกันหมดแล้ว ก็เหลือแต่โบว์นี่ล่ะยังไม่มีสักที”โบว์พูดพลางมองแก้วที่เลี้ยง
แต้งกิ้ว เฟย์เล่นกับน้องเขม และฟางที่เล่นกับฟ้าและเฟิร์ส
 
 
 
 
 
 
 
“เอ้า อยากมีก็ขอกั้งสิ แหมๆโบว์ รีบๆมีนะ เดี๋ยวระวังพี่จะแซงหน้า”เฟย์พูดยิ้มๆแล้วลูบที่ท้องตัวเอง
เบาๆ
 
 
 
 
“นี่อย่าบอกนะเฟย์ว่าเฟย์”แก้วมองเฟย์ลูบท้องอึ้งๆ เฟย์ยิ้มหวาน
 
 
 
 
 
“เขื่อนเค้าขยันทำการบ้านน่ะก็เลยตอนนี้เดือนกว่าแล้ว”เฟย์พูดพลางกระพริบตาปริบๆใส่ทุกคน
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวเถอะ ครั้งที่แล้วแก้วท้องคนที่2งั้นดี แก้วจะเป็นรายต่อไปเอง”แก้วพูดอย่างมั่นใจก่อนสาวๆ
จะหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน ส่วนโบว์ก็ลงไปเล่นน้ำกับแต้งกิ้ว เขม ฟ้าและเฟิร์ส
 
 
 
 
 
 
 
“ฮัลโหลว่าไงเขื่อน จ้า เดี๋ยวให้ลูกเล่นน้ำสักพักก็ไปกลับกันแล้วล่ะ อย่าลืมซื้อมะม่วงให้ด้วยนะ คื
เปรี้ยวปากอยากกินมาก”เฟย์รับโทรศัพท์จากเขื่อนที่โทรมาตามก่อนจะหัวเราะกับพวกแก้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ๊าย ปล่อยนะ”เสียงโบว์ร้องทำให้เฟย์หันขวับไปมองอย่างตกใจที่มีพวกผู้ชายมาจับตัวโบว์และ
เด็กๆไปก็ร้องตกใจก่อนจะวางสายเขื่อนเข้าไปช่วยโบว์และเด็กๆ
 
 
 
 
 
“นี่มันอะไรกันน่ะ”แก้วที่ไปส่งฟางเข้าน้ำกลับมาก็ตกใจเมื่อเห็นคนมาทำร้ายลูกตัวเองก็คว้าไม้หน้า
สามมาไล่ฟาด
 
 
 
 
 
 
“แกทำพวกชั้นหรอนังทอม”พิมโผล่มาแล้วเอาที่ช๊อตไฟฟ้าช๊อตใส่แก้วอย่างงแรงจนแก้วสลบไป
 
 
 
 
 
“แก้ว ไม่จริงน่า ไหนว่าเธอตกน้ำตกไปตั้งนานแล้วไงล่ะ”ฟางดูอาการแก้วก่อนจะหันไปพูดกับพิมอ
ย่างตกใจ
 
 
 
 
 
 
 
 
“ทำไม คิดถึงชั้นมากรึไง นังแมวขโมย”พิมว่าก่อนจะตบฟางแต่ฟางหลบทัน
 
 
 
 
“ชั้นไม่ได้ขโมยของๆใคร พี่ป๊อปกับชั้นเรารักกัน”ฟางพูดพิมจึงตบหน้าฟางจนล้ม
 
 
 
 
 
“อย่าทำอะไรพี่ฟางนะ”โบว์สะบัดตัวหลุดจากการเกาะกุมก็วิ่งไปผลักพิมล้ม
 
 
 
 
 
 
“แกนี่ก็ร้ายเหมือนเดิมนะนังน้องโบว์ วันนั้นแบ้งค์น่าจะข่มขืนแล้วก็ฆ่าแกให้ตาย ไม่น่าปล่อยให้รอด
มาปากดีอย่างนี้”พิมพูดก่อนจะช๊อตไฟฟ้าใส่โบว์จนโบว์สลบ
 
 
 
 
 
 
 
“อย่าทำอะไรทุกคนนะ”เฟย์พูดแต่ก็ถูกช๊อคไฟฟ้าจนสลบ ฟางที่เห็นพิมจะชีอตไฟฟ้าลูกแฝดตัวเอง
ก็วิ่งเจ้าไปขวาง
 
 
 
 
 
 
“กรี้ดดดด”ฟางร้องด้วยความเบปวด ฝืนตัวเองไม่ให้สลบไป
 
 
 
 
 
“รักลูกมากใช่มั้ย นี่คงจะเป็นลูกของแกกับคุณป๊อปล่ะสิ”พิมพูดแล้วอุ้มฟ้าที่ร้องไห้จ้า
 
 
 
 
 
 
“อย่าทำอะไรลูกชั้นนะ”ฟางตะเกียกตะกายขึ้นมาหาลูกแต่ถูกพิมผลักล้มลงฟางจึงหันไปกอดเฟิร์ส
และกันแต้งกิ้วและเขมไว้กับตัวเองเพื่อปกป้องเด็กๆ
 
 
 
 
 
“รักกันมากใช่มั้ย”พิมพูดก่อนจะช้อตไฟฟ้าใส่ฟ้าจนสลบ ฟางร้องไห้ออกมาด้วยความสงสารลูก
 
 
 
 
 
“แก มันเลว เกินเยียวยาแล้วจริงๆ”ฟางพูดทั้งน้ำตาก่อนจะงับที่ขาพิม
 
 
 
 
 
“กรี้ดด เจ็บนะนังบ้า”พิมโมโหเผลอถีบฟางล้มลงก่อนะช้อตไฟฟ้าใส่ฟางจนสลบ
 
 
 
 
 
 
“เอาพวกมันขึ้นรถไปให้หมด”พิมปาดเหงื่อแล้วมองพวกลูกน้องที่ตัวเองจ้างมามองฟางที่กอด
ลูกชายที่ร้องไห้แน่น
 
 
 
 
 
 
“ถ้าไม่มีแกกับลูกชั้นก็คงไม่เป็นแบบนี้ นังฟาง”พิมมองฟงอย่างอาฆาต
 
 
 
 
 
 
 
งานเข้าพวกนางเอกซะแล้วหึๆ อัพให้เกิดความอยาก แล้วไรเตอร์จะหนีไปเล่นน้ำ
 
 
 
อย่าลืมมาเม้นกับโหวตนะ จะจบแล้วเรื่องนี้อ่ะ