Unexpected เรื่องของเราที่มันไม่ตรงหัวใจ
เขียนโดย 
Chapond
วันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 21.19 น.
แก้ไขเมื่อ 17 เมษายน พ.ศ. 2557 11.31 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
39) 38.อย่าเป็นอะไรนะคนดี
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“ฟางอย่าเป็นอะไรนะฟาง”ป๊อปปี้รีบพาฟางมาที่โรงพยาบาลหลังจากที่แบงค์ยิงฟาง แบงค์ก็ยิง
ตำรวจแล้วพาพิมหนี ตอนนี้เขาไม่สนอะไรทั้งนั้น เขาสนแค่ฟางคนเดียวเท่านั้น
“ป๊อปใจเย็นๆตอนนี้ฟางเค้าถึงมือหมอแล้วนะ”แคทรีบเข้าไปห้ามเช่นเดียวกับกวิน เพราะตอนนี้
ป๊อปปี้กำลังคลั่งกับเรื่องของฟางและพุ่งตัวจะเข้าไปที่ห้องผ่าตัดตามฟางเข้าไป
“ฮึก ชั้นปกป้องฟางไม่ได้ ชั้นดูแลฟางกับลูกไม่ได้”น้พตาไหลออกมาจากดวงตาทั้งคู่ของป๊อปปี้
ทำไมทุกอย่างมันถึงเกิดขึ้นเร็วอย่างนี้ เมื่อวานเขายังนอนหนุนตักฟางอยู่ และพูดคุยกับลูกของเขา
ในท้อง แต่ทำไมตอนนี้ ฟางถึงเป็นแบบนี้
“ไม่เป็นไรป๊อป ไม่เป็นไร ป๊อปต้องเข้มแข็งไว้นะ ฟางกับลูกๆของป๊อปต้องปลอดภัยอยู่แล้วล่ะ ตั้ง
สติไว้ ใจเย็นๆนะ”แคทกอดปลอบป๊อปปี้เพื่อให้ชายหนุ่มได้สติ เธอรู้ว่าตอนนี้เขาคงช้อคมาก ทั้ง
เรื่องของฟาง และก็โบว์
“ฟางเป็นยังไงบ้าง”แก้วที่ถูกโทโมะประคองเธอในท้องแก่เข้ามาหาทุกคนที่หน้าห้องผ่าตัด
“พี่แบงค์หลุดจากการถูกจับและจะยิงป๊อปปี้ แต่ฟางเอาตัวเข้ามาบังกระสุน ตอนนี้อาการเป็นตายร้าย
ดียังไงก็ไม่รู้เลย”กวินพูดจบทำให้แก้วทรุดลงไปแล้วร้องไห้ทันที
“โธ่ฟางทำไมถึงเป็นแบบนี้ แล้วนี่ทั้งฟาง ทั้งลูกของฟาง”แก้วร้องไห้สงสารเพื่อน โทโมะรีบกอด
ปลอบแก้วทันที
“แล้วน้องโบว์ล่ะ น้องโบว์อยู่ที่ไหน”โทโมะรีบถามถึงน้องสาวของป๊อปปี้
“ตอนนี้โบว์อยู่ที่อีกห้องนึง หมอให้ยานอนหลับไปแล้วจะได้ไม่ร้องอีก”แคทพูดเพราะตอนที่กั้งฝาก
โบว์ให้มาที่โรงพยาบาล โบว์ฟื้นพอดีและมีอาการหวาดกลัวทุกอย่าง
“ทำไมโบว์ถึงต้องถูกให้ยานอนหลับกัน”โทโมะถามด้วยความไม่เข้าใจ
“แบงค์ข่มขืนโบว์ ชั้นมาช้า เข้าไปช่วยน้องไม่ทัน”แคทพูดอย่างเจ็บใจแล้วน้ำตาไหลออกมา กวิน
ดึงแคทไปซบที่ไหล่ตัวเอง เพราะรู้ดีว่าแคทนั้นเอ็นดูและรักโบว์เหมือนน้องแท้ๆมากแค่ไหน
“ไอ้เลวเอ้ย แล้วตอนนี้แบงค์ไปไหน โดนจับแล้วรึยัง”โทโมะเดือดจัดก่อนจะรีบถามต่อ
“ยัง แบงค์กับพิมหนีไปได้ ตอนนี้กั้งเลยไปช่วยตำรวจตามจับตัวแลงค์กับพิม”แคทพูดพลางกอด
ปลอบป๊อปปี้โดยที่ตัวเองก็ถูกกอดจากกวินอีกทีหนึ่ง
“โทโมะ จะไปไหนน่ะ”แก้วตกใจเมื่อเห็นสามีลุกขึ้นจะเดินออกไป
“ตอนนี้กั้งอยู่คนเดียว แก้ว อยู่ที่นี่รอดูอาการฟางกับโบว์ ส่วนชั้นจะไปช่วยกั้งตามลากตัวไอ้เลวนั่น
มา”โทโมะพูดนิ่งๆ แก้วรู้สึกได้ว่าสาทีของเธอโกรธแค้นแบงค์มากแค่ไหน เพราะโทโมะเองก็รักโบว์
เหมือนน้องสาวแท้ๆเช่นกัน
“หมอครับ เมียกับลูกผมกับลูกเป็นยังไงบ้างครับหมอ”เมื่อหมอเดินเปิดประตูก้องผ่าตัดมา ป๊อปปี้รีบ
เข้าไปถามหมอทันที
“ตอนนี้คนไข้ยังไม่พ้นขีดอันตรายเนื่องจากเสียเลือดมาก หมอคิดว่า เราต้องผ่าเด็กในท้องออก
เพื่อความปลอดภัยของเด็ก”หมอพูด ทำให้ทุกคนตกใจ
“แล้วฟางล่ะหมอ ฟางจะเป็นยังไง หมอตอบสิ”ป๊อปปี้เขย่าตัวหมอเพื่อถามถึงอาการฟางจนแคท
และกวินต้องรีบห้าม
“กระสุนยิงเข้าส่วนที่สำคัญหมอต้องผ่าออก ตอนนี้หมอขอไม่รับประกันนะครับว่าคนไข้จะปลอดภัยรึ
เปล่า”หมอบอกก่อนจะใหพยาบาลเอาเลือดสำรองเข้าไปช่วยฟาง ป๊อปปี้ทรุดลงแล้วร้องไห้ไม่หยุด
แคท กวินและแก้วมองอาการของป๊อปปี้ก็เข้าใจดีว่าป๊อปปี้เสียใจกับเรื่องนี้มากแค่ไหน
เวลาผ่านไปหลายชั่วโมง แคทและกวินที่ไปซื้อน้ำและอาหารมาให้แก้วและป๊อปปี้กลับมาพบว่า
ป๊อปปี้ยังคงน่งเงียบไม่ยอมพูดจากับใครหลังจากที่หมอเข้าไปแล้ว
.”ทานน้ำก่อนนะป๊อป ใจเย็นๆ ตอนนี้หมอเค้ากำลังพยายามช่วยฟางกับลูกอยู่นะ”แคทยื่นน้ำให้
ป๊อปปี้
“ฟางเป็นยังไงบ้าง”เขื่อนและเฟย์รีบวิ่งเข้ามาหาทุกคนที่หน้าห้องผ่าตัด เพราะทันทีที่แก้วโทรบอก
เขาและเฟย์ก็รีบออกจากกรุงเทพมาเลย ส่วนลูกนั้นแม่ของฟางรับเลี้ยงไว้เพราะมันดึกมากแล้วและ
จะเป็นอันตรายที่คนแก่และเด็กทารกจะเดินทางไปไหนไกลๆ
ปัง
ประตูห้องผ่าตัดถูกเปิดออก นางพยาบาลเข็นตู้อบเด็กทารกออกมา ทารกแฝดชายหญิงอยู่ในตู้อบ
ผ่านหน้าป๊อปปี้ไป
“ทำไมหลานชั้นถึงต้องอยู่ในตู้อบแบบนี้คะพยาบาล”เฟย์รีบถามทันที
“เพราะว่าเด็กถูกคลอดก่อนกำหนดน่ะค่ะ เราเลยต้องให้เด็กอยู่ในตู้อบนี้ไปก่อนเพื่อให้ระบบไหล
เวียนของเลือดไหลได้เป็นปกติก่อนถึงจะเอาออกจากตู้ได้”นางพยาบาลบอกก่อนจะเข็นลูกของ
ป๊อปปี้ไปไว้ที่แผนกเด็กอ่อน
“นายไปดูลูกของนายก่อนมั้ย ตอนนี้ฟางคงยังไม่ออกมาง่ายๆหรอก”เขื่อนพูดก่อนจะพาป๊อปปี้เดิน
ไปที่ห้องที่ลูกแฝดของป๊อปปี้ถูกพามาไว้ที่ห้องพิเศษโดยมีนางพยาบาลดูแลไม่ห่าง
“ลูกของนายน่ารักนะ ผู้ชายโตมาคงเหมือนพ่อ ส่วนผู้หญิงโตมาคงจะเหมือนฟาง”เขื่อนพูด ป๊อปปี้
นิ่งเงียบ
“ลูกจะต้องแข็งแรงรู้มั้ยครับ อยู่กับพ่อนะ เฟิร์ส ฟ้า อยู่กับพ่อป๊อปแล้วก็แม่ฟางนะครับ”ป๊อปปี้พูดอยู่
หน้ากระจกมองลูกตัวเองในตู้กระจกแล้วน้ำตาไหล อย่าไปไหนนะ อย่าทิ้งพ่อกับแม่ไปนะ เขื่อน
มองป๊อปปี้แล้วสงสารเป็นอย่างมากก่อนจะตบไหล่ชายหนุ่มเพื่อให้กำลังใจตรงนั้น
“กั้ง ชั้นว่านายพักผ่อนบ้างดีกว่ามั้ย”โทโมะมองดูกั้งที่นั่งถือปืนเงียบไม่พูดไม่จาอยู่กับพวกตำรวจที่
เลาะมาที่ป่าใกล้ๆไร่ของกวินและป๊อปปี้เพื่อตามหาพิมและแบงค์ โทโมะที่ทราบว่าพวกกั้งอยู่ที่ไหน
ก็รีบมาช่วยโดยที่เขาเห็นกั้งตามหาแบงค์และไม่พูดไม่จากับใครเลย
“ไม่เป็นไรครับ ผมจะต้องเอาตัวคนที่ทำร้ายคุณโบวืมาจัดการให้ได้ ให้มันสาสมกับสิ่งที่มันทำเลว
กับคุณโบว์”กั้งพูด
“นายชอบโบว์สินะ”โทโมะเห็นท่าทางของกั้งก็พูดขึ้น ชายหนุ่มนิ่งไม่ตอบอะไรก่อนจะลุกขึ้นเดินไป
เรื่อยๆตามตำรวจโดยมีโทโมะเดินตามไปติดๆด้วยความเป็นห่วงว่ากั้งจะเป็นอะไรไป
“คุณโบว์ทั้งน่ารักและสดใสเหมือนกับนางฟ้าใครที่มันทำให้รอยยิ้มของคุณโบว์หายไป มันต้อง
ชดใช้”กั้งพูด
“ชั้นเข้าใจแต่นายก็ต้องดูแลตัวเองด้วย ถ้านายเป็นอะไรอีกคงป๊อปปี้คงจะเสียใจมากแน่ๆ”โทโมะ
พูดกับกั้ง
ปังๆ
เสียงปืนไล่ยิงกันทำให้กั้งและโทโมะหันไปมองด้านหน้าก่อนจะรีบวิ่งไปหาพวกตำรวจ
“ดูเหมือนว่านายแบงค์เค้าะแยกทางกับผู้หญิงอีกคนนะครับแต่พวกผมเองก็ไม่ทราบว่าพวกเค้าแยก
กันตอนไหน ตอนนี้เหลือแค่นางแบงค์คนเดียว”ตำรวจนายหนึ่งพูดจบกั้งก็รีบวิ่งพุ่งไปด้านหน้า โท
โมะตกใจที่กั้งทำอะไรผลุนผลันแบบนี้
“กั้ง นายต้องใจเย็นๆสิ วิ่งไปแบบนี้ มันไม่มีอะไรดีขึ้นหรอก”โทโมะพูดเตือนกั้ง
“มันอยู่ด้านหน้าแล้ว ผมจะจัดการมัน”กั้งพูดก่อนจะวอ่งไปจนถึงด้านในป่า
ปัง
กั้งทรุดเมื่อหันไปมองพบว่าแบงค์ยิงเขาที่หัวไหล่ โทโมะที่วิ่งมาก็ตกใจที่เห็นแบงค์ง้างปืนจะยิงกั้ง
“ขืนแกเข้ามาอีกล่ะก็ ไอ้นี่ตายแน่ๆ”แบงค์เยาะ โทโมะและตำรวจอีก2นายที่ตามจับแบงค์ก็ชะงักไม่
เข้าไป
“คิดหรอว่าแกฆั้นแล้วตำรวจจะไม่ทำอะไรแก คนชั่วๆอย่างแกยังไงก็หนีไม่พ้นเวรกรรมเลวๆที่แกทำ
กับคุณโบว์”กั้งว่า
ผลัวะ
แบงค์เตะกั้งจนล้มก่อนจะเหยียบไปที่แผลกั้งจนกั้งร้องด้วยความเจ็บปวด
“แล้วพิมล่ะ พิมไปไหน นายเป็นคนพาพิมหนีไปด้วยไม่ใช่รึไง”โทโมะถามถึงพิม
“เหอะ ยัยนั่นพูดมากน่ารำคาญ ชั้นก็เลยผลักตกน้ำตกไปแล้ว สงสัยคงตะกระแทกโขดหินแล้วศพ
ไหลไปไหนแล้วสักที่ล่ะมั้ง”แบงค์ยิ้มเยาะ
“ไอ้เลวเอ้ย”กั้งเดือดจัด เพราะอย่างน้อยพิมและกั้งก็เคยทำงานด้วยกันมาก่อน นี่ถึงกับฆ่าพวก
เดียวกันงั้นหรอ กั้งทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว ตายเป็นตาย กั้งเตะตัดขาแบงค์จนล้มซึ่งเปิโอกาสให้
ตำรวจพุ่งเข้าจับแบงค์แต่แบงค์สู้สุดไม่ยอมให้จับทำให้ทำร้ายตำรวจจนถูกยิงบาดเจ็บ
ปัง
ตำรวจยิงสู้ไปที่แบงค์ ชายหนุ่มถูกยิงไป3นักที่แขน ขาและลำตัว โทโมะรีบไปประคองกั้งให้ลุกขึ้น
กั้งลุกขึ้นไปดูหน้าแบงค์อย่างสมเพช
“อย่างแก ไปพิการแล้วชดใช้กรรมในคุกซะ”กั้งพูดก่อนที่จะเดินออกไป แบงที่ถูกตำรวจพยุ่งขึ้นก็
ชักปืนของตำรวจจะยิงเข้าที่กั้ง
ปัง
กั้งสังหรณ์ใจหันกลับไปเจอแบงค์กำลังจะยิงตัวเองก็รีบยิงไปที่กลางอกข้างซ้ายทันที
“แกนี่มันเลวจนวินาทีสุดท้ายจริงๆ”กั้งพูดเมื่อเห็นแบงค์ล้มขาดตายตรงหน้า ผมแก้แค้นให้คุณโบว์
แล้วนะครับ
“ป๊อป ตอนนี้ฟางพ้นขีดอันตรายแล้วนะ แต่หมอเค้าบอกว่าคืนนี้คงต้องให้ดูอาการที่ห้องไอ ซี ยู
ก่อนถึงจะย้ายไปที่ห้องผู้ป่วยพิเศษได้”แคทเดินมาบอกข่าวป๊อปปี้รีบวิ่งไปที่ห้องไอ ซี ยู ตอนนี้มี
แก้วที่ยืนอยู่หน้าห้องไอ ซี ยู ป๊อปปี้ผลักประตูเข้าไปพบว่าฟางนอนไม่ได้สติอยู่บนเตียงมีเครื่องช่วย
หายใจและสายต่างๆระโยงระยางเต็มไปหมด ป๊อปปี้ถึงกับน้ำตาซึมเมื่อเห็นสภาพของฟาง
“ฟาง พี่ขอโทษนะที่ดูแลฟางไม่ดีจนฟางต้องเป็นแบบนี้ รีบฟื้นขึ้นมานะครับ ฟื้นขึ้นมาอยู่กับพี่ มาอยู่
ข้างพี่ มาดูแล มาบ่นพี่เหมือนเดิม แล้วก็ฟื้นมาดูหน้าน้องเฟิร์สกับน้องฟ้า ลูกของเราไง”ป๊อปปี้ลูบ
ผมฟางที่ยังไม่ได้สติอย่างอ่อนโยนก่อนจะจูบลงที่หน้าผากคนตัวเล็กแล้วกุมมือฟางไว้แน่นก่อนจะ
เอามือมาแนบที่แก้มตัวเอง แก้ว แคท เขื่อน กวินและเฟย์ยืนมองป๊อปปี้ที่ไปหาฟางและกุมมือ
ภรรยาสาวที่ไม่ได้สติก็อดสงสารไม่ได้
“โทโมะ”แก้วหันไปเห็นคนที่เดินเข้ามาหาคนล่าสุด แก้วกอดโทโมะแน่นเช่นเดียวกับเขา
“แบงค์ถูกยิงเสียชีวิตเพราะขัดขืนและตั้งใจจะฆ่ากั้ง ส่วนพิมถูกแบงค์ผลักตกน้ำตกไปแล้ว”โทโมะ
เล่าทุกอย่างให้ทุกคนฟังกวินซึมลงไปเมื่อรับรู้เรื่องพี่ชายตัวเอง แคทจึงกอดปลอบสามีตัวเอง
“ไม่เป็นไรนะคะกวิน คุณต้องเข้มแข็งแล้วก็ดูแลไร่ต่อจากเค้า คุณยังมีชั้นอยู่ข้างๆคุณเสมอนะ”แคท
พูดโดยที่จับมือกวินไว้เพื่อให้กำลังใจสามี
“มันจบแล้วสินะ เรื่องราวร้ายๆทุกอย่าง”แก้วพูดแล้วกอดโทโมะไว้
แอ้ด
กั้งที่ทำแผลที่หัวไหล่เสร็จแล้วถูกพันแผลด้วยผ้าสามเหลี่ยมและคล้องคอไว้เดินมาที่ห้องพักของ
โบว์ กั้งเดินเข้ามาหาโบว์ที่ถูกฉีดยานอนหลับก็นั่งลงข้างๆเธอ
“ผมแก้แค้นให้คุณโบว์แล้วนะครับ คนผิดได้รับกรรมที่มันทำไว้แล้ว”กั้งพูดก่อนจะกุมมือโบว์ไว้แน่น
“คุณโบว์ต้องกลับมาเป็นคุณโบว์คนเดิมที่น่ารักสดใสเหมือนเดิมนะครับ”กั้งพูดก่อนจะโน้มหน้าลงจูบ
กับโบว์อย่างอ่อนโยนก่อนจะถอนจูบออกมามองโบว์ด้วยความสงสารและคิดว่าคนใช้อย่างเขาไม่ควร
ทำแบบนี้เลยกับเจ้านาย
ช่วงนี้ขอเน้นกั้งโบว์แปปนะ เดี๋ยวฟางก็ฟื้นนน
เมื่อวานหายไปโทษทีๆ มาอัพแล้วนะๆๆๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
