Unexpected เรื่องของเราที่มันไม่ตรงหัวใจ
เขียนโดย 
Chapond
วันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 21.19 น.
แก้ไขเมื่อ 17 เมษายน พ.ศ. 2557 11.31 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
24) 24.ถูกล่อลวง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“ฟางไม่ได้ทำจริงๆนะคะพ่อ แม่ ฟางไม่รู้เรื่อง”ฟางพยายามอธิบายให้พ่อแม่ของป๊อปปี้ฟัง เธออึ้ง
และสับสนไปหมดนี่มันเกิดเรื่องอะไรกันแน่ทำไมมันถึงได้กลายเป็นแบบนี้ไปได้ล่ะ
“ยังจะมาใสซื่ออย่างงี้อีกหรอ นี่เธอทำร้ายป๊อปปี้ได้ยังไงกันยะ”แบมโวยวายใส่ฟางทันที
“นี่พี่แบม เงียบก่อนเถอะตอนนี้ให้พ่อกับแม่สอบสวนพี่ฟางก่อน”โบว์พูดแล้วมองฟาง เธอเองก็ไม่
อยากจะเชื่อกับเรื่องวันนี้
“แล้วนี่ป๊อปทำไมไปส่งพิมนานจังล่ะ นี่ก็มืดแล้วด้วย”โทโมะพูด ฟางรีบลุกขึ้นทันที
“นี่จะไปไหนน่ะกลับมาก่อนนะยัยผู้ร้าย”แบมตกใจที่เห็นฟางวิ่งก็รีบวิ่งตามฟางออกไปทันที ฟางรีบ
วิ่งมาเรื่อยๆรีบวิ่งไปที่บ้านพักคนงาน ใจหนึ่งก็อยากอธิบายให้ป๊อปปี้เข้าใจอีกใจหนึ่งก็อยากจะรู้ว่า
ทำไมป๊อปปี้ถึงไปนานแบบนี้
ปัง
ฟางเปิดประตูห้องพักของพิมไปแล้วช๊อคเมื่อเห็นพิมในนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียว ล้มทับป๊อปปี้โดยที่ฟาง
กำลังจูบกันอยู่
“ถ้าอยากจะรักกันแล้วมาแต่งงานกับชั้นทำไม”ฟางพูดออกมาอย่างเหลืออด แบมที่วิ่งตามฟางมาก็
ร้องเมื่อเห็นพิมกำลังจูบกับป๊อปปี้ก็รีบดึงพิมออกมาทันที
“เดี๋ยวก่อนฟาง”ป๊อปปี้รีบวิ่งตามฟางแล้วคว้าแขนฟางไว้แล้วพูด
“ปล่อยชั้นไม่ต้องมายุ่งกับชั้น กลับไปหาเลขาของนายสิ ขอโทษละกันที่เข้ามาขัดจังหวะ”ฟางพูด
แล้วดิ้นเมื่อป๊อปปี้ไม่ยอมปล่อยเธอ
“มันเป็นอุบัติเหตุนะฟาง”ป๊อปปี้พูด
เพี้ยะ
ฟางสะบัดตัวหลุดแล้วตบหน้าป๊อปปี้ทันที
“อุบัติเหตุงั้นหรอ งั้นก็จริงอย่างที่แบงค์เคยบอกชั้นสินะว่านายเก็บพิมไว้เป็นคู่ขา และก็สาเหตุที่ทำ
ให้แคทต้องเลิกกับนาย”ฟางพูดถึงสิ่งที่แบงค์เคยบอกเธอทันที
“หึ อย่างนี้นิเอง เป็นอย่างที่พิมพูดจริงๆด้วยว่านายแบงค์กำลังสนใจฟางและฟางก็เล่นด้วย เลยร่วม
มือกันมาทำลายไร่พี่เพื่อแบงค์แต่พิมเค้ารู้เรื่อง เธอเลยเป่าหูทุกคนให้รุมแกล้งพิม”ป๊อปปี้พูดออก
มาเพราะรู้สึกสะกิดที่เรื่องของแคท
เพี้ยะ
ฟางตบหน้าป๊อปปี้อีกครั้ง
“นี่ถึงขนาดพูดอะไรก็เชื่อกันแล้วหรอ ดี ชั้นจะกลับกรุงเทพ เราจะหย่ากัน”ฟางพูดแล้วเดินหนีป๊อปปี้
แต่ป๊อปปี้กลับดึงฟางไปที่โรงบ่มไวน์ใกล้ๆทันที
“คิดจะกลับเพราะหนีความผิดที่ทำลายไร่พี่งั้นสิ”ป๊อปปี้พูดอย่างโกรธจัด
“ไม่ใช่นะนายมันไม่มีเหตุผล ปล่อยชั้น”ฟางดิ้นไปมาเมื่อป๊อปปี้จับขึงฟางบนโต๊ะยาวในโรงบ่มไวน์
“ไม่มีเหตุผลหรอ พี่มีเหตุผลพอที่จะทนฟางมาตลอด แต่ครั้งนี้ฟางกลับร่วมมือกับไอ้แบงค์นั่นเพื่อ
ทำลายไร่ของพี่งั้นหรอ ดีอยากไปอยู่กับมันมากสินะ งั้นก็ไปเลย แต่สิ่งที่มันได้ไปคือของเหลือจาก
พี่ละกัน”ป๊อปปี้พูดจบก็ซุกไซร้ฟางตามตัวฟางทันที
“กรี้ดดดดด ปล่อยชั้นนะ อย่า”ฟางร้องออกมาอย่างตกใจแล้วเอามือทุบหลังป๊อปปี้ทันที
“อยากไปจากพี่นักใช่มั้ย”ป๊อปปี้ซุกไซร้ไปทั่วตัวฟางอย่างบ้าคลั่งจนฟางเริ่มกลัวผู้ชายคนนี้มาก
“อื้อออ”ฟางร้องในลำคอเมื่อป๊อปปี้บดจูบลงมาอย่างป่าเถื่อน ความกลัวในอดีตของฟางเริ่มย้อนเข้า
มา
แควก
เสียงรอยขาดของเสื้อฟางดังขึ้นทำให้ฟางเบิกตาโพลงนึกถึงเหตุการณ์เลวร้ายวันนั้น
แควก
มือหนาที่ฉีกเสื้อของฟางออกบีบเคล้นไปที่หน้าอกและดันบราสีหวานขึ้นก่อนจะดูดเม้มอย่างหื่น
กระหาย
“อย่า ออกไปนะ ฮือๆ อย่าทำอะไรชั้น”ฟางร้องไห้ด้วยความกลัวพยายามดิ้นหนีแต่ถูกชายคนนั้น
ลากมาที่เตียงแล้วกระชากเดรสออกจนร่างกายฟางจนเหลือแต่ชั้นในสีหวาน
“ไม่นะ กรี้ดดดด”ฟางร้องเมื่อมือหนาดึงกางเกงในลงมาจากร่างบางทันที
“ไม่นะ อย่าทำอะไรชั้น ไม่”ฟางที่นึกถึงเหตุการณ์ในอดีตก็ร้องซ้ำๆ ความกลัวในวันนั้นกลับเข้ามา
อีกครั้ง น้ำตาของฟางไหลออกมาไม่หยุดและร้องไห้สะอึกสะอื้น
“อย่าทำอะไรฟางเลย ฮือๆ อย่า”ฟางร้องไห้จนตัวสั่นทำให้ป๊อปปี้ได้สติลุกขึ้นมาจากร่างบางที่ตัว
เกร็งสั่นด้วยความกลัวแล้วยกมือไหว้ป๊อปปี้ก่อนจะทรุดร้องไห้ตรงนั้น
“ฟาง นี่พี่นะฟาง ตั้งสติไว้ นี่พี่เอง”ป๊อปปี้ที่รู้ว่าฟางกำลังช๊อคก็รีบประคองกอดฟางไว้ทันที ฟางตัว
สั่นร้องไห้ด้วยความกลัว
“ยะ อย่ามายุ่งกับชั้น อย่าทำอะไรชั้น”ฟางผลักป๊อปปี้ล้มลงก่อนจะรีบวิ่งหนีออกไปจากโรงบ่มไวน์
อย่างไม่รู้ทิศทาง
“ฟาง กลับมาก่อนสิฟาง”ป๊อปปี้วิ่งตามฟางมา
“นี่มันเกิดอะไรขึ้นน่ะพี่ป๊อป”โบว์และแก้วที่ห่วงฟางรีบวิ่งมาเจอป๊อปปี้
“ตอนนี้อย่าพึ่งถามรีบตาหามฟางก่อนเร็ว”ป๊อปปี้พูดก่อนจะรีบวิ่งตามหาฟางอย่างร้อนรน
“ฮือๆ อย่าทำฟางอย่านะ”ฟางเดินมาตามทางมืดๆใกล้กับท้ายไร่มองไปรอบๆที่มืดด้วยความกลัว
เหมือนกับฝันร้ายในคืนนั้นกลับมาฉายซ้ำให้กับเธอ
“ว้าย ใครน่ะ ปล่อยนะ ปล่อย”ฟางร้องเมื่อถูกชายกลุ่มหนึ่งจับตัว
“แกจะทำอะไรฟางน่ะ อย่านะ”แก้วและโบว์ที่วิ่งมาท้ายไร่เจอฟางก่อนป๊อปปี้ก็รีบเข้าไปช่วย
“ถ้ามันมามากก็จับมันไปให้หมดนี่ล่ะ”เสียงชายคนหนึ่งพูดก่อนที่ชายชุดดำอีก3คนจัดการรุมทำร้าย
โบวืจนสลบ
“อย่านะ อั่ก”แก้วร้องเมื่อถูกพวกนั้นเอาท่อนไม้ฟาดลงไป แก้วและโบว์สลบต่อหน้าฟางที่ถูกมัดมือ
มัดเท้า ก่อน3สาวจะถูกอุ้มขึ้นรถกระบะแล้วไปที่ไร่ของแบงค์ทันที
“ฟาง อยู่ที่ไหนน่ะฟาง พี่ขอโทษ”ป๊อปปี้ที่เอาไฟฉายมาส่องหาฟางพร้อมกับพวกของโทโมะมาถึง
ท้ายไร่
“เจ้านายครับนี่ใช่รองเท้าบู้ทคุณฟางรึเปล่าครับ”กั้งที่ส่องไฟฉายเจอกับรองเท้าบู้ทของฟางรีบเอามา
ให้ป๊อปปี้
“เห้ย นี่มันเลือดนิ”เขื่อนส่องไฟฉายตรงท้ายไร่ไปเรื่อยๆพบกับรอยเลือดที่ติดกับปลายไม้ที่ฟาด
แก้วก็ร้อง
“ป๊อป ชั้นไปดูตรงนั้น ลวดกั้นท้ายไร่นายมันมีรอยตัดจนขาดหมดเลย”เฟย์พูดแล้วรีบให้ทุกคนวิ่งไป
ที่รั้ว
“รอยล้อรถนิ อย่าบอกนะว่าเป็นคนของพวกไร่นายแบงค์”โทโมะพูด ปีอปปี้เดือดจัดก่อนจะรีบวิ่งไป
ที่ไร่แบงค์ทันที
“ขอร้อง ผู้หญิงอยู่ที่นี่ และโทรแจ้งตำรวจให้ด้วยนะ”เขื่อนพูดเมื่อเห็นเฟยืและจินนี่จะตามพวกเขา
ไป
“นายต้องพาทุกคนกลับมานะ”เฟย์กอดเขื่อนแน่นก่อนจะพูด เขื่อนพยักหน้าแล้วรีบวิ่งตามทุกคนไป
“ปล่อยชั้นนะ ปล่อย”ฟางร้องเมื่อถูกชายกลุ่มนั้นจับมาโยนลงที่ห้องนอนห้องหนึ่งในไร่ของแบงค์
“แก้ว โบว์”ฟางเขยิบตัวไปหาแก้วและพิมที่นอนสลบอยู่แล้วต้องตกใจที่เห็นหัวของแก้วเลือดออก
ไม่หยุด
“กรี้ดด อย่านะ”แบมร้องเมื่อถูกผลักลงมาในห้องนั้น
"ทำไมเธอถึงได้”ฟางตกใจเมื่อเห็นแบมถูกโยนลงมา
“ทำไมร้องเป็นแมวไปเลยนะ เมื่อกี้ยังอวดดีตบชั้นอยู่เลย”พิมเดินกอดอกเข้ามาในห้องก่อนจะตบ
แบมคว่ำ
“นี่มันเรื่องอะไรกันน่ะพิม”ฟางตกใจที่เห็นพิมเข้ามา
“อุ้ยตาย แม่เลี้ยง ยินดีต้อนรับไร่ของคุณแบงค์นะคะ”พิมยิ้มเยาะ
“นี่อย่านะว่า เธอเองหรอที่ทรยศพี่ป๊อป เธอมันนังงูพิษ”โบว์ที่ตื่นขึ้นมาแล้วว่าพิมทันที
เพี้ยะ เพี้ยะ
“ปากดีนะ วันนี้ล่ะชั้นขอเอาคืนหน่อยเถอะ”พิมพูดแล้วตบโบว์จนเลือดออก
“อย่าทำอะไรโบว์นะ”ฟางร้องห้าม
“งั้นก็ทำแกได้น่ะสิ”พิมพูดก่อนจะตบหน้าฟางจนเลือดกลบปากฟาง
“พอได้แล้วพิม ดูสิ ทำแขกของเรากลัวหมดละเนี่ย”แบงค์เดินเข้ามาในห้องอย่างใจเย็นแล้วยืนข้าง
พิม
“นี่อย่าบอกนะว่าพวกเธอร่วมมือกัน”ฟางพูด
“ใช่ พวกเราร่วมมือกันทำลายไร่แล้วโยนความผิดให้แก ศัตรูหัวใจอันดับ1ของชั้น ส่วนเศษแก้วที่
รองเท้าน่ะ ชั้นทำเองหมดเลยเพื่อที่เจ้านายจะได้ไม่ไว้ใจเธอ”พิมเยาะ
“นังเลว นังชั่ว”โบว์อึ้งก่อนจะพุ่งเข้าไปทำร้ายพิมแต่ถูกตบกลิ้ง
“แบงค์จัดการนังเด็กนี่ทีเถอะพิมรำคาญมันมากพอแล้ว แล้วนังแบมนั่นถือว่ารางวัลพวกแกละกันที่
ช่วยกันจับนังนี่มาให้ชั้น”พิมพูดก่อนที่แบงค์จะชกท้องโบว์อีกครั้งแล้วอุ้มไปอีกห้องเช่นเดียวกับแบม
ที่ถูกพวกลูกน้องของแบงค์ลากไป
“ส่วนแก คิดว่าสวยมากนักหรอ เจ้านายถึงได้รักและหลงแก อย่าลำพองไปหน่อยเลย กับนังแคท
ชั้นก็จัดการมาแล้ว”พิมเยาะเย้ยฟาง
“แคท หมายความว่าไงน่ะ”ฟางไม่เข้าใจ
“ก็ความจริงแล้ววันนั้นชั้นจัดฉากให้มันมาเห็นว่าชั้นกับเจ้านายมีอะไรกัน พอมันเสียใจ แบงค์เค้าก็
จัดการพาแคทมาข่มขืนแต่ไม่รู้ว่าทำอีท่าไหนนังแคทเลยเสร็จกวินแทนแต่ก็ช่างเถอะ มันไปจากเจ้า
นายแล้วตอนนี้ก็เหลือเธอ”พิมพูดทุกอย่างออกมาก่อนจะง้างมือตบ แต่คราวนี้ฟางกลิ้งตัวหลบแล้ว
ชนพิมจนล้ม
“นังฟาง แก”พิมโมโหแล้วจิกผมฟางมาโขกกับพื้นอย่างแรงจนเลือดซิบ
“อย่านะ”ฟางร้องเมื่อพิมหยิบแจกันจะทุ่มหัวฟาง
ปัง
ประตูถูกเปิดออกมาพิมและฟางหันไปมอง ป๊อปปี้ในสภาพสะบักสะบอมถูกซ้อม ยืนหอบหายใจอยู่
พิมวางแจกันลงทันที
“นะ นาย ช่วยชั้นด้วย”ฟางร้องขอป๊อปปี้ พิมโมโหเอามือตบหน้าฟางหัน ป๊อปปี้พุ่งเข้าไปผลักพิมหัว
โขกกับเหลี่ยมตู่อย่างแรงแล้วดึงฟางไปกอดแน่น
“แก นังฟาง นังมารหัวใจ”พิมจับไปโดนเลือดที่หัวตัวเองแล้วเดือดจัดคว้าแจกันจะฟาดฟาง
“อย่านะ”ป๊อปปี้ดึงฟางไปกอดแน่นแล้วตะโกนเสียงดัง
“ถ้าจะทำอะไรเมียชั้นล่ะก็ ผู้หญิงก็ผู้หญิงเถอะ”ป๊อปปี้พูดเสียงโหดใส่พิม แล้วสักพักเสียงรถตำรวจ
ก็ดังขึ้น พิมมองหน้าอย่างตกใจก่อนจะผลักป๊อปปี้และฟางล้มแล้ววิ่งหนีไป
“นายทำไมนายเป็นแบบนี้”ฟางเห็นป๊อปปี้ในสภาพฟกช้ำ เลือดกลบฟาง หน้าแตก หัวแตกก็ร้อง
ออกมา
“พี่ไม่เป็นไรครับ แต่ฟางไม่เป็นไรใช่มากใช่มั้ย”ป๊อปปี้พูด
“จริงสิ แก้วยังไม่ฟื้นเลย ป๊อปไปดูแก้วเร็ว”ฟางนึกถึงแก้วแล้วหันไปมอง แก้วที่สลบอยู่และเลือด
ไหลไม่หยุด
“แก้ว”โทโมะวิ่งเข้ามาในสภาพไม่ต่างจากป๊อปปี้ก่อนจะวิ่งไปประคองแก้วแล้วต้องตกใจที่เห็นเลือด
ไหลออกมาจากหัวบริเวณท้ายทอยของแก้วไม่หยุด
“เจ้านายครับ ตอนนี้ตำรวจมาแล้วรีบพาคุณโบวืไปโรงพยาบาลเร็วครับ”กั้งที่วิ่งไปช่วยโบว์จากแบงค์
ก็ดุ้มโบว์ผ่านมาทางห้องของพวกป๊อปปี้ ป๊อปปี้ตกใจเมื่อเห็นสภาพของโบว์ที่มีเลือดออกท่วมทั้งตัว
ก็อึ้ง
“ไอ้แบงค์ มึง”ป๊อปปี้แทบคลั่งเมื่อเห็นสภาพน้องสาวก็ลุกขึ้นจะไปเอาเรื่อง
“ป๊อปปี้อย่าไปนะ”ฟางรีบลุกแล้วร้องห้ามแต่จู่ๆก็หน้ามืดแล้วทุกอย่างก็ดับวูบลงไปทันที
“ฟางง”ป๊อปปี้ตกใจเมื่อเห็นฟางหน้ามืดล้มลงไปต่อหน้าต่อตาก่อนจะรีบอุ้มฟางขึ้นทันที
อัพให้ตามคำขอนะจ้ะ ความจริงวันนี้อัดให้3ตอนเพราะตอนกลางวันไม่ได้อัพให้นั่นล่ะ
แต่ยังไงก็ขอเม้นกับโหวตเรื่องนี้ด้วยนะ แล้วเดี๋ยวNCป๊อปฟางจะตามมาแล้วล่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
