Unexpected เรื่องของเราที่มันไม่ตรงหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“วันนี้วันที่2 โอ้โหนี่คนมาเที่ยวงานไร่ของป๊อปเยอะจัง”จินนี่ที่แต่งตัวออกมาเดินในงานกับเพื่อนๆก็

พูดขึ้น

 

 

 

 

 

“แหงล่ะ พ่อเลี้ยงไร่นี้เค้าบริหารงานดีก็งี้อ่ะ เดี๋ยวจะสาวงามของไร่อื่นๆมาด้วยนะ”ป๊อปปี้พูดแนะนำ

เพื่อนๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แหมๆ งานปีนี้ครึกครื้นดีนะครับพ่อเลี้ยงป๊อปปี้”แบงค์และพวกจากไร่องุ่นข้างๆเดินมาหาป๊อปปี้

 

 

 

 

“ก็เยอะกว่าไร่คุณแบงค์เมื่อต้นปีไม่ใช่หรอคะ”โบว์พูดเยาะๆ

 

 

 

 

 

 

“แหม น้องโบว์คนสวยไม่เอาไม่พูดแบบนี้สิจ้ะ ไม่น่ารักเลย”แบงค์พูดก่อนจะเอามือลูบแก้มเนียนๆ

ของโบว์ โบว์ปัดมือแบงค์ทิ้ง ป๊อปปี้ที่จับมือฟางแน่นแล้วรีบดึงน้องสาวมาใกล้ๆทันที

 

 

 

 

 

“ถ้ามางานก็เที่ยวงานให้สนุกนะครับอย่าได้ก่อเรื่องในไร่ของผมเป็นอันขาด”ป๊อปปี้พูดนิ่งๆ

 

 

 

 

 

 

“แหม ทำไมมองด้วยสายตาแบบนั้นล่ะครับ น่าเสียดายที่ปีนี้ผมไม่ได้ร่วมสนุกส่งสาวงามที่ไร่ผมมา

ด้วย เพราะแคทเค้ากำลังมีหลานคนที่2ให้ผมน่ะครับเลยมาไม่ได้”แบงค์พูดถึงแคททำให้ป๊อปปี้นิ่ง

ลงไปทันที โทโมะและเฟย์ที่เห็นเพื่อนเศร้าก็ออกโรงเข้าไปปกป้อง

 

 

 

 

 

 

“ยินดีด้วยนะคะ ว่างๆก็พาแคทกับลูกมาเที่ยวหาพวกเราสิ จะได้รู้จักกับฟางภรรยาของป๊อปปี้เค้า

เนี่ยเดี๋ยวก็คงจะน้องตามไปเล่นกับแคทๆไวๆนี้ล่ะค่ะ”เฟย์พูดตอกหน้าแบงค์ แบงค์เมื่อเห็นฟางเลื่อน

มือไปคล้องแขนป๊อปปี้ก็ฮึดฮัดแล้วเดินไปทันที

 

 

 

 

 

 

“ความจริงตอนที่จินนี่อยู่ที่ลอนดอนจินนี่ก็เจอแคทกับสามีเค้านะ เค้าถามถึงป๊อปด้วยล่ะ”จินนี่พูดขึ้น

 

 

 

 

 

“หรอ แล้วเค้าสบายดีมั้ย ลูกของแคทกับกวินเป็นยังไงบ้าง”ป๊อปปี้หันไปหาจินนี่ ฟางที่เห็นป๊อปปี้

ถามถึงแคทก็เลื่อนมือลงไปไม่จับแขนป๊อปปี้

 

 

 

 

“ก็สบายดีนะ ลูกแคทได้3ขวบแล้วล่ะตัวงี้อ้วนเลย”จินนี่พูดจ้อ โทโมะที่เห็นสีหน้าของฟางเศร้าลงก็

สะกิดจินนี่

 

 

 

 

 

“ไปทางนั้นมั้ยจินนี่ โทโมะอยากกินเค้กอ่ะ”โทโมะดึงจินนี่ไปทันที แก้วมองโทโมะที่ไปกับจินนี่ก็

จ๋อยลงไป ฟางจึงบีบมือแก้วไว้แล้วยิ้ม ก่อนจะให้แก้วไปกับเธอ ป๊อปปี้และโบว์ เพราะเขื่อนและเฟย์

เลี่ยงเดินไปอีกทาง

 

 

 

 

 

 

 

 

“เจ้านายคะมาทางนี้เร็ว”พิมรีบเดินมาคล้องแขนป๊อปปี้ไปด้านหลังเวที ฟางที่ถูกดึงป๊อปปี้ไปต่อหน้า

ต่อตาก็เหวอ

 

 

 

 

 

 

“ยัยสตอเบอรี่ มันจะมาไปแล้วนะ”โบว์โมโหแทนฟาง 3สามรีบเดินมาที่หลังเวที

 

 

 

 

 

 

“พิมตื่นเต้นจังเลยค่ะเจ้านาย ปีนี้ปีแรกที่พิมจะต้องขึ้นไปพูด ดูสิคะมือพิมเย็นหมดเลย”พิมพูดแล้ว

เอื้อมมือไปกุมมือป๊อปปี้แน่น

 

 

 

 

 

“หรอจ้ะ ตื่นเต้นมิน่าล่ะหน้างี้ซีด จืดอย่างกับเต้าหู้แน่ะ เอางี้เดี๋ยวพวกชั้นแต่งหน้าทำผมให้นะ จะได้

สวยๆไปสู้กับสาวไร่อื่นได้ไง”ฟางดึงพิมมาจากป๊อปปี้ก่อนจะกดไหล่พิมนั่งลงแล้วให้โบว์เอาพวก

เครื่องสำอางและของต่างๆของฟางที่บ้านมาแต่งตัวให้พิมทันที

 

 

 

 

 

 

“นายไปรอด้านนอกก็ได้นะ ตรงนี้ผู้หญิงเค้าจะแต่งหน้าแต่งตัวกัน”ฟางหันไปบอกป๊อปปี้ ชายหนุ่มจี

งออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่พวกคุณจะรุมพิมงั้นหรอ เอาสิ ถ้าตบพิม1ครั้งพิมก็จะฟ้องเจ้านายพวกคุณหมาหมู่”พิมพูดทันที

เมื่อป๊อปปี้ไป

 

 

 

 

 

 

“อุ้ย มาดสาวงามไปไหนเนี่ย นางบักษ์เข้ามาสิงแทนซะละ”แก้วพูดก่อนจะเดินกอดอกไปเอาเรื่อง

พิม

 

 

 

 

 

“ชั้นว่าเธอแต่งหน้า สงบปากสงบคำไปดีกว่านะ อ้อ ของพวกนี้ชั้นให้ยืม ยืมแค่ของนะ ส่วนคนน่ะชั้น

ไม่ให้”ฟางพูดจบก็เชิดทิ้งของทุกอย่างให้พิมจัดการเอง

 

 

 

 

 

“แหม สมแล้วที่เป็นแม่เลี้ยงแห่งไร่จิระคุณ ไม่ยอมยกพ่อเลี้ยงให้ใครด้วย”แก้วแซวฟางทันที

 

 

 

 

 

“บ้า ก็เพราะเค้าแต่งงานกับชั้นอยู่หรอกน่าและอีกอย่างชั้นก็แค่ไม่อยากเป็นขี้ปากชาวบ้านเค้า”ฟาง

พูดแล้วเดินหนีแก้วและโบว์ไป แก้วและโบว์หัวเราะนิดนึงก่อนจะเดินตามฟางไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“เกิดเรื่องแล้วค่ะพ่อเลี้ยง”คนงานหญิงวิ่งมาหาป๊อปปี้ที่ยืนคุยกับพวกฟาง ทุกคนรีบวิ่งเข้าไปในหลัง

ห้องแต่งตัวก็พบว่า พิมที่กำลังจะขึ้นเวทีนั้นล้มลงและมีเลือดออกที่เท้า

 

 

 

 

“ทำพิมเป็นแบบนี้ เกิดอะไรขึ้น”ป๊อปปี้ตกใจก่อนจะให้คนประคองพิมมานั่งที่เก้าอี้แล้วถอดส้นสูงสี

ขาวมาพบว่ามีเศษแก้วอยู่ในรองเท้าและบาดเท้าพิมจนเลือดออกเยอะมาก

 

 

 

 

 

“พิมก็สวมรองเท้าคู่นี้ที่คุณฟางเอามาให้พิมยืมน่ะค่ะ แต่พิมไม่คิดเลยว่าจะมีเศษแก้วในนี้”พิมพูด

แล้วน้ำตาไหลพราก

 

 

 

 

 

“เอ๋ รองเท้าชั้นก็จริงนะ แต่ชั้นเปล่าทำนะ เธอเรียกร้องความสนใจเองรึเปล่า”ฟางว่า

 

 

 

 

 

 

 

“เรียกร้องความสนใจ พิมจะทำอย่างนั้นทำไมล่ะคะ พวกคุณมีกันตั้ง3คน พิมมีตัวคนเดียวพิมไม่

กล้าสู้หรอกค่ะ และอีกอย่าง พวกคุณก็เอาของพวกนี้มากองให้พิมแต่งหน้าเองหมด มันคงเป็นกรรม

ของพิมเองล่ะค่ะที่ซุ่มซ่ามไม่ดูเองว่ามีเศษแก้วอยู่ในนี้”พิมพูดก่อนจะตีหน้าเศร้า

 

 

 

 

 

“อ้าว ไหนว่าฟางจะช่วยพิมแต่งหน้าไงล่ะ แล้วนี่ทำไมถึงมีเศษแก้วในรองเท้าฟางแบบนี้”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

“ชั้นไม่รู้ นี่ถ้าอยากจะโอ๋กันมากนะก็อุ้มยัยนี่ไปโรงพยาบาลเลยสิ”ฟางว่า ป๊อปปี้ถอนหายใจกับ

ความเอาแต่ใจของฟางก่อนจะอุ้มพิมขึ้นแล้วพาไปโรงพยาบาลทันที

 

 

 

 

 

“นี่มันเรื่องอะไรกันแน่เนี่ยฟาง ฟางแกล้งยัยนั่นหรอ”แก้วพูดพลางถามเพื่อนสาว

 

 

 

 

 

“ฟางจะแกล้งทำไมล่ะ ไม่มีเหตุผลที่ฟางจะแกล้งพิม หรือว่าแก้วไม่เชื่อฟางแล้ว”ฟางพูดอย่าง

ตัดพ้อ

 

 

 

 

 

 

“เปล่าๆ ก็แก้วเห็นช่วงหลังๆนี่ฟางดีกับป๊อปปี้ขึ้นมาก แถมยังเดือดร้อนเป็นฟืนเป็นไฟเวลาพิมกับ

แบมเข้ามานี่”แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

“เอางี้ค่ะ มีคนไม่ชอบพิมอีกคน ยัยแบมไงคะ”โบว์พูดก่อน3สาวจะตามหาแบมกันจนเจอแบมนั่งอยู่

กับกั้งที่ร้านน้ำ

 

 

 

 

 

 

 

“นี่แห่มากันอะไรแถวนี้เนี่ย รึว่านังพิมมันตกเวทีไปละ”แบมพูดแขวะถึงพิม

 

 

 

 

 

ซ่า

 

 

 

 

โบว์เอาน้ำสาดใส่หน้าแบมทันที

 

 

 

 

 

 

“คุณโบว์ ทำแบบนี้เกินไปแล้วนะครับ”กั้งตกใจที่โบว์รังแกน้องตัวเองก็กระชากแขนโบว์มาทันที

 

 

 

 

 

“เกินไปอะไรล่ะ นี่น้อยไปด้วยซ้ำนี่เธอเผยออกมาเองนะว่าเธออยากให้พิมโดนอุบัติเหตุแล้วนี่พิม

เค้าก็เข้าโรงพยาบาลจริงๆคงเป็นเธอสินะที่ใส่เศษแก้วลงในรองเท้าของพี่ฟางคู่ที่พิมจะใส่”โบวืว่า

แบม

 

 

 

 

 

 

“ผมว่าทุกคนคงเข้าใจผิดแล้วล่ะครับ เพราะผมไปรับแบมมาก็มาที่นี่เลยไม่ได้ไปที่เวที ไม่เชื่อก็ถาม

พวกคุณโทโมะที่นั่งตรงนั้นตลอดสิครับ”กั้งพูด แก้วหันไปมองโทโมะและจินนี่ที่ลุกมาหาพวกเธอ

 

 

 

 

 

 

“จริงอย่างที่กั้งบอกนะคะ พวกเราเห็นแบมไม่ได้ไปไหนเลยนอกจากอยู่ที่นี่”จินนี่พูด

 

 

 

 

 

“นังพิมมันชอบป๊อปปี้ คนที่น่าจะเดือดร้อนเป็นฟืนเป็นไฟที่สุดน่ะก็น่าเป็นเมียของพ่อเลี้ยงเองนะ ได้

ข่าวว่ารองเท้าคู่นั้นคือรองเท้าของเธอ เธอมีปากเสียงกับพิมก่อนจะเกิดเรื่องนิ”แบมพูด ฟางนิ่งเงียบ

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นไม่ได้ทำนะ”ฟางโมโหตะโกนใส่หน้าทุกคนที่มองเหมือนว่าเธอเป็นคนทำก่อนจะวิ่งออกมาจาก

ทางและวิ่งมาตามทางเรื่อยๆแล้วทรุดนั่งลงที่แปลงองุ่นที่ไม่ค่อยมีคน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“มานั่งอะไรคนเดียวตรงนี้ครับแม่เลี้ยงคนสวย”แบงค์เดินมาหาฟางที่นั่งคนเดียวก่อนจะนั่งลงข้างๆ

เธอ

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ไม่มีอะไรค่ะ ขอตัวก่อนนะคะ”ฟางพูดแต่แบงค์รั้งแขนฟางไว้

 

 

 

 

 

“เห็นในงานมีเรื่อง สาวงามของไร่นี้ได้รับอุบัติเหตุหรอครับ”แบงค์ถาม ฟางนิ่งก่อนจะกลับไปนั่งข้าง

แบงค์ต่อ

 

 

 

 

“ทุกคนในงานตอนนี้คงจะเข้าใจว่าชั้นทำไปเพราะหึงหวงป๊อปปี้หมดแล้วสินะคะ”ฟางแค่นหัวเราะ

 

 

 

 

“แล้วคุณทำจริงรึเปล่าล่ะครับ”แบงค์ถาม

 

 

 

 

 

“นี่คุณ ชั้นจะทำทำไมล่ะ ก็ในเมื่อพิมเค้าเป็นตัวแทนไร่นี้ ชั้นจะทำให้ไร่ของป๊อปปี้เค้าต้องเสื่อมเสีย

ทำไมล่ะ”ฟางพูด

 

 

 

 

 

“แหม ผมล่ะชอบคุณจริงๆเลยนะครับ ทำเหมือนไม่ห่วงสามีแต่จริงๆล่ะรักสามีมากเลยสินะ”แบงค์

พูด

 

 

 

 

 

 

“ใครรักชั้นเปล่าซักหน่อย นี่ไม่ไปร่วมงานล่ะ เอ่อ ชั้นว่าอยู่ที่นี่กัน2คนมันไม่ค่อยดีเท่าไหร่นะ”ฟาง

พูดพลางมองไปรอบๆที่แปลงองุ่นที่ไม่มีคน มีแต่เธอกับแบงค์2คน

 

 

 

 

 

“เอางั้นก็ได้ฮะ ผมก็แค่เห็นคุณวิ่งมาเลยเป็นห่วง เดี๋ยวผมเดินไปส่งในงานละกัน”แบงค์พูดพลางส่ง

กระเป๋าให้ฟางแล้วเดินกลับมาด้วยกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ทำไมถึงอยู่ด้วยกันน่ะ”เฟย์ที่วิ่งหน้าตาตื่นมากับพวกแก้วพูดขึ้นเมื่อเห็นฟางและแบงค์เดินมาด้วย

กัน

 

 

 

 

 

 

“บังเอิญเจอกันน่ะ แล้วนี่เกิดอะไรขึ้นหรอ ทำไมถึงวิ่งหน้าตาตื่นมาแบบนี้ด้วยล่ะ”ฟางถามทุกคน

 

 

 

 

“คืองี้ค่ะพี่ฟาง ตอนนี้มีคนลอบวางเพลิงที่แปลงองุ่นคัดพิเศษตอนนี้คนงานกำลังดับไฟอยู่”โบว์พูด

ทำให้ฟางตกใจก่อนจะรีบวิ่งไปกับทุกคน

 

 

 

 

 

 

 

“จับตัวได้รึเปล่า”กั้งถามคนงานทันที แล้วสักพักคนงานในไร่ก็ลากตัวชายกลางคน2คนที่ถูกซ้อมมา

ตรงหน้าทุกคน

 

 

 

 

 

“บอกมา ใครสั่งแกมาเผาไร่แบบนี้”โทโมะถามพวกนั้น

 

 

 

 

 

“แม่เลี้ยงครับ แม่เลี้ยงจ้างพวกเรามาทำลายงานนี้”ชาย2คนรีบพูด ฟางอึ้งทันที

 

 

 

 

 

“นี่แกพูดอะไรน่ะ ไอ้บ้าเอ้ย”แก้วโมโหจะเข้าไปเตะชาย2คนนั้น โทโมะรีบล๊อคตัวไว้

 

 

 

 

“มันต้องมีอะไรเข้าใจผิดแน่ๆ ฟางเปล่านะ”ฟางหันไปบอกทุกคนทันที

 

 

 

 

 

“งั้นฟางอธิบายภาพพวกนี้ให้พี่หน่อยได้มั้ย”ฟางหันไปทางต้นเสียงพบว่าป๊อปปี้กลับมาจากโรง

พยาบาลแล้วชูรูปในมือถือที่มีคนส่งมาให้เขา เป็นภาพที่ฟางนั่งกับแบงค์ในแปลงองุ่นเมื่อกี้

 

 

 

 

 

 

“ถ้าบริสุทธ์ใจจริงๆก้เปิดกระเป๋าหน่อยได้มั้ยคะ”จินนี่ที่สันนิษฐานก่อนจะขอกระเป๋าฟางไปตรวจ

 

 

 

 

 

 

ตุบ

 

 

 

 

 

ทุกคนต้องตกใจเมื่อมีเศษแก้วในกระเป๋าฟางและที่สำคัญมีกระดาษแผ่นหนึ่ง

 

 

 

 

 

 

“สัญญาว่าจ้างพวกนี้ กับใบซื้อขายน้ำมันก๊าด”ป๊อปปี้อ่านกระดาษที่หล่นในกระเป๋า

 

 

 

 

 

 

“นี่แม่เลี้ยงทำร้ายพิมเพราะหึงหวง พิมไม่ว่านะคะ แต่นี่แม่เลี้ยงทำได้ยังไง นี่มันไร่ของเจ้านายคนที่

ได้ชื่อเป็นสามีของแม่เลี้ยงนะคะ”พิมที่กะเผลกมาใกล้ป๊อปปี้แล้วว่าฟางก่อนจะร้องไห้ออกมาแล้ว

ทรุดลงไป ป๊อปปี้รีบอุ้มพิมขึ้นมาทันที

 

 

 

 

 

 

“ชะ ชั้นไม่ได้ทำนะ นายต้องเชื่อชั้นสิ”ฟางรีบเดินไปหาป๊อปปี้เพื่อจะพูด

 

 

 

 

 

 

 

“โบว์ เดี๋ยวจัดการส่งไอ้2คนนี้เข้าคุกนะ แล้วจัดการสอบสวนนายแบงค์ให้ดีด้วย ส่วนเรื่องอื่นพี่ไปส่ง

พิมแล้วพี่จะกลับมาจัดการเอง”ป๊อปปี้พูดสั่งโบว์ก่อนจะอุ้มพิมออกไปโดยไม่มองฟางเลย

 

 

 

 

 

 

 

บอกแล้วตอนนี้จะมีคนเกลียดพิมมากแน่ๆ

 

 

 

อ่ะๆ ถ้าเม้นน้อยจะปล่อยให้ค้างนะ555 เพราะอีกตอนเพิ่งพิมเสร็จเมื่อกี้เอง

 

 

เม้นกับโหวตเยอะๆนะ