Unexpected เรื่องของเราที่มันไม่ตรงหัวใจ

8.8

เขียนโดย Chapond

วันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 21.19 น.

  55 ตอน
  952 วิจารณ์
  149.60K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 เมษายน พ.ศ. 2557 11.31 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

11) 11.สาวๆของป๊อปปี้

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“กรี้ดดด”ฟางต้องร้องเมื่อออกห้องน้ำมาในตอนเช้าแล้วพบว่าป๊อปปี้กำลังนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวก็รีบ

เอามือปืดตา

 

 

 

 

 

“ฟาง ใจเย็นๆก่อนฟาง เดี๋ยวคนอื่นก็ตื่นหรอก”ป๊อปปี้รีบบอกก่อนจะรีบสวมเสื้อทับทันที

 

 

 

 

 

“ก็ชั้นยังไม่ชินนิ ออกไปเลย ไปรอในห้องน้ำเดี๋ยวนี้นะ ถ้าชั้นแต่งตัวไม่เสร็จห้ามออกมา”ฟางว่า

ก่อนจะดันป๊อปปี้เข้าไปในห้องน้ำแล้วปิดประตูดังปัง ป๊อปปี้ถอนหายใจเพราะเมื่อคืน ฟางก็ไล่เขาไป

นอนข้างล่าง นี่ยังดีที่ห้องของเขามีฟูกอยู่ไม่งั้นคงต้องนอนทนเจ็บหลังทั้งคืนแน่ๆ

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยววันนี้ป๊อปเข้ารีสอร์ทกับพ่อนะ พอดีว่าต้องมีประชุมใหญ่ แล้วบ่ายๆค่อยเข้าไปในไร่”พ่อป๊อปปี้

พูดเมื่อนั่งทานอาหารเช้ากับทุกคนในบ้าน

 

 

 

 

“อ่อ ครับ เอ่อ งั้นผมขอเอาฟางไปด้วยนะครับ เดี๋ยวฟางจะเบื่อเอา ให้ไปเดินเล่นแถวนั้นรอ

ก็ได้”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

“นี่ชั้นไม่ใช่เด็กแล้วนะ และก็ไม่ใช่นักโทษด้วย”ฟางพูดอย่างหงุดหงิด

 

 

 

“ไปเถอะฟาง เมื่อวานเราเดินไม่ทั่วกันเลยนะ”แก้วพูดเพราะเมื่อวานเธอกับแก้วไปในตอนเย็น ร้าน

ค้าในย่านช้อปปิ้งหลายร้านเริ่มปิดทำให้เธอไม่ได้ไปดู

 

 

 

 

 

“อื้อ เอางั้นก็ได้ตามใจแก้วเลย”ฟางยิ้มหวานตามความเคยชิน ป๊อปปี้แอบถอนหายใจทีเขาพูดล่ะ

ชอบว่าเขาจัง แต่แก้วพูดล่ะยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ตลอด

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าวพี่ฟาง เข้ามาทางนี้ก่อนสิคะ”โบว์ที่กำลังคุยกับลูกน้องก็เดินมาจูงมือฟางและแก้วมาที่ห้องพัก

ของเธอก่อนจะเอาขนมให้ฟางทาน

 

 

 

 

“น้องโบว์นี่เก่งจังเลยนะคะ ดูแลรีสอร์ทใหญ่ๆแบบนี้ด้วย”ฟางทึ่ง

 

 

 

 

“ไม่ใช่หรอกค่ะ คนคิดน่ะคือพี่ป๊อปกับพ่อ ส่วนโบว์ก็มาช่วยบริหารงาน ก็เป็นลูกน้องเค้าอีกที แล้วนี่

โบว์ถามหน่อยสิคะ พี่ฟางกับพี่ป๊อปนี่รักกันได้ยังไงทำไมถึงมีการประกาศจดทะเบียนสายฟ้าแลบ

แบบนั้น ทั้งๆที่เดือนก่อนพี่ป๊อปพึ่งหมั้นกับพี่ฟางเอง”โบว์ถามอย่างสงสัยเพราะไม่รู้แผนการของพี่

ชาย ฟางอึกอักไม่รู้จะหาตำดีๆที่ไหนมาตอบให้โบว์

 

 

 

 

“ขนมอร่อยดีนะ นี่โบว์ซื้อที่ไหนหรอ”แก้วรีบเปลี่ยนเรื่องคุยทันที

 

 

 

 

 

 

“อ๋อ นี่โบวืพึ่งคิดสูตรน่ะค่ะ รู้เรื่องพวกนี้งูๆปลาๆ ว่าจะอยากขยายธุรกิจแบบ อยากจะทำพวกร้าน

ขนมที่ทำจากองุ่นแล้วตั้งไว้ที่รีสอร์ทน่ะค่ะ เพราะที่ไร่ก็มีโรงบ่มไวน์แล้ว จะขายแค่ไวน์กับน้ำองุ่นคง

ไม่ไหว”โบว์พูด

 

 

 

 

 

“เอางี้สิ พี่ฟางเค้าชอบทำขนมก็ให้พี่ฟางเค้าช่วยสอนเราก็ได้”แก้วพูดพลางนั่งกินคุ้กกี้ในโหลของ

โบว์

 

 

 

 

 

“เอางั้นก็ได้นะโบว์ เดี๋ยวพี่สอนให้”ฟางยิ้มให้โบว์

 

 

 

 

 

 

“จริงๆนะคะ เย้ พี่ฟางน่ารักจัง โบว์ดีใจจังที่ได้พี่ฟางเป็นพี่สะใภ้ เบื่อพี่ป๊อปจะแย่อยู่แล้วเนี่ย”โบว์รีบ

วิ่งไปกอดฟางทันที ฟางลูบผมโบว์ด้วยความเอ็นดู เพราะเธอเองก็เป็นลูกคนเดียวก็ไม่ค่อยมีน้อง

สาวกับเขาเท่าไหร่

 

 

 

 

 

“เอ้า เบื่อพี่ทำไมล่ะ พี่อุตส่าห์หาพี่สะใภ้น่ารักๆแบบนี้มาแล้วนะ ต้องขอบคุณพี่ดิ”ป๊อปปี้รีบพูดเมื่อ

เดินเข้ามาได้ยิน

 

 

 

 

 

“ไม่ พี่ป๊อปไปเลย ไป ไปประชุมเลยค่ะพ่อเลี้ยง”โบว์ไล่ ป๊อปปี้ส่ายหน้า ก่อนจะเดินไปประชุมและ

โทโมะก็เดินไปที่สปา

 

 

 

 

 

 

 “เดี๋ยวเที่ยงนี้เราไปทานข้าวด้วยกันนะคะ ถ้าพี่ป๊อปไม่เสร็จก็ปล่อยเค้า เราไปกินข้าวตามประสาผู้

หญิงกันดีกว่านะคะ”โบว์พูดแล้วเดินพาแก้วและฟางออกมาด้านนอก

 

 

 

 

 

 

 

“แหมๆ คุณโบว์นี่ก็สดใสร่าเริงจังเลยนะคะ ดูแลเทคแคร์พี่สะใภ้จนแทบจะเดินไม่ได้อยู่แล้ว”เสียง

แหลมๆของผู้หญิงคนหนึ่งพูดกัดจิกฟางทำให้ฟางและแก้วหันขวับไปมองสาวสวยที่แต่งตัวในชุดเด

รสสายเดี่ยว

 

 

 

 

 

“ก็พี่สะใภ้คนนี้ของโบว์เค้าน่ารักดีนะคะคุณแบม ใสๆ หวานๆ ไม่มีมารยามาเจือปนเหมือนใครบาง

คน”โบว์ว่า

 

 

 

 

 

“นี่น้องโบว์ว่าพี่งั้นหรอ”แบมโวยวายทันที

 

 

 

 

“ก็พี่มาว่าพี่ฟางก่อนทำไมล่ะ แล้วโบว์จะย้ำอีกครั้งนะคะ ว่าพี่ฟางเป็นเมียที่ถูกต้องตามกฎหมาย

ของพี่ป๊อปแล้ว”โบว์พูด

 

 

 

 

 

“มีอะไรกันหรอแบม คุณโบว์”ชายคนหนึ่งเดินมาทักแบมแล้วถามโบว์

 

 

 

 

 

“เปล่าค่ะ ก็แค่โบว์อยากจะแนะนำพี่สะใภ้คนใหม่ของโบว์ เพื่อหวังว่าใครบางคนที่หวังจะจับพี่โบว์

น่ะเลิกล้มความคิดนั่นทิ้งซะ พี่กั้งคงเข้าใจนะคะ”โบว์ยิ้มเยาะก่อนจะเดินคล้องแขนแก้วและฟางออก

ไปทันที

 

 

 

 

 

“หนอย ฝากไว้ก่อนเถอะนังเด็กแสบ”แบมโวยวายโดยมีกั้งปลอบแบมอยู่ห่างๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เมื่อกี้นี่ใครหรอน้องโบว์ ทำไมต้องพูดจาแบบนั้นกับเค้าด้วยน่ะ”ฟางถามเมื่อมาถึงร้านอาหารใน

รีสอร์ท

 

 

 

 

 

“อ๋อ ผู้หญิงคนนั้นน่ะหรอคะ เค้าชื่อแบมค่ะ เป็นลูกสาวของพ่อเลี้ยงค้าไม่ที่ยี่ พี่ป๊อปเคยไปทำธุรกิจ

กับเค้า เลยทำให้พี่แบมตามติดแจ นี่ก็คงกะจะใกล้ชิดพี่ป๊อปมากจนถึงขั้นส่งนายกั้งพี่ชายเธอมา

ทำงานกับรีสอร์ทของครอบครัวพี่ป๊อป เมื่อก่อนนะคะ ก็เรียกป๊อปคะป๊อปขา น่ารำคาญ”โบว์พูดอย่าง

หงุดหงิด ฟางอึ้งไม่คิดว่าป๊อปปี้จะมีคนมาชอบด้วย

 

 

 

 

 

“แล้วทำไมป๊อปปี้เค้าไม่คบกับแบมไปเลยล่ะคะ ออกจะรักป๊อปปี้ออก”ฟางพูด

 

 

 

 

 

“ก็เพราะพี่แบมน่ะ จู้จี้ ง้องแง้ง น่ารำคาญจนบางทีก็เกาะพี่ป๊อปแจจนพี่ป๊อปต้องหนี พอดีว่าพี่ชาย

โบว์น่ะค่ะ เค้าไม่ชอบพวกผู้หญิงที่ชอบแต่งตัวจัด เอาแต่ใจ งอแงไร้สาระ และชอบมาจู้จี้กับพี่ป๊อป

เกินไป”โบว์พูดทำให้ฟางชะงัก เพราะนิสัยทุกอย่างของแบมนั้น ดันเป็นนิสัยของเธอเอง

 

 

 

 

 

 

“พี่ก็เป็นแบบนั้น ทำไมหมอนั่นถึงยังจะมาตามตื๊อพี่อีกเนี่ย”ฟางพูดแกมบ่นเบาๆ

 

 

 

 

 

“อาจจะเป็นเพราะว่าพี่ฟางเป็นเนื้อคู่พี่ป๊อปก็ได้นะคะ ไม่งั้นพี่ป๊อปคงไม่มองข้ามนิสัยทุกอย่างของพี่

ฟางที่ไม่เข้ากับตัวเองขนาดนี้หรอก”โบว์พูดแล้วยิ้มๆ ฟางรีบมองไปทางอื่น แก้วแอบลอบมองฟางที่

มองไปทางอื่นก็รู้ทันทีว่าเพื่อนเธอคนนี้กำลังเขินอยู่

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวเราไปที่ไร่องุ่นต่อเลยนะคะ โบว์โทรหาพี่ป๊อปกับพ่อแล้วว่าจะพาพี่ฟางกับพี่แก้วไปที่ไร่

ก่อน”โบว์พูดก่อนจะพาฟางและแก้วมานั่งที่รถกลอ์ฟแล้วพาฟางและแก้วไปเดินเล่นในไร่ที่ติดกับ

ร้านขายไวน์ของไร่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไร่องุ่นที่นี่กว้างจังเลยนะโบว์ มองทะลุสุดลูกหูลูกตาเลย”ฟางมองไปรอบๆแล้วสูดลมหายใจเข้า

เต็มปอด โบว์และแก้วยิ้มกับภาพที่ฟางในชุดเดรสลูกไม้สีหวาน สะพายกระเป๋าสีพาสเทลและหมวด

ปีกกว้างสีครีมสูดลมหายใจเข้าและยิ้มเหมือนกับนางฟ้าในไร่องุ่นประมาณนั้น

 

 

 

 

 

 

 

 

“เจ้านายคะ พิมว่าเอกสารตรงนี้ เจ้านายควรจะตรวจอีกครั้งนะคะ อันนี้ก็เอกสารการซื้อขายไวน์

ค่ะ”เสียงหวานใสทักป๊อปปี้ให้หันไปดูเอกสารแทนการเดินไปหาพวกของฟางที่ยืนอยู่ ป๊อปปี้กลับมา

ตรวจเอกสารที่พิม เลขาของเขาเอามาให้ โดยไม่รู้เลยว่าพิมเลขาของเขาแอบมองเขาอยู่เงียบๆ

 

 

 

 

 

 

“นี่เจ้านายทานข้าวเที่ยงรึยังคะ พิมเห็นออกจากห้องประชุมที่รีสอร์ทก็รีบบึ่งรถมาไม่ได้ทานอะไร

พิมเลยเอาแซนวิชทูน่าของชอบของบอสมาให้ค่ะ”พิมยิ้มก่อนจะยื่นกล่องแซนวิชที่เธอตั้งใจทำเอา

ให้ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“ขอบคุณครับพิม แล้วนี่พิมทานอะไรรึยัง ไม่ใช่ว่าเตรียมให้ผมแล้วลืมกินข้าวอีกนะ คุณน่ะยิ่งเป็น

โรคกระเพาะง่ายๆด้วยนิ”ป๊อปปี้พูดแล้วแกะกินแซนวิชเพราะเขาเองก็ต้องรีบมาหาฟางจนลืมกินข้าว

จริงอย่างที่พิมว่า พิมได้ยินป๊อปปี้เป็นห่วงเอ แม้เธอจะรู้ตัวดีว่าป๊อปปี้เป็นคนใจดี เป็นห่วงลูกน้องทุก

คนรวมถึงเลขาอย่างเธอ เพราะป๊อปปี้เป็นแบบนี้ เธอเลยอดหวั่นไหวไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

“มาทานอะไรตรงนี้ล่ะคะ พี่ป๊อป ไม่ได้ทานข้าวทำไมไม่บอกพวกเรา จะได้รอทานข้าวด้วย”โบว์รีบ

พาฟางและแก้วเดินจ้ำมาหาป๊อปปี้ที่ยืนกินแซนวิชอยู่กับพิม

 

 

 

 

 

“พี่กลัวว่าฟางจะหิวเลยให้กินกันไปก่อนไง ไม่เป็นไรหรอกน่า แล้วนี่ไปเที่ยวกันมาเป็นไง เที่ยวใน

ไร่รึยังครับน้องฟาง”ป๊อปปี้รีบถามฟางทันที พิมชะงักมองหน้าฟาง ผู้หญิงคนนี้น่ะหรอ ภรรยาของ

ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“แหมพี่ป๊อป เป็นห่วงเมียขนาดนี้เนี่ย หวานจังเลยนะคะ”โบว์พูดแซวป๊อปปี้เพื่อให้พิมได้ยิน

 

 

 

 

“มากินอะไรตรงนี่เรา ไม่รู้จักนั่งกินเป็นที่ นายนี่โตแล้วนะไม่ใช่เด็กๆ”ฟางว่าป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“เพราะว่าโตแล้วไงล่ะคะต้องทำงานมากมายจนไม่มีเวลาพัก ไม่ได้มาว่างนั่งแต่งตัวสวยแล้วทำตัว

ไร้สาระไปวันๆหรอกนะคะ”พิมพูดทำให้ฟางหันขวับไปมองพิมอย่างเอาเรื่อง

 

 

 

 

 

 

“นี่เธอว่าชั้นหรอ เธอเป็นใครถึงได้มาว่าชั้นแบบนี้”ฟางรีบว่าพิม

 

 

 

 

 

“ชั้นไม่ได้ว่าค่ะ ชั้นเห็นอะไรก็พูดไปตามนั้น ไม่ได้เอ่ยชื่อใครออกมาเลย”พิมพูดนิ่งๆ

 

 

 

 

 

“เอ่อ โบว์ พี่ว่า พาฟางไปเดินทางโน้นดีกว่านะ เดี๋ยวพี่เช๊คเอกสารเสร็จแล้วจะตามไป”ป๊อปปี้พูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

“เช๊คเอกสารอย่างเดียวนะคะ อย่าลืมว่าพี่แต่งงานแล้ว”โบว์พูดแล้วดึงมือฟางและแก้วไปทันที พิม

แอบมองโบว์ด้วยสายตาไม่พอใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ทำไมโบว์ต้องโมโหแบบนั้นด้วย นี่อย่าบอกนะว่าพิมคนนี้คือคนที่ชอบป๊อปปี้อีกคน”แก้วถามเล่นๆ

 

 

 

 

 

 

“ใช่ค่ะ และพิมคนนี้ อันตรายกว่าพี่แบมที่สุด เพราะพิมเป็นเลขาพี่ป๊อป เข้าใกล้พี่ป๊อปมากที่สุด ทั้ง

รู้ใจและทำงานดีมาตลอดจนได้รับความไว้วางใจจากพี่ป๊อปมาก”โบว์พูด

 

 

 

 

 

 

 

“แต่พี่ว่าเค้าก็ดูเหมาะสมกันนะ ทำงานจริงจังด้วยกันทั้งคู่ แถมพิมยังดูแลเอาใจใส่ป๊อปปี้ดีออก

ทำไมไม่ชอบล่ะ”ฟางพูดขึ้นเพราะเธออยากให้ป๊อปปี้เลือกพิมแทนเธอจริงๆ เธอจะได้กลับบ้านสักที

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อปเห็นจริงจัง ดึแบบนั้นนะคะ บทจะดื้อก็ดื้อมากนะคะพี่ฟาง ถ้าชอบก็คือชอบ ไม่ชอบก็จะไม่

ชอบเลย เอาช้างมาฉุดให้อยู่ก็ไม่อยู่เลย”โบว์พูดก่อนจะชวนฟางปั่นจักรยานโดยที่แก้วปั่นแล้วฟาง

ซ้อนปั่นตามจักรยานของโบว์

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อืมมม ตื่นแล้วหรอ”เฟย์พลิกตัวหันมากอดเขื่อนแต่ต้องกอดความว่างเปล่าพอลืมตามองพบว่า

เขื่อนนั่งอยู่ปลายเตียงและเขาเองก็สวมกางเกงแล้วเรียบร้อย

 

 

 

 

 

 

“เรื่องเมื่อคืน เอ่อ เขื่อนขอโทษ เขื่อนไม่ได้ตั้งใจ เขื่อนไม่น่าดื่มเยอะเลย”เขื่อนพูดเครียดๆ

 

 

 

 

 

“ไม่เห็นต้องซีเรียสเลย เราเองน่ะก็สนุกทั้ง2ฝ่ายนิ จะเครียดทำไมล่ะ”เฟย์ลุกขึ้นนั่งแล้วพูดยิ้มๆ

 

 

 

 

“เพราะเฟย์เป็นผู้หญิงนะ เฟย์เป็นฝ่ายเสียหาย”เขื่อนหันไปพูด

 

 

 

 

 

“นี่ ก็บอกว่าไม่ซีเรียสไม่ซีเรียส เฟย์เป็นผู้หญิงเป็นคนพูดเองว่าไม่คิดอะไรมาก ดังนั้น เขื่อนก็ควร

จะเชื่อเฟย์”เฟย์พูด

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ แต่ว่าเขื่อนต้องรับผิดชอบเพราะเขื่อนนอนกับเฟย์แล้ว”เขื่อนอึกอักแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ ไม่ต้องรับผิดชอบหรอก นี่พูดเลยว่าตอนนี้เฟย์ไม่อยากพูดมัดใคร เอาล่ะหิวมั้ย เดี๋ยวจะได้โทร

สั่งร้านข้าวด้านล่างเผื่อ ตอนนี้เหนียวตัวมากขอไปอาบน้ำก่อนนะ”เฟย์พูดแล้วนุ่งผ้าเช็ดตัวเข้า

ห้องน้ำไป เขื่อนมองเฟย์อย่างอึ้งๆ

 

 

 

 

 

 

 

ต้องเข้าใจพ่อเลี้ยงเค้าหน่อย หล่อ รวยแบบนี้สาวๆมาชอบย่มอเป็นธรรมดา มาดูกันว่าเเม่

เลี้ยงฟางจะทำยังไงกับสาวๆป๊อปปี้ 55555

 

 

 

ขอบคุณน้าที่ยังไม่ลืมกันอ่าาา

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา