พิสูจน์รัก จุมพิตหัวใจ..
เขียนโดย 
TKda
วันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 18.56 น.
แก้ไขเมื่อ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 13.40 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
9) ถูกรอบทำร้าย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
โต๊ะอาหาร
"คุณวศว คุณภาณุครับ พรุ่งนี้มีงานต้องไปต่างจังหวัดนะครับ"ลูกน้องคนนึงพูดขึ้นระหว่างที่ทั้งสี่คนกำลังทานอาหารเย็นกันอยู่
"ที่ไหน"ป๊อปปี้ถามเเล้ววางช้อนลง
"ไปดูงานที่กระบี่ เเล้วก็เชียงใหม่ครับ"ลูกน้องคนนั้นพูด
"ผมไปกระบี่นะ ผมไม่อยากนั่งรถไกล"โทโมะพูดขึ้น
"งั้นก็ได้"ป๊อปปี้พูดก่อนจะทานอาหารต่อ ไม่นานนักทุกคนก็ทานอาหารเสร็จ
"ว่าเเต่ไปกันกี่โมงหรอ"ฟางหันไปถามลูกน้องคนนั้น
"เเต่เช้าครับ"ลูกน้องคนนั้นตอบ
"เธอจะถามไปทำไม"ป๊อปปี้พูด
"ชั้นก็ต้องถามไว้ก่อนไง จะได้ตื่นทัน"ฟางพูด
"ใครให้เธอไป"ป๊อปปี้พูด
"แม่นาย ^^"ฟางพูดเเล้วยักคิ้ว
"ฟางเดี๋ยวแก้วออกไปข้างนอกนะ ฟางจะไปมั้ย"แก้วถามฟาง
"ไม่ทันไรก็จะไประริกระรี้เเล้วหรอไง"โทโมะแขวะ
"นี่นาย ถ้าปากว่างมากก็หาอะไรคาบไป"แก้วว่า
ฟึ่บ
ลูกน้องที่ยืนอยู่ชักปืนขึ้นมาเล็กไปที่แก้วทันที
"เธอกล้าดียังไงมาพูดกับชั้นเเบบนี้"โทโมะขึ้นเสียงแก้วมองไปที่ปืนหลายๆกระบอกที่จ่อมาที่เธอก็เหวอๆ
"เอ่อ แก้วเเค่จะไปนั่งเล่นนอกบ้านเเค่นี้เอง"ฟางลุกขึ้นพูดแทน
"ขอโทษชั้นซะ"โทโมะพุด
"ขอโทษ"แก้วพูดหวนๆก่อนจะเดินออกไปข้างนอก โดยที่มีฟางตามไปติดๆ
"อย่าให้มีปืนบ้างนะ พ่อจะจ่อทุกวันเลย"แก้วบ่นอุบ
"ก็แก้วพูดแรงไปจริงๆนินา"ฟางพูด
"เฮ้อ ฟางไม่ขึ้นไปจัดกระเป๋าหรอ"แก้วหันมาถาม
"ไป ไปด้วยกันสิปะ"ฟางพูดเเล้วลากแก้วเข้าไปในบ้าน
รุ่งเช้า
"ผู้หญิงของนายไม่ไปด้วยรึไง"แก้วพูดเเล้วมองโทโมะไม่ได้ตอบอะไรก่อนที่ลูกน้องจะเปิดประตูรถเเล้วเข้าไปนั่งทันที
"ชิส์"แก้วพูดก่อนจะขึ้นมานั่งข้างโทโมะ
"แฟนนายไม่ไปด้วยหรอ"ฟางถาม
"ถามทำไม"ป๊อปปี้พูด
"ถามไว้ประดับสมอง"ฟางตอบกวนๆ
"ไม่รู้"ป๊อปปี้พูดจบลูกน้องก็เปิดประตู ป๊อปปี้จึงเข้าไปนั่งข้างในทันที ฟางทำหน้าตาล้อเลียนก่อนจะขึ้นไปนั่งข้างๆป๊อปปี้
ทั้งสองคนขับรถออกมาโดยที่ไม่มีรถอีกสองคันที่ปกติตามคอยประกบหน้าหลัง วันนี้มาเเค่คันเดียวเพื่อความสะดวก
"นี่เธออยู่นิ่งๆได้มั้ย"โทโมะว่าแก้วเพราะยุกยิกไปมา
"รู้เเล้ว"แก้วตอบห้วนๆ ก่อนจะนั่งกอดอก
ปั๊ง!
อยู่ๆเสียงปืนก็ดังขึ้นจากด้านหลัง
"อร๊ายยย เสียงอะไรอะ"แก้วพูดเเล้วปิดหู
"ขับรถเร็วๆ"โทโมะสั่งคนขับรถจึงเร่งเต็มที่
ปั๊ง ปั๊ง!!
เสียงปืนยังคงดังต่อเนื่อง
"อร๊ายยยย"แก้วพูดเเล้วเอามือปิดหู
"ก้มหัวต่ำๆ"โทโมะพูดเเล้วจับหัวเเล้วกดลงกับเบาะ โทโมะชักปืนขึ้นมาเเล้วลดกระจก ก่อนจะยิงสวนไป
ปั๊ง ปั๊ง !!
"ฮือออ"แก้วก็ได้เเต่ร้องไห้ออกมาเพราะความกลัว นี้ชั้นต้องเอาชีวิตมาเสียงแบบนี้หรอเยี่ย ฮืออ ไม่นะ
"อะไรเนี่ยเมื่อไหร่จะถึง หิวเเล้วนะ ทางก็มีเเต่ต้นไม้ๆ"ฟางบ่น
"นี่เธอขอตามมาเองอย่าบ่นมากได้มั้ย"ป๊อปปี้ว่า ฟางหน้ามุ้ยก่อนจะมองไปที่หลังรถเห็นคนชูปืนขึ้นมา
"รถข้างหลังมีปืน ปั๊ง อร๊ายยยยย"ฟางที่รับร้อนบอกป๊อปปี้เเต่เสียงปืนก็ดังขึ้นมาก่อน
"ใครวะ"ป๊อปปี้พูดด้วยความโมโห
ปั๊ง ปั๊ง ปั๊ง !!!
เสียงปืนยิงรัว เเต่ดีที่รถเก๋งคนนี้กันกระสุนเลยยิงไม่เข้ายกเว้น M79
"ก้มหัวต่ำๆเร็ว"ป๊อปปี้บอกฟางฟางจึงทำตามที่ป๊อปปี้บอก
"ฮึก ฮืออ นายเราจะทำยังไงกันดี"ฟางที่กลัวมากก็ร้องไห้ออกมา
"ไม่ต้องกลัว ก้มลงต่ำไว้ เห้ย ขับรถเร็วกว่านี้ได้มั้ย"ป๊อปปี้หันไปสั่งลุกน้อง
"ครับ"ลูกน้องรับคำก่อนจะรีบบึ่งรถอย่าเร็ว
"มึงไม่รอดแน่"
__________________________________________________________________________________
ฉะละหลับฉับ 55555555
ตัดไว้เท่านี้ก่อนนะจ๊ะ 55555
อยากรู้ว่าตอนต่อไปพระเอกนางเอกเราจะรอดมั้ยต้องติดตามนะๆ ปิ๊งๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
