พิสูจน์รัก จุมพิตหัวใจ..
9.3
เขียนโดย TKda
วันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 18.56 น.
69 ตอน
2251 วิจารณ์
131.03K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 13.40 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
69) บทส่งท้าย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"คุณหญิงมีอะไรกับพวกเราหรือเปล่าค่ะ"แก้วที่ถูกเรียกลงมาพร้อมทุกคนในวันหยุดก็ถามขึ้น
"ชั้นบอกแล้วไม่ใช่หรือว่าให้เรียกแม่ได้ ไม่ได้ถืออะไร"แม่พุด
"เอ่อ ค่ะ"แก้วพูดเเล้วยิ้มให้
"ว่าเเต่มีอะไรกับพวกเราหรอค่ะเรียกมาเเต่เช้าเชียว"ฟางถาม
"ไหนๆก็ไปขอพ่อกับแม่พวกเธอมาเเล้วแม่เองก็ไปหาฤกษ์มาเเล้วด้วย จะให้ไปลองชุดเเต่งงานกันบ่ายนี้แม่นัดไว้เเล้ว"แม่พูดเเล้วยิ้มให้
"ห๊า!?!"ทุกคนพูดพร้อมกันพรางมองหน้ากันอย่างยิ้มๆ
"ไปเตรียมตัวเถอะเดี๋ยวช่วงบ่ายๆ ค่อยไปกันนะลูก"พ่อพูดเเล้วยิ้ม
"เอ่อ..ยังไม่พร้อมค่ะ"ฟางพูด ป๊อปปี้หันมามองทันที
"แก้วก็เอ่อยังไม่พร้อมเหมือนกันค่ะ"แก้วพูด โทโมะขมวดคิ้วทันที
"ทำไม!"ป๊อปปี้เเละโทโมะะพูด
"เอาล่ะเคลียร์กันเองนะลูกๆ พ่อกับเเม่ไปก่อนล่ะ อย่าลืมบ่ายนี้นะ"แม่พูดแล้วเดินออกไปพร้อมพ่อ
"มานี่สิ๊"ป๊อปปี้พูดเเล้วลากฟางออกไปคุยข้างนอก
"อะไรเล่า"ฟางพูดเเล้วมองหน้าป๊อปปี้
"ทำไมไม่พร้อม"ป๊อปปี้ถาม
"ก็มันยังไม่พร้อม"ฟางตอบ
"อย่ามากวน"ป๊อปปี้พูด
"ก็ยังไม่อยากแต่ง"ฟางพูด
"มันทำไมล่ะ"ป๊อปปี้พูดอย่างสบถ
"นี่นายอยากแต่งนักหรือไง"ฟางถาม
"เออสิ"ป๊อปปี้พูดเซ็งๆ ฟางยิ้มออกมาทันที
"เฮ้อ ชั้นยังเเต่งไม่ได้หรอก เพราะนายยังไม่ได้.."ฟางพูดเเล้วหยุดให้ป๊อปปี้คิด
"อะไร"ป๊อปปี้ถามด้วยความสงสัย
"เเล้วคนจะเเต่งงานเค้าทำอะไรกันล่ะ"ฟางพูดให้คิด
"ก็เดินไปลองชุดซื้อชุดไง"ป๊อปปี้พูด
"ถ้ารู้เเค่นั้นก็อย่างเเต่งมันเลย"ฟางพูดเเล้วเดินหนีไปที่สวน
"เธอเป็นอะไรทำไมไม่พร้อมเเต่ง"โทโมะถาม
"คิดเองดิ้"แก้วพูด
"ชั้นจะไปรู้มั้ยล่ะ"โทโมะพูดเซ็งๆ
"หรอ งั้นก็รู้แค่ว่าชั้นไม่เเต่งพอ"แก้วพูดเเล้วเชิดใส่
"นี่ ขอร้องล่ะบอกมาทีเถอะชั้นทำอะไรไม่พอใจเธอหรือไง"โทโมะพูด
"ก็ไม่เชิง"แก้วพูด
"งั้นชั้นขอโทษ"โทโมะพูด
"ขอโทษชั้นทำไมทำอะไรผิดไม่ทราบ"แก้วพูดเเล้วเชิดใส่อีก
"เพราะชั้นไม่รู้ว่าทำอะไรผิดเเล้วเธอก็บอกว่าชั้นผิดชั้นถึงขอโทษไง"โทโมะพุด
"นายจะบ้าหรือไงไม่รู้ว่าตัวเองปิดเเล้วมาขอโทษ"แก้วพูดเเล้วส่ายหน้า
"ชั้นก็อาจจะบ้าก็ได้ ที่ขอโทษทั้ที่ไม่รู้ว่าชั้นทำอะไรผิด เเละที่ชั้นบ้ามันก็เพราะเธอ เเล้วก็เป็นเพราะเธอคนเดียว"โทโมะพูดแก้วเขินหน้าแดงทันที
"ไอ้บ้าพูดอะไรของนายเนี้ย"แก้วพูดเเล้วดันอกโทโมะแก้เขิน
"บอกชั้นได้มั้ยว่าชั้นต้องทำยังไงเธอถึงจะยอมไปลองชุดกับชั้น"โทโมะจับมือแก้วที่ดันอกกว้างเขาเเล้วพูด
"ก็นายยังไม่ได้ทำอะไรที่มันควรจะทำก่อนเเต่งงานเลยนี่นา"แก้วพูดเเล้วเบือนหน้าหนี
"อะไร"โทดมะพุด งงๆ
"ก็..หึ้ยยย คนบ้าเรื่องอื่นฉลาดเเล้วทำไมมาโง่่เรื่องนี้เนี้ย"แก้วพูดเเล้วดันอกกว้างของโทโมะ
"..??.."
"ทำไมถึงได้โง่แบบนี้เนี้ย"แก้วพูดเเล้วจะลุกหนีเเต่โทโมะดึงมานั่งตักทันที
"นี่ปล่อยน"แก้วพูดเเล้วพายายามดิ้น
"อย่าดิ้นมาสิ"โทโมะพุด
"ปล่อยสิ้"แก้วพูดเเล้วดิ้น
"ชั้นบอกว่าอย่าดิ้นมาก นี่เธอกำลังยั่วชั้นหรือไง"โทโมะพูด แก้วอึ้งตาโตเเล้วหยุดดิ้นทันที
"พูดบ้าอะไรของนายใครยั่วนายไม่ทราบ"แก้วพูดเเล้วพายายามแกะมือโทโมะ
"นิ่งๆแบบนี้ก็ดี อารมณ์ชั้นจะได้ไม่พุ่งพร่าน"โทโใะพูดเเล้วหน้าแดงทันที
"ลามก โรคจิต"
"เอาล่ะ"โทโมะพูดเเล้วพลิกตัวใก้แก้วนั่งโซฟาทันที แก้วมองโทโมะ งงๆ โทโมะค่อยๆนั่งคุกเข่าลงพร้อมกับจับมือแก้วไว้ทั้งสองข้าง
"..!!.."
"แต่งงานกับชั้นนะ"โทโมะพูดเเล้วจ้องตากลมโตของแก้ว แก้วคบี่ยิ้มออกมากอดที่จะก้มไปกอดโทโมะ
"ถ้าชั้นบอกง่าไม่แต่งนรายจะฆ่าชั้นมั้ย"แก้วพูดติดตลก
"เเน่นอนชั้นจะยิงเธอทิ้งซะ"โทโมะพูด
"ชั้นยังไม่อยากตาย"แก้วพูดเเล้วยิ้ม
"งั้นก็มาเป็นของชั้นซะ"โทโมะพุดเเล้วลุกพรวดขึ้นมาดันแก้วให้นอนลงบนโซฟา
"ไอ้บ้าทำอะไรเนี้ยลงไปนะ"แก้วพูดเเล้วดันอกกว้างของโทโมะ โทโมะกระตุกยิ้มก่อนจะหอมแก้มแก้วเเล้วอุ้มแก้วขึ้นไปบนห้องทันที
"นี่ชั้นจนปัญญาเเล้วนะ"ป๊อปปี้พูด
"ไอ้โง่"ฟางหันมาว่า
"โง่ที่รักเธอน่ะหรอ"ป๊อปปี้พูด
"เออ หึ้ย ไอ้บ้า เลิกเลยมั้ยล่ะ โง่นักอ่ะ"ฟางพูดฮักฮัด
"กล้ามากนะที่มาพูดคำว่าเลิกกับมาเฟียอย่างชั้นน่ะ"ป๊อปปี้เดินเข้ามากระซิบข้างหูฟางทำให้ฟางขนลูกซุ่เเล้ว ผลักป๊อปปี้ออกทันที
"กล้าไม่กล้า ก็พุดไปเเล้ว"ฟางพูดเเล้วยักคิ้ว
"หลับตาสิ๊"อยู่ๆป๊อปปี้ก็พูดขึ้น ฟางมองงงทันที
"บอกให้รับตาไง"ป๊อปปี้พูดฟางจึงหลับตาทันที ป๊อปปี้จึงค่อยๆนั่งลงชันเข่าข้างหนึ่ง ก่อนจะจับมือฟาง ฟางตกใจเเล้วลืมตาขึ้นมาทันที
"..!!.."
"นี่ใช่มั้ยที่ต้องการน่ะ เเต่งงาน..กันชั้น..นะ"ป๊อปปี้พูดก่อนจะค่อยโน้มหน้าจุมพิตหลังมือสวยของฟาง
"ไม่เเต่ง.."ฟางพูดเเล้วยิ้ม
"..!!.."ป๊อปปี้ขมวดคิ้วทันที
"ไม่เเต่งได้ไงล่ะรักมากขนาดนี้น่ะ"ฟางพูดเเล้วกอดป๊อปปี้ ป๊อปปี้เองก็กอดฟางตอบ ก่อนที่ป๊อปปี้จะอุ้มฟางขึ้นจนตัวลายเเล้วเดินเข้าบ้านไปทันที
"ไอ้บ้าทำอะไรเนี้ย"ฟางโวยวายเเล้วเอามือโอบคอป๊อปปี้เพราะกลัวตก
... END ...
___________________________________________________________________________________
จบเเล้วววววววว >< ยัยไงก็ฝากติดตามเรื่องที่กำลังเเต่ง ด้วยเน้อออออ ><
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ